Canada is ongemakkelijk verbonden met de folteraars van het nieuwe Irak

Vrij moedig besloot een Iraakse fotograaf genaamd Ali Arkady ergens eind vorig jaar, tijdens de slag om Mosul, om iets te doen wat de media in de Arabische wereld bijna nooit doen: in plaats van zijn camera te gebruiken om de soldaten met wie hij ingebed was te leeuwen, begon hij te documenteren hun voorliefde voor verkrachting, marteling en moord.

De resultaten zijn nu beschikbaar op de website van de Toronto Star, die nogal moedig iets heeft gedaan wat westerse kranten zelden doen: in plaats van toe te geven aan de gevoeligheden van de meest kwetsbare lezers, de Ster is neergelegd – zonder vervaging of digitalisering of terughoudende cutaways op het laatste moment – ​​de rooftochten van een door de Amerikanen getrainde, door de coalitie uitgeruste Iraakse eenheid, een eliteteam dat het nieuwe Irak zou moeten vertegenwoordigen.

Zoals de Star het stelt, zijn deze mannen “soldaten die Canada en zijn meer dan 60 coalitiepartners hebben aangewezen als de goeden in de strijd tegen … ISIS.”

Het nieuwe Irak

Het blijkt dat de eenheid, genaamd de Emergency Response Division, of ERD, inderdaad een manifestatie is van het nieuwe Irak: door sjiieten gedomineerd, totaal onverschillig voor het idee van oorlogsmisdaden of de rechtsstaat, en blijkbaar net zo woest als hun beroemde woeste ISIS-vijanden.

Arkady's camera toont leden van de eenheid, een met een enorme sjiitische tatoeage op zijn biceps, die emotieloos werken aan de lichamen van gevangenen, schouders losrukken van de kommen, de binnenkant van de mond onderzoeken op gevoelige plekken om te verpletteren, levende draden op vlees aanbrengen en messen onder de oren , een huilende, geschorste gevangene slaand als een piñata.

Het is onduidelijk of de "ondervragingen", die de neiging hebben om de proefpersoon dood te laten, gaan over het opwekken van bruikbare informatie of gewoon over het toebrengen van pijn en dood.

"Beide", zegt sterreporter Mitch Potter, die dit voorjaar naar Europa vloog en Arkady interviewde.

In een video die door Arkady aan de Star is geleverd, staat een lid van de ERD-eenheid in een open deur, een knuppel optillend, de lichamen van twee onlangs ondervraagde gevangenen liggend achter hem.

"We hebben ze verpletterd", schept hij op tegen de camera. "Dit is wraak voor alle Iraakse moeders."

Ach, wraak.

Potter en ik waren allebei tegelijkertijd in het Midden-Oosten gestationeerd en brachten allebei tijd door in Irak, waar je snel leert dat tribalisme de enige regeringsregeling is die telt, en wraak de zuiverste brandstof is.

Onder Saddam Hoessein terroriseerde de soennitische minderheidselite de sjiitische meerderheid, met behulp van precies het soort terloopse marteling dat door de ERD wordt toegepast. Nu hebben de sjiieten de leiding en ISIS is de duivel, en het is duidelijk dat elke soenniet een legitieme verdachte is.

De leider van de ERD-eenheid, kapitein Omar Nazar, pocht zelfs dat hij binnen 10 minuten kan vertellen wie ISIS is en wie niet. Hij heeft geen bewijs nodig.

Nazar lijkt graag reclame te maken voor zijn brutaliteit. Zijn eenheid gaf Arkady zelfs een video van een geblinddoekte verdachte, schreeuwend van angst, die herhaaldelijk werd neergeschoten terwijl hij door het puin van de woestijn klauterde. The Star heeft het gepubliceerd.

De man was ISIS, zegt Nazar: "Hij is geen mens." Omdat hij geen mens was, had de gevangene natuurlijk geen mensenrechten.

Oh, en dan is er verkrachting als wapen.

'Perks' van oorlog

Op een andere afbeelding van Arkady jaagt het ERD-team midden in de nacht een man uit zijn slaapkamer, terwijl zijn doodsbange vrouw en kind toekijken. Er is ook een video, gemaakt nadat de man is verwijderd en een ERD-lid de slaapkamer weer is binnengegaan en de deur heeft gesloten. Als hij tevoorschijn komt, het gekerm van de vrouw hoorbaar op de achtergrond, wordt hem gevraagd: "Wat heb je gedaan?"

"Niets", antwoordt hij. "Ze menstrueert."

Grinnikt rondom.

De ERD-leden, zegt Potter, waren vaak vooral geïnteresseerd in het vasthouden van mannen met een aantrekkelijke vrouw. Verkrachting werd als een leuk extraatje beschouwd.

Er is meer. Veel meer.

"En er zijn heel veel dingen die we niet hebben gebruikt", zegt Potter, die de taak kreeg om, voor zover mogelijk, het door Arkady aangeleverde materiaal te verifiëren.

Deze week gecontacteerd door ABC News, dat ook veel van de beelden publiceerde, Kapitein Nazar zei hij verwelkomt de publiciteit. Hij is al een held in Irak vanwege zijn heldendaden, zei hij, en dit zal hem alleen maar geliefder maken.

• Marteling 'druist in tegen onze waarden', zeggen Canadese militaire bevelhebbers
• Een gekweld geweten achtervolgt de voormalige ondervrager van Abu Ghraib

Als een oude hand uit het Midden-Oosten is Potter niet verbaasd over het routinematige gebruik van gemene martelingen. Na de invasie van Irak in 2003 werden voortdurend sjiitische doods- en martelteams ontdekt door de Amerikaanse bezettingsautoriteiten.

De angel van het verhaal is dat de folteraars lijken te zijn opgenomen in een militaire macht die Canada's bondgenoot is (hoewel de Canadese autoriteiten er alles aan doen om elk contact met ERD te ontkennen).

Dat leidt tot de vraag van Ali Arkady.

Hij is momenteel met zijn gezin op de vlucht in Europa, opgevangen door sympathisanten, gesteund door VII Foto, een in de VS gevestigde poging om beginnende nieuwsfotografen in conflictgebieden te koppelen aan ervaren westerse mentoren.

Een toevluchtsoord in de Verenigde Staten is onwaarschijnlijk, vooral gezien de mening van president Donald Trump dat foltering een geweldig idee is dat werkt heel goed en het feit dat Arkady een door de VS opgeleide bondgenoot effectief in verlegenheid heeft gebracht.

Maar Canada is een mogelijkheid. Arkady heeft een leerstoel aangeboden gekregen bij het Global Reporting Centre van de University of British Columbia.

Het enige dat nodig is, is een visum voor Arkady, zijn vrouw en zijn vier jaar oude dochter. The Star is dat aan het nastreven met de Canadese regering, zegt Potter.

Geen geluk tot nu toe.

***

Deze column is onderdeel van CBC's Opinie sectie. Lees dit voor meer informatie over deze sectie blog van de redacteur en onze veelgestelde vragen.