Mensen protesteren in Nago, in de prefectuur Okinawa, tegen de geplande verplaatsing van een belangrijke Amerikaanse militaire basis naar het kustgebied van Henoko op 3 december 2019. Foto: Kyodo via AP-afbeeldingen
Door Maia Hibbett, Het snijpunt, September 9, 2022
Bill Clinton beloofde de basis in 1996 te sluiten. Maar plannen voor meer constructie en een verhoogde focus op de Stille Oceaan brachten de eilanden en hun unieke biodiversiteit voor onbepaalde tijd in gevaar.
EEN APRIL MIDDAG in Tokio deed de Amerikaanse president een welkome belofte om de aanwezigheid van zijn leger in Okinawa te verminderen. Drie Amerikaanse militairen hadden in september vorig jaar een 12-jarig meisje uit Okinawa verkracht, en woedende lokale bevolking had maandenlang geprotesteerd tegen het dichte netwerk van Amerikaanse bases van de Japanse prefectuur.
"Toen de premier ons vroeg om rekening te houden met de zorgen van de mensen van Okinawa en ik hen leerde kennen, als gevolg van enkele van de ongelukkige incidenten waarvan u goed weet," zei President Bill Clinton, die zij aan zij met de Japanse premier Ryutaro Hashimoto stond, in de toespraak van april 1996, "het stoorde me dat deze zaken niet eerder waren opgelost, voor die tijd." Zijn regering stemde ermee in om het Futenma Air Station, een belangrijke marinebasis in de dichtbevolkte stad Ginowan in Okinawa, binnen vijf tot zeven jaar te sluiten.
Dinsdagavond zullen in Washington 87 Okinawaanse en internationale maatschappelijke organisaties een brief sturen naar de strijdkrachten van het Huis en de Senaat, waarin ze er bij het Democratische Congres onder president Joe Biden op aandringen om de basis eindelijk te sluiten. Het is meer dan 26 jaar geleden sinds Clinton beloofde een snel einde te maken aan het Futenma Air Station, en de Japanse en Amerikaanse regeringen hebben de decennia doorgebracht met het doordrukken van milieuvernietigende plannen voor de bouw en het verplaatsen van doelpalen voor hun voltooiing. Naarmate de jaren vorderden, werd de waarschijnlijke tijdlijn voor Futenma's sluiting duwde van de oorspronkelijke schattingen voor 2001-03 naar 2025, naar 2035, naar 2040, naar - zoals de auteurs van de brief beweren - realistisch gezien nooit.
Een foto toont Marine Corps Air Station Futenma in Ginowan City, Okinawa Prefecture, op 7 januari 2022. Foto: Yomiuri Shimbun via AP
Terwijl de burgers van Okinawa wachten, blijft Futenma open, en de daar gestationeerde mariniers blijven hun aanwezigheid met geweld kenbaar maken. De omgeving heeft een militaire helikopter gezien neerstorten aan de Okinawa International University en een stuk van één valt op het terrein van de Futenma No. 2 basisschool. Ginowan en andere steden in Okinawa zijn gevonden met vervuild water van giftige militairen blusschuim en brandstofpijpleidingen. En Futenma, hoewel het brandpunt van het streven naar sluiting, is verre van de enige Amerikaanse basis die problemen veroorzaakt: Okinawa, met een landmassa van ongeveer tweederde van de grootte van Rhode Island, heeft 32 Amerikaanse militaire installaties.
Het addertje onder het gras is dat de sluiting niet echt een sluiting is; het is een verhuizing. In de ogen van de Amerikaanse en Japanse regering moet het nieuwe basisproject, de Futenma Replacement Facility of FRF genaamd, voltooid zijn voordat Futenma kan sluiten. Om het te voltooien, moet de Japanse regering de stortplaats dumpen - afkomstig van soms controversieel locaties in Japan en Okinawa - in Henoko-Oura Bay, een gebied met een unieke biologische diversiteit op ongeveer 26 mijl van Futenma. "Vanuit technisch oogpunt", stelt de brief, "is er geen vooruitzicht dat het bepalende kenmerk ervan, een landingsbaan op een luchthaven, ooit zal worden gebouwd." Na een geologisch onderzoek uitgevoerd door de Japanse regering, zeebodem waarvoor de landingsbaan is bestemd was geacht “zacht als mayonaise.”
