Hoe gaan we om met tegenstanders? In sterke democratieën betrekken we hen bij een coöperatieve dialoog. In zwakkere democratieën sluiten we ze uit en overweldigen we ze. Als we ondemocratisch zijn, doden we ze misschien.
Dus waarom zijn de Verenigde Staten, de vermeende leider van de democratie, 's werelds grootste wapenexporteur geworden?
In 2016 bedroeg de totale wapenexport van de Amerikaanse overheid 38 miljard dollar, meer dan een derde van de wereldwijde wapenhandel van 100 miljard dollar. Dat omvat alleen buitenlandse militaire verkopen van regering tot regering, goedgekeurd door het ministerie van Defensie. Het omvat niet de miljarden die zijn verkocht in directe commerciële verkopen waarbij Lockheed Martin, Boeing, General Dynamics en andere wapenfirma's licenties van het ministerie van Buitenlandse Zaken krijgen om rechtstreeks aan buitenlandse regeringen te verkopen.
Maar de wapenindustrie zit diep verstrikt in het voor altijd het zwijgen opleggen van tegenstanders.
Sommigen zullen protesteren: Amerikaanse wapens beschermen onschuldige mensen tegen tirannieke agressors. Echt waar? Waar zijn de enquêtes van conflictdeelnemers om die sprookjesachtige veronderstelling te evalueren? Waar zijn de social impact statements van wapenexport? Hoeveel doden door Amerikaanse wapens verdienden de dood?
Wat is het nut van al die wetenschap bij het ontwikkelen van wapens als er geen wetenschap is bij het evalueren van de toepassing van wapens op problemen in de echte wereld?
Als we ervan uitgaan dat wapens bijdragen aan betere samenlevingen, als we geen interviews houden met gemeenschappen die getroffen zijn door wapens, als we niet het voordeel van 1 miljard dollar vergelijken voor de wapenindustrie of voor geweldloze conflictoplossing, dan betalen belastingen om wapenproductie te financieren is gelijk aan het betalen van belastingen om een religie te ondersteunen.
Toch is bijna elke Amerikaanse president sinds de Nixon-doctrine van 1969 een verkoper van de wapenindustrie geweest, heeft deze gedereguleerd, de overheidssubsidies verhoogd, er campagnebijdragen van ontvangen en minstens 100 landen overspoeld met zijn dodelijke producten.
En nummer één wapenverkoper zijn is niet genoeg. President Donald Trump beweert dat de ministeries van Buitenlandse Zaken en Defensie de export van wapens onvoldoende stimuleren.
Trump heeft 30 miljoen dollar ontvangen van de NRA en is van plan de verantwoordelijkheid voor de export van aanvalsgeweren over te dragen van het ministerie van Buitenlandse Zaken, dat de potentiële effecten van wapenexport op geweld in overweging neemt, naar het ministerie van Handel, dat dat niet doet.
Obama, een belangrijke begunstigde van de wapenindustrie, was al begonnen met het versoepelen van het toezicht, maar verdere plannen werden gedwarsboomd door Amerikaanse massale schietpartijen, waardoor deregulering van de buitenlandse verkoop van AR-15's veel te dom leek.
Ongeacht wie we kiezen, wapenexport en buitenlands beleid worden voortgestuwd door de IJzeren Driehoek – de samenzwering van degenen in de regering, het leger en de wapenindustrie die geobsedeerd zijn door het uitbreiden van wapenmarkten en het installeren van op dreigingen gebaseerde ‘vrede’.
In plaats van conflicten op te lossen, gedijen wapenhandelaren erin, als parasieten die een wond besmetten. Zoals William Hartung beschrijft in 'Prophets of War', heeft Lockheed Martin gelobbyd om het buitenlands beleid te sturen in de richting van bedrijfsdoelen om de buitenlandse export met 25 procent te vergroten.
Lockheed drong aan op uitbreiding van de NAVO tot aan de deur van Rusland om wapenovereenkomsten van miljarden dollars te sluiten met nieuwe leden. The Project for the New American Century, een invloedrijke 'denktank' met een directeur van Lockheed Martin als directeur, drong aan om Irak binnen te vallen.
De wapenindustrie lokt steun door banen voor wapencontracten te verspreiden over congresdistricten. Banen maken het doden blijkbaar de moeite waard. Houd er rekening mee dat 70 tot 80 procent van de inkomsten van Amerikaanse wapenbedrijven afkomstig is van de Amerikaanse overheid. Als we belastingen gebruiken om banen te financieren, waarom dan geen banen om bosbranden te bestrijden? Om op zonne-energie te gaan?
Het storten van subsidies in de wapenindustrie wurgt civiele productie en innovatie. Dromen uw studenten ervan om wetenschapper te worden? Maak ze klaar voor het militaire keurslijf. Zonder dat zal het niet gemakkelijk zijn om financiering te krijgen. Het grootste deel van de federale financiering voor onderzoek en ontwikkeling gaat naar militaire activiteiten.
Het is veelbetekenend dat uitgaven aan de defensiesector met zijn niet-gecontroleerde Pentagon, te dure items, enorme kostenoverschrijdingen en no-bid cost-plus-contracten een landelijk nettoverlies aan banen veroorzaken. De meeste andere economische sectoren genereren meer banen per belastingdollar.
Wat de deal voor de Amerikaanse belastingbetaler nog erger maakt, zijn de campagnebijdragen van de industrie, de salarissen van CEO's, milieuverontreinigende stoffen, massale steekpenningen aan buitenlandse functionarissen en lobbykosten - $ 74 miljoen in 2015. Ongelooflijk genoeg financieren onze belastingen zelfs buitenlandse aankopen van Amerikaanse wapens - $ 6.04 miljard in 2017.
Wie luistert ondertussen naar duizenden Zuid-Koreanen die de verwijdering eisen van Lockheed Martin's Terminal High-Altitude Area Defense-systeem?
Wie luistert er naar ouders van Mexicaanse studenten die zijn vermoord door het Mexicaanse leger? Ze zeggen dat Amerikaanse wapens die aan Mexico worden verkocht destructiever zijn dan Mexicaanse drugs die aan Amerikanen worden verkocht. Hoe zal de muur van Trump de Mexicanen beschermen tegen wapenopdringer nummer één?
De wapenindustrie krijgt gratis aalmoezen zonder democratische inbreng, zonder evaluatie, zonder verantwoordelijkheid voor de gevolgen en zonder verwachtingen dat wapens de oorzaken van conflicten zullen oplossen. In termen van het raken van de doelen van sociale, politieke, economische en ecologische vooruitgang schieten wapens niets dan losse flodders.
Zoals elk orgaan in het lichaam is de wapenindustrie waardevol, maar wanneer haar dwangmatige missie van zelfverheerlijking de missie van het lichaam verdringt, andere organen van voedingsstoffen berooft en het lichaam vergiftigt, is het tijd voor chirurgie en genezing.
Kristin Christman heeft diploma's in Russisch en openbaar bestuur van Dartmouth, Brown en SUNY Albany.
