Alexandria Ocasio-Cortez, raadslid Danny Dromm, en voorzitter van de gemeenteraad, Corey Johnson, St. Pats For All Parade, 2018 (Afbeelding door Anthony Donovan)
door Anthony Donovan, Pressenza, Juni 7, 2021
Deel 1:
Een resolutie van de gemeenteraad, vertellen de cynici ons, zijn 'slechts woorden'. Maar de woorden in Resolutie 0976-2019 – die al meer dan een jaar zonder stemming is weggekwijnd – zijn heel belangrijk. Ze wijzen de weg naar een betere en veiligere wereld.
De resolutie gesprekken op New York City om af te stoten van kernwapenfabrikanten in pensioenfondsen van openbare werknemers. De vijf pensioenfondsen van de stad hebben voor ongeveer een half miljard dollar belangen in bedrijven die betrokken zijn bij de kernwapenindustrie, wat neerkomt op minder dan 25 van de totale activa van het systeem. De resolutie roept de Verenigde Staten ook op om het Verdrag inzake het verbod op kernwapens te steunen, dat internationaal recht is geworden en ingevoerd in januari van kracht.
Desinvestering is een kleine stap in de richting van een kernwapenvrije wereld in een tijd waarin de wapenwedloop van biljoenen dollars voortgaat, grotendeels genegeerd, zo niet verkeerd voorgesteld door de reguliere media. Maar het is een essentiële en belangrijke stap.
Het is uiterst zeldzaam dat iemand de kans krijgt om een leven te redden, laat staan om al het menselijk leven te redden. Spreker Corey Johnson zou de gemeenteraad kunnen toestaan om deze resolutie nu aan te nemen om de prioriteiten van onze stad te bewijzen en haar steentje bij te dragen aan de toekomst van de mensheid.
In april 2018 schreef Daniel Dromm, nadat hij was voorgesteld aan advocaten, de voorzitter van Financiën van de gemeenteraad, een brief aan Comptroller Scott Stringer met het verzoek om NYC-pensioenfondsen af te stoten van degenen die profiteren van kernwapenbedrijven. Zien document koppelen
"Onze desinvestering zou een duidelijk signaal afgeven aan financiële instellingen en bedrijven over de hele wereld dat hardwerkende New Yorkers weigeren geldelijk voordeel te halen uit deze smerige en aantoonbaar illegale industrie."
Na herhaalde vragen heeft Scott Stringer vanaf vandaag, Memorial Day 2021, niets gedaan aan ons verzoek tot voorzitter van de gemeenteraad. Scott is kandidaat voor de burgemeester van NYC, en nu wil Corey zijn positie als NYC-controleur innemen, met een congruente geschiedenis van non-actie voor hetzelfde. Erger nog, Spreker Johnson heeft actief voorkomen dat deze door de bevolking gesteunde resolutie wordt uitgevoerd.
Comptroller Stringer en Council Speaker Johnson spreken beide over rolmodellen, die volgens hen hun leven hebben geïnspireerd.
Als kind was Scott getuige van zijn moeder en haar neef, onze prijzenswaardige Amerikaanse vertegenwoordiger Bella Abzug in actie. Toen het over zijn bureau kwam, negeerde hij dit hoofdthema waar Bella hartstochtelijk aan toegewijd was; afschaffing van kernwapens. In 1961 hielp Bella bij het oprichten van Women Strike For Peace (WSP), een organisatie die de grootste nationale vrouwendemonstratie van de vorige eeuw hield en een einde aan de nucleaire wapenwedloop eiste. Daarom bleef ze onze kampioene bruggen bouwen met vrouwen uit de Sovjet-Unie tijdens de Koude Oorlog.
Spreker Corey Johnson kon laten zien dat hij inderdaad zijn uitgeroepen held en grote inspiratiebron eert, wijlen Bayard Rustin, onze grote burgerrechtenreus in New York City, pionier op het gebied van LGBT-activisme, en tot op het punt dat hij zijn leven aanbiedt, onze volledig toegewijde pionier in het bevrijden van de wereld van kernwapens.
