Door Medea Benjamin en Nicolas JS Davies, 9 juni 2020
Op 1 juni dreigde president Trump Amerikaanse strijdkrachten in actieve dienst in te zetten tegen vreedzame Black Lives Matter-demonstranten in steden in heel Amerika. Trump en de gouverneurs van de deelstaten hebben uiteindelijk ten minste 17,000 troepen van de Nationale Garde in het hele land ingezet. In de hoofdstad van het land zette Trump negen Blackhawk-aanvalshelikopters, duizenden troepen van de Nationale Garde uit zes staten en minstens 1,600 militaire politie en actieve gevechtstroepen van de 82nd Airborne Division in, met schriftelijke orders om bajonetten te pakken.
Na een week van tegenstrijdige bevelen waarin Trump 10,000 troepen in de hoofdstad eiste, kregen de troepen in actieve dienst op 5 juni uiteindelijk het bevel terug te keren naar hun bases in North Carolina en New York, omdat vanwege het vreedzame karakter van de protesten het gebruik van militaire wapens nodig was. kracht heel duidelijk overbodig, gevaarlijk en onverantwoordelijk. Maar Amerikanen bleven geschokt achter door de zwaarbewapende troepen, het traangas, de rubberen kogels en de tanks die de Amerikaanse straten veranderden in oorlogsgebieden. Ze waren ook geschokt toen ze beseften hoe gemakkelijk het voor president Trump was om in zijn eentje zo'n huiveringwekkende hoeveelheid geweld te verzamelen.
Maar we moeten niet verrast zijn. We hebben onze corrupte heersende klasse toegestaan om de meest destructieve oorlogsmachine in de geschiedenis te bouwen en deze in handen te geven van een grillige en onvoorspelbare president. Terwijl protesten tegen politiegeweld de straten van ons land overspoelden, voelde Trump zich gesterkt om deze oorlogsmachine tegen ons te keren – en zou hij misschien bereid zijn om het opnieuw te doen als er in november verkiezingen worden betwist.
Amerikanen krijgen een klein voorproefje van het vuur en de woede die het Amerikaanse leger en zijn bondgenoten regelmatig toebrengen aan mensen overzee, van Irak en Afghanistan tot Jemen en Palestina, en de intimidatie die wordt gevoeld door de bevolking van Iran, Venezuela, Noord-Korea en andere landen die lang hebben geleefd onder de dreiging van de VS om ze te bombarderen, aan te vallen of binnen te vallen.
Voor Afro-Amerikanen is de laatste woede-uitbarsting van de politie en het leger slechts een escalatie van de laagwaardige oorlog die de Amerikaanse heersers al eeuwenlang tegen hen voeren. Van de verschrikkingen van de slavernij tot het verhuren van veroordeelden na de burgeroorlog tot het apartheid Jim Crow-systeem tot de massale criminalisering, massale opsluiting en gemilitariseerde politie van vandaag, Amerika heeft Afro-Amerikanen altijd behandeld als een permanente onderklasse die moet worden uitgebuit en 'op hun plaats moet worden gehouden'. met zoveel kracht en brutaliteit als nodig is.
Tegenwoordig hebben zwarte Amerikanen minstens vier keer zoveel kans om door de politie te worden neergeschoten als blanke Amerikanen en zes keer zoveel kans om in de gevangenis te worden gegooid. Zwarte chauffeurs hebben drie keer meer kans om te worden gefouilleerd en twee keer zoveel kans om te worden gearresteerd tijdens verkeerscontroles, ook al heeft de politie meer geluk bij het vinden van smokkelwaar in auto's van blanke mensen. Dit alles komt neer op een racistisch politie- en gevangenissysteem, met Afro-Amerikaanse mannen als belangrijkste doelwitten, ook al worden de Amerikaanse politiediensten steeds meer gemilitariseerd en bewapend door het Pentagon.
Racistische vervolging houdt niet op wanneer Afro-Amerikanen de gevangenispoort uitlopen. In 2010 had een derde van de Afro-Amerikaanse mannen een veroordeling voor een misdrijf op hun palmares, deuren sluiten voor banen, huisvesting, studentenhulp, vangnetprogramma's zoals SNAP en geldelijke bijstand, en in sommige staten het recht om te stemmen. Vanaf de eerste "stop and fouilleren" of verkeersstop, worden Afro-Amerikaanse mannen geconfronteerd met een systeem dat is ontworpen om hen te verstrikken in permanent tweederangs burgerschap en armoede.
Net zoals de mensen in Iran, Noord-Korea en Venezuela lijden onder armoede, honger, vermijdbare ziekten en dood als de beoogde resultaten van meedogenloze Amerikaanse economische sancties, heeft systemisch racisme soortgelijke effecten in de VS, waardoor Afro-Amerikanen in uitzonderlijke armoede blijven, met dubbele het kindersterftecijfer van blanken en scholen die net zo gescheiden en ongelijk zijn als toen segregatie legaal was. Deze onderliggende verschillen in gezondheid en levensstandaard lijken de belangrijkste reden te zijn waarom Afro-Amerikanen meer dan twee keer zo snel sterven aan Covid-19 als blanke Amerikanen.
Bevrijding van een neokoloniale wereld
Terwijl de Amerikaanse oorlog tegen de zwarte bevolking in eigen land nu zichtbaar is voor heel Amerika – en de wereld – blijven de slachtoffers van Amerikaanse oorlogen in het buitenland verborgen. Trump heeft de gruwelijke oorlogen die hij van Obama heeft geërfd geëscaleerd en in drie jaar tijd meer bommen en raketten laten vallen dan Bush II of Obama in hun eerste ambtstermijnen.
