Door Michael Eisenscher, 7 mei 2019
Verwant het Power Point.
In een recent interview met The Real News maakte acteur en activist John Cusack een eenvoudig maar zeer belangrijk punt: "[Je] kunt klimaatrechtvaardigheid en militarisme niet scheiden', zei hij,"... omdat de drones het zoete water gaan volgen, en de soldaten de olie gaan beschermen, en als de zaken dan doorgaan zoals ze zijn, is het spel afgelopen voor de planeet."
Er is 'een ongemakkelijke waarheid' die de gelijknamige documentaire uit 2006 met Al Gore niet heeft gehaald. Het is iets dat zelden wordt genoemd door de meeste milieu- en sociale rechtvaardigheidsactivisten en hun organisaties. De meeste vakbondsleiders die streven naar een rechtvaardige overgang naar een duurzaam energiesysteem dat werknemers met banen die afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen de sociale kosten niet op de hals halen, zwijgen ook.
De waarheid is dat voorkomen dat klimaatverandering catastrofale schade toebrengt aan ons ecosysteem en een groot deel van het leven op aarde en de beschaving bedreigt zoals we die kennen, niet kan worden bereikt tenzij we ook ons buitenlands beleid demilitariseren, een einde maken aan interventionistische oorlogen en de greep verbreken die zowel Big Carbon als het militair-industriële complex hebben op onze federale begroting, buitenlands beleid, economie en regering.
Vrede is een klimaatdoel omdat het een klimaatnoodzaak is
Oorlog is een milieu-nachtmerrie die elke plek waar het wordt uitgevochten vervuilt en vervuilt, terwijl het substantieel bijdraagt aan de koolstofbelasting van de planeet. Het Amerikaanse leger is de grootste verbruiker van fossiele brandstoffen ter wereld en de grootste vervuiler van broeikasgassen. Door oorlog en klimaatverandering veroorzaakte rampen zijn de belangrijkste oorzaken van wereldwijde migratie en de vluchtelingencrisis.
De fysieke, sociale en financiële gevolgen van oorlog worden generaties lang gevoeld. Oorlog, oorlogsvoorbereiding en de nasleep ervan putten middelen uit investeringen in hernieuwbare energie. Het beperkt ons vermogen om onze meest kwetsbare gemeenschappen in de frontlinie te beschermen en de ergste gevolgen van klimaatverandering te verzachten. Militaire uitgaven verbruiken fondsen die nodig zijn om te voorzien in andere kritieke economische en sociale behoeften - gezondheidszorg, onderwijs, infrastructuur, energie-efficiëntie en meer. De kosten van oorlog blijven lang nadat de gevechten zijn geëindigd in de doorlopende zorg die veteranen nodig hebben, de sociale kosten van verslaving, depressie en andere manifestaties van PTSS, en betaalde rente om de schuld af te lossen die ontstaat wanneer oorlogen worden uitgevochten op de creditcard van de overheid.
De primaire functie van ons leger is het verdedigen van alles wat de president als opperbevelhebber vaststelt als in Amerika's 'nationale veiligheid' of 'vitale Amerikaanse belangen'. George Bush stuurde in 2003 tienduizenden troepen om Irak binnen te vallen, zonder provocatie en in strijd met het internationaal recht, in naam van de 'nationale veiligheid'. Maar in werkelijkheid zijn de concepten 'nationale veiligheid' en 'vitale belangen' vaker wel dan niet eufemismen voor het beschermen en verdedigen van de belangen van bedrijven en investeerders, waaronder de belangen van fossiele energieconglomeraten en het militair-industriële complex - of eenvoudiger gezegd om de wereld veilig te maken voor de exploitatie van en handel in fossiele brandstoffen en andere natuurlijke hulpbronnen, terwijl de winsten van militaire aannemers worden vergroot. Om dat te doen moet het militaire superioriteit en wereldwijde hegemonie doen gelden om elke concurrent of tegenstander, reëel, potentieel, gekunsteld of ingebeeld, te ontmoedigen en te ontmoedigen of te verslaan. Het Amerikaanse leger fungeert als wereldwijde handhaver voor de belangen van fossiele brandstoffen. Zijn medewerker in die inspanning is het militair-industriële complex, dat een codependente en onlosmakelijk verweven relatie onderhoudt met Big Carbon. Geen van beiden kan overleven zonder de ander.