Rustin was vanaf de jaren veertig een vooraanstaand tegenstander van deze apparaten. In 1940 werd hij samen met Dorothy Day en anderen voor het stadhuis gearresteerd omdat hij zich verzette tegen de instemming van de naties met de waanzin en valse veiligheid van het betreden van schuilplaatsen tijdens verplichte nucleaire aanvalsoefeningen. Ze wisten toen heel goed wat de regering nog steeds weigert toe te geven aan het publiek; Er is geen onderdak, geen veiligheid, geen zekerheid en geen zin. Voor de gemeenteraad waarvan Corey Johnson fungeert als voorzitter, tijdens de openbare hoorzitting van het stadhuis over deze resolutie, had de partner van Bayard Rustin, Walter Naegle, een opmerkelijke persoonlijke getuigenis: “Als hij [Bayard] vandaag bij ons was, weet ik dat hij er bij de Gemeenteraad om verder te gaan met deze initiatieven.”
Volgens het wetgevende kantoor van Financiën-voorzitter Danny Dromm (na herhaalde verzoeken aan Danny om rechtstreeks te reageren), heeft voorzitter Corey Johnson de stemming opgehouden, zonder uitleg. Ze beschrijven een Spreker die niet wil wijken. Evenmin zal Danny zijn verklaarde toewijding aan ons nakomen. We begrepen allemaal de vertraging en de achterstand van rekeningen vanwege de prioriteit van Covid-19. Ik ben zelf een actieve verpleegster tijdens deze ernstige uitdaging die zich nog steeds voor ons ontvouwt. Maar er is een jaar en 4 maanden verstreken sinds die cruciale openbare hoorzitting.
Nu Corey Johnson stadsbewoners vroeg hem toe te vertrouwen om de positie van Scotts Comptroller te vervullen, zorgde zijn voorbeeld van vertraging in de achterkamer en verduistering ervoor dat we pauzeerden bij het steunen van iemand die we op andere manieren bewonderden. Het toestaan van een stemming voor deze resolutie zou de standpunten blootleggen en verduidelijken van de weinigen die volgens hem van invloed zijn op zijn gezamenlijke passiviteit. Dit zou van onschatbare waarde zijn voor niet alleen de meerderheid van de leden van de Raad die Resolutie 0976 steunen, maar ook voor alle kiezers in New York die hem beschouwen als een strijd voor onze financiële prioriteiten.
Kernwapens zijn een essentiële kwestie waar we vandaag iets concreets aan kunnen doen. We maken ze, met politieke wil, we kunnen ze ontmantelen. Raadpleeg onze Indian Point Power Plant.
Als de resolutie niet in de komende weken wordt aangenomen, heeft het zijn oorspronkelijke sponsor verloren door zijn pensionering en staat het een zeer grote opdracht om opnieuw in de volgende gemeenteraad te worden opgenomen met zijn nieuwe leiderschap en lidmaatschap. Raadslid Danny Dromm, die niet herkiesbaar is, en die zijn wetgeving ooit beschreef als een prioriteit die hem het meest dierbaar was, die had toegezegd deze tot het einde te zullen brengen, heeft dat nog niet gedaan.
Hij vroeg om honderden New Yorkers te mobiliseren om te bellen en te lobbyen ter ondersteuning van de resolutie, die als gevolg daarvan al snel een groot succes werd, snel een supermeerderheid van mede-ondertekenende raadsleden verwierf, en een enorme stroom van op feiten gebaseerde getuigen die het stadhuis vulden. Openbare hoorzitting met intelligentie en gezond verstand. CM Dromm en andere co-sponsors, waaronder raadslid Ben Kallos, die nu kandidaat is voor de president van Manhattan Borough, zijn verplicht politiek kapitaal te besteden om hun collega's bijeen te brengen en de Raad tot stemming te laten komen.
