Van Mike Madden (uit St. Paul, Minnesota), Consortiumnews.com.
Terwijl de Democraten strijden om de nieuwe Oorlogspartij te worden – die aandringen op een gevaarlijke confrontatie met het nucleair bewapende Rusland – maken sommige kiezers bezwaar, zoals Mike Madden deed in een brief aan senator Amy Klobuchar.
Geachte senator Klobuchar,
Ik schrijf met bezorgdheid over de verklaringen die u onlangs over Rusland hebt afgelegd. Deze uitspraken zijn zowel in binnen- als buitenland gedaan en gaan over twee zaken; de vermeende Russische hack van de presidentsverkiezingen en de acties van Rusland in de nasleep van de staatsgreep van 22 februari 2014 in Kiev.
Senator Amy Klobuchar, D-Minnesota
Amerikaanse inlichtingendiensten beweren dat president Vladimir Poetin opdracht heeft gegeven tot een beïnvloedingscampagne om Hillary Clinton te kleineren en Donald Trump te helpen kiezen. De campagne zou de productie van nepnieuws, cybertrollen en propaganda van Russische staatsmedia omvatten. Er wordt ook beweerd dat Rusland de e-mailaccounts van het Democratic National Committee en Clinton-campagnevoorzitter John Podesta heeft gehackt en de e-mails vervolgens aan WikiLeaks heeft verstrekt.
Ondanks oproepen uit vele hoeken hebben de inlichtingendiensten het publiek geen enkel bewijs geleverd. In plaats daarvan wordt van Amerikanen verwacht dat ze blindelings vertrouwen op deze diensten met een lange geschiedenis van mislukking. Bovendien is bekend dat de voormalige directeur van de nationale inlichtingendienst, James Clapper, en de voormalige directeur van de centrale inlichtingendienst, John Brennan, beiden liegen tegen het publiek en tegen het congres, waarbij de heer Clapper dit onder ede doet.
Ondertussen houdt WikiLeaks-oprichter Julian Assange vol dat de e-mails niet uit Rusland (of een andere staatsactor) kwamen en dat zijn organisatie een onberispelijke staat van dienst heeft in het onthullen van nauwkeurige informatie in het algemeen belang die anders verborgen zou blijven. Terwijl verantwoordelijke journalisten het woord 'vermeend' blijven gebruiken om de beschuldigingen te beschrijven, noemen Republikeinen die Rusland met een bijl willen slijpen en Democraten die de aandacht willen afleiden van hun eigen tekortkomingen in de campagne, ze als feit. Inderdaad, op de Amy in the News-pagina van uw eigen website verwijst Jordain Carney van The Hill naar de Russische inmenging als "vermeend".
Een congrescommissie om de vermeende Russische hacking te onderzoeken is niet nodig. Zelfs als alle aantijgingen waar zijn, zijn ze heel gewone gebeurtenissen, en ze stijgen zeker niet tot het niveau van "een daad van agressie", "een existentiële bedreiging voor onze manier van leven", of "een aanval op het Amerikaanse volk", zoals verschillende democratische functionarissen ze hebben gekarakteriseerd. De Republikeinse senator John McCain ging voluit en noemde de vermeende inmenging "een oorlogsdaad".
Deelnemen aan War Hawks
Het is zorgwekkend dat u zich bij senator McCain en de al even oorlogszuchtige senator Lindsey Graham zou voegen op een tour van Russische provocatie door de Baltische staten, Oekraïne, Georgië en Montenegro. De aankondiging van uw reis (28 december 2016) op de News Releases-pagina van uw website hernieuwde de onbewezen bewering van "Russische inmenging in onze recente verkiezingen". Het beweerde ook dat de landen die u bezocht te maken hadden met "Russische agressie" en dat "Rusland de Krim illegaal annexeerde".
Senator John McCain, R-Arizona, en senator Lindsey Graham, R-South Carolina, verschijnen op CBS' "Face the Nation."
Het is jammer dat deze beweringen gemeenplaatsen zijn geworden door pure herhaling in plaats van zorgvuldig onderzoek van de feiten. Rusland is Oost-Oekraïne niet binnengevallen. Er zijn geen vaste eenheden van het Russische leger in de afgescheiden provincies en Rusland heeft ook geen luchtaanvallen uitgevoerd vanaf zijn grondgebied. Het heeft wapens en andere proviand gestuurd naar de Oekraïense strijdkrachten die op zoek zijn naar autonomie vanuit Kiev, en er zijn zeer zeker Russische vrijwilligers actief in Oekraïne.
