Vier wapenstilstand, geen veteranendag

Van David Swanson voor Het Humanistisch

Vier Veteranendag niet. Vier in plaats daarvan wapenstilstand.

Vier Veteranendag niet - vanwege wat het is geworden, en nog meer vanwege wat het heeft vervangen en uit de Amerikaanse cultuur is gewist.

De voormalige president van de American Humanist Association, Kurt Vonnegut, schreef ooit: “Wapenstilstand was heilig. Veteranendag is dat niet. Dus ik zal Veteranendag over mijn schouder gooien. Wapenstilstand zal ik houden. Ik wil geen heilige dingen weggooien. " Vonnegut bedoelde met "heilige" wonderbaarlijk, waardevol, waard om te koesteren. Hij maakte een lijst Romeo en Julia en muziek als 'heilige' dingen.

Precies op het 11-uur van de 11-dag van de 11-maand, in 1918, 100 jaar geleden, in november 11th, stopten mensen in heel Europa plotseling met het schieten van geweren op elkaar. Tot dat moment waren ze bezig met het doden en vangen van kogels, vallen en schreeuwen, kreunen en sterven, van kogels en van gifgas. En toen stopten ze, bij 11: 00 in de ochtend, een eeuw geleden. Ze stopten, op schema. Het was niet dat ze moe waren geworden of tot bezinning waren gekomen. Zowel voor als na 11 uur waren ze gewoon de bevelen aan het opvolgen. De wapenstilstandsovereenkomst die de Eerste Wereldoorlog eindigde had 11 uur als stoptijd ingesteld, een beslissing die 11,000 toeliet meer mannen te doden in de 6-uren tussen de overeenkomst en het vastgestelde uur.

Maar dat uur in de daaropvolgende jaren, dat moment van beëindiging van een oorlog die verondersteld was alle oorlog te beëindigen, dat moment dat een wereldwijde viering van vreugde en van het herstel van een schijn van gezond verstand had afgetrapt, werd een tijd van stilte, van belletje rinkelen, van onthouden, en van zich toewijden aan het daadwerkelijk beëindigen van alle oorlog. Dat was wat Armistice Day was. Het was geen viering van oorlog of van degenen die deelnemen aan oorlog, maar van het moment dat een oorlog was geëindigd.

Het Congres heeft in 1926 een wapenstilstandsresolutie aangenomen waarin wordt opgeroepen tot "oefeningen die zijn ontworpen om de vrede te bestendigen door goede wil en wederzijds begrip ... de mensen van de Verenigde Staten uitnodigen om de dag in scholen en kerken te observeren met passende ceremonies van vriendschappelijke betrekkingen met alle andere volkeren." Later voegde het Congres eraan toe dat november 11th "een dag gewijd aan de zaak van de wereldvrede" zou zijn.

We hebben niet zoveel vakanties gewijd aan vrede die we ons kunnen permitteren om er een te missen. Als de Verenigde Staten gedwongen waren om een ​​oorlogsvakantie te schrappen, zou het tientallen hebben om uit te kiezen, maar vredesvakanties groeien niet alleen op bomen. Mother's Day is ontdaan van zijn oorspronkelijke betekenis. Martin Luther King Day is gevormd rond een karikatuur die alle pleidooien voor vrede weglaat. Armistice Day maakt echter een comeback.

Armistice Day, als een dag om oorlog tegen te gaan, had in de Verenigde Staten geduurd door de 1950s en zelfs langer in sommige andere landen onder de naam Remembrance Day. Het was pas nadat de Verenigde Staten Japan hadden gekaapt, Korea hadden vernietigd, een koude oorlog begonnen, de CIA hadden geschapen en een permanent militair industrieel complex hadden opgezet met grote permanente bases over de hele wereld, dat de Amerikaanse regering Armistice Day omgedoopt tot Veteranendag op juni 1, 1954.

Veteranendag is niet langer, voor de meeste mensen, een dag om het einde van de oorlog op te vrolijken of zelfs te streven naar de afschaffing ervan. Veteranendag is niet eens een dag om over de doden te rouwen of te onderzoeken waarom zelfmoord de topmoordenaar is van Amerikaanse troepen of waarom zo veel veteranen geen huizen hebben. Veteranendag wordt over het algemeen niet geadverteerd als een pro-oorlogsfeest. Maar hoofdstukken van Veterans For Peace zijn in sommige kleine en grote steden jaar na jaar verboden om deel te nemen aan parades op Veteranendag, op grond van het feit dat ze oorlog bestrijden. Veteranendagparades en evenementen in veel steden prijzen oorlog, en vrijwel alle prijzen de deelname aan oorlog. Bijna alle Veterans Day-evenementen zijn nationalistisch. Weinigen promoten 'vriendschappelijke relaties met alle andere volken' of werken aan de vestiging van 'wereldvrede'.

