Door David Swanson
Hier komt weer een 7 oktober, tijd om opnieuw de Internationale Dag van Oorlogen te vieren-Start-Easy-But-They're-a-Bitch-to-End. Dat wil zeggen, als we een paar momenten kunnen missen om de nieuwe oorlogen die we beginnen te vieren.
Op deze datum 13 jaar geleden vielen de Verenigde Staten Afghanistan aan, wat de Amerikaanse president vooral zag als een stap in de richting van een aanval op Irak, hoewel - in alle eerlijkheid - God dat had gedaan vertelde hem om beide landen aan te vallen. Ik vroeg God daar onlangs naar en hij zei: “Je wilt spijt zien. Oh mijn god, je zou met het Nobelcomité moeten praten over die vredeswinnaar. Ik hoefde niet te vragen welke, en ik vroeg niet wie zijn God was, uit angst voor een eindeloze discussielus.
Lang geleden, in 2001, voordat presidenten openlijk alles bespioneerden, oorlogen lanceerden zonder de schijn van wettigheid, zonder aanklacht gevangen te zetten, naar believen te vermoorden en genoeg geheimen bewaarde om Richard Nixon woedend te maken, kreeg het grote publiek niet alle informatie door zijn geliefde televisies. Er was ons niet verteld dat de Taliban bereid was Bin Laden uit te leveren aan een neutrale natie om terecht te staan. Er is ons niet verteld dat de Taliban een onwillige tolerator van Al Qaeda was, en een totaal andere groep. Ons was niet verteld dat de 911-aanvallen ook gepland waren in Duitsland en Maryland en verschillende andere plaatsen die niet waren gemarkeerd voor bombardementen. Er is ons niet verteld dat de meeste mensen die zouden sterven in Afghanistan, veel meer dan stierven op 911, niet alleen 911 niet steunden, maar er nooit van gehoord hadden. Er was ons niet verteld dat onze regering grote aantallen burgers zou doden, mensen zonder vorm van proces zou opsluiten, mensen aan hun voeten zou ophangen en ze zou zwepen tot ze dood waren.
Ons werd niet verteld hoe deze illegale oorlog de aanvaardbaarheid van illegale oorlogen zou bevorderen of hoe het ervoor zou zorgen dat de Verenigde Staten in een groot deel van de wereld gehaat zouden worden. We kregen niet de achtergrond van hoe de VS zich in Afghanistan bemoeiden en een Sovjetinvasie en gewapend verzet tegen de Sovjets uitlokten en de mensen overlieten aan de tedere genade van dat gewapende verzet zodra de Sovjets vertrokken. Er is ons niet verteld dat Tony Blair eerst Afghanistan wilde voordat hij het VK zover zou krijgen om Irak te helpen vernietigen. Er werd ons zeker niet verteld dat Bin Laden een bondgenoot van de Amerikaanse regering was geweest, dat de 911-kapers voornamelijk Saudiërs waren, of dat er misschien iets mis was met de regering van Saoedi-Arabië. En niemand noemde de biljoenen dollars die we zouden verspillen of de burgerlijke vrijheden die we thuis zouden moeten verliezen of de ernstige schade die zou worden toegebracht aan de natuurlijke omgeving. Zelfs vogelstand ga niet meer naar Afghanistan.
De Taliban werden in 2001 zeer snel vernietigd door een combinatie van overweldigende moordkracht en desertie. De VS gingen toen op jacht naar iedereen die ooit lid was geweest van de Taliban. Maar onder hen waren veel van de mensen die nu de steun van het Amerikaanse regime leiden – en ondanks dat werden veel van dergelijke geallieerde leiders gedood en gevangengenomen niet door pure domheid en corruptie ook Taliban zijn geweest. Het uitdelen van beloningen van $ 5,000 voor arme mensen veroorzaakte valse beschuldigingen die hun rivalen in Bagram of Guantanamo deden belanden, en de verwijdering van deze vaak sleutelfiguren verwoestte gemeenschappen en keerde gemeenschappen tegen de Verenigde Staten die eerder geneigd waren het te steunen. Voeg daarbij het wrede en beledigende misbruik van hele families, inclusief vrouwen en kinderen die gevangen zijn genomen en lastiggevallen door Amerikaanse troepen, en de heropleving van de Taliban onder de Amerikaanse bezetting begint duidelijk te worden. De leugen die ons is verteld om het uit te leggen, is dat de VS werd afgeleid door Irak, maar de Taliban herleefde precies daar waar Amerikaanse troepen een regel van geweld oplegden en niet waar andere internationals compromissen onderhandelden met behulp van, weet je, woorden.
