NAVO: geen houdbare optie

Door David Swanson, World BEYOND War, Augustus 29, 2024
Opmerkingen over Canada-breed netwerk voor vrede en gerechtigheid webinar op 28 augustus 2024

Toen de NAVO een paar weken geleden in Washington DC bijeenkwam, hielden we een tegentop en een bijeenkomst, deden we een heleboel interviews, schreven we een heleboel artikelen, etc. Alle video's en rapporten staan ​​op nonatoyespeace.org om te bekijken en te lezen wanneer u dat wilt. Ik zal niet proberen ze voor te lezen. We hadden een minimale impact op de Amerikaanse en wereldwijde communicatie over de NAVO-top. We promootten het boek van Sevim Dagdelen, dat een bestseller is in Duitsland. We promootten het boek van mij en Medea Benjamin, dat nu in meer landen wordt uitgegeven. Ik heb een absurd kort artikel over wat er mis is met de NAVO dat uitkomt in Congreskwartaalblad.

De NAVO deed op haar top niet veel anders dan vieren en zich committeren aan meer van hetzelfde. Ze verklaarde het Oekraïense NAVO-lidmaatschap onomkeerbaar, wat niet betekende dat het niet zou gebeuren en niet betekende dat het zou gebeuren en niets anders betekende. De Amerikaanse media-interesse was bijna uitsluitend gericht op wat de gebeurtenissen zouden kunnen betekenen voor de jarenlange presidentsverkiezingen tussen Joe Biden en Donald Trump. Biden noemde Zelensky Poetin en Harris Trump en leek over het algemeen verbijsterd. Dus werd er serieus nagedacht over een gezichtsverandering en uiteindelijk ook doorgevoerd, waarbij Kamala Harris nu de meest dodelijke strijdmacht ter wereld en eeuwige toewijding aan de NAVO beloofde. Maar er is nooit een vraag gesteld over Bidens steun voor de NAVO of zijn bewering dat Trump een vijand van de NAVO is, ook al beweerde Biden vooral dat hij de militaire uitgaven van de NAVO had verhoogd (iets wat Trump meer deed dan Biden — Trump eist nu 3% van het BBP) en dat hij meer NAVO-leden had toegevoegd (iets wat mogelijk werd gemaakt, zo niet onvermijdelijk, door een oorlog die gemakkelijk had kunnen worden voorkomen, en iets dat waarschijnlijk zou bijdragen aan de vicieuze cirkel van wapenwedlopen, oorlogen en het risico op een nucleaire apocalyps).

Een aantal discussies over de gebeurtenissen in juli hebben voor mij duidelijk gemaakt welke argumenten er tegen de NAVO zijn. Ik denk dat deze argumenten in vijf punten kunnen worden onderverdeeld.

