Desertie: een lange, trotse geschiedenis

Het is geen baan, het is een avontuur, of
je eigen kleding dragen is de nieuwe camo
Van CJ Hinke
Uittreksel uit Vrije radicalen: oorlog verzet zich in de gevangenis door CJ Hinke, komende van Trine-Day in 2016.

Er zijn net zoveel redenen om militaire dienst te verlaten als er deserteurs zijn. De legers van alle landen grijpen graag jonge mannen als ze ongeschoold, onervaren en werkloos zijn. Er is veel meer moed voor nodig van een soldaat om zijn wapen neer te gooien dan om een ​​vreemdeling te doden.

Er zijn deserteurs in elk land dat een leger heeft. Legers eisen blinde gehoorzaamheid en mensen hunkeren naar vrijheid.

Waarom deserteren mannen? Zeker niet uit lafheid. Er is veel meer moed voor nodig om te breken met het peloton en zijn afhankelijkheid van hondsdolle nationalisme. 36% van de mannen die voor het eerst ten strijde trokken, waren meer bang om als lafaard te worden bestempeld dan om gewond of gedood te worden.

Oorlogsziek is door psychologen met vele namen genoemd. In de Amerikaanse burgeroorlog, de ziekte van DaCosta of het hart van een soldaat; in de Eerste Wereldoorlog, shell-shock, conversiestoornis of fuga-toestand, vluchtreactie; in de Tweede Wereldoorlog, strijdmoeheid, strijduitputting; in Vietnam, vermoeidheid bestrijden, uitputting bestrijden, stressreactie bestrijden; tot de o zo moderne posttraumatische stressstoornis die wordt gedeeld door Golfsoldaten en dronepiloten.

Al deze diagnoses zijn ooit verboden en vermeldingen gecensureerd, zelfs in medische tijdschriften. Het doel van de behandeling is natuurlijk om soldaten terug te sturen naar de oorlog. 600,000 werden alleen al uit het Amerikaanse leger ontslagen wegens neuropsychiatrische klachten. Zoals opgemerkt door Fortuin magazine, aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, "25 jaar na het einde van de 'Grote' Oorlog wordt bijna de helft van de 67,000 bedden in de Veterans Administration-ziekenhuizen nog steeds bezet door de neuropsychiatrische slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog." Meer dan een kwart van alle slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog was psychiatrisch.

Deserteurs zijn nauwelijks lafaards. Velen waren gewoon niet bereid om te doden nadat ze bij het leger waren gekomen. Anderen beleefden een ideologische crisis. Sommigen hadden thuis behoeftige gezinnen. Land goed of fout? Welke onzin!

"Desertie" is een pejoratieve term in de menselijke samenleving. We beschouwen ze als "terugkeerders" van de waanzin van alle oorlog. We wachten tot ze thuiskomen, trots dat ze nooit iemand hebben hoeven doden.

Hoewel de Amerikaanse straf voor desertie in oorlogstijd de doodstraf blijft, heeft geen enkele Amerikaanse deserteur meer dan 24 maanden uitgezeten sinds 11 september 2001. De Nuremberg Principles vereisen dat een soldaat bevelen weigert die kunnen leiden tot het plegen van misdaden tegen de menselijkheid. (En wat is oorlog nog meer!)

Oorlog van 1812 (1812-1815)
12.7% van alle Amerikaanse troepen deserteerde in vergelijking met 14.8% in vredestijd. Dit was grotendeels te wijten aan de doodstraf voor dergelijk "verraad". Velen kregen te maken met standrechtelijke executie.

Mexicaans-Amerikaanse Oorlog (1846-1848)
8.3%, 9,200 Amerikaanse soldaten deserteerden.

Amerikaanse Burgeroorlog (1861-1865)
Het leger van de Noordelijke Unie kreeg te maken met veel grotere desertie dan de Confederatie in het zuiden. Meer dan 87,000 deserteurs werden geregistreerd uit slechts drie noordelijke staten, 180,000 deserteurs in totaal tegen het einde van de oorlog. Het zuiden zou tijdens de oorlog 103,400 mensen hebben verloren door desertie, inclusief hele eenheden soldaten. Aan het einde van de oorlog werden echter maar liefst 278,000 van de 500,000 troepen vermist. Mark Twain deserteerde van beide kanten. William Smitz van de North's Pennylvania Volunteers was de laatste deserteur die in 1865 door het vuurpeloton werd neergeschoten.

Eerste Wereldoorlog (1914-1918)
240,000 Britse en Commonwealth-soldaten werden voor de krijgsraad gebracht en 346 werden geëxecuteerd wegens desertie, lafheid, het verlaten van een post, het weigeren van een bevel of het weggooien van wapens uit 3,080 doodvonnissen tijdens de "War to End All Wars", waaronder 25 Canadezen en 22 Ieren. Ze worden herdacht door het Shot at Dawn Memorial in Staffordshire. Het monument was gemodelleerd naar de 17-jarige soldaat Herbert Burden, geblinddoekt en vastgebonden aan een paal. Bijna alle namen van deze deserteurs werden niet toegevoegd aan oorlogsmonumenten. Sommige, maar lang niet alle, hebben postuum gratie gekregen van de Britse regering. Enkelen weigerden een blinddoek wanneer ze voor een vuurpeloton stonden en kozen ervoor hen in de ogen te kijken. (En dit zijn lafaards?!?)

