Hier is niets nieuws aan, en daarom weet ik dat het er is voordat ik het nieuwe begrotingsvoorstel heb gezien. De Verenigde Staten financieren de meeste van 's werelds meest onderdrukkende legers, verkopen ze wapens en trainen ze. Dat heeft het vele jaren gedaan. Maar als je een enorm budget gaat voorstellen dat afhankelijk is van tekortuitgaven, en je gaat beweren dat een gigantisch militair budget (groter dan het budget voor de oorlog in Vietnam dat de binnenlandse prioriteiten van LBJ deed ontsporen) op de een of andere manier gerechtvaardigd is, dan denk ik dat je zou moeten staan en elk onderdeel ervan moeten rechtvaardigen, inclusief de 40% of zo van de buitenlandse "hulp" van de VS die eigenlijk geld is voor wapens en legers - in de eerste plaats voor Israël.
Een door de Amerikaanse overheid gefinancierde bron voor een lijst van de onderdrukkende regeringen van de wereld is Freedom House, dat rangschikt naties als 'gratis', 'gedeeltelijk gratis' en 'niet gratis'. Deze ranglijsten zijn zogenaamd gebaseerd op burgerlijke vrijheden en politieke rechten binnen een land, zonder rekening te houden met de impact van een land op de rest van de wereld.
Freedom House beschouwt de volgende 50 landen (uit de lijst van Freedom House alleen landen en geen territoria) als "niet vrij": Afghanistan, Algerije, Angola, Azerbeidzjan, Bahrein, Wit-Rusland, Brunei, Burundi, Cambodja, Kameroen, Centraal-Afrikaanse Republiek, Tsjaad, China, Democratische Republiek Congo (Kinshasa), Republiek Congo (Brazzaville), Cuba, Djibouti, Egypte, Equatoriaal-Guinea, Eritrea, Eswatini, Ethiopië, Gabon, Iran, Irak, Kazachstan, Laos, Libië, Mauritanië, Nicaragua, Noord-Korea, Oman, Qatar, Rusland, Rwanda, Saoedi-Arabië, Somalië, Zuid-Soedan, Soedan, Syrië, Tadzjikistan, Thailand, Turkije, Turkmenistan, Oeganda, Verenigde Arabische Emiraten, Oezbekistan, Venezuela, Vietnam, Jemen.
De Amerikaanse regering staat toe, regelt of financiert in sommige gevallen zelfs de verkoop van Amerikaanse wapens aan 41 van deze landen. Dat is 82 procent. Om dit cijfer te produceren, heb ik gekeken naar de wapenverkopen in de VS tussen 2010 en 2019, zoals gedocumenteerd door ofwel de Stockholm International Peace Research Institute Wapenhandel Database, of door het Amerikaanse leger in een document met de titel "Buitenlandse militaire verkoop, buitenlandse militaire constructieverkoop en andere historische feiten over veiligheidssamenwerking: per 30 september 2017." Dit zijn de 41: Afghanistan, Algerije, Angola, Azerbeidzjan, Bahrein, Brunei, Burundi, Cambodja, Kameroen, Centraal-Afrikaanse Republiek, Tsjaad, China, Democratische Republiek Congo (Kinshasa), Republiek Congo (Brazzaville), Djibouti, Egypte, Equatoriaal-Guinea, Eritrea, Eswatini (voorheen Swaziland), Ethiopië, Gabon, Irak, Kazachstan, Libië, Mauritanië, Nicaragua, Oman, Qatar, Rwanda, Saoedi-Arabië, Soedan, Syrië, Tadzjikistan, Thailand, Turkije, Turkmenistan, Oeganda, Verenigde Arabische Emiraten Emiraten, Oezbekistan, Vietnam, Jemen.
Deze afbeeldingen zijn screenshots van een mappingtool genaamd Militarisme in kaart brengen.
Van de negen "niet-vrije" landen waarnaar de Verenigde Staten geen wapens verschepen, zijn de meeste (Cuba, Iran, Noord-Korea, Rusland en Venezuela) naties die gewoonlijk door de Amerikaanse regering als vijanden worden bestempeld, aangeboden als rechtvaardiging voor budgetverhogingen door het Pentagon, gedemoniseerd door de Amerikaanse media en het doelwit van aanzienlijke sancties (en in sommige gevallen pogingen tot staatsgrepen en oorlogsdreiging). De status van deze landen als aangewezen vijanden heeft, volgens sommige critici van Freedom House, ook veel te maken met hoe sommigen van hen op de lijst van "niet vrije" in plaats van "gedeeltelijk vrije" landen terecht zijn gekomen. Een soortgelijke logica zou de afwezigheid van sommige landen, zoals Israël, op de lijst "niet vrij" kunnen verklaren.
