Door David Swanson, 27 juni 2017, Oorlog is een misdaad.
John Kiriakou leidde de CIA-operatie die Abu Zubaydah arresteerde, of liever ontvoerde zonder aanklacht. Joseph Hickman hielp Abu Zubaydah gevangen te zetten als bewaker in Guantanamo en was later de hoofdonderzoeker voor Zubaydah's habeas verdedigend team.
Hier zijn enkele hoogtepunten van een verhaal over idiote criminaliteit, verteld door Hickman en Kiriakou in hun gezamenlijk geschreven nieuwe boek, De handige terrorist:
Maher Abu Zubayda en Zain Abidin Mohammed Husain aka Abu Zubaydah zijn twee totaal verschillende mensen. Zij en vele andere mensen gebruiken de naam Abu Zubayda, met verschillende spellingen in Engelse transliteraties uit het Arabisch. De familie Zubaydah werd tijdens de Nakba uit een Palestijns dorp verdreven. De CIA, die meer folteraars in dienst had dan Arabischtaligen, verwarde de twee Zubaydahs. Toen de fundamentele feiten die de CIA had over het leven van de man die ze gevangen hield en martelde allemaal verkeerd bleken te zijn, schonk de CIA er geen aandacht aan.
Maher Abu Zubayda werkte in de jaren negentig samen met al-Qaeda met een adres in San Jose, Californië, drie blokken verwijderd van Al-Qaeda-spion Ali Mohammed, die later schuldig pleitte aan een rol bij het bombarderen van Amerikaanse ambassades in Kenia en Tanzania. Mohammed had "gediend" in de Egyptische en Amerikaanse legers. Toen het Amerikaanse leger in 1990 vernam dat Mohammed een moslimextremist was, had het hem verwijderd uit de "Special Forces", maar hem in het leger gehouden. In 1987 gebruikte Mohammed een verlof van het Amerikaanse leger om naar Afghanistan te gaan om tegen de Sovjets te vechten, waarna hij zich weer bij het Amerikaanse leger voegde.
Maher Abu Zubayda woonde later in Montana en bestudeerde explosieven en een grote dam, de Fort Peck Dam. De dag voor de aanslagen van 11 september 2001 vond er een explosie plaats op zijn ranch en vluchtte hij. Op 19 september 2001 werd hij gearresteerd. Geen idee, de CIA zette een grote operatie op om te proberen de andere Abu Zubaydah in Pakistan te lokaliseren. Op 28 maart 2002, de dag nadat die andere Abu Zubaydah in Pakistan in beslag was genomen, werd deze veroordeeld wegens onrechtmatig bezit van een vuurwapen en wegens immigratieovertredingen. Zes maanden later werd hij gedeporteerd. Tien jaar later, in 2012, schreef een man in Jordanië genaamd Mahmoud aan het verdedigingsteam van de Abu Zubaydah die toen in Guantanamo was om te zeggen dat ene Abu Zubayda in 2005 in een gevangenis in Jordanië had gezeten. man die in Guantanamo was, aangezien hij in 2002 door de CIA was gegrepen en in 2005 door de CIA in Polen was gemarteld. Het verdedigingsteam hoorde al snel dat Mahmoud was gedood door een Amerikaanse drone.
In de jaren zeventig, tachtig en negentig financierde de CIA moslimextremisten in Afghanistan, waaronder de Islamitische Unie voor de Bevrijding van Afghanistan, geleid door Abdul Rasul Sayyaf, samen met zes andere grote allianties, waarbij de financiering werd doorgegeven aan vele kleinere groepen, waaronder Osama. Al Qaeda van Bin Laden. Presidenten Reagan, Bush de Eerste en Clinton noemden deze groepen 'vrijheidsstrijders' en 'helden'.
Zain Abidin Mohammed Husain alias Abu Zubaydah, de man die werd ontvoerd, gemarteld en tot op de dag van vandaag gevangen zit in Guantanamo, sloot zich aan bij Sayyaf's Islamic Union, niet bij Al Qaeda. Maar Sayyaf, met Amerikaanse financiering sinds 1973, hielp Al Qaeda te creëren. Sayyaf had een ontmoeting met president Reagan en ontving jarenlang overvloedige Amerikaanse financiering om de Sovjets in Afghanistan te bestrijden en vervolgens strijders in Pakistan op te leiden om Gaddafi in Libië omver te werpen. Na 11 september 2001 bestempelden de VS Sayyaf's "Libyan Islamic Fighting Group" als een terroristische organisatie, maar de CIA ging door met het financieren ervan totdat Gaddafi 10 jaar later werd vermoord.
