Contacten met Russische Ambassade

Onze pers lijkt in een razernij te verkeren over de contacten die de aanhangers van president Trump hadden met de Russische ambassadeur Sergei Kislyak en met andere Russische diplomaten. De veronderstelling lijkt te zijn dat er iets sinisters was aan deze contacten, alleen maar omdat ze met Russische diplomaten waren. Als iemand die een diplomatieke carrière van 35 jaar heeft besteed aan het openstellen van de Sovjet-Unie en het normaal maken van communicatie tussen onze diplomaten en gewone burgers, vind ik de houding van een groot deel van ons politieke establishment en van sommige van onze eens gerespecteerde mediakanalen nogal onbegrijpelijk. Wat is er in hemelsnaam mis met het raadplegen van een buitenlandse ambassade over manieren om de betrekkingen te verbeteren? Iedereen die ernaar streeft een Amerikaanse president te adviseren, zou dat moeten doen.

Gisteren ontving ik vier nogal merkwaardige vragen van Mariana Rambaldi van Univision Digital. Ik geef hieronder de vragen weer en de antwoorden die ik heb gegeven.

Vraag 1: Gezien de zaak van Michael Flynn, die moet aftreden nadat bleek dat hij met de Russische ambassadeur sprak over sancties tegen Rusland voordat Trump aantrad, en nu zit Jeff Sessions in een vergelijkbare situatie. Waarom is het zo giftig om met Sergey Kislyak te praten?

Antwoord: Ambassadeur Kislyak is een vooraanstaande en zeer bekwame diplomaat. Iedereen die geïnteresseerd is in het verbeteren van de betrekkingen met Rusland en het vermijden van een nieuwe nucleaire wapenwedloop - wat een vitaal belang is van de Verenigde Staten - zou actuele kwesties met hem en zijn staf moeten bespreken. Hem als "giftig" beschouwen is belachelijk. Ik begrijp dat Michael Flynn ontslag heeft genomen omdat hij de vice-president niet de volledige inhoud van zijn gesprek heeft meegedeeld. Ik heb geen idee waarom dat is gebeurd, maar zie niets verkeerds in zijn contact met ambassadeur Kislyak zolang het was goedgekeurd door de verkozen president. Ambassadeur Kislyak heeft zeker niets verkeerds gedaan.

Vraag 2: Zijn Russische ambassadeurs volgens uw ervaring onder het zicht van de Russische inlichtingendienst of werken ze samen?

Antwoord: Dit is een vreemde vraag. Inlichtingenoperaties zijn normaal bij de meeste ambassades ter wereld. In het geval van de Verenigde Staten moeten ambassadeurs op de hoogte worden gebracht van inlichtingenoperaties in de landen waarvoor zij zijn geaccrediteerd en kunnen zij een veto uitspreken over operaties die zij onverstandig of te riskant of in strijd met het beleid vinden. In de Sovjet-Unie hadden Sovjetambassadeurs tijdens de Koude Oorlog geen directe controle over inlichtingenoperaties. Die operaties werden rechtstreeks vanuit Moskou aangestuurd. Ik weet niet wat de huidige procedures van de Russische Federatie zijn. Niettemin werken alle leden van een ambassade of consulaat, of ze nu worden gecontroleerd door de ambassadeur of niet, voor hun gastregering. In ieder geval tijdens de Koude Oorlog gebruikten we soms Sovjet-inlichtingenofficieren om berichten rechtstreeks naar de Sovjetleiding te sturen. Tijdens de Cubaanse rakettencrisis gebruikte president Kennedy bijvoorbeeld een "kanaal" via de KGB-inwoner in Washington om uit te werken op grond waarvan Sovjet-nucleaire raketten uit Cuba werden teruggetrokken.

Vraag 3. Hoe gewoon (en ethisch) is het dat een persoon die betrokken is bij een presidentiële campagne in de VS contact heeft met de Russische ambassade?