Ondertekend door 52 organisaties uit Okinawa en Japan en 35 uit het buitenland, waaronder de Asia Pacific American Labour Alliance, het Center for Biological Diversity en CODEPINK, komt de brief op een moment van verhoogde spanningen tussen westerse mogendheden en China over de autonomie van Taiwan. Vanwege de nabijheid van Taiwan, wordt Okinawa - waarvan de Amerikaanse militaire installaties 15 procent van het bestaande land van het hoofdeiland in beslag nemen - beschouwd als een belangrijke strategische locatie. Het uitbreiden van het land om daar een nieuwe basis te plaatsen, is zogenaamd cruciaal om China tegen te gaan; simpelweg afbouwen tot 31 is uit den boze.
"Okinawa was erg belangrijk voor de geschiedenis van Taiwan en voor het idee van een soort van beperking of inperking van China", vertelde James Lin, een historicus van het moderne Taiwan aan de Universiteit van Washington, aan The Intercept. "Dus ik stel me voor dat als er een conflict is, Okinawa er erg bij betrokken zou zijn."
In maart heeft de regering van Japan gedeclareerd Okinawa een "gevechtszone" in het geval van een onvoorziene gebeurtenis in Taiwan.
Vorige maand zei de Japanse minister van Defensie Nobuo Kishi vertelde de pers dat vijf Chinese ballistische testraketten voor de eerste keer ooit in de "exclusieve economische zone" van Japan waren geland. De raketten, verzonden als reactie op een controversiële bezoek aan Taipei door House Speaker Nancy Pelosi, naar verluidt geland in de wateren ten zuidwesten van Hateruma: een van de meest zuidelijke eilanden van Okinawa Prefecture, bijna 300 mijl van het hoofdeiland en ongeveer de helft van die afstand van Taiwan.
In iets meer dan een maand sindsdien heeft China een hele reeks militaire oefeningen gehouden en economische sancties opgelegd aan Taiwan, zoemend drones en vliegtuigen door het Taiwanese luchtruim en verbod import en export van verschillende soorten fruit, vis en zand terwijl een steeds groter wordende lijst van Amerikaanse functionarissen reizen naar het eiland maakte.
De lijst met spraakmakende medebezoekers omvat Sens. Ed Markey, D-Mass., en Marsha Blackburn, R-Tenn.; Vertegenwoordigers John Garamendi, D-Calif.; Don Beyer, D-Va.; Alan Lowenthal, D-Californië; Aumua Amata Coleman Radewagen, R-Amerikaans Samoa; en de Republikeinse gouverneurs Eric Holcomb van Indiana en Doug Ducey van Arizona. De congresdelegaties zijn relatief populair in Taiwan, zei Lin, hoewel het bezoek van Pelosi "eigenlijk behoorlijk gevaarlijk was en aanzienlijke gevolgen had voor Taiwan, in termen van economische sancties, in termen van de rakettests."
"De toenemende spanningen tussen de VS en China hebben velen van ons in Okinawa buitengewoon ongemakkelijk gemaakt om hier te wonen", schreef Hideki Yoshikawa, de directeur van het Okinawa Environmental Justice Project en de hoofdauteur van de brief, in een e-mail aan The Intercept. Hoewel hij probeert geen alarmist te zijn of de worstcasescenario's te benadrukken, zei Yoshikawa, "wat er sinds februari dit jaar in Oekraïne is gebeurd, heeft ons zeker aan het ergste doen denken."