In oktober 2000 verdacht de operatie Able Danger, opgezet door het US Special Operations Command en de Defense Intelligence Agency, drie mensen in de Verenigde Staten van het plannen van een aanslag, alle drie leden van Al Qaeda, alle drie getraind in de kampen van Sayyaf. Het ministerie van zogenaamde Defensie schonk er geen aandacht aan en de DIA vernietigde bijna alle informatie die door Able Danger was verzameld. Sayyaf hoorde naar verluidt in februari 11 van de aanvalsplannen van 2001 september 2001. Onmiddellijk na die aanslagen stuurden de VS hem tientallen miljoenen dollars om de Taliban te bestrijden, gaven hem de opdracht om te helpen bij het schrijven van een grondwet voor een nieuw Afghanistan, en zorgde ervoor dat hij werd benoemd tot lid van het Afghaanse parlement, waar hij tot op de dag van vandaag de onhandelbare positie van een Amerikaans congreslid bekleedt.
Het was in 1991 dat de Abu Zubaydah met de ongelukkige naam toetrad tot de Islamitische Unie. In 1993 financierde de CIA een groep strijders die hij aanvoerde in Tadzjikistan. Ook op dat moment vroeg hij om lid te worden van Al Qaeda en werd afgewezen omdat hij hoofdletsel had opgelopen.
De taalvaardigheid van de CIA maakte geen onderscheid tussen twee Abu Zubaydahs. De CIA slaagde er ook niet in om trainingskampen correct te identificeren als behorend tot de Islamitische Unie of Al Qaeda. Bovendien maakte het geen onderscheid tussen een huis genaamd The House of Martyrs en een huis genaamd Martyr's House, ook al stond een van deze huizen in Afghanistan en werd gerund door Al Qaeda, terwijl het andere in Pakistan stond en werd gerund door Abu Zubaydah van de Unlucky Naam.
Na de aanslagen van 11 september 2001 vertrok Abu Zubaydah naar Afghanistan om te vechten tegen een Amerikaanse invasie. Hij beweert er niet in te zijn geslaagd om daar daadwerkelijk tegen de VS te vechten. De Verenigde Staten beweren zonder bewijs van wel. Hij zegt openlijk dat hij dat van plan was. Hij kreeg toen lucht van het feit dat de VS een grote zoektocht naar hem uitvoerde. Hij beweerde verbijsterd te zijn, aangezien hij noch de Taliban, noch Al Qaeda was, laat staan een topleider van Al Qaida, zoals de VS beweerden.
Dat de CIA op jacht was naar de verkeerde man, terwijl de Abu Zubayda met banden met Al Qaeda in Montana in de gevangenis zat, is op de een of andere manier niet door de transitieve eigenschappen van kinderachtig denken een bewering dat deze Abu Zubaydah een pacifist of een heilige was. Hij vocht tegen een Sovjet-invasie van Afghanistan en een Amerikaanse invasie van Afghanistan. Wij pacifisten vinden fouten in beide acties, terwijl de Amerikaanse regering de ene prijst en de andere veroordeelt zonder enige mogelijkheid tot verlossing.
Het is ook mogelijk dat deze Abu Zubaydah in 1999 tot op zekere hoogte heeft geholpen met mislukte aanslagen in Jordanië en de Verenigde Staten, waarnaar wordt verwezen als "het millenniumbomcomplot", waarvan Hickman en Kiriakou de schuld geven aan Hamas en Hezbollah, niet aan Al Qaeda, daarbij verwijzend naar Saoedi-Arabië. financiering doorgesluisd via de SAAR Foundation in Herndon, Virginia, gerund door Alamoudi, een man die publiekelijk Hamas en Hezbollah steunde, terwijl hij ook verschillende keren te gast was in het Witte Huis voor en na 11 september 2001, naast het feit dat hij een " supporter” van de verkiezingscampagne van George W. Bush.
Maar het was niet voor die of enige andere mogelijke overtreding dat de CIA in februari 2002 een gigantische poging deed om veertien locaties in Pakistan tegelijkertijd binnen te vallen in de hoop de verkeerde man gevangen te nemen. Amerikaanse belastinggelden zijn veel genereuzer in deze belachelijke operatie geïnvesteerd dan in de scholen van uw kinderen. Een man die werd geïdentificeerd als Abu Zubaydah werd bijna vermoord, maar ternauwernood in leven gehouden door Amerikaanse topdokters die voor dat doel waren ingezet, en vervolgens bijna vermoord door uitgebreide marteling gedurende een periode van jaren.
De ondervraging van deze Abu Zubaydah begon echter niet onmiddellijk, omdat het "Contraterrorisme"-centrum van de CIA niet geloofde dat de juiste man was opgepakt. Toen de ondervraging eenmaal begon, vroegen "velen bij de CIA", aldus Hickman en Kiriakou, zich af of ze de juiste persoon hadden. Dergelijke twijfels mochten een goede gelegenheid voor sadistische menselijke experimenten niet in de weg staan.