Antwoord: Waarom noem je de Russische ambassade? Als u het beleid van een ander land wilt begrijpen, moet u de vertegenwoordigers van dat land raadplegen. Het is vrij gebruikelijk dat buitenlandse diplomaten kandidaten en hun personeel cultiveren. Dat hoort bij hun werk. Als Amerikanen van plan zijn de president te adviseren over beleidskwesties, doen ze er verstandig aan contact te onderhouden met de betreffende buitenlandse ambassade om de houding van dat land ten opzichte van de betreffende kwesties te begrijpen. Zeker, zowel Democraten als Republikeinen zouden tijdens de Koude Oorlog contact opnemen met Sovjetambassadeur Dobrynin en de problemen met hem bespreken. Als verantwoordelijke van onze ambassade in Moskou tijdens verschillende politieke campagnes organiseerde ik vaak vergaderingen van kandidaten en hun staf met Sovjetfunctionarissen. Dergelijke contacten zijn zeker ethisch, zolang ze geen openbaarmaking van geheime informatie of pogingen om over specifieke kwesties te onderhandelen inhouden. Sterker nog, ik zou zeggen dat iedereen die het aandurft een aankomende president te adviseren over vitale beleidskwesties, de aanpak van het land in kwestie moet begrijpen en daarom nalatig is als hij of zij de ambassade in kwestie niet raadpleegt.

Vraag 4: In een paar woorden, wat is uw mening over de zaak Sessions-Kislyak? Is het mogelijk dat Sessions eindelijk ontslag neemt?

Antwoord: Ik weet niet of procureur-generaal Sessions zal aftreden of niet. Het lijkt erop dat zijn weigering van elk onderzoek over dit onderwerp voldoende zou zijn. Hij zou niet mijn kandidaat voor het ambt van procureur-generaal zijn geweest en als ik in de Senaat had gezeten, had ik hoogstwaarschijnlijk niet voor zijn benoeming gestemd. Toch heb ik er geen probleem mee dat hij af en toe wat woorden wisselde met ambassadeur Kislyak.

Ik geloof zelfs dat het verkeerd is om aan te nemen dat dergelijke gesprekken op de een of andere manier verdacht zijn. Toen ik ambassadeur in de USSR was en Gorbatsjov eindelijk competitieve verkiezingen toestond, spraken we in de Amerikaanse ambassade met iedereen. Ik maakte er een speciaal punt van om persoonlijke betrekkingen met Boris Jeltsin te onderhouden, toen hij in feite de oppositie leidde. Dat was niet om hem verkozen te krijgen (we gaven de voorkeur aan Gorbatsjov), maar om zijn tactiek en beleid te begrijpen en ervoor te zorgen dat hij de onze begreep.

Het hele gedoe over contacten met Russische diplomaten heeft alle kenmerken van een heksenjacht gekregen. President Trump heeft gelijk als hij die beschuldiging uit. Als een van zijn aanhangers de Amerikaanse wet overtreedt, bijvoorbeeld openbaarmaking van geheime informatie aan onbevoegde personen, moet het ministerie van Justitie een aanklacht indienen en, als ze die krijgen, de zaak vervolgen. Tot die tijd mogen er geen openbare beschuldigingen zijn. Ook heb ik geleerd dat in een democratie met een rechtsstaat de beschuldigden recht hebben op een vermoeden van onschuld totdat ze zijn veroordeeld. Maar we hebben lekken die impliceren dat elk gesprek met een ambtenaar van de Russische ambassade verdacht is. Dat is de houding van een politiestaat, en het uitlekken van dergelijke beschuldigingen is in strijd met elke normale regel met betrekking tot FBI-onderzoeken. President Trump heeft gelijk dat hij van streek is, hoewel het hem niet helpt uit te halen naar de media in het algemeen.

Het vinden van een manier om de betrekkingen met Rusland te verbeteren is in het vitale belang van de Verenigde Staten. Kernwapens vormen een existentiële bedreiging voor onze natie, en zelfs voor de mensheid. We staan ​​aan de vooravond van een nieuwe nucleaire wapenwedloop die niet alleen op zichzelf gevaarlijk zou zijn, maar samenwerking met Rusland op tal van andere belangrijke punten vrijwel onmogelijk zou maken. Degenen die een manier proberen te vinden om de betrekkingen met Rusland te verbeteren, moeten worden geprezen, niet tot zondebok worden gemaakt.