Om een erfenis van openbare dienstverlening voort te zetten, is het nu tijd voor zowel CM Dromm als Spreker Johnson om verantwoordelijkheid te nemen en door te zetten. Zo niet, mag dan naar behoren worden opgemerkt en publiekelijk worden vastgelegd dat twee en een half jaar van aangemoedigde inspanningen van de gemeenschap door hen op de politieke schroothoop zijn geworpen, zonder verantwoording aan de burgers, zonder de fundamentele beleefdheid om een gerechtvaardigde reden uit te leggen. De afgelopen maanden van respectvolle telefoontjes en e-mails zijn onbeantwoord gebleven.
Alle pleitbezorgers en activisten hebben er baat bij om een stap terug te doen van het zijn van "single issue". De kwestie van kernwapens zal echter keer op keer terugkeren totdat we het beantwoorden, of de beschaving eindigt. De kosten van deze ene kwestie zijn een tegenvaller voor alle andere dringende prioriteiten.
De twee kernproblemen waarmee we onze kleinkinderen op onverantwoordelijke wijze onder ogen moeten zien, zijn: de enorme last van ons klimaat/milieu, en deze meer dan verschrikkelijke vernietigingswapens. Het zijn nauw verwante existentiële bedreigingen, die beide al onze helderheid en energie oproepen. De nadelige effecten van elk niveau van nucleaire ontploffing, door een fout, cyberaanval of nucleaire uitwisseling, zouden een onmiddellijke en onomkeerbare verwoestende tegenslag zijn voor alle milieudoelen en het menselijk leven.
Zonder overdrijving ondersteunt het vermijden en inactiviteit van deze huidige NYC-leiders de misleidende propaganda van een op hol geslagen militair-industrieel complex waar we aan gewend zijn geraakt. Deze stilte gaat in tegen alle gevestigde wetenschappelijke, medische en juridische kennis over de nucleaire industrie en de effecten ervan. Sommige van onze dappere gepensioneerde generaals die al onze strategische strijdkrachten (kernwapens) hebben geleid, erkennen de nutteloosheid hiervan voor legitieme of nuttige militaire doeleinden.
Deze stilte maakt de huidige wapenwedloop met kernwapens mogelijk en bevordert daarmee een wedloop zonder burgerbetrokkenheid, noch democratisch proces. Als een andere bekende New Yorker, maakte dominee Dan Berrigan in 1980 in de rechtbank duidelijk voor de eerste ploegschaaractie: "Deze spullen is van ons. Zij zijn van ons…." Hij liet de rechter en jury met een laatste woord. "Verantwoordelijkheid."
Stilte is wat de diep gebrekkige en lang verouderde theorie van nucleaire afschrikking laat bloeien, evenals de complete mythe dat we "voor altijd geluk" zullen hebben. Het heet "magisch denken". De meerderheid van de raadsleden van NYC zijn niet alleen doorgebroken om het licht te zien, maar hebben ook de wijsheid, moed en gezond verstand getoond om er iets aan te doen. De meerderheid van de NYC-raadsleden heeft zich, net als de raad in de afgelopen decennia, aangesloten bij deze nieuwe briljante internationale wet die in deze resolutie wordt ondersteund.
Onze voorzitter van de Raad luistert naar iemand die hij niet heeft geïdentificeerd. Als hij deze prestatie van de gemeenschap op het niveau van de Raad stopt, wat weerhoudt hem er dan van om hetzelfde te doen als Comptroller? En als het wordt aangenomen, zouden we niet willen dat een resistente Comptroller zijn voeten sleept zoals Scott Stringer deed met het afstoten van fossiele brandstoffen.
Namens ons is de NYC Comptroller geroepen om fiscaal verantwoordelijk te zijn, om onze "fiduciaire verantwoordelijkheden" nauwlettend in de gaten te houden. Het is de baan, een essentiële dienst. CM Danny Dromm als voorzitter Financiën van de gemeenteraad en indiener van resolutie 0976 voldeed aan zijn eis om ook fiscaal verantwoordelijk te zijn.