Het Amerikaanse leger is al meer dan 17 jaar onafgebroken in oorlog voor een bedrag van meer dan vijf biljoen dollar, en is sinds de Tweede Wereldoorlog gemiddeld om de zes maanden betrokken bij een of andere vorm van gewapend conflict of militaire interventie. Het wereldwijde bereik wordt geleverd door meer dan 1.3 miljoen gewapende mannen en vrouwen die gestationeerd zijn op 800 buitenlandse bases in 80 landen, versterkt door 20 vliegdekschepen; 66 onderzeeërs; 329 andere marinevaartuigen; 3,700 straaljagers, bommenwerpers en aanvalsvliegtuigen; 44,700 tanks en gepantserde gevechtsvoertuigen; 6,550 kernkoppen en 800 intercontinentale ballistische raketten - een militaire macht die door geen enkel ander land ter wereld wordt geëvenaard. De VS hebben Special Forces ingezet in 150 landen – meer dan driekwart van alle naties in de wereld* – in dienst van wat de AFL-CIO General Executive Council in 2011 treffend omschreef als een “gemilitariseerd buitenlands beleid”. De VS voldoen aan de klassieke definitie van een 'garnizoensstaat'.
Om deze rol te vervullen, verbruiken het Amerikaanse leger en militaire aannemers bijna tweederde van het totale Amerikaanse discretionaire budget, wat de belastingbetaler $ 1.25 biljoen per jaar kost wanneer het basisbudget van het Pentagon, oorlogsuitgaven, nucleaire wapens, veteranenuitkeringen en toekomstige zorg, rente betaald op geleende fondsen om oorlogen uit het verleden te financieren, en andere nationale veiligheidsgerelateerde uitgaven van de overheid worden opgeteld. Het militaire budget van de VS is groter dan dat van de volgende zeven landen samen – ongeveer het dubbele van wat China, Rusland, Iran en Noord-Korea samen uitgeven – veel meer dan nodig is om de grenzen en de mensen van ons land te verdedigen.
Terwijl we afstappen van fossiele brandstoffen, vereist een rechtvaardige overgang naar een duurzame energiemaatschappij dat we immigrantenfamilies verdedigen, gemeenschappen in de frontlinie beschermen en voorzien in de behoeften, het welzijn verzekeren van ontheemde werknemers in zowel banen die afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen als militair-industriële banen, en militairen ondersteunen die getroffen zijn door een einde aan ons agressieve buitenlands beleid.
Net zoals fossiele brandstoffen en militair-industriële belangen met elkaar verweven en onderling afhankelijk zijn, zo zijn dat ook milieu-, sociale rechtvaardigheid en arbeidsoorzaken. De arbeids-, milieurechtvaardigheid- en vredesbewegingen moeten loskomen van kwestie- en organisatorische silo's om te gaan opereren als een enkele veelzijdige progressieve beweging die hun onderlinge afhankelijkheid begrijpt en bewust samenwerking, wederzijdse steun en solidariteit tussen hen ontwikkelt. Wat deze verschillende lijnen van progressieve strijd dwingt om een nieuw progressief tapijt te weven, is de erkenning dat geen van deze bewegingen hun doelstellingen kan bereiken zonder de doelstellingen van de andere te bereiken. We zullen niet in staat zijn om onze economie met succes koolstofvrij te maken als we niet ook het buitenlands beleid van de VS demilitariseren.
Eerwaarde Martin Luther King, Jr. begreep dit toen hij een jaar voor zijn dood verklaarde: “Wij als natie moeten een radicale revolutie van waarden ondergaan. . . . Wanneer machines en computers, winstmotieven en eigendomsrechten belangrijker worden geacht dan mensen, zijn de gigantische drietallen racisme, extreem materialisme en militarisme niet te overwinnen.” Zijn vermaning is meer recent herhaald door de Poor People's Campaign.