DE DYNAMISCHE TUSSEN Japan en Okinawa lopen in veel opzichten parallel met de relatie die de Verenigde Staten met Hawaï hebben. Net als die archipel in de Stille Oceaan, werd Okinawa ooit geregeerd door een lokale monarchie, in het geval van Okinawa bekend als het Ryukyu-koninkrijk. Het keizerlijke Japan en China worstelden om de controle over de Ryukyus, die eeuwenlang handel dreef met beide rijken, totdat Japan het in 1879 annexeerde. De succesvolle kolonisatie van Japan maakte van de eilandenketen die Okinawa werd de jongste prefectuur van het land, vergelijkbaar met een Amerikaanse staat. Sommige Ryukyuans organiseren zich nu voor aanwijzing als een inheems volk - wat de Verenigde Naties hebben aanbevolen dat Japan toekent - maar de Japanse regering weigert ze nog steeds te erkennen.
In het kielzog van de Tweede Wereldoorlog gaf Japan formeel zowel zijn leger als zijn meest zuidelijke prefectuur op: een nieuw vredesmandaat in de grondwet verhinderde het een leger te bezitten met de capaciteit om te beledigen, en het Verdrag van San Francisco uit 1951 plaatste Okinawa onder Amerikaans gezag. burgerlijk bestuur. Iets meer dan 20 jaar later keerden de eilanden terug naar Japanse controle, met de voorwaarde dat de VS de militaire bezetting op een netwerk van bases konden handhaven - bedoeld als een "strategisch afschrikmiddel" tegen China en een beschermende noodoplossing voor Japan. Nu de spanningen over Taiwan hoog oplopen, dreigt Okinawa in het vizier te komen.
“Als een militair conflict tussen de twee supermachten (VS en China), waarbij Japan betrokken is, werkelijkheid wordt, hetzij per plan of per ongeluk, verwacht ik dat er raketten zullen vliegen vanuit China (of zijn oorlogsschepen en vliegtuigen) om de VS te raken. bases en Japanse zelfverdedigingstroepen in Okinawa,” vertelde Yoshikawa aan The Intercept.
De Verenigde Staten hebben hun troepen in Okinawa aangeboord tijdens een eerdere hogedruk-episode over Taiwan: tijdens de Derde crisis in de Straat van Taiwan, gaf de regering-Clinton opdracht aan een vloot van Amerikaanse slagschepen om vanuit Okinawa door de zeestraat te varen als reactie op een reeks Chinese rakettests. Optredend tussen 1995 en 1996 - met zijn climax net voor de beloofde Futenma-basissluiting - was het bejubeld als "het grootste vertoon van Amerikaanse militaire macht in Azië sinds de oorlog in Vietnam" door de BBC.
Vorige maand, op de hielen van de verschillende reizen van het Amerikaanse congres en het daaruit voortvloeiende Chinese machtsvertoon, hebben opnieuw twee Amerikaanse marineschepen zeilde door de Straat van Taiwan. De haviken van het Centrum voor Strategische en Internationale Studies hebben... genoemd de huidige situatie "De vierde crisis in de Straat van Taiwan".
Een luchtfoto toont stortplaatswerkzaamheden in een kustgebied van Henoko in Nago City, Okinawa Prefecture, op 10 december 2021. Henoko is gekozen als de locatie voor de verhuizing van US Air Station Futenma. Foto: Yomiuri Shimbun via AP
“DE JAPANSE REGERING intensiveert zijn inspanningen om het FRF-project in te kaderen in het verhaal van afschrikking tegen bedreigingen uit buurlanden”, schrijven Yoshikawa en zijn medeondertekenaars in hun brief. Maar "met het toenemende bewustzijn van de problemen met de zachte zeebodem en met de haalbaarheid van de FRF-constructie in ernstige twijfel, zijn de argumenten van de regering over afschrikking en strategie niet overtuigend."
