door Kathy Kelly | 16 juni 2017.
In juni 15, 2017, de New York Times meldde dat de regering van Saoedi-Arabië de zorgen van sommige Amerikaanse wetgevers over de Amerikaanse wapenverkoop aan Saoedi-Arabië wil wegnemen. De Saoedi's zijn van plan deel te nemen aan "een meerjarig trainingsprogramma van $ 750 miljoen via het Amerikaanse leger om te helpen voorkomen dat burgers per ongeluk worden gedood tijdens de door Saudi geleide luchtcampagne tegen Houthi-rebellen in Jemen." Sinds het begin van de oorlog in Jemen, in maart 2015, hebben de luchtaanvallen van de Saudische coalitie, met hulp van de VS, vernietigd bruggen, wegen, fabrieken, boerderijen, foodtrucks, dieren, waterinfrastructuur en landbouwoevers in het noorden, terwijl ze een blokkade oplegden aan het grondgebied. Voor een land dat sterk afhankelijk is van buitenlandse voedselhulp betekent dat de mensen uithongeren. Minstens zeven miljoen mensen lijden nu aan ernstige acute ondervoeding.
VS hulp aan de door Saoedi-Arabië geleide coalitie omvatte onder meer het leveren van wapens, het delen van inlichtingen, het richten van hulp en het bijtanken van luchtvliegtuigen. "Als ze stoppen met de bijtanken, dat zou de bombardementen morgen letterlijk stoppen', zegt Iona Craig, die regelmatig vanuit Jemen rapporteert, 'omdat de coalitie logistiek gezien niet in staat zou zijn om hun straaljagers te sturen om missies uit te voeren zonder die hulp.'
De VS hebben ook "dekking" geboden voor Saoedische schendingen van het internationaal recht. Op 27 oktoberth, 2015, bombardeerde Saudi-Arabië een Jemenitisch ziekenhuis dat wordt geëxploiteerd door Artsen zonder Grenzen. De luchtaanval duurde twee uur, waardoor het ziekenhuis in puin lag. Ban Ki Moon, toenmalig secretaris-generaal van de VN, vermaande de Saoedische regering voor het aanvallen van een medische faciliteit. De Saoedi's antwoordden dat de VS op dezelfde manier een ziekenhuis van Artsen zonder Grenzen hadden gebombardeerd in de Afghaanse provincie Kunduz, wat inderdaad de VS eerder diezelfde maand, op 3 oktober 2015, hadden gedaan. De Amerikaanse luchtaanvallen gingen een uur lang door, met tussenpozen van vijftien minuten. , waarbij 42 mensen om het leven kwamen en ook het ziekenhuis van Artsen Zonder Grenzen tot puin en as werd herleid.
Hoe zou het Amerikaanse leger de Saoedi's trainen om het per ongeluk doden van burgers te voorkomen? Zouden ze Saoedische piloten het militaire taalgebruik leren dat wordt gebruikt wanneer Amerikaanse drones een beoogd doel raken: de plassen bloed die sensoren detecteren, in plaats van wat ooit een menselijk lichaam was, worden 'bugsplat' genoemd. Als iemand probeert weg te rennen van de plaats van de aanval, wordt die persoon een 'squirter' genoemd. Toen de VS het Jemenitische dorp aanvielen Al Ghayal, op januari 29thIn 2017 werd een Navy Seal, Chief Petty Officer Ryan Owen, tragisch gedood. Diezelfde nacht werden 10 Jemenitische kinderen onder de 13 jaar en zes Jemenitische vrouwen onder wie Fatim Saleh Mohsen, een 30-jarige moeder, werden gedood. Door de VS afgevuurde projectielraketten verscheurden het huis van Saleh midden in de nacht. Doodsbang tilde ze haar baby op en greep de hand van haar zoon, die een peuter was, en besloot het huis uit te rennen de duisternis in. Werd ze als een spuiter beschouwd? Een Amerikaanse raket doodde haar bijna zodra ze vluchtte. Zullen de VS de Saoedi's trainen om deel te nemen aan het Amerikaanse exceptionisme, de levens van buitenaardse anderen buiten beschouwing te laten en altijd voorrang te geven aan de zogenaamde nationale veiligheid van de natie met de meeste wapens?