China mag dan de "vijand" zijn waar je het meest over hoort van de Amerikaanse regering, maar de Amerikaanse regering werkt nog steeds samen met China, niet alleen aan laboratoria voor biowapens, maar ook door Amerikaanse bedrijven wapens te laten verkopen.
Laten we nu de lijst van 50 onderdrukkende regeringen nemen en nagaan aan welke regeringen de regering van de Verenigde Staten militaire training geeft. Er zijn verschillende niveaus van dergelijke ondersteuning, variërend van het geven van een enkele cursus voor vier studenten tot het geven van talloze cursussen aan duizenden cursisten. De Verenigde Staten bieden een of andere vorm van militaire training aan 44 van de 50, of 88 procent. Ik baseer dit op het vinden van dergelijke trainingen die in 2017 of 2018 zijn vermeld in een of beide van deze bronnen: Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken Verslag buitenlandse militaire training: boekjaren 2017 en 2018: gezamenlijk verslag aan het congres Volumes I en II, en die van het United States Agency for International Development (USAID). Rechtvaardiging congresbegroting: BUITENLANDSE BIJSTAND: AANVULLENDE TABELLEN: boekjaar 2018. Dit zijn de 44: Afghanistan, Algerije, Angola, Azerbeidzjan, Bahrein, Wit-Rusland, Brunei, Burundi, Cambodja, Kameroen, Centraal-Afrikaanse Republiek, Tsjaad, China, Democratische Republiek Congo (Kinshasa), Republiek Congo (Brazzaville), Djibouti, Egypte, Eswatini (voorheen Swaziland), Ethiopië, Gabon, Iran, Irak, Kazachstan, Laos, Libië, Mauritanië, Nicaragua, Oman, Qatar, Rusland, Rwanda, Saoedi-Arabië, Somalië, Zuid-Soedan, Tadzjikistan, Thailand, Turkije, Turkmenistan, Oeganda, Verenigde Arabische Emiraten, Oezbekistan, Venezuela, Vietnam, Jemen.
Laten we nu nog eens de lijst van 50 onderdrukkende regeringen doornemen, want naast het verkopen van wapens en het trainen van hen, verstrekt de Amerikaanse regering ook rechtstreekse financiering aan buitenlandse legers. Van de 50 onderdrukkende regeringen, zoals vermeld door Freedom House, ontvangen er 32 "buitenlandse militaire financiering" of andere financiering voor militaire activiteiten van de Amerikaanse regering, met - het is uiterst veilig om te zeggen - minder verontwaardiging in de Amerikaanse media of van Amerikaanse belastingbetalers dan we horen over het verstrekken van voedsel aan mensen in de Verenigde Staten die honger hebben. Ik baseer deze lijst op die van het United States Agency for International Development (USAID). Rechtvaardiging congresbegroting: BUITENLANDSE BIJSTAND: OVERZICHTSTABELLEN: boekjaar 2017 en Rechtvaardiging congresbegroting: BUITENLANDSE BIJSTAND: AANVULLENDE TABELLEN: boekjaar 2018. Dit zijn de 33: Afghanistan, Algerije, Angola, Azerbeidzjan, Bahrein, Wit-Rusland, Cambodja, Centraal-Afrikaanse Republiek, China, Democratische Republiek Congo (Kinshasa), Djibouti, Egypte, Eswatini (voorheen Swaziland), Ethiopië, Irak, Kazachstan, Laos , Libië, Mauritanië, Oman, Saoedi-Arabië, Somalië, Zuid-Soedan, Soedan, Syrië, Tadzjikistan, Thailand, Turkije, Turkmenistan, Oeganda, Oezbekistan, Vietnam, Jemen.
Deze afbeeldingen zijn weer screenshots van Militarisme in kaart brengen.
Van de 50 onderdrukkende regeringen ondersteunen de Verenigde Staten militair op ten minste een van de drie manieren die hierboven zijn besproken, 48 van hen of 96 procent, behalve de kleine aangewezen vijanden van Cuba en Noord-Korea. En deze vrijgevigheid van Amerikaanse belastingbetalers strekt zich uit tot ver buiten 50 landen. Kijk naar de laatste kaart hierboven. Er zitten maar heel weinig witte vlekken op.
Zie voor meer informatie over dit onderwerp 20 dictators die momenteel worden ondersteund door de VS.
