Winnares van de War Abolisher Award, Susan Crane, zit nog steeds vast in Duitse gevangenis

Ik word nog steeds vastgehouden, samen met mijn collega-kernwapenactivist Susan van der Hijden, in een Duitse gevangenis omdat we hebben gedemonstreerd tegen de VS kernwapens uit die worden illegaal ingezet bij de Büchel lucht basis, een Duitse militaire basis in Rijnland-Palts. Mijn Uit datum is 18 januari 2025.

Nog een Amerikaan die tijd in een Duitse gevangenis heeft doorgebracht vanwege geweldloze acties in Büchel luchtmachtbasis, Dennis DuVall, 82 jaar oud, woont al jaren in Radeberg, Duitsland met zijn vrouw Michelle. Duitsland is nu van plan om hem eind oktober uit te wijzen, omdat zijn nucleaire verzet een serieuze bedreiging voor de veiligheid en openbare orde is. Hij nodigt mensen uit om zijn strijd om in Duitsland te blijven te steunen door brieven te schrijven aan een immigratieambtenaar. De naam, het adres en meer informatie vindt u hier.

De vredesgemeenschap waarmee ik in Duitsland in contact sta, maakt zich zorgen over de beslissingen die zijn genomen op de NAVO-top in juli 2024 in Washington, DC Aan het einde van de NAVO-top werd aangekondigd dat mid-range Tomahawk-kruisraketten zouden in Duitsland worden gestationeerd, evenals op lange termijn bovengeluids (Donkere Adelaar) raketten. Bovendien is een mmilitaire basis in Wiesbaden wordt nieuw NAVO-commandocentrum uit die zal de Amerikaanse wapens huisvesten en de wapenleveringen coördineren en mensen in Oekraïne trainenJanuari leger.

Er is ook sprake van de Europeese Unie het land zijn eigen kernwapens wil aanschaffen, en veel vredesgroepen willen voorkomen dat dit idee verder wordt gefinancierd of onderzocht.

Het Duitse activisten hebben folders en foto's gedeeld van hun wakes, demonstraties en workshops die gericht zijn op geweldloosheid en ontwapening, de noodzaak om de dreiging van geweld te verminderen GHG (broeikasgas) emissies en praten over wat echte veiligheid is.

De gevangenis waar ik vastzit, staat me toe om buiten de gevangenis te werken en een paar uur buiten de gevangenis “vrije tijd” te hebben gedurende de week. Het is allemaal erg gecontroleerd, met een veelvoud aan regels en georganiseerd per minuut. Pastor Stahl, een Superintendent van de Evangelical Church Community, heeft met de gevangenis geregeld dat ik bij de Martin Luther Church mag werken. Ik doe wat landschapsarchitectuur en andere projecten die mij interesseren.

ik heb ontmoet malle mensen in de kerk die oorlog hebben meegemaakt, of hun families hebben oorlogen meegemaakt, en ze zeggen, er is geen nut voor oorlog: het doodt alleen maar mensen en verwoest gebouwen. De regeringen moeten er gewoon mee stoppen.

Sommige mensen hebben me geschreven over hun verlangen naar vrede en vragen zich af of we dat ooit zullen bereiken. Natuurlijk weten we dat vrede niet zomaar ontstaat, er moet eerst een soort rechtvaardige relatie zijn. Onderwerping en onderdrukking kunnen iets creëren dat op vrede lijkt (zoals in een gevangenis), maar het is geen vrede. Jesaja zei het goed: “De vrucht van gerechtigheid is vrede.” (Jesaja 32:17)

Veiligheid en vrede zijn niet de vruchten van oorlog. Er is nooit een "voor slechts" oorlog. De enige “winnaars” in oorlog zijn de oorlogsindustrieën over de hele wereld.

De Internationale Artsen voor de Preventie van een Nucleaire Oorlog (IPPNW) heeft een rapport opgesteld, Klimaatkruisvuur, die de parallel laat zien tussen wereldwijde militaire uitgaven en versnelde klimaatinstorting. Toegenomen militaire uitgaven nemen toe GHG emissies en leidt geld af van klimaataanpassing en -mitigatie.

Onze nabije en verre buren eerlijk en rechtvaardig behandelen zou betekenen dat we iedereen met waardigheid behandelen en delen wat we hebben. Het zou betekenen dat we de problemen aanpakken verkregen van klimaatverandering, die de armere landen heeft getroffen in grotere mate dan de meer geïndustrialiseerde landen, terwijl de meer geïndustrialiseerde landen meer hebben toegevoegd aan de GHG emissies dan minder geïndustrialiseerde landen. Het zou betekenen dat landen niet verarmd worden door eindeloze schulden, hun hulpbronnen gestolen worden en lokale industrieën ondermijnd worden door allerlei bedrijfsmanoeuvres die de rijkere landen ten goede komen.

Susan van der Hijden en ik hebben een aantal keer naar een weinig demonstraties in onze vrije tijd: Hiroshima Herdenking Dag, toen we een eenvoudige papieren banner op het treinstation hielden, een Christopher Street Pride-demonstratie die erg populair was anti-fascistEn een rally met Omas Tegen Rechts (Oma's Ategen de R(de fascisten). De volgende gelegenheid om Susan van der Hijden te verwelkomen uit de gevangenis op donderdag 1 september.gloeiende sintel 26. Het spreekt voor zich dat ik haar heel erg zal missen: haar standvastige, bedachtzame manier van doen, haar humor en haar gezelschap.