Demilitariseren! Deelnemen aan de BLM- en anti-oorlogsbewegingen

Door Marcy Winograd, 13 september 2020

Van LA Progressive

Zeg zijn naam: George Floyd. Zeg haar naam: Breonna Taylor. Zeg zijn naam: Bangal Khan. Zeg haar naam: Malana.

Floyd en Taylor, beiden Afro-Amerikaans, werden gedood door toedoen van de politie, Floyd met een knie in zijn nek gedurende acht minuten op klaarlichte dag terwijl hij de politie van Minneapolis smeekte om zijn leven, smekend: "Ik kan niet ademen"; De 26-jarige Taylor schoot acht keer na middernacht toen de politie van Louisville haar appartement bestormde met een militair-achtige stormram en een bevelschrift om te zoeken naar drugs die er niet waren. Het jaar was 2020.

Black Lives Matter-protesten gingen over de hele wereld, met marsen in 60 landen en 2,000 steden – van Los Angeles tot Seoul tot Sydney tot Rio de Janeiro tot Pretoria, met atleten die op de knieën gingen, teams die weigerden professionele sporten te beoefenen en de namen van de slachtoffers van hardop voorgelezen politiegeweld, in ons collectieve geheugen gegrift. Jacob Blake, verlamd nadat een politieagent hem zeven keer in de rug had geschoten, en de anderen die het niet overleefden: Freddie Gray, Eric Garner, Philando Castille, Sandra Bland en meer.

Broers en zussen van een andere moeder

Eerder aan de andere kant van de wereld, voordat de Black Lives Matter-beweging de krantenkoppen haalde …

Bangal Khan, 28, vader van vier kinderen, onschuldige burger in Pakistan, werd gedood bij een Amerikaanse drone-bombardement terwijl Khan, een religieus man, groenten verbouwde. Het jaar was 2012.

Malana, 25, een onschuldige burger die net was bevallen, ondervond complicaties en was op weg naar een kliniek in Afghanistan toen een Amerikaanse dronebom haar auto trof. Het jaar was 2019. Haar pasgeborene thuis zou opgroeien zonder zijn moeder.

Net als Floyd en Taylor waren Khan en Malana mensen van kleur, slachtoffers van een gemilitariseerde cultuur die weinigen verantwoordelijk laat voor het leed dat ze veroorzaken. Zonder enorme publieke verontwaardiging, staan ​​politieagenten zelden terecht of krijgen ze gevangenisstraffen opgelegd voor het martelen en doden van zwarte levens, en weinig wetgevers worden verantwoordelijk gehouden – behalve bij de stembus, en zelfs dan zelden – voor het opheffen van financiering van gezondheidszorg, onderwijs en huisvesting in gemarginaliseerde gemeenschappen om de budgetten van politie en gevangenissen op te blazen; nog minder wetgevers en presidenten worden verantwoordelijk gehouden voor een buitenlands beleid van de VS van militaire invasies, bezettingen en drone-aanvallen of "buitengerechtelijke executies", minder eufemistisch bekend als moord met voorbedachten rade uitgevoerd door afstandsbediening op militaire bases aan de andere kant van de oceaan van Brown Slachtoffers uit het Midden-Oosten – Bengal Khan, Malana, bruiden, bruidegoms en duizenden anderen in een wereld na 911.

Defundeer de politie EN defundeer het leger

Dit is het moment om de Black Lives Matter-beweging te koppelen aan de Peace and Justice-beweging, om "Demilitarize" "Defund the Police" te roepen, maar ook "Defund the Military" terwijl demonstranten marcheren op de kruising tussen militarisme thuis en militarisme in het buitenland; tussen het gebruik in eigen land van traangas, rubberen kogels, gepantserde voertuigen, niet-geïdentificeerde federale troepen om demonstranten van de straat te rukken, met militarisme in het buitenland dat wordt gekenmerkt door regime-change Amerikaanse opstanden in decennia lange triljoen-dollar bezettingen van Irak en Afghanistan, drone oorlogsvoering en eerdere "buitengewone uitleveringen" waarbij de CIA, onder seriële administraties, vermoedelijke "vijandelijke strijders" ontvoerde - nooit berecht in een rechtszaal - van de straten van het buitenland voor vervoer naar geheime gevangenissen met zwarte gaten in derde landen, Polen, Roemenië, Oezbekistan, om wetten te omzeilen die foltering en detentie voor onbepaalde tijd verbieden.