Het was voor deze aanstaande Veteranendag dat president Donald Trump een grote wapenparade had voorgesteld voor de straten van Washington, DC - een voorstel dat gelukkig werd geannuleerd nadat het werd ontmoet door de oppositie en bijna geen enthousiasme van het publiek, de media of het leger.

Veterans For Peace, op wiens adviesraad ik dienst, en World BEYOND War, waar ik de directeur van ben, zijn twee organisaties die het herstel van wapenstilstand bevorderen en helpen groepen en individuen middelen te vinden voor het houden van wapenstilstandsdagen. Zie worldbeyondwar.org/armisticeday

In een cultuur waarin presidenten en televisienetwerken de subtiliteit van een show-en-vertellen evenement in een kleuterschool missen, is het misschien de moeite waard erop te wijzen dat het afwijzen van een dag van het vieren van veteranen niet hetzelfde is als het creëren van een dag voor het haten van veteranen. Het is in feite, zoals hier wordt voorgesteld, een manier om een ​​dag te herstellen voor het vieren van de vrede. Vrienden van mij in Veterans For Peace pleiten al decennia lang dat de beste manier om veteranen te dienen bestaat uit het stoppen met het creëren van meer van hen.

Die oorzaak, van het ophouden met het creëren van meer veteranen, wordt belemmerd door de propaganda van het troopisme, door de bewering dat men "de troepen" kan en moet steunen - wat gewoonlijk betekent dat de oorlogen worden gesteund, maar die gemakkelijk helemaal niets kunnen betekenen als er enig bezwaar is wordt verhoogd naar de gebruikelijke betekenis.

Wat nodig is, is natuurlijk iedereen, troepen of anderszins te respecteren en lief te hebben, maar te stoppen met het beschrijven van deelname aan massamoord - die ons in gevaar brengt, ons verarmt, de natuurlijke omgeving vernietigt, onze vrijheden aantast, xenofobie en racisme en onverdraagzaamheid bevordert, risico's nucleaire holocaust, en verzwakt de rechtsstaat - als een soort "dienst". Deelname aan oorlog moet worden betreurd of betreurd, niet op prijs gesteld.

Het grootste aantal van degenen die 'hun leven geven voor hun land' vandaag in de Verenigde Staten doen dit door zelfmoord. De Veterans Administration heeft decennia lang gezegd dat de enige beste voorspeller van zelfmoord oorlogsschuld is. Je zult niet zien dat geadverteerd in veel Veterans Day Parades. Maar het is iets dat de groeiende beweging begrijpt om het hele instituut van oorlog af te schaffen.

Eerste Wereldoorlog, de Grote Oorlog (waarvan ik vind dat het geweldig is geweest in ongeveer de betekenis van Make America Great Again), was de laatste oorlog waarin sommige manieren waarop mensen nog steeds praten en over oorlog denken juist waren. Het doden vond grotendeels plaats op slagvelden. De doden in aantal overtroffen de gewonden. De militaire slachtoffers waren meer dan de burgers. De twee partijen waren niet voor het grootste deel bewapend door dezelfde wapenbedrijven. Oorlog was legaal. En heel veel slimme mensen geloofden dat de oorlog oprecht was en veranderde toen van gedachten. Dat alles is weg met de wind, of we het nu willen toegeven of niet.

Oorlog is nu eenzijdige slachting, meestal vanuit de lucht, flagrant illegaal, geen slagvelden in zicht - alleen huizen. De gewonden zijn in aantal groter dan de doden, maar er zijn geen genezingen voor de mentale wonden ontwikkeld. De plaatsen waar de wapens worden gemaakt en de plaatsen waar de oorlogen worden gevoerd, hebben weinig overlap. Veel oorlogen hebben Amerikaanse wapens - en sommige hebben VS-opgeleide jagers - aan meerdere kanten. De overgrote meerderheid van de doden en gewonden zijn burgers, evenals de getraumatiseerden en degenen die dakloos zijn geworden. En de retoriek die gebruikt werd om elke oorlog te promoten is net zo versleten als de 100-jarige beweren dat oorlog een einde kan maken aan oorlog. Vrede kan een einde maken aan oorlog, maar alleen als we het waarderen en vieren.