Het Canadese pensioenplan financiert het einde van de wereld en wat we eraan kunnen doen

Door Rachel Small, World BEYOND War, Juli 31, 2022

Ik had onlangs de eer om te spreken op een belangrijk webinar getiteld "Wat is de Canadian Pension Plan Investment Board echt van plan?" mede georganiseerd met onze bondgenoten Just Peace Advocates, Canadian Foreign Policy Institute, Canadian BDS Coalition, MiningWatch Canada en Internacional de Servicios Públicos. Lees meer over het evenement en bekijk de volledige opname ervan hier. Dia's en andere informatie en links die tijdens het webinar worden gedeeld, zijn ook beschikbaar Hier.

Hier zijn de opmerkingen die ik heb gedeeld, een samenvatting van enkele van de manieren waarop het Canadian Pension Plan de dood en vernietiging van mensen en de planeet financiert - inclusief de winning van fossiele brandstoffen, kernwapens en oorlogsmisdaden - en benadrukken waarom en hoe we niets zouden moeten eisen minder dan een fonds waarin we hebben geïnvesteerd en waarin we daadwerkelijk een toekomst bouwen waarin we willen leven.

Mijn naam is Rachel Small, ik ben de Canada Organizer met World Beyond War, een wereldwijd basisnetwerk en beweging die pleit voor de afschaffing van oorlog (en het instellen van oorlog) en de vervanging ervan door een rechtvaardige en duurzame vrede. We hebben leden in 192 landen over de hele wereld die werken aan het ontkrachten van oorlogsmythen en die pleiten voor - en concrete stappen ondernemen om - een alternatief mondiaal veiligheidssysteem op te bouwen. Een die gebaseerd is op het demilitariseren van veiligheid, het geweldloos beheren van conflicten en het creëren van een cultuur van vrede.

Als organisatoren, activisten, vrijwilligers, medewerkers en leden van onze ongelooflijke world beyond war hoofdstukken werken we om een ​​einde te maken aan het geweld van het militarisme en de oorlogsmachine, in solidariteit met degenen die er het meest door worden getroffen.

Ikzelf ben gevestigd in Tkaronto, dat net als veel van de steden waar mensen hier vandaan komen, gebouwd is op gestolen inheems land. Het is het land dat het voorouderlijk grondgebied is van de Huron-Wendat, de Haudenosaunee en de Anishinaabe-volkeren. Het is land dat moet worden teruggegeven.

Toronto is ook de zetel van de Canadese financiën. Voor antikapitalistische organisatoren of degenen die betrokken zijn bij onrecht in de mijnbouw, betekent dit dat deze stad soms bekend staat als de "buik van het beest".

Het is de moeite waard om op te merken als we het vandaag hebben over het investeren van de rijkdom van de Canadezen dat zoveel van de rijkdom van dit land is gestolen van inheemse volkeren, afkomstig is van het verwijderen van hun land, vaak om vervolgens materialen te winnen om rijkdom op te bouwen, hetzij door kaalslag, mijnbouw, olie en gas, enz. De manier waarop de CPP in veel opzichten de kolonisatie voortzet, zowel op Turtle Island als in Palestina, Brazilië, het mondiale zuiden en daarbuiten, is een belangrijke onderstroom van de hele discussie van vanavond.

Zoals in het begin werd uiteengezet, is het Canadese pensioenfonds een van de grootste ter wereld. En ik wil nu wat informatie delen over een klein aspect van zijn investeringen, namelijk in de wapenindustrie.