Dit is het moment om een ​​einde te eisen aan door de staat gesanctioneerd geweld dat degenen die niet blank of blank genoeg zijn, ontmenselijkt; degenen die onze grenzen overschrijden, vluchtelingen van Amerikaanse staatsgrepen in Midden-Amerika, alleen om te worden opgesloten, hun kinderen uit de armen van hun ouders te worden gerukt; degenen die onze watervoorziening beschermen tegen oliemaatschappijen die pijpleidingen aanleggen op stamland; degenen die geen staatsburger zijn van een Verenigde Staten, geboren uit de genocide van de indianen en gebouwd op de gebrandmerkte ruggen van Afrikaanse slaven; degenen die America First niet als slogan en ideologie aanhalen, omdat ze weten dat we ondanks ons nucleaire arsenaal en onze wereldwijde militaire macht niet beter zijn dan wie dan ook en de "blanke man's last" om inheemse volkeren in landen die rijk zijn aan hulpbronnen te "helpen regeren" : Iraakse olie, Chileens koper, Boliviaans lithium is niets anders dan monopoliekapitalisme.

Dit is het moment om een ​​einde te maken aan de mislukte War on Terror, de machtiging voor het gebruik van militair geweld in te trekken die groen licht geeft voor Amerikaanse invasies, waar en wanneer dan ook, om te koppelen Islamofobie, met het tot zondebok maken van moslims thuis – haatdragende graffiti op islamitische begraafplaatsen, vandalisme en brandstichting in moskeeën – tot een buitenlands beleid dat bombardementen met drones goedkeurt in moslimlanden met meerdere meerderheid, waaronder Irak, Afghanistan, Pakistan, Somalië en Syrië. In 2016, het Bureau voor Onderzoeksjournalistiek gerapporteerd drone-bombardementen in het Midden-Oosten “gedood tussen 8,500- en 12,000-mensen, waaronder maar liefst 1,700 burgers – van wie 400 kinderen.”

Drone-oorlogsvoering richt zich op gekleurde mensen

Ver weg van de ogen van Amerikaanse inwoners, zonder televisie en vaak niet gerapporteerd, terroriseert drone-oorlogsvoering de lokale bevolking, waar dorpelingen een bewolkte dag wensen omdat, in de woorden van Zubair, een Pakistaanse jongen die gewond is geraakt bij een Amerikaanse drone-aanval, "De drones niet vliegen wanneer de lucht is grijs.” Zubair getuigde voor het congres in 2013 en zei: "Ik hou niet langer van blauwe luchten. Als de lucht opklaart, keren drones terug en leven we in angst.”

Te midden van een groeiend anti-oorlogsgevoel, met soldaten die in lijkzakken uit Irak en Afghanistan terugkeerden, lanceerde George Bush - de president die voordat hij aquarellen schilderde en de komiek Ellen omhelsde - een Amerikaanse invasie van Irak, wat resulteerde in meer dan een miljoen doden, vluchtelingen die Syrië binnenstromen - wendden zich tot de CIA en het leger om onbemande luchtvaartuigen of drone-bombardementen uit te voeren die zouden moorden in verre landen terwijl Amerikaanse soldaten werden geïsoleerd van schade, hun lichamen ver van het slagveld, geparkeerd voor monitoren in een kamer zonder ramen in Langley, Virginia of Indian Springs, Nevada.

In werkelijkheid doemt de schaduw van oorlog op, want Amerikaanse soldaten die coördinaten uitzetten en dodelijke joysticks bedienen, zijn vaak getraumatiseerd door hun langeafstandsmoorden op mensen die al dan niet een bedreiging vormen voor de Verenigde Staten. Misselijkheid, hoofdpijn, gewrichtspijn, gewichtsverlies en slapeloze nachten zijn dat wel voorkomende klachten van drone-operators.

Tweeledige drone-bombardementen

Onder 'De wonden van de Drone Warrior” New York Times-verslaggever Eyal Press schrijft in 2018 dat Obama 500 drone-aanvallen buiten actieve oorlogsgebieden goedkeurde, 10 keer zoveel als toegestaan ​​​​onder Bush, en dat deze aanvallen geen rekening hielden met aanvallen tegen Irak, Afghanistan of Syrië. Onder Trump nam het aantal drone-bombardementen toe, met "vijf keer zoveel dodelijke aanvallen tijdens zijn eerste zeven maanden in functie als Obama tijdens zijn laatste zes maanden". 2019, Trump ingetrokken een uitvoerend bevel van Obama dat de directeur van de CIA verplichtte om jaarlijkse samenvattingen te publiceren van Amerikaanse drone-aanvallen en het aantal doden bij de bombardementen.

