Door Ann Wright
Ik ben zojuist door 11 tijdzones gevlogen - van Tokio, Japan tot Moskou, Rusland.
Rusland is het grootste land ter wereld, dat meer dan een achtste van het bewoonde landoppervlak van de aarde beslaat, bijna twee keer zo groot is als de Verenigde Staten en uitgebreide minerale en energiebronnen heeft, de grootste reserves ter wereld. Rusland heeft 's werelds negende grootste bevolking met meer dan 146.6 miljoen mensen. De bevolking van de VS is met 321,400,000 meer dan twee keer zo groot als die van Rusland.
Ik ben niet meer in Rusland geweest sinds het begin van de jaren negentig, toen de Sovjet-Unie zichzelf ontbond en toestond dat er 1990 nieuwe landen uit ontstonden. Ik was destijds een Amerikaanse diplomaat en wilde deel uitmaken van de historische opening van Amerikaanse ambassades in een van de nieuw gevormde landen. Ik vroeg om naar een nieuw land in Centraal-Azië te worden gestuurd en al snel bevond ik me in Tasjkent, Oezbekistan.
Omdat de nieuwe ambassades logistiek werden ondersteund vanuit de Amerikaanse ambassade in Moskou, had ik het geluk om regelmatig naar Moskou te reizen in de korte drie maanden dat ik in Oezbekistan was totdat het vaste ambassadepersoneel werd toegewezen. Enkele jaren later, in 1994, keerde ik terug naar Centraal-Azië voor een tweejarige tournee in Bishkek, Kirgizië en maakte opnieuw reizen naar Moskou.
Nu bijna twintig-vijf jaar later, na meer dan twee decennia van vreedzaam samenleven met een monumentale verschuiving van staatsinstellingen naar geprivatiseerde bedrijven en de toetreding van de Russische Federatie tot de G20, de Raad van Europa, de Asia-Paciic Economic Cooperation (APEC), de Shanghai Cooperation Organisation ( SCO), de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE) en de Wereldhandelsorganisatie, de VS/NAVO en Rusland zijn verwikkeld in een koude oorlog van de 21e eeuw, compleet met grote militaire “oefeningen” waarbij een kleine misstap oorlog zou kunnen brengen.
On juni 16 Ik zal me aansluiten bij een groep van 19 Amerikaanse staatsburgers en een uit Singapore in Moskou, Rusland. We gaan naar Rusland om te doen wat we kunnen om bruggen van vrede met het Russische volk voort te zetten, bruggen die onze regeringen maar moeilijk lijken te kunnen onderhouden.
Nu de internationale spanningen hoog zijn, geloven leden van onze delegatie dat het tijd is dat de burgers van alle naties luidkeels verkondigen dat militaire confrontaties en hete retoriek niet de manier zijn om internationale problemen op te lossen.
Onze groep bestaat uit verschillende gepensioneerde Amerikaanse overheidsfunctionarissen en personen die vredesorganisaties vertegenwoordigen. Als gepensioneerd reservekolonel van het Amerikaanse leger en voormalig Amerikaans diplomaat sluit ik me aan bij de gepensioneerde CIA-officier Ray McGovern en de gepensioneerde plaatsvervangend nationale inlichtingenofficier voor het Midden-Oosten en CIA-analist Elizabeth Murray. Ray en ik zijn lid van Veterans for Peace en Elizabeth is lid-in-residence van Ground Zero Center for Nonviolent Action. Wij drieën zijn ook lid van de Veterans Intelligence Professionals for Sanity.
Lange tijd vredestichters Kathy Kelly van Voices for Creative Non-Violence, Hakim Young van Afghan Peace Volunteers, David en Jan Hartsough van de Quakers, Nonviolent Peaceforce en World Beyond War, Martha Hennessy van de Catholic Workers-beweging en Bill Gould, voormalig nationaal president van Physicians for Social Responsibility, zijn slechts enkele van de afgevaardigden op deze missie.
De delegatie wordt geleid door Sharon Tennison, de oprichter van het Centre for Citizen Iniatives (CCI). In de afgelopen 3 jaar bracht Sharon duizenden Amerikanen naar Rusland en meer dan 6,000 jonge Russische ondernemers naar 10,000 bedrijven in meer dan 400 Amerikaanse steden in 45 staten. Haar boek De kracht van onmogelijke ideeën: buitengewone inspanningen van gewone burgers om internationale crises te voorkomen, is het opmerkelijke verhaal van het samenbrengen van burgers van de VS en Rusland in elkaars land voor meer begrip en vrede.
In de traditie om te gaan waar onze regeringen niet willen dat we gaan om getuige te zijn van de effecten van de afbraak van geweldloze benaderingen van conflictoplossing, zullen we leden van het Russische maatschappelijk middenveld, journalisten, zakenlieden en misschien regeringsfunctionarissen ontmoeten om uitdrukking te geven aan onze inzet voor geweldloosheid, niet voor oorlog.
Het Russische volk kent het bloedbad dat door oorlog is aangericht, met meer dan 20 miljoen Russen die zijn omgekomen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hoewel niet op dezelfde schaal als Russische sterfgevallen, kennen maar al te veel Amerikaanse militaire families de kwelling van verwondingen en sterfgevallen als gevolg van de Tweede Wereldoorlog, de oorlog in Vietnam en de huidige oorlogen in het Midden-Oosten en Afghanistan.
We gaan naar Rusland om met het Russische volk te praten over de hoop, dromen en angsten van het Amerikaanse volk en om op te roepen tot een vreedzame oplossing van de huidige spanningen tussen de VS/NAVO en Rusland. En we zullen terugkeren naar de Verenigde Staten om onze indrukken uit de eerste hand van de hoop, dromen en angsten van het Russische volk te delen.
Over de auteur: Ann Wright diende 29 jaar in het Amerikaanse leger/legerreserves en ging met pensioen als kolonel. Ze was 16 jaar lang een Amerikaanse diplomaat en diende in Amerikaanse ambassades in Nicaragua, Grenada, Somalië, Oezbekistan, Kirgizië, Sierra Leone, Micronesië, Afghanistan en Mongolië. Ze nam ontslag in maart 2003 omdat ze zich verzette tegen de oorlog van president Bush tegen Irak. Ze is de co-auteur van 'Dissent: Voices of Conscience'.