Volgens de cijfers die zojuist zijn vrijgegeven in het jaarverslag van CPPIB CPP investeert momenteel in 9 van 's werelds Top 25 wapenbedrijven (volgens deze lijst). Op 31 maart 2022 heeft het Canada Pension Plan (CPP) inderdaad: deze investeringen in de top 25 van wereldwijde wapenhandelaren:

Lockheed Martin - marktwaarde $ 76 miljoen CAD
Boeing - marktwaarde $ 70 miljoen CAD
Northrop Grumman – marktwaarde $ 38 miljoen CAD
Airbus – marktwaarde $ 441 miljoen CAD
L3 Harris - marktwaarde $ 27 miljoen CAD
Honeywell – marktwaarde CAD $106 miljoen
Mitsubishi Heavy Industries – marktwaarde $ 36 miljoen CAD
General Electric – marktwaarde $ 70 miljoen CAD
Thales – marktwaarde $ 6 miljoen CAD

Om het eerlijk te zeggen, dit is de CPP die investeert in de bedrijven die letterlijk 's werelds grootste profiteurs zijn. Dezelfde conflicten over de hele wereld die miljoenen ellende hebben gebracht, hebben dit jaar recordwinsten opgeleverd voor deze wapenfabrikanten. De miljoenen mensen over de hele wereld die worden gedood, die lijden, die worden ontheemd, doen dit als gevolg van de verkochte wapens en militaire deals die door deze bedrijven zijn gesloten.

Terwijl meer dan zes miljoen vluchtelingen Oekraïne dit jaar ontvluchtten, terwijl meer dan 400,000 burgers zijn gedood in zeven jaar oorlog in Jemen, terwijl ten minste 13 Palestijnse kinderen sinds het begin van 2022 werden gedood op de Westelijke Jordaanoever, harken deze wapenbedrijven record miljarden winst binnen. Zij zijn degenen, misschien wel de enige mensen, die deze oorlogen winnen.

En dit is waar een enorme hoeveelheid Canadese fondsen wordt geïnvesteerd. Dit betekent dat, of we het nu leuk vinden of niet, wij allemaal, die een deel van onze lonen hebben geïnvesteerd door de CPP, de overgrote meerderheid van de arbeiders in Canada, letterlijk investeren in het in stand houden en uitbreiden van de oorlogsindustrie.

Lockheed Martin, bijvoorbeeld, 's werelds grootste wapenmaker, en waar de CPP diep in heeft geïnvesteerd, heeft zijn aandelen sinds het begin van het nieuwe jaar met bijna 25 procent zien stijgen. Dit sluit aan bij vele andere aspecten van het Canadese militarisme. In maart kondigde de Canadese regering aan dat ze Lockheed Martin Corp., de Amerikaanse fabrikant van de F-35 straaljager, hadden geselecteerd als voorkeursbieder voor het contract van $ 19 miljard voor 88 nieuwe straaljagers. Dit vliegtuig heeft maar één doel en dat is het doden of vernietigen van infrastructuur. Het is of zal een nucleair wapen zijn, lucht-lucht en lucht-grond aanvalsvliegtuigen die zijn geoptimaliseerd voor oorlogsgevechten. Dit soort beslissingen om deze jets te kopen voor een stickerprijs van $ 19 miljard en een levenscycluskost van $ 77 miljard, betekent dat de regering zich zeker onder druk zal voelen om de aankoop van deze exorbitant geprijsde jets te rechtvaardigen door ze op haar beurt te gebruiken. Net zoals het bouwen van pijpleidingen een toekomst van winning van fossiele brandstoffen en klimaatcrisis verankert, verankert de beslissing om de F35-straaljagers van Lockheed Martin te kopen een buitenlands beleid voor Canada, gebaseerd op een verbintenis om de komende decennia oorlog te voeren via gevechtsvliegtuigen.

Aan de ene kant zou je kunnen stellen dat dit een aparte kwestie is, van de militaire beslissingen van de Canadese regering om de straaljagers van Lockheed te kopen, maar ik denk dat het belangrijk is om dat in verband te brengen met de manier waarop het Canadian Pension Plan ook vele miljoenen dollars investeert in hetzelfde bedrijf. En dit zijn slechts twee van de vele manieren waarop Canada dit jaar bijdraagt ​​aan de recordwinsten van Lockheed.

Het is ook belangrijk op te merken dat alle, op twee na, van de negen bedrijven die ik eerder noemde waarin de CPP investeert, ook aanzienlijk betrokken zijn bij de productie van kernwapens wereldwijd. En dit omvat niet indirecte investeringen in producenten van kernwapens waarvoor we veel andere bedrijven zouden moeten noemen.