Meer dan 600 Franse soldaten werden geëxecuteerd wegens desertie.

15 Duitse soldaten werden geëxecuteerd wegens desertie.

28 Nieuw-Zeelandse deserteurs werden ter dood veroordeeld en vijf werden geëxecuteerd. Deze soldaten kregen in 2000 postuum gratie.

Het Amerikaanse leger registreerde 21,282 deserteurs en president Woodrow Wilson zette alle 24 doodvonnissen voor deserteurs om.

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
Meer dan 21,000 Amerikaanse deserteurs werden berecht en veroordeeld wegens desertie tijdens “The Good War”. Hoewel 49 ter dood werden veroordeeld, werd slechts één, soldaat Eddie Slovik, een soldaat die zich vrijwillig had aangemeld om mijnenvelden te ruimen, op 31 januari 1945 geëxecuteerd door middel van geweervuur ​​in Sainte-Marie-aux-Mines in Frankrijk. Zijn laatste verklaring was: "Ik ren weer weg als ik daarheen moet."

De geallieerde opperbevelhebber en later de Amerikaanse president, Dwight D. Eisenhower, bevestigde het doodvonnis van Slovik en beweerde dat "het nodig was om verdere desertie te ontmoedigen". Slovik verklaarde: "Ze schieten me neer voor het brood en de kauwgom die ik heb gestolen toen ik 12 jaar oud was."

De executie van Slovik werd verborgen gehouden voor Franse burgers. Hij was gebonden aan armen en romp, knieën en enkels en hing aan een spijker op een paal van zes bij zes tegen de stenen muur van een Franse boerderij. 12 soldaten kregen M-1-geweren, waarvan er slechts één een blanco patroon bevatte. Na het eerste salvo stierf Private Slovik niet; hij stierf toen de soldaten aan het herladen waren. Eddie Slovik was de eerste Amerikaanse deserteur die werd geëxecuteerd sinds Lincoln president was. Hij was 24.

Slovik werd begraven in een genummerd graf in rij 3, graf 65 van perceel "E", naast 95 Amerikaanse soldaten die werden geëxecuteerd wegens verkrachting en moord, tot president Ronald Reagan in 1987 de teruggave van zijn stoffelijk overschot beval. Hij wordt begraven in Detroit, naast zijn vrouw, Antoinette. Ze had zeven Amerikaanse presidenten verzocht om zijn terugkeer tot ze stierf in 1979, zonder GI-medische voordelen te hebben ontvangen.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog kwamen 1.7 miljoen Amerikaanse krijgsraden voor, een derde van alle Amerikaanse vervolgingen. Alleen al in mei 1942 waren er 2,822 deserteurs.

Meer dan 1,500 Oostenrijkse soldaten deserteerden uit de Duitse Wehrmacht. In 1988 werd een campagne gestart om hen te gedenken met als thema: “Desertie is niet laakbaar, oorlog wel”. In 2014 werden ze geëerd met een monument, het Memorial for the Victims of Nazi Military Justice. Het beeld staat in Wenen tegenover de Oostenrijkse kanselarij en het kantoor van de president. Het is simpelweg gegraveerd met slechts twee woorden, "helemaal alleen".

In Duitsland werden meer dan 15,000 soldaten geëxecuteerd wegens desertie door het naziregime. Ze werden in 2007 herdacht door de deserteur Denkmal in Stuttgart. Het is opgedragen "Aan de deserteurs uit alle oorlogen".

Oorlog tegen Vietnam (1955-1975)
Minstens 50,000 Amerikaanse soldaten deserteerden, waaronder velen die naar Canada, Frankrijk en Zweden vluchtten.

De Sovjet-Unie heeft gedurende haar geschiedenis 1917-1991 158,000 deserteurs geëxecuteerd en 135,000 officieren van het Rode Leger gevangengezet. Nog eens 1.5 miljoen Sovjet krijgsgevangenen onder de nazi's werden wegens onvrede in de gelederen voor hun repatriëring naar Siberische goelags gestuurd.

60,000-80,000 etnische Sovjet-grenstroepen uit de islamitische Centraal-Aziatische regio's deserteerden tijdens de Afghaanse burgeroorlog 1979-1989. In deze periode deserteerden ook 85,000 Afghaanse troepen.

Oorlogen tegen Afghanistan, Irak en nog veel meer (2001-heden)
Het Pentagon schat dat sinds 2000 meer dan 40,000 troepen zijn gedeserteerd uit alle takken van militaire dienst. Alleen al in 2001 waren er 7,978 gedeserteerd.

Meer dan 5,500 Amerikaanse troepen deserteerden in 2003-2004. In 2005 deserteerden 3,456 soldaten. In 2006 was dat aantal opgelopen tot 8,000.

In 2006 rapporteerde het Britse leger meer dan 1,000 deserteurs.