Hoe betreurenswaardig ook, er moet aan worden herinnerd dat de onrust werd versneld door de omverwerping van de democratisch gekozen president Viktor Janoekovitsj op 22 februari 2014, die, over inmenging gesproken, werd bijgestaan door het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, andere Amerikaanse overheidsinstanties en ene senator John McCain. De daaropvolgende militaire en paramilitaire operaties van de staatsgreep tegen de Volksrepublieken Donetsk en Loehansk werden door president Poetin beschreven als "ongecontroleerde misdaad" die zich verspreidde naar het zuiden en oosten van het land. In Amerikaans taalgebruik hebben zowel de interim-coupregering in Kiev als de huidige regering van president Petro Poroshenko zich beziggehouden met "het doden van hun eigen volk".
De details negeren
Als de acties van Rusland als "agressie" of een "invasie" moeten worden beschouwd, moet men een geheel nieuw woord vinden om te beschrijven wat de Verenigde Staten Irak in 2003 hebben aangedaan. Als u, zoals uw collega senator McCain, de annexatie van de Krim als illegaal beschouwt onder het memorandum van Boedapest van 1994, verzoek ik u dringend om dit nader te bekijken.
Nazi-symbolen op helmen gedragen door leden van het Oekraïense Azov-bataljon. (Gefilmd door een Noorse filmploeg en vertoond op de Duitse TV)
Op 21 februari 2014 werd door bemiddeling van de Europese Unie een overeenkomst getekend tussen president Janoekovitsj en de leiders van drie grote oppositiepartijen. De overeenkomst bevatte voorwaarden voor een stopzetting van het geweld, onmiddellijke machtsdeling en nieuwe verkiezingen. Bloed in het water ruikend, trok de oppositie op Maidan Square zich niet terug van de straten of leverden ze hun illegale wapens niet in zoals afgesproken, maar ging in plaats daarvan in de aanval. Janoekovitsj, bedreigd met zijn leven, ontvluchtte Kiev samen met vele anderen in zijn Partij van de Regio's.
Ook de leiders van de oppositiepartij kwamen de overeenkomst niet na. De volgende dag probeerden ze Janoekovitsj af te zetten, maar ze voldeden niet aan verschillende vereisten van de Oekraïense grondwet. Ze hebben nagelaten de president aan te klagen, een onderzoek in te stellen en dat onderzoek te laten certificeren door het Grondwettelijk Hof van Oekraïne. In plaats daarvan gingen ze direct over tot een stemming over afzetting en zelfs op dat punt slaagden ze er niet in de vereiste driekwart meerderheid van de stemmen te behalen. Dus hoewel het memorandum van Boedapest de Oekraïense veiligheid en territoriale integriteit bood in ruil voor de overgave van kernwapens uit het Sovjettijdperk op zijn grondgebied, was de soevereine regering van Oekraïne in een gewelddadige ongrondwettelijke staatsgreep terechtgekomen.
Janoekovitsj bleef zijn legitieme president in ballingschap en hij verzocht, samen met de premier van de Autonome Republiek van de Krim, om Russische interventie op het schiereiland om veiligheid te bieden en de mensenrechten te beschermen van etnische Russen die worden bedreigd door de nieuwe staatsgreep en neonazistische elementen daarin.
Men kan nu zien hoe reëel die dreiging was door naar Oost-Oekraïne te kijken, waar het Oekraïense leger en neonazistische paramilitairen zoals het Azov-bataljon met geweld zijn opgetreden tegen de verdedigers van de Donbass-regio wiens mensen autonomie zoeken van een regering in Kiev die ze niet erkennen. Ongeveer 10,000 mensen zijn omgekomen in de Donbass-oorlog, terwijl slechts zes mensen zijn omgekomen tijdens de annexatieperiode (23 februari - 19 maart 2014) op de Krim.
