Door John Perkins, World BEYOND WarJanuari 25, 2023
Na publicatie van de eerste twee edities van de Bekentenissen van een economische Hit Man trilogie, werd ik uitgenodigd om te spreken op wereldwijde toppen. Ik ontmoette staatshoofden en hun topadviseurs uit vele landen. Twee bijzonder belangrijke locaties waren conferenties in de zomer van 2017 in Rusland en Kazachstan, waar ik me bij een reeks sprekers voegde, waaronder grote bedrijfs-CEO's, regerings- en ngo-hoofden zoals VN-secretaris-generaal António Guterres, Indiase premier Narendra Modi en (voorheen hij viel Oekraïne binnen) de Russische president Vladimir Poetin. Ik werd gevraagd om te spreken over de noodzaak om een einde te maken aan een niet-duurzaam economisch systeem dat zichzelf verteert en vervuilt tot uitsterven - een doodseconomie - en het te vervangen door een regeneratief systeem dat begon te evolueren - een levenseconomie.
Toen ik voor die reis vertrok, voelde ik me aangemoedigd. Maar er gebeurde iets anders.
Door te praten met leiders die betrokken waren geweest bij de ontwikkeling van China's Nieuwe Zijderoute (officieel het Belt and Road Initiative of BRI), leerde ik dat er een innovatieve, krachtige en gevaarlijke strategie werd geïmplementeerd door de economische huurmoordenaars van China (EHM's). ). Het begon onmogelijk te lijken een land tegen te houden dat zich in een paar decennia uit de as van Mao's Culturele Revolutie had herrezen om een dominante wereldmacht te worden en een belangrijke bijdrage te leveren aan de Death Economy.
Tijdens mijn tijd als economische huurmoordenaar in de jaren zeventig leerde ik dat twee van de belangrijkste instrumenten van de Amerikaanse EHM-strategie zijn:
1) Verdeel en heers, en
2) Neoliberale economie.
Amerikaanse EHM's beweren dat de wereld verdeeld is in de goeden (Amerika en zijn bondgenoten) en de slechteriken (de Sovjet-Unie/Rusland, China en andere communistische landen), en we proberen mensen over de hele wereld ervan te overtuigen dat als ze niet Als ze de neoliberale economie niet accepteren, zullen ze gedoemd zijn om voor altijd 'onontwikkeld' en verarmd te blijven.
Het neoliberale beleid omvat bezuinigingsprogramma's die de belastingen verlagen voor de rijken en de lonen en sociale voorzieningen voor alle anderen, de regelgeving van de overheid verminderen en bedrijven in de publieke sector privatiseren en verkopen aan buitenlandse (VS) investeerders. transnationale ondernemingen. Neoliberale pleitbezorgers propageren de perceptie dat geld van de bedrijven en elites naar de rest van de bevolking zal 'doorsijpelen'. In werkelijkheid veroorzaakt dit beleid echter bijna altijd grotere ongelijkheid.
Hoewel de Amerikaanse EHM-strategie op korte termijn succesvol is geweest in het helpen van bedrijven bij het beheersen van middelen en markten in veel landen, zijn de mislukkingen ervan steeds duidelijker geworden. Amerika's oorlogen in het Midden-Oosten (terwijl een groot deel van de rest van de wereld wordt verwaarloosd), de neiging van een regering in Washington om overeenkomsten van vorige regeringen te verbreken, het onvermogen van Republikeinen en Democraten om compromissen te sluiten, de moedwillige vernietiging van omgevingen en de uitbuiting middelen roepen twijfels op en veroorzaken vaak wrevel.
China heeft snel geprofiteerd.
Xi Jinping werd in 2013 president van China en begon meteen campagne te voeren in Afrika en Latijns-Amerika. Hij en zijn EHM's benadrukten dat China door het neoliberalisme te verwerpen en zijn eigen model te ontwikkelen, het schijnbaar onmogelijke had bereikt. Het had gedurende drie decennia een gemiddelde jaarlijkse economische groei van bijna 10 procent doorgemaakt en meer dan 700 miljoen mensen uit de extreme armoede gehaald. Geen enkel ander land had ooit iets gedaan dat ook maar in de buurt kwam van dit. China presenteerde zich als een model voor snel economisch succes in eigen land en voerde ingrijpende wijzigingen door in de EHM-strategie in het buitenland.