Ik heb hier vandaag geen tijd om te veel over kernwapens te praten, maar het is de moeite waard om ons eraan te herinneren dat er tegenwoordig meer dan 13,000 kernkoppen zijn. Velen zijn in de hoogste waarschuwingsstatus, klaar om binnen enkele minuten te worden gelanceerd, hetzij opzettelijk, hetzij als gevolg van een ongeluk of misverstand. Een dergelijke lancering zou catastrofale gevolgen hebben voor het leven op aarde. Op zijn zachtst gezegd vormen kernwapens een ernstige en onmiddellijke bedreiging voor de letterlijke overleving van de mens. In de VS, Spanje, Rusland, Brits-Columbia en elders zijn al tientallen jaren ongelukken met deze wapens gebeurd.

En als we het dan toch over het vrolijke onderwerp hebben over bedreigingen voor het voortbestaan ​​van de mens, wil ik kort een ander gebied van CPP-investeringen onder de aandacht brengen: fossiele brandstoffen. CPP is diep geïnvesteerd in het plegen van de klimaatcrisis. Canadese pensioenfondsen investeren miljarden van onze pensioendollars in bedrijven en activa die de olie-, gas- en koleninfrastructuur uitbreiden. In veel gevallen zijn onze pensioenfondsen zelfs in het bezit van de pijpleidingen, olie- en gasbedrijven en offshore gasvelden zich.

De CPP is ook een grote investeerder in mijnbouwbedrijven. Die niet alleen de kolonisatie voortzetten en verantwoordelijk zijn voor landdiefstal en verontreiniging, maar ook de winning en primaire verwerking van metalen en andere mineralen zelf verantwoordelijk is voor 26 procent van de wereldwijde koolstofemissies.

Op veel niveaus investeert de CPP in datgene waarvan we weten dat het de planeet letterlijk onleefbaar zal maken voor toekomstige generaties. En tegelijkertijd zijn ze zeer actief bezig met het vergroenen van hun investeringen. Canada Pension Plan Investment Board (CPP Investments) heeft onlangs aangekondigd dat ze een toezegging doen voor hun portefeuille en activiteiten om tegen 2050 een netto-nuluitstoot van broeikasgassen (BKG) te bereiken in alle scopes. Dit is te weinig, te laat en ziet er veel beter uit zoals greenwashing dan actief inzetten om fossiele brandstoffen in de grond te houden, waarvan we weten dat het echt nodig is.

Ik wil ook ingaan op het idee van onafhankelijkheid van de CPP. CPP benadrukt dat ze inderdaad onafhankelijk zijn van regeringen, dat ze in plaats daarvan rapporteren aan een raad van bestuur, en dat het de raad van bestuur is die hun investeringsbeleid goedkeurt, de strategische richting bepaalt (in samenwerking met het management van CPP Investments) en belangrijke beslissingen goedkeurt over hoe het fonds werkt. Maar wie is dit bord?

Van de 11 huidige leden van de raad van bestuur van CPP hebben er ten minste zes ofwel rechtstreeks gewerkt voor of in de raad van bestuur van fossiele brandstofbedrijven en hun financiers.

Met name de voorzitter van het CPP-bestuur is Heather Munroe-Blum, die in 2010 toetrad tot het CPP-bestuur. Tijdens haar ambtstermijn daar heeft ze ook in het bestuur van RBC gezeten, de nummer één geldschieter en nummer twee investeerder in de Canadese fossiele brandstofsector . Misschien meer dan bijna elke andere instelling in Canada die zelf geen oliemaatschappij is, heeft het een diep gevestigd belang bij het zien groeien van de productie van fossiele brandstoffen. Het is bijvoorbeeld de belangrijkste financier van de Coastal Gaslink-pijpleiding die onder schot door Wet'suwet'en-gebied duwt. RBC is ook een belangrijke investeerder in de kernwapenindustrie. Of er nu wel of niet sprake is van een formeel belangenconflict, de ervaring van Munroe-Blum in het bestuur van RBC kan het niet helpen, maar ze kan niet anders dan vertellen hoe zij vindt dat CPP moet worden geleid of welke soorten investeringen zij veilig moeten achten.