Maar Amerikanen zien de angstaanjagende vuurballen van de bommen niet. Ze zien de dode en verminkte lichamen en het puin niet dat de bommen in hun kielzog achterlaten. Het Amerikaanse publieke discours over oorlog draaide bijna volledig om de ervaringen en opofferingen van Amerikaanse troepen, die tenslotte onze familieleden en buren zijn. Net als de dubbele standaard tussen blanke en zwarte levens in de VS, is er een vergelijkbare dubbele standaard tussen de levens van Amerikaanse troepen en de miljoenen slachtoffers en geruïneerde levens aan de andere kant van de conflicten die de Amerikaanse strijdkrachten en Amerikaanse wapens ontketenen op andere landen.
Wanneer gepensioneerde generaals zich uitspreken tegen de wens van Trump om troepen in actieve dienst in de straten van Amerika in te zetten, moeten we begrijpen dat ze precies deze dubbele standaard verdedigen. Ondanks het uitputten van de Amerikaanse schatkist om gruwelijk geweld te plegen tegen mensen in andere landen, terwijl het er niet in slaagde oorlogen te 'winnen', zelfs niet op zijn eigen verwarde voorwaarden, heeft het Amerikaanse leger een verrassend goede reputatie behouden bij het Amerikaanse publiek. Dit heeft de strijdkrachten grotendeels vrijgesteld van een groeiende publieke afkeer van de systematische corruptie van andere Amerikaanse instellingen.
De generaals Mattis en Allen, die zich uitspraken tegen de inzet van Amerikaanse troepen door Trump tegen vreedzame demonstranten, begrijpen heel goed dat de snelste manier om de publieke reputatie van het leger te verknoeien zou zijn om het op grotere schaal en openlijk in te zetten tegen Amerikanen in de Verenigde Staten.
Net zoals we de verrotting in de Amerikaanse politiediensten aan het licht brengen en oproepen tot het opheffen van de financiering van de politie, zo moeten we de verrotting in het buitenlands beleid van de VS blootleggen en oproepen tot het opheffen van de financiering van het Pentagon. Amerikaanse oorlogen tegen mensen in andere landen worden gedreven door hetzelfde racisme en economische belangen van de heersende klasse als de oorlog tegen Afro-Amerikanen in onze steden. Te lang hebben we ons laten verdelen en heersen door cynische politici en bedrijfsleiders, door de politie en het Pentagon te financieren voor echte menselijke behoeften, ons thuis tegen elkaar op te zetten en ons te leiden naar oorlogen tegen onze buren in het buitenland.
De dubbele standaard die de levens van Amerikaanse troepen heiligt boven die van de mensen wier landen ze bombarderen en binnenvallen, is net zo cynisch en dodelijk als die welke blanke levens waardeert boven zwarte in Amerika. Terwijl we 'Black Lives Matter' zingen, moeten we ook de levens opnemen van zwarte en bruine mensen die elke dag sterven door Amerikaanse sancties in Venezuela, de levens van zwarte en bruine mensen die worden opgeblazen door Amerikaanse bommen in Jemen en Afghanistan, de levens van mensen van kleur in Palestina die worden bestookt met traangas, geslagen en beschoten met Israëlische wapens die worden gefinancierd door Amerikaanse belastingbetalers. We moeten bereid zijn om solidariteit te tonen met mensen die zichzelf verdedigen tegen door de VS gesponsord geweld, of het nu in Minneapolis, New York en Los Angeles is, of in Afghanistan, Gaza en Iran.
De afgelopen week hebben onze vrienden over de hele wereld ons een prachtig voorbeeld gegeven van hoe dit soort internationale solidariteit eruit ziet. Van Londen, Kopenhagen en Berlijn tot Nieuw-Zeeland, Canada en Nigeria, mensen zijn de straat opgegaan om solidariteit met Afro-Amerikanen te tonen. Ze begrijpen dat de VS de kern vormen van een racistische politieke en economische internationale orde die 60 jaar na het formele einde van het westerse kolonialisme nog steeds de wereld domineert. Ze begrijpen dat onze strijd hun strijd is, en we moeten begrijpen dat hun toekomst ook onze toekomst is.
Dus zoals anderen achter ons staan, moeten wij ook achter hen staan. Samen moeten we dit moment aangrijpen om van stapsgewijze hervormingen over te gaan op echte systeemverandering, niet alleen binnen de VS maar in de hele racistische, neokoloniale wereld die wordt gecontroleerd door het Amerikaanse leger.
Medea Benjamin is mede-oprichter van CODEPINK for Peace en auteur van verschillende boeken, waaronder Inside Iran: The Real History and Politics of the Islamic Republic of Iran. Nicolas JS Davies is onafhankelijk journalist, onderzoeker bij CODEPINK en auteur van Blood On Our Hands: the American Invasion and Destruction of Iraq
2 Reacties
hoe zit het met de financiering van de overheid in plaats daarvan?
Het woord "defund" gebruiken zonder meer details te geven, is een goede manier om verwarring te zaaien. Bedoelt u alle financiering verwijderen, of bedoelt u de financiering verminderen, waarbij het geld wordt omgeleid om de behoefte aan politie en leger te verminderen? Wat je ook bedoelt, verwacht dat veel politici die tegen het idee zijn, veel toespraken zullen houden waarin ze je bekritiseren omdat je de ander bedoelt.