Abu Zubaydah was op weg naar een jarenlange martelreis over de hele wereld. Zo begon het bekende verhaal van Ali Soufan van de FBI die informatie ontfutselde door middel van humane ondervraging, de CIA niets leerde door haar brutaliteit en de CIA die loog over die feiten. De marteling, die altijd illegaal was, begon voordat president George W. Bush er toestemming voor gaf. Zubaydah werd getrakteerd op het volledige menu van "goedgekeurde" (en enkele niet-goedgekeurde) marteltechnieken: naakt uitgekleed, geboeid, met een kap op, tegen beton geslagen, opgesloten in een kleine doos, met de dood bedreigd, waterboarding, slaap onthouden, enz.
Pas op 6 september 2006 arriveerde Abu Zubaydah in Guantanamo, waar de CIA-foltering en menselijke experimenten doorgingen met het gebruik van mefloquine, verlengde eenzame opsluiting en andere wreedheden.
Wist iemand op deze kleine planeet van ons dat de Centrale "Inlichtingendienst" het verkeerde slachtoffer had ontvoerd? Het lijkt waarschijnlijk. Het lijkt er ook op dat dergelijke kennis een fatale aandoening werd. Mahmoud werd naar verluidt gedood door een drone. De man die Abu Zubaydah in zijn dagboek zijn beste vriend noemde, Ibn al-Shaykh Al Libi, werd gemarteld tot valse verklaringen die door president Bush Junior werden gebruikt om de aanval op Irak te rechtvaardigen. Al Libi stierf in een Libische gevangeniscel. Een paar weken later stierf een man die samen met Abu Zubaydah was ontvoerd, een man genaamd Ali Abdullah Ahmed, in een Guantanamo-cel. Tegelijkertijd werden vijftien andere mannen "gevangen genomen". Allen zijn dood. Khalil Al-Deek, een medewerker van Abu Zubaydah, werd vermoord - we weten niet hoe - in april 2005.
Twee lijken in de stapel rond het verhaal van Abu Zubaydah van de Unlucky Name waren Saoedische prinsen, en één was een Pakistaanse luchtmaarschalk. Een van de briljante strategieën van de CIA om Abu Zubaydah te 'ondervragen', was om zich te verkleden en te doen alsof hij Saoedi's was. In plaats van bang te worden door deze list, leek Abu Zubaydah enorm opgelucht. Hij zei tegen de nep-Saoediërs dat ze drie Saoedische functionarissen moesten bellen. Hij gaf hun telefoonnummers. Een van de drie was Ahmed bin Salman bin Abdul Aziz, een neef van de Saoedische koning die het grootste deel van zijn tijd in de Verenigde Staten doorbracht en eigenaar was van de winnaar van de Kentucky Derby in 2002. Een tweede was Chief Prince Turki Al-Faisal Bin Abdul Aziz die in 1991 had geregeld dat Al Qaeda-training zou plaatsvinden in de kampen van Sayyaf. De derde was de Pakistaanse luchtmaarschalk Mushaf Ali Mir. Alle drie stierven ze kort ("hartaanval" op 43-jarige leeftijd, auto-ongeluk en vliegtuigcrash bij helder weer).
Wat kunnen we hier allemaal van leren? Waarschijnlijk niet de nieuwe liberale verwaandheid dat alles wat de CIA ons vertelt over Rusland de waarheid van het evangelie is, ontleend aan super serieus professionalisme en waarover het vragen van bewijs een verraderlijke daad is.
Nu een paar opmerkingen over dit boek. De auteurs beweren dat de bekentenissen van Amerikaanse troepen voor misdaden in de oorlog tegen Noord-Korea allemaal of grotendeels valse bekentenissen waren. Ze zouden moeten lezen onderzoek over die oorlog die parallel loopt aan hun goede werk aan recentere. Ze beweren dat de jihad tegen de Sovjets in Afghanistan het beste voorbeeld was van een defensieve jihad die er is, ondanks en zonder Brzezinski's bekentenis dat de VS de oorlog begonnen. Ze beweren dat Saudi-Arabië in 1990 een Iraakse invasie vreesde, wat de VS ertoe aanzette troepen te "aanbieden". Hiermee wordt misleidend voorbijgegaan aan het feit dat de VS gegenereerde die angst door het agressieve gebruik van valse satellietbeelden die ten onrechte een Iraakse troepenaanwezigheid suggereerden die niet bestonden. De auteurs stellen ook dat de aanslagen van 9/11 een protest waren tegen de steun van de VS aan Israël. Ze bieden geen bron voor die verklaring, maar als we de gerapporteerde verklaringen van Bin Laden moeten geloven, omvatte de motivatie dat samen met tal van andere Amerikaanse acties die schadelijk waren voor de moslimbevolking, waaronder de aanwezigheid van Amerikaanse troepen in Saoedi-Arabië die zo genereus in 1991 was verstrekt.
