Door Phil Wilayto, Odessa Solidarity Campaign.
10 april: Odessa Solidarity Campaign-leden Phil Wilayto, links, en Ray McGovern bezorgen de brief gericht aan president Poroshenko bij de Oekraïense ambassade in Washington, DC (Foto: Screenshot van Ruptly News-video).
Toen we aanbelden bij de Oekraïense ambassade in Washington, DC, hoorden Ray McGovern en ik een medewerker vragen: "Wie is het?" via de intercom.
'Wij zijn de Odessa Solidariteitscampagne en we hebben een brief voor president Petro Poroshenko', zeiden we. Toen de deur openging, werd een verbijsterd uitziende man geconfronteerd met wat hem een zee van verslaggevers moet hebben geleken. Plus Ray en ikzelf, met de brief.
"We roepen president Poroshenko op om alle politieke gevangenen in Oekraïne vrij te laten en een einde te maken aan de repressie tegen de familieleden van de mensen die op 2 mei 2014 stierven in het Huis van Vakbonden", zeiden we.
Het personeelslid nam de brief langzaam aan terwijl de tv-camera's filmden. (De tekst van de brief staat hieronder.) Het was 10 april – de 73e verjaardag van de dag dat de stad Odessa, Oekraïne, aan de Zwarte Zee, werd bevrijd van de fascistische bezetting. Op dezelfde dag werden kopieën van dezelfde brief bezorgd bij Oekraïense ambassades, consulaten en honoraire consulaten in in totaal 19 steden in 12 landen in Europa en Noord-Amerika. Deze Internationale Dag van Solidariteit met het Volk van Odessa werd geïnitieerd door de Odessa Solidarity Campaign van de United National Antiwar Coalition als reactie op de recente repressiegolf in Odessa.
ACHTERGROND VAN DE HUIDIGE CRISIS
Op 2 mei 2014, minder dan drie maanden na de rechtse staatsgreep die de gekozen president van Oekraïne ten val bracht, kwamen activisten in Odessa die een nationaal referendum voor het recht om lokale gouverneurs te kiezen voorstonden, in botsing met aanhangers van de staatsgreep. De federalisten waren sterk in de minderheid en zochten hun toevlucht in het vijf verdiepingen tellende Huis van Vakbonden in de Kulikovo-paal (veld of plein) in Odessa. De enorme menigte, tot razernij gebracht door neonazistische organisaties, bekogelde het gebouw met molotovcocktails. Minstens 46 mensen werden levend verbrand, stierven door het inademen van rook of werden doodgeslagen nadat ze uit ramen waren gesprongen. Honderden raakten gewond terwijl de politie toekeek en niets deed.
2 mei 2014, Kulikovo-plein, Odessa: een door fascisten geleide menigte steekt het Huis van Vakbonden in brand. (Foto: TASS) Ondanks het feit dat tientallen gsm-video's van het bloedbad op internet zijn geplaatst, waarvan vele duidelijk de gezichten van de daders laten zien, is tot op heden niet één persoon die verantwoordelijk is voor het bloedbad berecht. In plaats daarvan werden tientallen mensen die aan het vuur wisten te ontsnappen, gearresteerd. Sommigen zitten nog steeds in de gevangenis. Sinds het bloedbad komen nabestaanden van de vermoorde activisten elke week bijeen op het Kulikovo-plein om hun doden te eren en druk uit te oefenen op hun eis voor een internationaal onderzoek naar de tragedie, een van de ergste onlusten in Europa sinds de Tweede Wereldoorlog. Hoewel internationale organisaties, waaronder de Verenigde Naties en de Europese Raad, hebben geprobeerd een onderzoek in te stellen, is elke poging door de federale overheid geblokkeerd.