Dit is een stuntelige, zich niet bewuste en niet-begrijpende buitenlandse bezetting geweest (zoals altijd) die veel van zijn eigen sterkste bondgenoten martelde en vermoordde, sommigen van hen naar Gitmo verscheepte - zelfs jonge jongens naar Gitmo verscheepte wiens enige overtreding de aanranding was geweest slachtoffers van Amerikaanse bondgenoten
Toen Barack Obama president werd, waren er 32,000 Amerikaanse troepen in Afghanistan. Hij escaleerde tot meer dan 100,000 troepen, plus aannemers, en wordt sindsdien gevierd voor het beëindigen van de oorlog. Er is vijf jaar besteed aan het bespreken van de "trekking". Het Amerikaanse publiek zegt al jaren en jaren tegen opiniepeilers dat we alle Amerikaanse troepen "zo snel mogelijk" uit Afghanistan willen hebben. Eindeloze toespraken hebben opgeschept over het beëindigen van oorlogen die Obama zogenaamd heeft geërfd. En toch zijn er nu 33,000 Amerikaanse troepen in Afghanistan, meer dan toen Obama president werd. Verschillende NAVO-bondgenoten zijn wijselijk vertrokken, maar dat is de omvang van de "trekking". Gemeten aan dood en verderf of financiële kosten, is Afghanistan veel meer de oorlog van president Obama dan die van president Bush.
Nu is het Obama gelukt om een nieuwe Afghaanse president zover te krijgen dat hij ermee instemt dat Amerikaanse troepen in Afghanistan blijven met immuniteit voor strafrechtelijke vervolging, tot “2024 en daarna”. Obama beweert dat hij het aantal troepen zal terugbrengen tot 9,800 dit jaar, 6,000 volgend jaar en 1,000 het volgende jaar - op dat moment zal hij de nieuwe president van Afghanistan nog steeds beter bewaken dan het Witte Huis.
Dit is Obama's plan vanaf dag 1. Hij heeft eigenlijk nooit gezegd dat hij ooit een einde aan de oorlog zou maken; hij heeft zojuist eindeloos krediet gekregen om dit te doen. Maar er hangt tegenwoordig een beetje rechtse onzin in de lucht die, in combinatie met het enorme aantal Amerikaanse oorlogen, mensen afleidt van de schandelijkheid om de oorlog tegen Afghanistan nog tien jaar 'en daarna' voort te zetten. Het beetje onzin is het idee dat Irak naar de hel is gegaan omdat de Amerikaanse troepen zijn vertrokken. In feite was Irak een ergere hel toen de Amerikaanse troepen er waren, en het was het harde werk van de Amerikaanse troepen en hun bondgenoten gedurende meerdere jaren dat Irak op het pad bracht naar de hel die het nu is. Zelfs Obama, die drie jaar geleden wanhopig probeerde om Amerikaanse troepen strafrechtelijk onschendbaar te maken om ze in Irak achter te laten, geeft toe dat het geen goed zou hebben gedaan om ze daar achter te laten. Maar zeker dit stukje contrafeitelijke waanzin - het idee dat de troepen verlaten brak Irak — helpt onze protesten en verontwaardiging over het laatste nieuws uit Vietnam te onderdrukken.
Obama was een trots lid van de Let's Stop Killing Iraqis and Kill More Afghans Club. Nu is hij terug in Irak plus Syrië en doodt zoveel burgers dat hij heeft aangekondigd dat regels voor het minimaliseren van burgerdoden niet van toepassing zijn. Ik heb een plan om hem te helpen zijn anti-oorlogsaanhangers zo te misleiden dat ze hem weer gaan aanbidden. Het is makkelijk. Het is goedkoop. Het is een onverwachte ommekeer. En minstens de helft van het land denkt al dat hij het toch heeft gedaan: haal het Amerikaanse leger uit Afghanistan. Nu. Geheel. Geen verplichtingen.
