by Tasnim News Agency, 15 mei 2022
FODASUN organiseerde het webinar over "vrouwen en vrede" om de rol te bespreken die vrouwen kunnen spelen in wereldwijde vredesprocessen, ontwapening en nucleaire wapenbeheersing.
Het evenement had ook tot doel de rol aan de orde te stellen die vrouwen kunnen spelen in wereldvredesprocessen, evenals hun rol bij ontwapening en nucleaire wapenbeheersing.
De Stichting is een niet-gouvernementele organisatie die zich inzet voor regionale en internationale vrede, tolerantie, dialoog en de verdediging van de mensenrechten.
Tijdens het evenement sprak mevr. Alice Slater, de VN-ngo-vertegenwoordiger van de Nuclear Age Peace Foundation, over de huidige situatie in Oekraïne en over de Koude Oorlog en wees op de meedogenloze concurrentie van de wereldmachten om nog meer destructieve raketten te bouwen. vertelde over haar inspanningen voor het organiseren van een beweging in New York voor ontwapening en beheersing van kernwapens.
“We worden geconfronteerd met een angstaanjagende escalatie van vijandelijkheden in de ondraaglijke invasie van Oekraïne met toenemende verwoesting, de hele westerse wereld is in opstand, slingert scheldwoorden en bestraffende sancties, ratelend met nucleaire wapens en dreigende militaire “oefeningen” aan vijandige grenzen. Dit alles terwijl een woedende plaag de planeet bedekt en verwoestende klimaatrampen en een wereldschokkende nucleaire oorlog ons bestaan op Moeder Aarde bedreigen. Mensen over de hele wereld beginnen te marcheren tegen de wandaden van het dove, stomme en blinde zakelijke patriarchaat, gedreven door hersenloze hebzucht en lust naar macht en overheersing”, aldus de Amerikaanse schrijver.
Ze was ook kritisch over de westerse hypocrisie over het bouwen van meer atoombommen ondanks hun loze beloften om kernwapens in de jaren zeventig op te geven, en voegde eraan toe: “Het verdrag van verbod op kernwapens of non-proliferatieverdrag is hypocriet omdat westerse nucleaire staten beloofden in de jaren zeventig om hun kernwapens op te geven, maar Obama stond $ 1970 biljoen programma's gedurende 1970 jaar toe om twee nieuwe bommenfabrieken te bouwen. Dit stomme non-proliferatieverdrag waar Iran onder lijdt, stemde iedereen ermee in om de bom niet te krijgen, behalve de vijf landen die zeiden dat ze te goeder trouw zullen zijn om er vanaf te komen en natuurlijk is er geen goede trouw en bouwen ze een nieuw een".
Verwijzend naar de inspanningen van de VS en de NAVO om uit te breiden in Oost-Europa en aan de Russische grenzen te gaan staan, voegde het lid van de Lawyers Alliance for Nuclear Arms Control toe: “We staan nu vlak bij hun grens en ik wil Oekraïne niet in de NAVO. De Amerikanen zouden nooit accepteren dat Rusland in Canada of Mexico zou zijn. We hebben kernwapens in vijf NAVO-landen en dat is nog iets wat Poetin zegt om ze eruit te krijgen”.
Als tweede spreker van FODASUN gaf mevrouw Liz Remmerswaal, een journaliste en voormalig regionaal politicus, een korte toelichting over de vrouwenbeweging en hun betrokkenheid bij wereldvredesprocessen, waarbij ze opmerkte: “Op 8 juli 1996 bracht het Internationaal Gerechtshof zijn historische advies uit, getiteld "Legaliteit van de dreiging met of het gebruik van kernwapens."
De belangrijkste punten van het advies waren dat het Hof bij meerderheid oordeelde dat "de dreiging met of het gebruik van kernwapens in het algemeen in strijd zou zijn met de regels van het internationaal recht die van toepassing zijn in gewapende conflicten en in het bijzonder met de beginselen en regels van het humanitair recht".
In antwoord op een vraag van FODASUN's deskundige op het gebied van buitenlandse zaken over de waarschijnlijke obstakels die worden gecreëerd voor Iraanse vrouwen om actief te werken voor vrede in de internationale sfeer als gevolg van Amerikaanse sancties, zei ze: “Het toepassen van economische sancties is een oorlogszuchtige daad en doodt vaak meer mensen dan echte wapens. Bovendien schaden deze sancties de armste en meest kwetsbare sectoren van de samenleving door honger, ziekte en werkloosheid te veroorzaken. Daar zijn ze expliciet voor ontworpen.”
“De Amerikaanse regering heeft ook andere landen gedwongen om haar sanctieregime tegen gerichte staten te gehoorzamen door het gebruik van extraterritorialiteit, dat wil zeggen door buitenlandse bedrijven te bestraffen die het aandurven handel te drijven met landen die de VS heeft gesanctioneerd. Humanitaire goederen zoals medische benodigdheden, die volgens internationaal recht zijn vrijgesteld van economische sancties, worden consequent geweigerd aan landen als Iran en Venezuela. Dat de Amerikaanse regering tijdens een pandemie de sancties tegen die twee landen daadwerkelijk zou verhogen, is ronduit barbaars”, voegde de activiste en coördinator van Pacific Peace Network toe aan het laatste deel van haar opmerkingen.