In de afgelopen 7 jaar heb ik een gestage toename gezien van de Amerikaanse bewaking van Afghanistan. Drones, vastgebonden blimps en complexe spionagesystemen vanuit de lucht kosten miljarden dollars, blijkbaar zodat analisten "de levenspatronen in Afghanistan beter kunnen begrijpen". Ik denk dat dit een eufemisme is. Het Amerikaanse leger wil de bewegingspatronen voor zijn 'High Value Targets' beter begrijpen om ze te vermoorden.
Maar mijn jonge vrienden in de Afghaanse vredesvrijwilligers, (APV), hebben me een levengevend soort "surveillance" laten zien. Ze voeren enquêtes uit, bereiken de meest behoeftige gezinnen in Kabul en proberen vast te stellen welke gezinnen het meest waarschijnlijk honger lijden omdat ze geen middelen hebben om aan rijst en bakolie te komen. De APV bedenkt vervolgens manieren om weduwen in dienst te nemen om zware dekens te naaien, of om gezinnen te compenseren die ermee instemmen hun kindarbeiders een halve dag naar school te sturen.
Ik vertelde mijn jonge vrienden in Kabul over de moeilijke omstandigheden waarmee Jemenitische jongeren worden geconfronteerd. Nu, samen met door conflicten veroorzaakte hongersnood, worden ze geteisterd door de nachtmerrieachtige verspreiding van cholera. Save the Children heeft gewaarschuwd dat de snelheid van cholera infectie in Jemen is de afgelopen 14 dagen verdrievoudigd, met gemiddeld 105 kinderen die de ziekte elk uur oplopen - of één elke 35 seconden. "Het is te veel voor ons om deze statistieken te leren", reageerden mijn jonge vrienden vriendelijk toen ze hoorden over het duizelingwekkende aantal Jemenitische mensen dat zou kunnen sterven door honger of ziekte. "Alsjeblieft," vroegen ze, "kun je iemand vinden die we van persoon tot persoon kunnen leren kennen via een skypegesprek?" Twee vrienden in Jemen zeiden dat Jemenieten zelfs in de grote steden geïsoleerd zijn wat betreft internationale communicatie. Nadat de APV hoorde dat het gesprek dat ze voor ogen hadden misschien niet mogelijk was, gingen er een paar dagen voorbij voordat ik iets van ze hoorde. Toen kwam er een briefje waarin stond dat ze aan het einde van de ramadan, de maand waarin ze vastten, meestal een collecte houden om middelen te delen. Ze vroegen me om hun collectie, hoe mager die ook mag zijn, toe te vertrouwen aan twee Jemenitische mensenrechtenadvocaten in New York die daar min of meer gestrand zijn. Dit Jemenitische stel vraagt zich af wanneer commerciële vluchten naar Sana'a, de grootste stad van Jemen, hervat kunnen worden. De APV's, die maar al te goed begrijpen wat het betekent om een onzekere, precaire toekomst tegemoet te gaan, willen de honger in Jemen stillen.
Ze gaven een voorbeeld van wat er gedaan kon worden, wat er gedaan zou moeten worden, in plaats van afschuwelijke voorbereidingen te treffen om andere mensen aan te vallen, te verminken, te martelen, uit te hongeren en te doden. We moeten, individueel en collectief, alles doen wat we kunnen om door de VS gesteunde, door Saoedi-Arabië geleide coalitieaanvallen op Jemenitische burgers te verbieden, aan te moedigen alle wapens het zwijgen op te leggen, erop aan te dringen de blokkade op te heffen en de humanitaire zorgen resoluut hoog te houden.
Kathy Kelly (Kathy@vcnv.org) co-coördineert stemmen voor creatieve geweldloosheid (www.vcnv.org)