Over verantwoordelijkheid gesproken, laten we eens kijken naar een nationale bank die de afgelopen 98 jaar hier in NYC is opgericht en gevestigd. Er was een goede reden waarom Amalgamated Bank een Senior VP stuurde om te getuigen van het woord en de daad van Resolutie 0976 tijdens de openbare hoorzitting van de Raad over waarom desinvestering van de kernwapenindustrie een win-win is voor de stad. Amalgamated getuigde waarom bellen om het Nuclear Ban Treaty te steunen, helpt bij de banken en onze doelen om te investeren in een duurzame stad en planeet. Ja, voor deze bank is de realiteit dat onze stad, natie en wereld onafscheidelijk en onderling afhankelijk zijn. Als het gaat om klimaat, kernwapens en racisme, is het een kleine, kostbare, onderling verbonden wereld. We moeten ervoor pleiten en erin investeren.
Lees waarom Amalgamated Bank een streng beleid hanteert om niet te investeren in of transacties toe te staan met kernwapenbedrijven, en waarom zij het in alle opzichten als slim, verantwoordelijk en winstgevend beschouwen. New York City kan trots zijn op de eerste Amerikaanse bank die op deze manier het voortouw neemt: https://www.amalgamatedbank.com/blog/divesting-warfare
Deel 2:
Hoorzitting van de gemengde commissie van het stadhuis van New York over het kernverbod en desinvestering op 29 januari 2020 (Afbeelding door Davd Andersson)
Op de stemdag, 22 juni, willen we dat een controleur, een burgemeester en een raad deze waarden en dit model in onze stad aankondigen en uitbreiden.
Zijn kernwapens een waardige prioriteit in deze crisistijd van Covid? Natuurlijk! Dit blijft niet alleen een op handen zijnde kwestie van leven en dood, maar het negeren ervan verdoezelt opzettelijk de broodnodige prioritaire fondsen voor de behoeften van onze stad. Alleen al de belastingen voor inwoners van NYC betalen miljarden aan de geheime wapenindustrie. Het blijft een kwestie die ondergedompeld is in gezond verstand. Het is een kritische beweging die, wanneer succesvol, een wonderbaarlijk positief effect zal hebben in onze stad, natie en in de wereld. Het stopt de pure verspilling.
Resolutie 0976-2019 kan onze vertegenwoordigers alleen maar helpen wakker te schudden, te begeleiden en op te leiden. Het is een voorbeeld van echt leiderschap in uitdagende tijden en investeert in het verzekeren van onze toekomst. Het treft niet alleen de gruwelijke misleidingen van de industrie, maar is een voorbeeld van solidariteit met de hele mensheid. Het is opgewassen tegen het verraderlijke diepe racisme van de industrie en zou een sleutelrol spelen in onze verantwoordelijkheid om onomkeerbare vernietiging na catastrofale vernietiging te voorkomen. Het sluit aan bij een andere waardige resolutie van de Raad die oproept om ons geld en onze mentaliteit te verplaatsen van puur militarisme naar meer pragmatische en ethische oplossingen en resultaten, resolutie 747-A.
De 28 januari 2020, volgepakte openbare hoorzitting van het stadhuis op Danny Dromm Res. 0976 bewees dat een NYC opnieuw klaar was om de strijd terug te voeren op een volledig op hol geslagen nucleaire wapenwedloop, een race die deze keer door de corporate mainstream media opzettelijk wordt genegeerd, waardoor de burgers grotendeels onbewust blijven.
Leiderschap roept terecht niet alleen op tot desinvestering, maar ondersteunt ook een langverwacht, historisch Verdrag inzake het verbod op kernwapens.