Terwijl de Donbass-oorlog voortduurt, blijft de Krim vandaag stabiel. Het volksreferendum van 16 maart 2014 verleende legitimiteit aan de daaropvolgende annexatie. Officiële resultaten claimden een opkomst van 82%, waarbij 96% van de kiezers voorstander was van hereniging met Rusland. Uit onafhankelijke peilingen die in de eerste weken van maart 2014 werden gehouden, bleek dat 70-77% van alle Krim voor hereniging was. Zes jaar voor de crisis in 2008 bleek uit een peiling dat 63% voorstander was van hereniging. Hoewel veel etnische Oekraïners en Tataren de verkiezingen boycotten, was de terugkeer naar Rusland duidelijk de wil van de meerderheid van de bevolking van de Krim.
President Poetin, die de situatie in Oekraïne typeerde als een revolutie, beweerde dat Rusland geen overeenkomsten had met de nieuwe staat en dus ook geen verplichtingen onder het Memorandum van Boedapest. Hij haalde ook hoofdstuk I aan: artikel 1 van het Handvest van de Verenigde Naties, waarin wordt opgeroepen tot eerbiediging van het beginsel van zelfbeschikking van volkeren. De Helsinki-akkoorden van 1975, die de grenzen van na de Tweede Wereldoorlog bevestigden, maakten ook de verandering van nationale grenzen met vreedzame interne middelen mogelijk.
Het Kosovo-precedent
Het is ook nuttig parallelle gebeurtenissen in Kosovo te beschouwen. In 1998 leidde etnische zuivering door Servische troepen en paramilitairen tot een NAVO-interventie zonder toestemming van de VN. Het lijdt weinig twijfel dat de verhuizing illegaal was, maar legitimiteit werd opgeëist vanwege de dringende humanitaire nood. Tien jaar later zou Kosovo zich onafhankelijk verklaren van Servië en zou de betwiste zaak voor het Internationaal Gerechtshof belanden. In 2009 verstrekten de Verenigde Staten het Hof een verklaring over Kosovo die gedeeltelijk luidde: “Onafhankelijkheidsverklaringen kunnen, en doen dat vaak, in strijd zijn met de nationale wetgeving. Dit maakt ze echter niet tot schendingen van het internationaal recht.”
De Russische president Vladimir Poetin spreekt een menigte toe op 9 mei 2014, ter ere van de 69e verjaardag van de overwinning op nazi-Duitsland en de 70e verjaardag van de bevrijding van de havenstad Sebastopol op de Krim van de nazi's. (foto Russische regering)
De Verenigde Staten zouden de Russische annexatie van de Krim moeten accepteren, zowel als een pragmatische als een principiële kwestie. In 1990, tijdens de onderhandelingen over de hereniging van Duitsland, beloofden de Verenigde Staten dat er geen uitbreiding van de NAVO naar het oosten zou plaatsvinden. Die belofte is nu drie keer verbroken en er zijn elf nieuwe naties aan het bondgenootschap toegevoegd. Oekraïne is ook een partnerschap met de NAVO aangegaan en op verschillende momenten is gesproken over volledig lidmaatschap. Rusland heeft consequent zijn afkeuring uitgesproken. Volgens uw website was een doel van uw reis "het versterken van de steun voor de NAVO". Alsof dit nog niet provocerend genoeg was, ging uw delegatie van drie senatoren naar een frontlinie militaire buitenpost in Shirokino, Oekraïne om aan te zetten tot een escalatie naar de Donbass-oorlog. Senator Graham zei tegen de verzamelde soldaten: "Jullie strijd is onze strijd, 2017 wordt het jaar van de overtreding". De leider van uw delegatie, senator McCain, zei: "Ik ben ervan overtuigd dat u zult winnen en we zullen er alles aan doen om u te voorzien van wat u nodig heeft om te winnen".
Nadat de toespraken waren gehouden, zie je in een video van het oudejaarsevenement dat je een schijnbaar geschenk van een van de geüniformeerde soldaten accepteert. Met alle opschudding over het aftreden van de voormalige nationale veiligheidsadviseur Michael Flynn en de mogelijke schending van de Logan-wet wegens het bespreken van verlichting van sancties met een Russische ambassadeur, lijkt dit een veel ernstiger misdrijf te zijn. Uw delegatie pleitte niet alleen voor een buitenlands beleid dat niet in overeenstemming was met dat van waarnemend president Obama, het was ook in strijd met de benadering van de verkozen president Trump ten opzichte van de regio. En de resultaten van uw belangenbehartiging hebben het potentieel om veel dodelijker te zijn dan alleen de verlichting van sancties.
Met vriendelijke groet, Mike Madden, St. Paul, Minnesota
