Door Alex Edney-Browne, Lisa Ling, Los Angeles Times, Juli 16, 2017.
Dronepiloten hebben de Amerikaanse luchtmacht verlaten record nummers in de afgelopen jaren — sneller dan nieuwe rekruten kunnen worden geselecteerd en opgeleid. Ze noemen een combinatie van lage status in het leger, overwerk en psychologisch trauma.
Maar een veel gepubliceerde nieuwe memoires over Amerika's geheime drone-oorlog vermeldt de "toename van de uitstroom" niet als een interne memo van de luchtmacht noemt het. "Drone Warrior: een insiderverslag van een elitesoldaat over de jacht op de gevaarlijkste vijanden van Amerika" beschrijft de bijna 10 jaar die Brett Velicovich, een voormalig lid van de speciale operaties, besteedde aan het gebruik van drones om speciale troepen te helpen terroristen te vinden en op te sporen. Handig is dat het ook een moeilijk verkoopprogramma is voor een programma waarvan de luchtmacht moeite heeft om vol te houden.
Velicovich schreef de memoires – over zijn tijd “jagen en kijken in de beerputten van het Midden-Oosten” – om te laten zien hoe drones “levens redden en de mensheid versterken, in tegenstelling tot veel van het hardnekkige verhaal dat hen in een negatief daglicht stelt.” In plaats daarvan is het boek op zijn best een verhaal van hypermannelijke bravoure en, in het slechtste geval, een stuk militaire propaganda dat is ontworpen om twijfels over het droneprogramma weg te nemen en de rekrutering te vergroten.
Velicovich en de co-auteur van het boek, Christopher S. Stewart, een verslaggever van de Wall Street Journal, versterken de mythe dat drones machines zijn van alwetendheid en precisie. Velicovich overdrijft de nauwkeurigheid van de technologie en vergeet te vermelden hoe vaak het faalt of zo zulke mislukkingen hebben een onnoemelijk aantal burgers gedood. De CIA heeft bijvoorbeeld vermoord 76 kinderen en 29 volwassenen in zijn pogingen om Ayman al Zawahiri, de leider van Al-Qaeda, die naar verluidt nog in leven is.
En toch: "Ik twijfel er niet aan dat we iedereen ter wereld kunnen vinden", schrijft Velicovich, "ongeacht hoe verborgen ze zijn." Men zou Velicovich kunnen vragen om de dood van te verklaren Warren Weinstein, een Amerikaans staatsburger, en Giovanni Lo Porto, een Italiaans staatsburger – beide hulpverleners die werden gedood door een Amerikaanse drone-aanval die gericht was op Al Qaeda-leden in Pakistan.
"We geloofden dat dit een Al Qaeda-compound was", kondigde president Obama drie maanden na de aanval aan, "dat er geen burgers aanwezig waren." Inderdaad, de luchtmacht had geklokt honderden uren van dronebewaking van het gebouw. Het had warmtebeeldcamera's gebruikt, die verondersteld worden de aanwezigheid van een persoon te identificeren aan de hand van zijn of haar lichaamswarmte wanneer de zichtlijn wordt belemmerd. Desalniettemin heeft de bewaking op de een of andere manier twee extra lichamen niet opgemerkt - Weinstein en La Porto - die in de kelder werden gegijzeld.
Misschien zijn de hulpverleners onopgemerkt gebleven omdat, volgens een binnenkort te verschijnen rapport over de beperkingen van dronetechnologie, mede geschreven door Pratap Chatterjee, de uitvoerend directeur van de waakhondengroep CorpWatch, en Christian Stork, warmtebeeldcamera's "kunnen niet door bomen heen kijken en een goed geplaatste deken die lichaamswarmte afvoert, kan ze ook afwerpen", noch kunnen ze "in kelders of ondergrondse bunkers kijken .”
Nog verraderlijker zijn de pogingen van de memoires om de psychologische kwelling van drone-operators en inlichtingenanalisten te coöpteren en er een verhaal van moed en stoïcisme van te maken. "Ik vocht om mijn ogen open te houden", schrijft Velicovich over werken met slaapgebrek. "Elk verspild uur was weer een uur dat de vijand moest plannen, nog een uur dat hij moest doden."
Vergelijk dat beeld met de realiteit zoals beschreven door kolonel Jason Brown, commandant van de 480th Intelligence, Surveillance and Reconnaissance Wing. "Onze zelfmoordcijfers en zelfmoordgedachten waren veel hoger dan het gemiddelde van de luchtmacht," Brown vertelde de Washington Post eerder deze maand, waarin werd uitgelegd waarom fulltime psychiaters en counselors voor geestelijke gezondheid zijn geïntroduceerd in het drone-programma. "Ze waren zelfs hoger dan voor degenen die zich hadden ingezet." Het aantal zelfmoorden is gedaald als gevolg van de teams voor geestelijke gezondheidszorg, zei Brown. Het werk zelf is niet veranderd.
De filmrechten op "Drone Warrior" Zijn gekocht meer dan een jaar geleden, met veel tamtam, door Paramount Pictures. (De studio koos ook voor de levensrechten op het verhaal van Velicovich.) In het dankwoord van de memoires vermeldt Velicovich dat de aanstaande film zal worden geregisseerd en geproduceerd door Michael Bay, de filmmaker achter 'Transformers', 'Pearl Harbor' en 'Armageddon'.
Deze ontwikkeling is voorspelbaar. De Amerikaanse leger en Hollywood hebben lang genoten van een symbiotische relatie. Filmmakers krijgen vaak toegang tot locaties, personeel, informatie en apparatuur die hun producties 'authenticiteit' verlenen. In ruil daarvoor krijgt het leger vaak enige controle over hoe het wordt afgebeeld.
Het is bekend dat ambtenaren van het Pentagon en CIA-personeel advies hebben gegeven aan en geheime documenten hebben gedeeld met de filmmakers achter "Zero Dark Thirty", de voor een Oscar genomineerde film die Misrepresented het controversiële martel- en uitleveringsprogramma van de CIA zou een belangrijke rol hebben gespeeld bij het opsporen van Osama bin Laden. De CIA is ook geweest gekoppeld aan de productie van 'Argo', Ben Afflecks Oscar-winnende weergave van hoe dat bureau Amerikaanse gijzelaars in Iran redde.
Maar er is iets bijzonder ongepasts aan het enthousiasme van Hollywood om Velicovich' versie van oorlogsvoering met drones naar het grote scherm te brengen. In "Drone Warrior" heeft het Amerikaanse leger misschien een krachtig platform om zijn programma af te schilderen als effectief en zijn operators als heldhaftig - in plaats van overwerkt en overstuur. We moeten ons afvragen of Velicovich door het Amerikaanse leger is benaderd om zijn memoires te schrijven. Het zou zeker kunnen helpen met hun uitputtingsprobleem.
Alex Edney-Browne (@alexEdneybrowne) is promovenda aan de Universiteit van Melbourne, waar ze onderzoek doet naar de psychosociale effecten van droneoorlogvoering op Afghaanse burgers en veteranen van het droneprogramma van de Amerikaanse luchtmacht. Lisa Ling (@ARetVet) diende in het Amerikaanse leger als technisch sergeant op het gebied van drone-bewakingssystemen voordat ze in 2012 met eervol ontslag vertrok. Ze verschijnt in de documentaire uit 2016 over drone-oorlogsvoering, 'National Bird'.