Slechts één van de duizenden nucleaire apparaten op haar-trigger-waarschuwing zal binnen enkele minuten alles, alles wat we liefhebben, waarderen, alles wat we weten, ons allemaal in de as zetten. Zoals president Eisenhower in 1960 een beroemd werkwoord aan de industrie noemde, "diefstal", vindt deze "diefstal" van onberekenbare middelen, vaardigheden en geld plaats terwijl we worstelen om kleine bedrijven te helpen overleven, betalen voor Covid-respons en medische zorg, pleiten voor eerlijke huisvesting, voor goed onderwijs, voor de benodigde infrastructuur, om het hoofd te bieden aan onze nijpende klimaat/milieu-uitdaging, en de vele dringende politieke/sociale hervormingen die ons oproepen.
Mijn districtsraadslid, een van de eersten die deze resolutie ondertekenden, is CM Carlina Rivera. Toen hem maanden geleden werd gevraagd, zou ze zeggen: "Ja, laten we gaan stemmen! Dit is een no-brainer.”
De link naar de resolutie en hoorzitting bevat de video-opname van mondelinge getuigenissen en het .pdf-bestand van alle schriftelijke inzendingen:
Afgelopen 11 februari, op WNYC's Brian Lehrer Show, reageerde Spreker Johnson paradoxaal genoeg op een vraag van bellers en aanmoediging om deze maatregel door te voeren: "Ik steun het [de resolutie] 100 %, ... [maar] het wordt een beetje vreemd wanneer de De gemeenteraad van New York buigt zich over internationale kwesties... Op dit moment van Covid zijn we echt gefocust op wat er hier in NYC gebeurt…. Ik denk alleen dat de vraag is … is dit een precedent voor ons om door te gaan met resoluties die buiten de jurisdictie van een plaatselijk wetgevend orgaan vallen …. ”
Er is een paar keer contact opgenomen met het Brian Lehrer-team om de belofte van Corey op de show na te komen om met Danny te praten. Niemand heeft direct gereageerd.
Wat betreft Corey's antwoord, laten we de vraag terzijde schuiven of de vernietiging van het menselijk leven op aarde een lokale of internationale kwestie is. De waarheid is dat ten tijde van die oproep in februari, een snelle beoordeling inderdaad vond dat zo'n zestien NY City Hall andere maatregelen met betrekking tot "internationale kwesties" in de tijd van Covid waren.
De stad New York heeft een lange en trotse geschiedenis van 'afwegen van internationale kwesties'. Een verwante actie die ons instrueerde was de Raad die opriep tot desinvestering van bedrijven die zaken doen in Zuid-Afrika - zoals het New York City Employees' Retirement System deed in 1984 - en was een essentieel onderdeel van de val van het apartheidsregime. De desinvestering van fossiele brandstoffen, die Scott Stringer opportuun acht om zijn hoed op te hangen, is ook een wereldwijd probleem.
Het wetgevend orgaan van de stad heeft in de afgelopen decennia meer dan een dozijn resoluties ingediend en aangenomen, specifiek over de ernstige gevaren en verspilling van de benodigde middelen van de nucleaire wapenwedloop.
Alleen al van 1963 tot 1990 leidde onze stad de morele agenda van de naties met 15 NYC-resoluties waarin werd opgeroepen tot het einde van de nucleaire wapenwedloop. Ze riepen de 'vijandelijke partijen' op om in plaats daarvan te onderhandelen, om zich terug te trekken uit dit acute gevaar en de besteding van onze schat. Toen president John F. Kennedy het ijs brak in de Koude Oorlog en opriep tot het eerste kernwapentestverbod, aarzelde de NYC Council geen moment om het te steunen met een resolutie. Zijn verbod zou de eerste stap zijn naar totale ontwapening. Alle naties waren aanwezig in de Algemene Vergadering van de VN die september 1963 toen de vertegenwoordigers in een zeldzaam spontaan applaus losbarsten toen JFK erover sprak. De mensen zijn altijd bereid geweest.
