Uitzonderlijk geïsoleerd

Als u Iraniër was en hoorde dat de Amerikaanse nationale veiligheidsadviseur John Bolton uw land wilde aanvallen, zou u dan niet doodsbang zijn?

Maar ons is geleerd dat af te wijzen.

De training begint vroeg: Voltooi de opdracht. Goede cijfers halen. Isoleer je leven. Automatiseer je ziel.

Maak je geen zorgen over Amerikaanse bommen die Bagdad verpulveren of door de VS gefinancierde doodseskaders die boeren in Latijns-Amerika verminken.

Negeer hoe de CIA, Agency for International Development en National Endowment for Democracy buitenlandse samenlevingen ondermijnen door middel van staatsgrepen en pre-coup het planten van valse propaganda, oproer, karaktermoord, omkoping, campagnefinanciering en economische sabotage.

In 1953 pleegde de regering van Eisenhower, met de voormalige voorzitter van de Rockefeller Foundation, staatssecretaris John Foster Dulles, en CIA-directeur Allen Dulles, een staatsgreep die de Iraanse Mohammad Mossadegh verving door de sjah, die regeerde over meer dan twee decennia van armoede, marteling en marteling. , en onderdrukking. In strijd met de soevereiniteit en neutraliteit van Iran waren de geallieerden tijdens beide wereldoorlogen Iran binnengevallen voor olie en spoorwegen.

De democratisch gekozen Mossadegh had de populaire campagne geleid om de Britse Anglo-Iraanse oliemaatschappij te nationaliseren, waarvan de bank een klant was van Sullivan & Cromwell, het advocatenkantoor van de gebroeders Dulles. Nu de sjah is hersteld, arriveerde Rockefellers afstammeling Standard Oil of New Jersey (Exxon), een andere klant van Sullivan & Cromwell. Rockefeller's Chase Manhattan Bank arriveerde om het fortuin van de sjah te beschermen. Northrop Aircraft arriveerde en de sjah importeerde obsessief Amerikaanse wapens. De CIA trainde SAVAK, de meedogenloze interne beveiliging van de sjah.

In 1954 verving een door Eisenhower bedachte staatsgreep Jacobo Árbenz uit Guatemala door Castillo Armas, wiens regime de vakbonden martelde, vermoordde, verbood en de landbouwhervorming stopzette. Vier decennia later waren dankzij Amerikaanse financiering en wapens 200,000 doden gevallen. Amerikaanse beleidsmakers hadden een hekel aan Árbenz omdat hij land had afgenomen van een klant van Sullivan & Cromwell, United Fruit Company, voor distributie aan boeren. Eerder had de door de VS gesteunde dictator Jorge Ubico boeren op wrede wijze onderworpen terwijl hij United Fruit financiële concessies en gratis land gaf.

In 1961 werd bij een door Kennedy geïnitieerde staatsgreep de Congolese nationalist Patrice Lumumba vermoord en vervangen door Moïse Tshombe, leider van de Congolese provincie Katanga. Amerikaanse beleidsmakers, hunkerend naar de mineralen van Katanga, wilden dat hun man Tshombe óf Congo zou regeren óf Katanga zou helpen zich af te scheiden. In 1965 steunden de VS Mobutu Sese Seko, wiens angstaanjagende repressie meer dan drie decennia omvatte.

In 1964 verving een door Johnson bedachte staatsgreep de Braziliaanse João Goulart, die later werd vermoord, door een militaire dictatuur die de vakbonden overnam, priesters mishandelde en gedurende twee decennia wijdverbreide wreedheden beging. Goulart, neutraal in de Koude Oorlog, had communisten toegestaan ​​deel te nemen aan de regering en had een dochteronderneming van de International Telephone and Telegraph Company genationaliseerd. De president van ITT was bevriend met CIA-directeur John McCone, die later voor ITT werkte.

In 1965, na een mislukte staatsgreep van Eisenhower in 1958 tegen Soekarno in Indonesië, werd Soeharto opnieuw geïnstalleerd, wiens regime tussen de 500,000 en 1 miljoen Indonesiërs vermoordde. De CIA verstrekte lijsten van duizenden vermoedelijke communisten die het Indonesische leger moest doden. Ontzet over Soekarno's niet-afstemming tijdens de Koude Oorlog, had de CIA een pornografische video van Soekarno verzonnen om hem in diskrediet te brengen.