Sergeant van het Amerikaanse leger Bowe Bergdahl werd beschuldigd van desertie en "wangedrag" tegenover de vijand nadat hij zijn post in Afghanistan in 2009 had verlaten. Hij werd vijf jaar vastgehouden door de Taliban voordat hij in 2014 werd uitgewisseld voor zes hooggeplaatste Afghanen die door de VS werden vastgehouden in hun buitengerechtelijke gevangenisbasis in Guantánamo Bay, Cuba. Eén stierf vóór de uitwisseling, dus vijf Taliban werden vrijgelaten door de VS, de stafchef van het leger, de plaatsvervangend minister van inlichtingen, een voormalig minister van Binnenlandse Zaken en twee opperbevelhebbers. De Taliban eisten aanvankelijk 1 miljoen dollar en de vrijlating van 21 Afghaanse gevangenen, samen met een Pakistaanse wetenschapper die Amerikaanse soldaten had gedood. (President Obama 'onderhandelt inderdaad met terroristen'. De opperbevelhebber nam een ​​publiciteitsfoto met de ouders van Bergdahl in de Rozentuin.)

Het lijkt erop dat de jonge sergeant wordt vervolgd omdat hij, als hij dat niet zou doen, schadevergoeding zou kunnen eisen van de Amerikaanse regering wegens een krijgsgevangene. (De VS kunnen biljoenen uitgeven aan oorlogen en betalen voor een krijgsraad, maar weigeren één soldaat te vergoeden!) Bergdahl riskeert een levenslange gevangenisstraf voor de krijgsraad.

Dus wat deed deze thuisgeschoolde jongen uit Idaho die schermen en ballet studeerde, nooit een auto bezat en overal op de fiets reed eigenlijk in het leger? Hint: de militaire muil zal elk kanonnenvoer pakken dat het kan krijgen! Bowe ging van een retraite van een jaar in een boeddhistisch klooster rechtstreeks naar de infanterieschool in Fort Benning. Zoals Pvt. Slovik, Sgt. Bergdahl, kondigde zijn voornemen aan om "de bergen van Pakistan in te lopen", waarbij hij alleen zijn kompas bij zich had. Nadat hij Pashto begon te leren, bracht Bergdahl meer tijd door met Afghanen dan met de soldaten van zijn 'counterinsurgency'-eenheid. Hij schreef zijn ouders dat hij "zich schaamde om een ​​Amerikaan te zijn" en overwoog afstand te doen van zijn Amerikaans staatsburgerschap, een klein detail begraven door het Witte Huis. Zijn ouders schreven terug: „GEHOORZAAM JE GEWETEN!”

64% van de Canadezen werd ondervraagd om hun regering te vragen Amerikaanse militaire vluchtelingen op te nemen nadat in 2008 en 2009 twee moties van medeleven waren aangenomen in het parlement. Honderden Amerikaanse deserteurs zijn naar Canada gevlucht.

Deze wetgevende inspanningen waren echter niet bindend. De Canadese regering heeft een streng beleid gevoerd om deserteurs naar de VS te deporteren, in schril contrast met de Vietnam-periode, en veel jonge Amerikanen gaan gewoon ondergronds in Canada.

De BBC gaf commentaar op de precedentscheppende zaak van Irak-oorlogstegenstander Jeremy Hinzman in 2004: "Amerikanen in moeilijkheden rennen al eeuwenlang naar Canada ... in de nasleep van de Amerikaanse Revolutie ... [en in de] Underground Railroad die ontsnapte Amerikaanse slaven naar vrijheid bracht ...".

Hoewel ik in de jaren zestig honderden Vietnamese dienstweigeraars heb geadviseerd, geholpen en gesteund als onderdeel van de Student Peace Union, The Resistance en het Centraal Comité voor gewetensbezwaarden, had ik weinig contact met Amerikaanse deserteurs. Ik pleitte voor het eerst voor desertie tijdens een grote, openbare Gensuikin-demonstratie voor de enorme Amerikaanse militaire basis die troepen naar Vietnam stuurde in Naha, Okinawa, in 1960. Ik arriveerde per schip en vertrok in een privévliegtuig.

Ik pleit nog steeds voor, adviseer, steun en steun aan desertie door iedereen in militaire dienst, waar dan ook. Deserteurs zijn niet alleen nationale helden. Het zijn wereldhelden die hebben geweigerd burgers en soldaten op vreemde bodem te doden.

Je kunt niets beters doen dan weigeren te doden. Als je in het leger zit, van wie dan ook, doe dan het juiste: RUN WEG!

##

Referenties
Wikipedia, "Desertie"
Charles Glass, Deserteurs: het laatste onvertelde verhaal van de Tweede Wereldoorlog, 2013.
William Bradford Huie, The Execution of Private Slovik, 1954. Een gelijknamige film uit 1974, gebaseerd op het boek en met in de hoofdrol Martin Sheen.
Benedict B. Kimmelman, “The Example of Private Slovik”, American Heritage, september/oktober 1987. http://www.americanheritage.com/node/55767
Joseph Heller, Catch-22, New York: Simon & Schuster, 1961.
Ray Rigby, The Hill, New York: John Day, 1965.