Volgens het oorspronkelijke voorstel voor de faciliteit zou de regering de baai hebben moeten vullen - de thuisbasis van meer dan 5,000 waterdieren, waaronder de ernstig bedreigde Okinawa-doejong, zeldzame blauwe koraalkolonies en tientallen nieuwe soorten schaaldieren ontdekt alleen al in 2009 - met vuil. Het huidige voorstel vereist zogenaamd grondversterkingswerk, of het drijven van verdichte zandpilaren in de zeebodem om de modderige consistentie te versterken en de basis te ondersteunen.
"Ondanks dat de versterking van de zeebodem een belangrijke herziening van het oorspronkelijke plan is, heeft het Defensiebureau van Okinawa de veiligheid en haalbaarheid van de basisconstructie niet voldoende opnieuw beoordeeld", aldus de brief. Dientengevolge, Denny Tamaki, de gouverneur van de prefectuur Okinawa - die wordt geconfronteerd met een herverkiezingswedstrijd grotendeels gericht op de basiskwestie op 11 september - heeft herhaaldelijk verzoeken afgewezen om vergunningen voor de bouw van de basis goed te keuren. De Japanse regering heeft hem herhaaldelijk terzijde geschoven.
In de brief wordt de Amerikaanse regering ook gevraagd het ministerie van Defensie te dwingen bekend te maken wanneer het precies kennis heeft genomen van het probleem van de zeebodem en zijn eigen rapporten vrij te geven. De Japanse regering niet erkend het probleem tot 2019, ondanks het feit dat een Japans geologisch onderzoek het in 2015 ontdekte. Toen de landmeters de kracht testten die nodig was om een aar in de zeebodem te slaan, ontdekten ze "dat in plaats van met een hamer in de grond te worden gedreven, de test spike zonk van zijn eigen gewicht.”
Bij het Centrum voor Strategische en Internationale Studies, dat algemeen bekend staat om het slaan op oorlogstrommels en niet om het aandringen op terughoudendheid, schreef Mark Cancian in 2020 over het FRF-project: "Het lijkt onwaarschijnlijk dat [de basisconstructie] ooit zal worden voltooid."
De brief doet een beroep op de veronderstelde wens van het Armed Services Committee om de militaire strategie van de VS te versterken en vindt het “betreurenswaardig dat een wetsvoorstel dat in juni 2020 werd voorgesteld door de Readiness Subcommittee van het House Armed Services Committee, dat de DoD zou verzoeken de zachte zeebodemkwesties te bestuderen, is niet opgenomen in de National Defense Authorization Act 2021.” Tamaki had destijds onlangs ontmoet met wetgevers in Washington, en de versie van de NDAA van de Subcommissie Gereedheid zou het ministerie van Defensie naar verluidt hebben gedwongen de zeebodem te bestuderen, zowel vanwege de zachte consistentie als de aanwezigheid van breuklijnen door aardbevingen. Maar het verscheen nooit in de laatste NDAA. Het kantoor van Rep. John Garamendi, de voorzitter van de Readiness Subcommissie, reageerde niet op het verzoek van The Intercept om commentaar.
Yoshikawa hoopt dat, ervan uitgaande dat het behoud van het milieu niet genoeg is, de pure incompetentie van het FRF-project de Amerikaanse wetgevers in staat zal stellen te zien dat het strategische voordeel te veel wordt beloofd.
"Het is duidelijk dat het bouwen van nog een gigantische Amerikaanse basis in Okinawa de kans op een aanval niet verkleint, maar juist vergroot", stelt de brief in de slotnotities.
Yoshikawa wees erop dat de artikelen van de Conventie van Genève, die erop gericht zijn de burgerbevolking te beschermen te midden van militaire conflicten, in Okinawa nutteloos zouden blijken te zijn: de fysieke nabijheid tussen de bases en het maatschappelijk middenveld zou de bescherming van de conventie moeilijk, zo niet onmogelijk, afdwingen.
"We zouden worden gebruikt als menselijk schild voor militaire bases, niet andersom", zei Yoshikawa. "We willen niet gebruikt worden en we willen niet dat onze zeeën, bossen, landen en luchten worden gebruikt in de conflicten van staten."
