Door Rachel Small, World BEYOND War, Juli 14, 2021
Op 21 juni 2021 heeft Rachel Small, World BEYOND War's Canada Organizer, sprak op "Why Canada Needs An Agenda for Disarmament", een bijeenkomst van het maatschappelijk middenveld georganiseerd door Canadian Voice of Women for Peace. Bekijk de video-opname hierboven en het transcript staat hieronder.
Dank aan VOW voor het organiseren van dit evenement en het samenbrengen van ons. Ik denk dat deze ruimtes waar bewegingen, organisatoren en het maatschappelijk middenveld samen kunnen komen, niet vaak genoeg voorkomen.
Mijn naam is Rachel Small, ik ben de Canada Organizer met World BEYOND War, een wereldwijd basisnetwerk dat pleit voor de afschaffing van oorlog (en de instelling van oorlog) en de vervanging ervan door een rechtvaardige en duurzame vrede. Onze missie gaat in wezen over ontwapening, met een vorm van ontwapening die de hele oorlogsmachine omvat, het hele oorlogsinstituut, eigenlijk het hele militair-industriële complex. We hebben leden in 192 landen over de hele wereld die werken aan het ontkrachten van oorlogsmythen en die pleiten voor - en concrete stappen ondernemen om - een alternatief mondiaal veiligheidssysteem op te bouwen. Een die gebaseerd is op demilitarisering van de veiligheid, het geweldloos beheersen van conflicten en het creëren van een cultuur van vrede.
Zoals we vanavond hebben gehoord, heeft Canada momenteel een sterke positie bewapening agenda.
Om dat om te keren, om zinvolle stappen te zetten in de richting van ontwapening, moeten we de koers die Canada volgt, omkeren, wat trouwens op geen enkele manier op bewijzen is gebaseerd. Er is geen bewijs dat aantoont dat ons militarisme geweld vermindert of vrede bevordert. We moeten het heersende gezond verstand deconstrueren. Dat is een verhaal dat is gebouwd en kan worden ongebouwd.
“We leven in het kapitalisme. Zijn macht lijkt onontkoombaar. Dat gold ook voor het goddelijke recht van koningen. Elke menselijke macht kan door mensen worden weerstaan en veranderd.” –Ursula K. LeGuin
Op praktisch en onmiddellijk niveau vereist elk plan voor ontwapening dat we huidige plannen annuleren om oorlogsschepen in te slaan, 88 nieuwe bommenwerpers te kopen en Canada's allereerste bewapende drones voor het Canadese leger aan te schaffen.
Een ontwapeningsagenda moet ook centraal staan gezien de groeiende rol van Canada als grote wapenhandelaar en -producent. Canada wordt een van 's werelds beste wapenhandelaren en de op een na grootste wapenleverancier voor het Midden-Oosten.
Het moet ook iets doen aan Canada's investeringen in en subsidiëring van wapenbedrijven, van de wapenindustrie. Net als ons werk met de arbeidersbeweging, naast deze arbeiders. Hoe kunnen we hun transitie ondersteunen naar sectoren waarvan we weten dat ze er liever in zouden werken?
Een nieuwe ontwapeningsbeweging moet er heel anders uitzien dan de voorbije decennia. Het moet fundamenteel intersectioneel zijn. Het moet vanaf het begin centraal staan wie het eerst en het slechtst door wapens wordt getroffen. Vanaf het allereerste punt waar de mijnbouw van materialen plaatsvindt, waar de verwoestende winning van materialen voor oorlogsmachines begint. Dat geldt ook voor de gemeenschappen rond die mijnsites, de arbeiders, tot aan wie schade wordt berokkend aan de andere kant, waar de bommen vallen.
Een ontwapeningsagenda moet bewegingen begeleiden om de politie te ontwapenen, die steeds meer gemilitariseerde wapens en training krijgt. Als we ontwapening bespreken, moet het geworteld zijn in de ervaringen van en solidariteit met de inheemse bevolking van Turtle Island, die steeds vaker worden gerekruteerd door het leger en de RCMP, zelfs nu het gemilitariseerde geweld en de bewaking de kolonisatie in het zogenaamde Canada voortzetten. En deze rekrutering gebeurt vaak onder mooi klinkende federale begrotingslijnen zoals "First Nations Youth". En dan ontdek je dat het RCMP en militaire rekruteringszomerkampen en -programma's zijn die worden gefinancierd.
Hoe bouwen we een ontwapeningscampagne samen met degenen over de hele wereld die zijn aangevallen, gebombardeerd en gesanctioneerd vanwege Canada en het Canadese militarisme en onze NAVO-partners?
Naar onze mening moeten we hierin verder gaan dan de VN-opvatting van ontwapening. We moeten begrijpen dat ontwapening een confronterende en radicale eis is. En onze tactiek moet dat ook zijn.
Ik stel me voor dat onze gevarieerde tactieken kunnen variëren van campagne voeren voor de federale overheid om ontwapening te bestuderen, tot directe acties en gemeenschapsinitiatieven. Van het blokkeren van wapenverkopen, transporten en ontwikkeling tot het ontdoen van wapens en militarisme aan onze gemeenschappen, instellingen, steden en pensioenfondsen. Veel van deze expertise zit in onze bewegingen, is hier vandaag al aanwezig terwijl we dit belangrijke gesprek beginnen. Bedankt.