REPRESSIE STIJGT IN ODESSA
Terwijl de familieleden voortdurend werden lastiggevallen door leden van fascistische organisaties zoals de beruchte rechtse sector, werd op 23 februari een serieus nieuw niveau van repressie door de regering gelanceerd met de arrestatie van Alexander Kushnaryov, de 65-jarige vader van een van de jongeren. die stierf in het Huis van Vakbonden. Kushnaryov was blijkbaar het doelwit van een steekoperatie waarbij een geënsceneerde ontvoering betrokken was van een lid van het parlement van het land dat op het Kulikovo-plein was gefotografeerd terwijl hij boven het lijk van de zoon van Kushnaryov stond. Ook gearresteerd in verband met deze vermeende ontvoering was Anatoly Slobodyanik, 68, een gepensioneerde militaire officier en het hoofd van de Odessa Organization of Veterans of Armed Forces.
De arrestaties veroorzaakten een schokgolf door de gemeenschap van familieleden. Het was duidelijk dat hun aanhoudende eisen voor een internationaal onderzoek een groeiend irriterend element waren voor de regering in Kiev, ondergedompeld als het is in meerdere crises van corruptie, groeiende armoede, etnische spanningen en een diepe internationale scepsis onder haar potentiële westerse geldschieters dat het is in staat om deze uitdagingen op te lossen.
Na de arrestaties van Kushnaryov en Slobodyanik kwamen er berichten naar boven dat er meer arrestaties en valse beschuldigingen zouden komen tegen de familieleden van de slachtoffers van de tragedie van 2 mei.
INTERNATIONALE ONDERSTEUNING GROEIT
Als reactie daarop, en in overleg met onze vrienden in Odessa, belde de Odessa Solidariteitscampagne eerst de Oekraïense ambassade in DC om te vragen om met ambassadeur Valeriy Chaly te spreken. Er kwam geen reactie. Vervolgens gaven we een openbare verklaring af waarin we opriepen tot de onmiddellijke vrijlating van Alexander Kushnaryov en Anatoly Slobodyanik. Nog steeds geen reactie.
Toen hebben we met onze vrienden het voorstel voor de Internationale Dag van Solidariteit met de mensen van Odessa ter sprake gebracht.
Op 10 april hielden verschillende steden protesten en bezorgden ze de brief aan president Poroshenko bij ambassades en consulaten. In San Francisco, VS; Budapest, Hongarije; Berlijn, Duitsland; en Bern, Zwitserland, aanhangers van Odessa droegen borden en spandoeken, scandeerden slogans en hielden toespraken waarin werd opgeroepen tot de vrijlating van Kushnaryov en Slobodyanik en tot beëindiging van de repressie tegen de familieleden. In Berlijn kregen de antifascistische demonstranten gezelschap van een van de overlevenden van het bloedbad in Odessa.
Bovendien vonden de bezorgingen van de brief plaats in Athene, Griekenland; Munchen, Duitsland; Chicago en New York City, Verenigde Staten; Dublin, Ierland; Londen, Engeland; Milaan, Rome en Venetië, Italië; Parijs en Straatsburg, Frankrijk; Stockholm, Zweden; Vancouver, Canada; en Warschau, Polen. In Vancouver was er ook een campagne op sociale media om de Dag van de Solidariteit te promoten.
Enkele van de organisaties die deelnamen aan de Dag van Solidariteit waren Activists for Peace (Zweden), ATTAC (Hongarije), BAYAN USA, Freedom Socialist Party (VS), Friends of the Congo (VS), International Action Center (VS), Marin Interfaith Task Force on the Americas (VS), Molotov Club (Duitsland), Mobilisatie tegen oorlog en bezetting (Canada), Nationale Campagne voor Geweldloos Verzet (VS), New Communist Party (VK), Socialist Action (VS), Socialist Fight (VK ), Solidariteit met het antifascistische verzet in Oekraïne (VK); United Public Workers for Action (VS), The Virginia Defender (VS) en WorkWeek Radio (VS).
10 april, Berlijn, Duitsland: protest buiten de Oekraïense ambassade. (Foto: Screenshot van Molotov Club-video)
10 april, Boedapest, Hongarije: protest buiten de Oekraïense ambassade onder de ogen van de politie.