Terwijl president Trump de verantwoordelijkheid voor drone-moorden verwerpt, wegloopt van wapenbeheersingsverdragen, Noord-Korea en Iran verstikt met verhoogde economische sancties, ons naar de rand van oorlog met Iran brengt nadat hij opdracht heeft gegeven tot de drone-moord op Qasem Soleimani, een Iraanse generaal van analoog formaat aan onze minister van Defensie, de rivaal van Trump, voormalig vice-president Joe Biden, stapelt zijn team voor buitenlands beleid op met voorstanders van oorlogsvoering met drones, van Avril Haines, voormalig plaatsvervangend nationaal veiligheidsadviseur, die wekelijkse drone-dodenlijsten opstelde voor president Obama tot Michele Flournoy, voormalig onderminister van Defensie voor Beleid, wiens strategisch adviesbureau, WestExec Advisors, op zoek was naar contracten in Silicon Valley om gezichtsherkenningssoftware voor oorlogsvoering met drones.

Meer dan 450 afgevaardigden van de Democratische Nationale Conventie van 2020 ondertekenden mijn "Open brief aan Joe Biden: huur nieuwe adviseurs buitenlands beleid in."

Al dit institutionele geweld, in binnen- en buitenland, brengt enorme psychische en fysieke kosten met zich mee: een verslechterende gezondheid van gekleurde mensen die bang zijn om te lopen, autorijden of slapen terwijl ze zwart zijn; 20 zelfmoorden door soldaten op een gemiddelde dag voor degenen die terugkeren uit Irak en Afghanistan, volgens een analyse uit 2016 van het Department of Veteran Affairs; nationale verontwaardiging en polarisatie, met leden van gewapende milities die doen denken aan de fascistische Duitse bruinhemden die Black Lives Matter-demonstranten neerschieten in de straten van Kenosha, Wisconsin.

Economische last van militarisering

Net als de kosten van politiewerk in grote steden, zoals Los Angeles, Chicago, Miami en New York City, goed zijn voor meer dan een derde van het Algemeen Fonds van een stad, het militaire budget van $ 740 miljard van de VS, meer dan de militaire budgetten van de volgende acht landen samen, subsidiëring 800 militaire bases in meer dan 80 landen, kost de belastingbetaler 54 cent van elke discretionaire dollar, terwijl onze daklozen op straat slapen, onze hongerige studenten van noedels leven en onze brandweer pannenkoekenontbijt houdt om de slangen te betalen.

1033-programma - Granaatwerpers voor de lokale politie

Het verband tussen politiegeweld in eigen land en militair geweld in het buitenland blijkt uit gegevens van het Amerikaanse Defense Logistics Agency 1033-programma, opgericht in 1977 onder de voortzetting door de Clinton-regering van de 'War on Drugs' van voormalig president Richard Nixon die leidde tot een exponentiële toename van massale opsluiting van arme mensen en mensen van kleur opgesloten onder strikte strafwetten die verplichte minima oplegden voor drugsverslaving.

Het 1033-programma distribueert tegen lage kosten - de prijs van verzending - miljarden dollars aan overtollige militaire uitrusting - granaatwerpers, gepantserde voertuigen, aanvalsgeweren en, in ieder geval ooit, $ 800 een pop Mine-Resistant Ambush Vehicles (MRAP's) , gebruikt bij het bestrijden van opstanden in Irak en Afghanistan – tot 8,000 wetshandhavingsinstanties in de Verenigde Staten.

Het 1033-programma werd het onderwerp van publiek debat in 2014 toen de politie in Ferguson, Missouri, militaire uitrusting - sluipschuttersgeweren en gepantserde voertuigen - gebruikte tegen demonstranten die verontwaardigd waren over de moord op Michael Brown, een ongewapende Afro-Amerikaanse man die werd neergeschoten door een blanke politieagent .

Na de Ferguson-protesten beperkte de regering-Obama de soorten uitrusting - bajonetten, MRAP's - die in het kader van het 1033-programma aan politiediensten konden worden uitgedeeld, maar president Trump zwoer die beperkingen in 2017 op te heffen.