De CPP zegt op hun website dat hun doel is om "pensioenzekerheid te creëren voor generaties Canadezen" en de tweede regel van hun jaarverslag dat ze zojuist hebben vrijgegeven, zegt dat hun duidelijke focus ligt op "het beschermen van de belangen van CPP-begunstigden voor generaties." Ik denk dat we ons fundamenteel moeten afvragen waarom een ​​instelling waaraan de meerderheid van de Canadese arbeiders verplicht is om bij te dragen, die zogenaamd is opgericht om onze toekomst en die van onze kinderen veilig te stellen, in plaats daarvan lijkt te financieren en eigenlijk het veroorzaken van immense huidige en toekomstige vernietiging. Dat, vooral gezien nucleaire betrokkenheid en klimaatverandering, het letterlijke einde van de wereld financiert. Financiering van de dood, winning van fossiele brandstoffen, privatisering van water, oorlogsmisdaden... Ik zou zeggen dat dit niet alleen moreel een verschrikkelijke investering is, maar ook financieel slecht.

Een pensioenfonds dat zich daadwerkelijk richt op de toekomst van werknemers in dit land zou niet de beslissingen nemen die het CPPIB doet. En we moeten de huidige stand van zaken niet accepteren. Evenmin mogen we investeringen accepteren die de levens van werknemers in Canada kunnen waarderen, terwijl we mensen over de hele wereld onder de bus gooien. We moeten een openbaar pensioenstelsel verwerpen dat middelen en rijkdom blijft herverdelen van uitgebuite landen over de hele wereld naar Canada. Wiens inkomsten komen uit bloed dat uit Palestina, naar Colombia, van Oekraïne naar Tigray naar Jemen is vergoten. We zouden niets minder moeten eisen dan een fonds dat wordt geïnvesteerd in een toekomst waarin we willen leven. Ik vind dat geen radicaal voorstel.

Daar sta ik achter, maar ik wil ook eerlijk zijn dat dit een heel lastige strijd is die voor ons ligt. World BEYOND War voert veel desinvesteringscampagnes en wint er elk jaar een aantal, of het nu gaat om het afstoten van stadsbudgetten of werknemers- of particuliere pensioenplannen, maar de CPP is een moeilijke omdat het opzettelijk is ontworpen om extreem moeilijk te veranderen te zijn. Velen zullen je vertellen dat het onmogelijk is om te veranderen, maar ik denk niet dat dat waar is. Velen zullen je ook vertellen dat ze volledig zijn afgeschermd van politieke invloed, van bezorgdheid over publieke druk, maar we weten dat dit niet helemaal waar is. En eerdere panelleden hebben geweldig werk geleverd door te laten zien hoeveel ze zeker geven om hun reputatie in de ogen van het Canadese publiek. Dat creëert een kleine opening voor ons en betekent dat we ze absoluut kunnen dwingen om te veranderen. En ik denk dat vanavond een belangrijke stap in die richting is. We moeten beginnen met te begrijpen wat ze doen op het pad om brede bewegingen op te bouwen om het te veranderen.

Er zijn veel manieren om die verandering teweeg te brengen, maar een die ik wil benadrukken, is dat ze elke twee jaar openbare bijeenkomsten houden in het hele land - meestal één in bijna elke provincie of gebied. Dit najaar zal dat weer gebeuren en ik denk dat dit een belangrijk moment is waarop we intersectioneel kunnen organiseren en ze kunnen laten zien dat we geen vertrouwen hebben in de beslissingen die ze nemen - dat hun reputatie erg op het spel staat. En waar we niets minder zouden moeten eisen dan een fonds waarin wordt geïnvesteerd en daadwerkelijk wordt gebouwd aan een toekomst waarin we willen leven.