Door John LaForge
Het wordt moeilijker om de Eerste Wereldoorlog te herdenken, vanwege de tijd en de omhelzing door het publiek van, of onverschilligheid voor, een permanente oorlogseconomie.
Over de Grote Oorlog schreef de Britse romanschrijver HG Wells op 14 augustus 1914: “Dit is al de grootste oorlog in de geschiedenis. … Want dit is nu een oorlog voor vrede. Het is rechtstreeks gericht op ontwapening. Het beoogt een regeling die dit soort dingen voor altijd zal stoppen. Elke soldaat die nu tegen Duitsland vecht, is een kruisvaarder tegen oorlog. Dit, de grootste van alle oorlogen, is niet zomaar een oorlog - het is de laatste oorlog! "
Optimisten zeiden dat het kort zou zijn, "Thuis met Kerstmis!" In plaats daarvan was het het ergste bloedbad tot op heden met een geschatte 16 tot 37 miljoen doden. Gevechten en andere oorlogsdaden hebben ten minste zeven miljoen burgers en meer dan 10 miljoen militairen gedood, terwijl ziekten, honger, pogroms en gerichte genocide miljoenen mensen hebben gedood. In plaats van 'voor altijd' de oorlog te stoppen, vormden de ongekende woekerwinst en de overwinningen van victor's wraakzuchtige reparaties het toneel voor de 70 miljoen dodelijke slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog, en de bijna voortdurende reeks van gelegaliseerde moordpraktijken die sindsdien is doorgegaan. Een lage schatting is dat sinds 'oorlog tot einde van alle oorlog', ongeveer 100 miljoen mensen zijn omgekomen in oorlogsgebieden.
Wapenstilstand werd opgericht in 1919 om de vrede te respecteren, en om WW I's te gedenken en te herdenken, het lijden, de afschuw, de angst, de pijn en het verlies. In 1918 brulden de koppen: "Wapenstilstand ondertekend, einde van de oorlog!" En wapenstilstand was gebaseerd op de bijna universele afkeer van de vreselijke kosten, nutteloosheid, enten en zinloosheid van de oorlog en in het bijzonder tegen de corruptie en de koude ambities van de politici het conflict. De Amerikaanse regering van vandaag spendeert jaarlijks honderden miljarden aan banen voor de productie van wapens die onze xenofobe angsthinder en de daaruit voortvloeiende oorlogen ondersteunen. Zolang Amerikaanse bondgenoten hun olie en contanten blijven verhandelen voor Amerikaanse wapens, worden zelfs barbaarse middeleeuwse dictaturen zoals Saoedi-Arabië (die 600 gevangenisveroordeelden sinds 2014 hebben onthoofd) verwend, verwend, geleid en militair geleverd in de afschuwelijke oorlog van opzettelijk veroorzaakte pandemieën en ondervoeding tegen Jemen.
In september 2014 waarschuwde de paus tijdens een bezoek aan de grootste militaire begraafplaats van Italië voor een "fragmentarische" Wereldoorlog III die mogelijk al begonnen is - met tientallen lopende, niet-aangegeven oorlogen, officiële misdaden, door de staat gesponsorde straaljagers en drone-aanvallen. en gespecialiseerde commando-invallen over de hele wereld. Een korte lijst van de huidige oorlogvoering omvat Amerikaanse gevechten in Irak, Afghanistan, Pakistan, Syrië, Jemen en Somalië; burgeroorlogen in Nigeria, Maghreb, Libië en Zuid-Soedan; en de Mexicaanse drugsoorlog. Paus Franciscus zei over dit alles: "Zelfs vandaag, na de tweede mislukking van een nieuwe wereldoorlog, kan men misschien spreken van een derde oorlog, een die stukje bij beetje werd uitgevochten, met misdaden, bloedbaden en vernietiging."
In 1954 werd Wapenstilstand vervangen door Veteranendag, en zo werd onze publieke viering van vrede en een einde aan oorlog een rally om 'de troepen te steunen', een federale staatsdag en een platform voor militaire werving. Niet iedereen was tevreden. De romanschrijver Kurt Vonnegut, een veteraan uit de Tweede Wereldoorlog en krijgsgevangene, schreef later: "wapenstilstand is de veteranendag geworden. Wapenstilstand was heilig. Veterans 'Day is dat niet. Dus ik zal Veteranendag over mijn schouder gooien. Wapenstilstand zal ik houden. Ik wil geen heilige dingen weggooien. '
Twee critici van de Eerste Wereldoorlog komen voor de geest. Congreslid Jeannette Rankin van Montana zei: "Je kunt niet langer een oorlog winnen dan een aardbeving te winnen", en in zijn verklaring tijdens zijn Court Martial in 1918 zei Max Ploughman: "Ik neem mijn commissie op omdat ik niet meer geloof dat de oorlog kan eindigen oorlog. Oorlog is een stoornis en wanorde kan geen orde scheppen. Het doen van kwaad dat het goede komt, is overduidelijk dwaasheid. '
############
John LaForge, gesyndiceerd door PeaceVoice, is Co-directeur van Nukewatch, een vredes- en milieurechtvaardigheidsgroep in Wisconsin, en is co-redacteur bij Arianne Peterson van Nuclear Heartland, Revised: A Guide to the 450 Land-Based Missiles of the United States.