Het 1033-programma vormt een bedreiging voor het maatschappelijk middenveld en militariseert de politie om Trumps “WET EN ORDE!!” af te dwingen. tweets terwijl ze mogelijk burgerwachtgroepen bewapenen, want in 2017 de Government Accountability Office onthulde hoe zijn werknemers, die zich voordeden als wetshandhavers, voor meer dan een miljoen dollar aan militair materieel – nachtkijkers, pijpbommen, geweren – opvroegen en verkregen door op papier een valse wetshandhavingsinstantie op te zetten.

Israël, Dodelijke Uitwisseling, Fort Benning

De militarisering van onze politiekorpsen gaat echter verder dan de overdracht van materieel. Het omvat ook de opleiding van wetshandhavers.

Joodse Voice for Peace (JVP) gelanceerd "Dodelijke uitwisseling"– een campagne om gezamenlijke programma’s van het leger en de politie van de VS en Israël te ontmaskeren en te beëindigen waarbij duizenden wetshandhavers uit steden in het hele land betrokken zijn – Los Angeles, San Diego, Washington DC, Atlanta, Chicago, Boston, Philadelphia, Kansas City, enz. – die naar Israël reizen of Amerikaanse workshops bijwonen, sommige gesponsord door de Anti-Defamation League, waarin officieren worden getraind in massasurveillance, raciale profilering en onderdrukking van afwijkende meningen. Israëlische tactieken die tegen Palestijnen worden gebruikt en later in de VS worden geïmporteerd, omvatten het gebruik van Skunk, een stinkende en misselijkmakende vloeistof die onder hoge druk op demonstranten wordt gespoten, en de Passagiers screenen door observatie (SPOT) programma om luchthavenpassagiers racistisch te profileren die kunnen beven, te laat aankomen, overdreven geeuwen, hun keel schrapen of fluiten.

Zowel JVP als Black Lives Matter erkennen het verband tussen militarisering in binnen- en buitenland, want beiden hebben de campagne Boycot, Divestment and Sanctions (BDS) tegen Israël gesteund vanwege de mensenrechtenschendingen van miljoenen Palestijnen die onder Israëlische bezetting leven.

Hoewel het Bureau of Labor Statistics niet het aantal militairen bijhoudt dat een loopbaan bij wetshandhaving nastreeft, meldt Military Times dat militaire veteranen vaak naar de voorkant van de wervingslijn gaan wanneer ze zich aanmelden als politieagent en dat politiediensten actief militaire veteranen rekruteren.

Derek Chauvin, de politieagent uit Minneapolis die is aangeklaagd voor de moord op George Floyd, was ooit gestationeerd in Fort Benning, Georgia, de thuisbasis van de beruchte School of the Americas, die in 2001 na massale protesten werd omgedoopt tot het Western Hemisphere Institute for Security and Cooperation (WHINSEC). waar het Amerikaanse leger Latijns-Amerikaanse huurmoordenaars, doodseskaders en coup-beulen opleidde.

De van de van Immigration and Customs Enforcement (ICE), de instantie belast met het arresteren en deporteren van immigranten zonder papieren, leest: "ICE ondersteunt het in dienst nemen van veteranen en rekruteert actief gekwalificeerde veteranen voor alle functies binnen de dienst."

Uiteindelijk is er weinig ruimte tussen binnenlandse politie die zwarte mensen in dit land terroriseert en wereldpolitie die bruine mensen in het buitenland terroriseert. De een aan de kaak stellen, maar de ander verontschuldigen, is verkeerd.

Defundeer de politie. Defundeer het leger. Laten we ons aansluiten bij deze twee bewegingen om de onhoudbare onderdrukking in binnen- en buitenland aan te vechten en tegelijk op te roepen tot afrekening met ons koloniale verleden en heden.

In de aanloop naar de verkiezingen in november moeten we, ongeacht welke kandidaat we steunen voor het presidentschap, de zaden zaaien van een machtige multiraciale en etnisch diverse vredesbeweging die de standpunten van de Democraten en de Republikeinen op het gebied van buitenlands beleid ter discussie stelt, voor zowel partijen onderschrijven het Amerikaanse exceptionisme dat leidt tot obscene militaire budgetten, oorlogen om olie en koloniale bezettingen die ons achtervolgen.