In 1971 verving een door Nixon-Kissinger geïnitieerde staatsgreep de Boliviaanse Juan Torres, die later werd vermoord, door Hugo Bánzer, die duizenden arresteerde en routinematig de mensenrechten schond. Nixon en Kissinger, een medewerker van Rockefeller, vreesden dat Torres Gulf Oil Company (later Chevron) de winst zou laten delen met Bolivianen.

In 1973 verving een door Nixon-Kissinger gemanipuleerde staatsgreep de Chileense Salvador Allende, die werd vermoord, door Augusto Pinochet, wiens schrikbewind duizenden gedurende meer dan een decennium vermoordde. De door Rockefeller georganiseerde Business Group voor Latijns-Amerika, waaronder ITT, PepsiCo en Anaconda Mining Company, steunde heimelijk anti-Allende-campagnes.

Ons is geleerd dat de VS de wereld vrijheid brengt. Maar welke vrijheid is dit? De vrijheid om te leven zonder je vermoorde ouders? De vrijheid om gemarteld te worden omdat je om de armen geeft?

Als we niet gehersenspoeld worden dat dit allemaal ter ere van de seculiere god Vrijheid is, worden we gehersenspoeld dat het voor Jezus zelf is. Amerikaanse troepen die zich voorbereidden om Fallujah, Irak binnen te vallen, werden gezegend door hun aalmoezenier van de marine die het aandurfde om hun aanstaande aanval parallel te lopen met de intocht van Jezus in Jeruzalem.

Dus waarom wordt Iran, in plaats van de VS, als gevaarlijk beschouwd? Waarom is Venezuela een vijand? Omdat ze de vier geboden hebben overtreden van de achterlijke kliek die het buitenlands beleid van de VS vormgeeft:

Belemmer het maken van winst van Amerikaanse bedrijven in het buitenland niet. Hoge winsten duiden, net als hoge cijfers, op succes. Help de armen niet en geef geen land aan de landlozen. Wees vrienden met onze vrienden, vijanden met onze vijanden. Weiger Amerikaanse militaire bases en wapens niet.

Kijk wat de voormalige president Correa van Ecuador is overkomen. Hij klaagde Chevron aan, verminderde de armoede, sloot zich aan bij de regionale economische groep van Venezuela en Cuba, verleende asiel aan Julian Assange en weigerde in 10 het 2009-jarige huurcontract van het Amerikaanse leger op een basis te verlengen. In 2010 werd deze populaire president bijna vermoord door oproerpolitie . En we moeten geloven dat de Amerikaanse kliek er niet bij betrokken was?

We worden geregeerd door een geestesziek ras wiens bewustzijn in hun portemonnee zit, niet in hun hart, en dat ons ontzegt wat het meest nodig is om wereldvrede te koesteren: de vrijheid om te zorgen.

UPDATE (september 2019): Kristin Christman biedt excuses aan voor een fout in het bovenstaande commentaar. Ze schreef dat een door Kennedy geïnitieerde staatsgreep de Congolese Patrice Lumumba vermoordde, terwijl het in feite Eisenhower was die omzichtig het bevel tot de moord gaf. De charismatische Lumumba, vastbesloten om het mineraalrijke Congo neutraal te houden in de Koude Oorlog, werd op brute wijze vermoord op 17 januari 1961, drie dagen voor Kennedy's inauguratie. De moord werd pas een maand later openbaar gemaakt. Kennedy was enorm geschrokken van het nieuws, want hij had zelfs de mogelijkheid geopperd om de vrijlating van Lumumba te steunen en hem te integreren in de Congolese regering. De regering-Kennedy steunde echter uiteindelijk de wrede en repressieve Mobutu, die aanwezig was geweest tijdens de afranselingen van Lumumba. Wereldwijde demonstraties veroordeelden de moord op deze inspirerende en moedige leider, en in 2002 verontschuldigde de Belgische regering zich voor haar grote aandeel in de moord en richtte een fonds op ter bevordering van de democratie in Congo. De CIA heeft nooit toegegeven aan haar eigen leidende rol.”

Kristin Christman is een bijdragende auteur aan de aanstaande bloemlezing Bending the Arc (SUNY Press).