10 april, Londen, Engeland: Solidariteitsactivisten bezorgen de brief aan de Oekraïense ambassade.
10 april, San Francisco, VS: Protest buiten het Oekraïense consulaat.
10 april, Bern, Zwitserland: protest buiten de Oekraïense ambassade.
10 april, Vancouver, Canada: Solidariteitsactivisten plaatsen borden, bloemen en een vlag buiten het kantoor van het Honorair Consulaat.
10 april, Washington, DC: Ray McGovern spreekt de media toe buiten de Oekraïense ambassade. In Washington DC hielden Ray McGovern en ik, na het bezorgen van de brief, een persconferentie buiten de ambassade. Aanwezig waren media waaronder Tass, Sputnik News, Ruptly News en RTR TV. Ray is een voormalig analist bij de CIA die de dagelijkse mediarapporten voor twee presidenten opstelde. Hij keerde zich tegen het Amerikaanse oorlogsbeleid en was medeoprichter van de organisatie Veteran Intelligence Professionals for Sanity en treedt op als adviseur van de Odessa Solidarity Campaign.
Naast vragen over Odessa, vroeg de Tass-verslaggever ons ons standpunt over het Amerikaanse bombardement op de Syrische luchtmachtbasis op 7 april. We veroordeelden het krachtig en Ray legde uit dat zijn organisatie contact had met verschillende jonge inlichtingenofficieren in Syrië die zeiden dat de Amerikaanse versie van het gebruik van chemische wapens door de Syrische regering niet waar was. Jammer dat er geen Amerikaanse nieuwsmedia aanwezig waren om dat te melden.
DE VOLGENDE STAPPEN
Wat is de volgende stap? In overleg met onze vrienden in Odessa, en advies vragend aan de organisaties die deelnamen aan de Internationale Dag van Solidariteit op 10 april, zullen we de situatie evalueren en kijken naar de volgende mogelijkheid om in te grijpen. Twee doelen lijken voor de hand te liggen: de VS en andere westerse media overtuigen – of dwingen – om te berichten over de repressie in Odessa; en voortbouwend op de samenwerking tussen meerdere landen die werd getoond tijdens de Solidariteitsdag van 10 april om de internationale steun voor Odessa te versterken.
DE ONDERDRUKKING GAAT DOOR IN ODESSA – ZOALS HET VERZET
Ondertussen werden in Odessa, terwijl we allemaal de brief aan president Poroshenko bezorgden, twee mensen door de SBU opgeroepen voor ondervraging: Moris Ibrahim, een vertegenwoordiger van de Coordinating Council of Left Forces in Odessa, en Nadezhda Melnichenko, een medewerker van de TIMER. online nieuwspublicatie, die verslag deed van neonazistische aanvallen op familieleden van de slachtoffers van 2 mei 2014. Daarnaast werden ook de huizen doorzocht van twee aanhangers van de familieleden van de slachtoffers, naar verluidt op bewijs van separatistische activiteiten, een ernstige materie. Er is geen bewijs gevonden; het doel lijkt intimidatie te zijn geweest.
En toch, ondanks de sfeer van repressie, kwamen duizenden Odessers opdagen voor de jaarlijkse herdenking van de bevrijding van de stad op 10 april 1944 door nazi- en Roemeense bezettingstroepen. En, zoals elk jaar gebeurt tijdens de herdenking, probeerden schurken van Rechtse Sector en andere fascistische organisaties de bijeenkomst te verstoren. Vorig jaar scheidde de politie alleen de neonazi's van de deelnemers aan het evenement. Dit jaar, interessant genoeg, arresteerde de politie 20 fascisten. Nu zullen we zien of ze daadwerkelijk ergens van beschuldigd worden. In Odessa gaat de strijd voor gerechtigheid door, evenals internationale steun voor deze moedige moderne helden van de Hero City aan de Zwarte Zee.
Phil Wilayto is de redacteur van de krant Virginia Defender en coördinator van de Odessa Solidarity Campaign. Hij is te bereiken via DefendersFJE@hotmail.com
