Geen mens wil geregeerd worden door de moordenaars van zijn volk. Vergeving door middel van herstelrecht is misschien mogelijk, maar geregeerd worden door moordenaars vraagt te veel.
Toch lijkt dat de keuze van Hobson te zijn achter de Afghaanse presidentsverkiezingen, die zich in de tweede ronde bevinden tussen het team van Dr. Abdullah / Mohaqiq en het team van Dr. Ashraf Ghani / Generaal Dostum, waarbij geen van beide teams meer dan 50% van de uitgebrachte stemmen heeft gewonnen. in de eerste ronde.
Beide teams hebben leden die dat wel zijn krijgsheren die beschuldigd worden van mensenrechtenschendingen, zoals gerapporteerd door de New York Times waaronder Dr. Abdullah Abdullah's running mate, Mohammed Mohaqiq, en generaal Dostum, de vice-presidentskandidaat van Dr. Ashraf Ghani.
Generaal Dostum, naar verluidt in het verleden op de loonlijst van de CIA gestaan, verontschuldigde zich voor zijn oorlogsmisdaden uit het verleden toen hij zich registreerde als vice-presidentskandidaat van Dr. Ashraf Ghani. Eén van die misdaden is de Het bloedbad van Dasht-e-Leili die plaatsvond in het najaar van 2001. New York Times en Newsweek Uit onderzoek bleek dat honderden of zelfs duizenden pro-Taliban-gevangenen die zich overgaven, stierven van dorst, honger en geweerschoten toen ze in zeecontainers werden gestopt voor transport naar een Afghaanse gevangenis.
Beide presidentskandidaten bij de tweede verkiezingen op 14 junith hebben al beloofd de bilaterale veiligheidsovereenkomst te zullen ondertekenen, waarover president Obama sprak tijdens zijn verrassingsbezoek aan de luchtmachtbasis Bagram in Kaboel, zonder zelfs maar de moeite te nemen president Karzai te bezoeken, die weigerde hem in Bagram te bezoeken.
Artikel 7 van de Bilaterale beveiligingsovereenkomst, stelt dat “Afghanistan hierbij de strijdkrachten van de Verenigde Staten machtigt om de toegang te controleren tot overeengekomen faciliteiten en gebieden die zijn verstrekt voor exclusief gebruik door de strijdkrachten van de Verenigde Staten …” en ook dat “Afghanistan alle overeengekomen faciliteiten en gebieden kosteloos ter beschikking zal stellen aan de strijdkrachten van de Verenigde Staten. .”
Artikel 13 houdt het volgende in: “Afghanistan … stemt ermee in dat de Verenigde Staten het exclusieve recht zullen hebben om jurisdictie uit te oefenen over dergelijke personen met betrekking tot alle strafrechtelijke of civielrechtelijke misdrijven gepleegd op het grondgebied van Afghanistan.”
Het is begrijpelijk dat president Karzai niet bereid is de overeenkomst te ondertekenen. Het kan een rampzalige erfenis nalaten.
Ik vroeg een activist die al tien jaar in Afghanistan werkt, wat hij vindt van de tweede verkiezingsronde in Afghanistan. “Veel Afghanen, en mensen over de hele wereld, worden steeds cynischer over verkiezingen”, vertelde hij me. “En dat zou ook zo moeten zijn, want hoe is onze psyche geconditioneerd om te accepteren dat door het kiezen van corrupte, egoïstische, trotse, rijke en gewelddadige elites om de vier of vijf jaar ons gewone leven zal worden veranderd? Onze planeet is tergend ongelijk en gemilitariseerd. Het is bizar om degenen die deze status quo voortzetten aan de macht te brengen.”
Bizar en toch verontrustend bekend.