We hebben een nieuwe definitie van nationale veiligheid nodig
We hebben een nieuwe definitie van nationale veiligheid nodig, gebaseerd op wat het Amerikaanse volk, niet multinationale ondernemingen en de investeerdersklasse, nodig hebben om veilig te zijn – niet gebaseerd op de omvang van ons leger, het aantal van onze buitenlandse militaire bases, de kracht van onze wapens of de geavanceerde staat van onze militaire technologie, maar op de kracht van onze gedeelde waarden en de behoeften en ambities van het Amerikaanse volk. Echte nationale veiligheid zou onze mensen moeten beschermen, niet de winsten van multinationale ondernemingen.
- Echte nationale veiligheid bestaat wanneer mensen een baan hebben met een inkomen dat voldoende is om een behoorlijke levensstandaard te bieden, betaalbare huisvesting en gezondheidszorg, onderwijs zonder levenslange studieschulden, en veilige, betaalbare zorg voor kinderen en ouderen.
- Echte nationale veiligheid zorgt voor efficiënt en betaalbaar openbaar vervoer, moderne, veilige openbare infrastructuur, een goed sociaal vangnet, duurzame koolstofvrije energie, bescherming van ons milieu en gezond voedsel.
- Echte nationale veiligheid kan alleen worden bereikt als alle landen hun verbruik van fossiele brandstoffen drastisch verminderen, de dreiging van de op hol geslagen opwarming van de aarde verkleinen en alle kernwapens elimineren.
- Echte nationale veiligheid vereist dat ons land in de wereld opereert als lid van een wereldwijde gemeenschap van naties, om respect te verdienen in plaats van angst in te boezemen.
- Echte nationale veiligheid vereist respect voor het internationaal recht, de mensenrechten, de rechten van vluchtelingen, de Bill of Rights van de Amerikaanse grondwet en inspanningen om een einde te maken aan xenofobie, nativisme, racisme, vrouwenhaat, homofobie en transfobie.
- Echte nationale veiligheid kan alleen worden bereikt als de omstandigheden van armoede, werkloosheid, vervreemding en wanhoop, die het vruchtbare veld vormen waarin het terrorisme groeit, over de hele wereld worden verlicht – wanneer het lot van de minsten van ons verbonden is met het lot van de rest van ons als leden van één enkele wereldwijde menselijke gemeenschap. Daarom moeten we samen opstaan voor klimaat, banen, rechtvaardigheid en vrede.
Michael Eisenscher is emeritus nationaal coördinator van US Labour Against the War, een afgevaardigde van de Alameda Labour Council van de Peralta Federation of Teachers, en activist in strijd voor arbeid, vrede, milieu en andere sociale rechtvaardigheid. Hij is ook de maker van memes voor sociale rechtvaardigheid, gepubliceerd door SolidarityINFOService.org. Hij woont in Oakland, CA.
* "'We're Profiteers' - Hoe militaire aannemers miljarden oogsten van Amerikaanse militaire bases in het buitenland" door David Vine, Monthly Review, 1 juli 2014, http://monthlyreview.org/2014/07/01/were-profiteers/
"Special Operations Forces blijven zich over de hele wereld uitbreiden - zonder toezicht van het Congres" door Nick Turse, The Nation,
“Hoogtepunten van de 'No Foreign Bases Conference', https://uslaboragainstwar.org/Article/78797/highlights-from-conference-on-no-foreign-bases-jan-12-14-2018
"De VS hebben 1.3 miljoen troepen over de hele wereld gestationeerd - dit zijn de belangrijkste hotspots" door Daniel Brown en Skye Gould, Business Insider, 31 augustus 2017, https://www.businessinsider.com/us-military-deployments-may-2017-5
"Amerikaanse militaire inzet", Wikipedia, https://en.wikipedia.org/wiki/United_States_military_deployments
