Arrestatie van de verkeerde verdachten

Door John LaForge

NEW YORK, NY – Hier bij de Verenigde Naties wordt gesproken over het Nucleaire Non-proliferatieverdrag (NP.T.). Op 11 april omstreeks 28 uur werd ik samen met 21 andere nucleaire realisten geboeid nadat ik een ingang van de Amerikaanse missie had geblokkeerd. Ik zeg 'realisten' omdat de Amerikaanse media niet veel aandacht zullen besteden aan Amerikaanse schendingen van kernwapenverdragen, tenzij iemand naar de gevangenis wordt gebracht.

Vaten inkt worden gebruikt om het niet-bestaande nucleaire arsenaal van Iran te beschrijven. De VS hebben ongeveer 2,000 kernwapens klaar om te lanceren en worden elke dag door presidenten gebruikt als tikkende tijdbommen - de manier waarop revolverhelden het deeg kunnen krijgen zonder ooit de trekker over te halen. Afschrikking is het niet.

Toen we het bevel kregen te vertrekken of te worden gearresteerd, noemden we onszelf misdaadstoppers en vroegen de agenten om de echte spotters te arresteren. We werden in busjes gepakt en naar de 17 gereden^th district. Onze bende nucleaire abolitionisten kwam lang geleden tot de conclusie dat het Amerikaanse nucleaire banditisme en vervuiling de moeite waard was om een ​​dag, een maand of een heel leven te dramatiseren.

We praatten terwijl de politie de boekingsroutine doorwerkte. David McReynolds, 85, de oude staflid van War Resisters League (Ret.), vroeg ons allemaal om te kijken wanneer hij het busje verliet om te zien dat hij zijn evenwicht niet verloor. Ik vroeg me af of ik het lef zou hebben om deze acties te blijven doen als ik in de wiebelige decennia kom.

De dag ervoor, Sec. John Kerry sprak twee keer met de Algemene Vergadering en beloofde zowel door te gaan met de nucleaire houding van de VS als te dromen van een atoomvrije wereld. Ik sloeg zijn puffery over en ging luisteren naar Jay Coghlan van Nuclear Watch New Mexico die uitleg gaf over de plannen van de Amerikaanse regering voor drie nieuwe H-bomfabrieken (elk één in Tenn., Kansas en New Mexico), en plannen voor de bouw van 80 nieuwe plutoniumkernkoppen per jaar tot 2027. In 1996 verklaarde het Wereldgerechtshof de belofte van de NPV om kernwapens uit te bannen tot een bindende, ondubbelzinnige en ondubbelzinnige wettelijke verplichting. Ons arrestatiebevel is ironisch omdat het de VS is die "een wettig bevel hebben geweigerd".

Terug in de politiewagen sleepte de tijd zich voort. Iemand zei dat we een paar politieke grappen moesten delen. Vraag: "Waarom zijn statistieken net als gevangenen?" A: "Als je ze genoeg martelt, vertellen ze je alles wat je wilt horen." Slechte gevangeniswoordspelingen zijn gemakkelijk te vinden onder politieke dissidenten.

Eindelijk binnen het politiebureau, zat ik in de cel naast Jerry Goralnick, een toneelschrijver van The Living Theatre, die probeert een script opgevoerd te krijgen over de gevangenis-huisrelatie tussen Dorothy Day en een collega die 90 dagen een cel heeft gedeeld. . Day, een van de oprichters van de Catholic Worker-beweging, en haar vriend werden gevangengezet Nieuwe york City voor het weigeren gehoor te geven aan officieren van de civiele bescherming en af ​​te dalen naar schuilkelders. Het was tijdens het waanzinnige tijdperk van een "winbare" nucleaire oorlog. Hun verzet was simpelweg een geval van weigeren te liegen over kernwapens. Het waren realisten die wisten dat de 10-vierkante-mijl vuurstormen ontstoken door H-bommen alle lucht uit schuilkelders zuigen waar de ineengedoken dan stikken. Ze wisten dat er geen verdediging is onder zo'n nucleaire vuurzee, dat overlevenden jaloers zouden zijn op de doden.

Tegenwoordig vindt de planning van een nucleaire oorlog plaats op 6 verdiepingen onder het hoofdkwartier van het Strategisch Commando op de luchtmachtbasis Offutt in Omaha. Diep in de onderkelders van Strat-Com selecteren technici met de Joint Strategic Target Planning Staff mensen en plaatsen om indien nodig te verbranden. De doelwitten zijn landen die behoren tot Amerikaanse handelspartners, bondgenoten en vrienden die de bom hebben – China, Rusland, India, Pakistan – en niet-nucleaire landen zoals Iran en Noord-Korea (die misschien wel 3 kernwapens hebben maar geen manier hebben om ze af te leveren) .

Deze doelplanning is al tientallen jaren aan de gang. Een paar duizend hardnekkige, nucleair geobsedeerde optimisten hebben er de hele tijd "vies" over gehuild. Met 21 van hen heb ik een paar uur vastgezeten. Het was een opluchting om daar te zijn.

Onze aanklacht, die te zien zou moeten zijn tijdens de rechtszaak van 24 juni, is dat producenten van kernwapens, ontplooiers en triggermannen in de VS (degenen waarvoor wij verantwoordelijk zijn) criminele gangsters zijn, gevaarlijke sociopaten, leden van een wereldwijde terreurorganisatie. cel die non-stop bommeldingen maakt die ze vermommen met een theatrale hoax die 'afschrikking' wordt genoemd.

Ik heb dit juridische argument maar twee keer in de rechtbank zien slagen, maar die twee niet-schuldige vonnissen overtuigen me dat de wet aan onze kant staat. Dum-dum kogels, zenuwgas, landmijnen, clusterbommen, chemische agentia, biologische wapens en gif zijn allemaal illegaal – verboden door verdragen. Kernkoppen doen al het kwaad van deze verboden wapens gecombineerde — plus mutagene en teratogene schade aan meerdere generaties. Onze man van het ministerie van Buitenlandse Zaken zegt dat de bom ongelukkig en legaal is, maar de minister heeft geen kleren aan.

Terwijl VN-lidstaten ruziën over de vraag of het bezit van H-bommen in strijd is met de NPT, blijf ik bij de realisten, net zonder handboeien – in ieder geval totdat de Joint Strategic Target Planning Staff en meneer Kerry worden beschuldigd van het verstoren van de vrede.

— John LaForge werkt voor Nukewatch, een nucleaire waakhondgroep in Wisconsin, redigeert de Quarterly-nieuwsbrief en wordt gesyndiceerd via PeaceVoice.