China verwierp niet alleen het neoliberalisme, maar promootte ook de perceptie dat het een einde maakte aan de verdeel-en-heers-tactiek. De Nieuwe Zijderoute werd gecast als een middel om de wereld te verenigen in een handelsnetwerk dat, zo beweerde het, een einde zou maken aan de wereldwijde armoede. Latijns-Amerikaanse en Afrikaanse landen kregen te horen dat ze via door China gebouwde havens, snelwegen en spoorwegen verbonden zouden zijn met landen op elk continent. Dit was een belangrijke afwijking van het bilateralisme van koloniale machten en de Amerikaanse EHM-strategie.
Wat men ook van China vindt, wat de werkelijke bedoelingen ook mogen zijn, en ondanks de recente tegenslagen, is het onmogelijk om niet te erkennen dat de binnenlandse successen van China en de aanpassingen aan de EHM-strategie indruk maken op een groot deel van de wereld.
Er is echter een keerzijde. De Nieuwe Zijderoute verenigt misschien landen die ooit verdeeld waren, maar doet dit onder de autocratische regering van China - een regering die zelfevaluatie en kritiek onderdrukt. Recente gebeurtenissen hebben de wereld herinnerd aan de gevaren van een dergelijke regering.
De Russische invasie van Oekraïne is een voorbeeld van hoe een tirannieke regering plotseling de loop van de geschiedenis kan veranderen.
Het is belangrijk om in gedachten te houden dat de retoriek rond de wijzigingen van China in de EHM-strategie het feit verhult dat China dezelfde basistactieken gebruikt als die van de VS. Ongeacht wie deze strategie uitvoert, het exploiteert hulpbronnen, vergroot de ongelijkheid, begraaft landen in de schulden, schaadt alle elites behalve een paar, veroorzaakt klimaatverandering en verergert andere crises die onze planeet bedreigen. Met andere woorden, het promoot een doodseconomie die ons vermoordt.
De EHM-strategie, of deze nu wordt uitgevoerd door de VS of China, moet worden beëindigd. Het is tijd om de Death Economy, gebaseerd op kortetermijnwinsten voor weinigen, te vervangen door een Life Economy die is gebaseerd op langetermijnvoordelen voor alle mensen en de natuur.
Actie ondernemen om een levenseconomie in te luiden vereist:
- Economische activiteiten promoten die mensen betalen om vervuiling op te ruimen, vernietigde omgevingen te regenereren, te recyclen en technologieën te ontwikkelen die de planeet niet verwoesten;
- Ondersteuning van bedrijven die het bovenstaande doen. Als consument, werknemer, eigenaar en/of manager kan ieder van ons de levenseconomie promoten;
- Erkennend dat alle mensen dezelfde behoeften hebben aan schone lucht en water, productieve bodems, goede voeding, adequate huisvesting, gemeenschap en liefde. Ondanks de inspanningen van regeringen om ons van het tegendeel te overtuigen, is er geen "zij" en "ons"; We zitten allemaal in hetzelfde schuitje;
- Negeren en, indien van toepassing, aan de kaak stellen van propaganda en complottheorieën die erop gericht zijn ons te scheiden van andere landen, rassen en culturen; en
- Beseffend dat de vijand niet een ander land is, maar eerder de percepties, acties en instellingen die een EHM-strategie en een Death Economy ondersteunen.
-
John Perkins is een voormalig hoofdeconoom die de Wereldbank, de Verenigde Naties, Fortune 500-bedrijven en regeringen over de hele wereld adviseerde. Nu als een veelgevraagd spreker en auteur van 11 boeken die op de markt zijn geweest New York Times bestsellerlijst voor meer dan 70 weken, verkocht meer dan 2 miljoen exemplaren en zijn vertaald in meer dan 35 talen, legt hij de wereld bloot van internationale intriges en corruptie en de EHM-strategie die wereldwijde rijken creëert. Zijn nieuwste boek, Bekentenissen van een economische huurmoordenaar, 3e editie - China's EHM-strategie; Manieren om de wereldwijde overname te stoppen, vervolgt zijn onthullingen, beschrijft de zeer effectieve en gevaarlijke aanpassingen van China aan de EHM-strategie en biedt een plan om een falende doodseconomie om te vormen tot een regeneratieve, succesvolle levenseconomie. Meer informatie op johnperkins.org/economischhitmanbook.