1. Op zichzelf en naar eigen zeggen is de NAVO een recept voor mislukking. De vertrekkende secretaris-generaal van de NAVO zegt dat het aandringen op NAVO-lidmaatschap voor Oekraïne de oorzaak is van de huidige oorlog, en is het natuurlijk eens met decennia aan voorspellingen, de observaties van talloze slimme mensen en de reden dat de oorlog "De Ongeprovoceerde Oorlog" werd genoemd, namelijk de mate waarin deze duidelijk werd uitgelokt. Het antwoord van de NAVO op deze ramp is meer van hetzelfde, meer aandringen op uitbreiding van de NAVO, meer bases, meer wapens, meer militaire uitgaven, meer bedreigingen en provocaties, meer afwijzing van onderhandelingen, diplomatie of de rechtsstaat. En talloze NAVO-functionarissen hebben de laatste tijd voorspeld dat er binnen vijf jaar of zo (of eerder) een totale NAVO-oorlog met Rusland zal uitbreken — niet om het te voorkomen, maar om mensen erop voor te bereiden — wat dat ook mag betekenen (voorbereiden op Armageddon). Dus zelfs als je denkt dat de NAVO een briljant of onvermijdelijk idee was dat 75 jaar lang alles perfect deed, zou het feit dat de NAVO zelf denkt dat het ons richting een kernoorlog drijft, reden moeten zijn om het anders te proberen. Ook al zijn er geen goede opties, maar slechts onwaarschijnlijke strohalmen om je aan vast te klampen.
2. Er zijn goede opties. Heb je ooit naar het account van de NAVO op Twitter gekeken? Het beweert "te werken aan vrede, veiligheid en vrijheid voor een miljard mensen", wat je zou moeten doen afvragen waar het voor werkt voor de andere 7 miljard en hoe het denkt dat de ene groep vrede kan hebben en de andere niet, en waarom de ene de internationale gemeenschap is en de andere niet. Hoe dan ook, op 24 augustus tweette de NAVO een video-interview met een voormalige president van Letland waarin hij vertelde hoe de Baltische staten zichzelf bevrijdden van de Sovjet-overheersing door middel van geweldloze actie — in feite het verhaal dat in de prachtige film staat De zingende revolutie. Dat de NAVO kon afwijken van valse beweringen dat ze zelf iets te maken had met de Baltische onafhankelijkheid en reclame kon maken voor de verwezenlijking van het superieure instrument van ongewapende civiele verdediging, benadrukt hoe weinig de NAVO zich zorgen maakt dat iemand het zelfs maar zal opmerken. Maar ongewapende verdediging is een goede optie, veracht door regeringen, puur omdat regeringen bang zijn voor hun eigen volk. Onderhandelen is een goede optie, mislukt in Oekraïne vanwege druk van buitenaf, de VS en het VK. De rechtsstaat, ontwapening, demilitarisering en samenwerking zijn zeer goede opties. Het grootste deel van de wereld is tegen de NAVO en steunt deze andere benaderingen in peilingen, maar het grootste deel van de wereld bestaat uit die 7 miljard die er niet toe doen als er wapens te verkopen zijn in naam van de democratie.
3. De NAVO is niet wat de verdedigers van de NAVO denken dat de NAVO is. De NAVO is noch legaal noch legalistisch. Het is een schending van het Handvest van de Verenigde Naties als een groep landen zweert zich bij elkaars oorlogen aan te sluiten, en als ze dat ooit zouden doen, zou dat een oorlog niet legaliseren, autoriseren, legitimeren of heiligen. Oorlog is een misdaad, en als een grotere bende zich erbij aansluit, is de misdaad gewoon groter. Maar de NAVO heeft nog nooit een oorlog gevoerd om zich te verdedigen tegen een invasie of een aanval of zelfs een bedreiging voor een NAVO-lid. De NAVO heeft slechts één keer geëist dat al haar leden zich bij een oorlog zouden aansluiten, en dat was de al gaande Amerikaanse oorlog in Afghanistan — met voorspelde catastrofale gevolgen. De andere oorlogen van de NAVO in Joegoslavië, Irak en Libië waren agressieoorlogen zonder legale vijgenbladeren; integendeel, de deelname van de NAVO is aan de wereld gepresenteerd alsof zij zelf het legale vijgenblad is. De NAVO heeft enorme middelen aan deze propaganda besteed.
4. De NAVO is in de eerste plaats een wapenhandelaar. Er zijn meer mensen die toezicht houden op meer geld bij het regelen van wapenverkoop dan op al het andere dat ze doen. De NAVO levert wapens aan haar leden en zet hen onder druk om steeds meer geld uit te geven aan wapens en steeds minder aan mensen en het milieu. De NAVO levert ook wapens aan haar partners, tientallen van hen, verspreid over de hele wereld, waaronder de ergste en meest schaamteloze dictaturen op aarde. Dat dit het belangrijkste kan zijn wat de NAVO doet, en de NAVO zichzelf nog steeds verkoopt als een voorstander van democratie, kan weerspiegelen hoeveel geld de NAVO heeft, en de vredesbeweging niet, om te investeren in video- en grafische en sociale mediaproductie.
5. De NAVO is bruut vijandig tegenover democratie, niet alleen in de wereld als geheel, maar ook binnen haar eigen bestuur. Ze stemt over niets. Ze neemt beslissingen door middel van de Amerikaanse regering die andere leden bedreigt en omkoopt totdat ze het allemaal eens zijn. Vervolgens doet de niet-gekozen secretaris-generaal zich voor als een wereldleider en is druk bezig te eisen dat presidenten en premiers doen wat hij zegt. Dat is een bedreiging voor de democratie, niet haar glorieuze verdediging. Een relatief subtiele, bankshot-manier om terug te dringen tegen de NAVO zou zijn dat haar leden de NAVO vieren als een bastion van democratie en eisen dat ze interne democratische procedures aannemen, zonder veto voor degenen die gelijker zijn dan anderen. Doe dat, en de Amerikaanse regering zal de NAVO voor ons sluiten.

Voor zover Canada weigert zoveel geld in de oorlogsmachine te stoppen als de NAVO eist, zou het gevierd, bedankt en aangemoedigd moeten worden om verder te gaan in de richting van nee-tegen-de-NATO. Wanneer de NAVO-leden het spel van de NAVO spelen, is het belangrijkste wat ze bereiken het overtuigen van ongelooflijk onwetende leden van het Amerikaanse publiek dat iets vaag legaals massamoord heeft gelegitimeerd. Dit loopt steeds meer het risico dat we naar een nucleaire oorlog worden gedreven.

Natuurlijk, als je een zaak tegen de NAVO aan een NAVO-aanhanger wilt voorleggen, kun je jezelf op een handige manier in de voet schieten door het kinderachtige idee te omarmen dat de aangewezen vijanden van de NAVO allemaal heilige bronnen van waarheid, gerechtigheid en vreedzame harmonie zijn. In feite heb je vrijwel geen kans om iemand naar de voorgaande feiten over de NAVO te laten luisteren totdat je een aanzienlijke inspanning hebt geleverd om ze te laten erkennen dat je je bewust bent van het kwaad van oorlog, ook als Rusland het doet. Niets maakt het met de grond gelijk maken van dorpen acceptabel, zelfs verzet tegen de NAVO niet. Niets versterkt de NAVO meer en veroordeelt ons tot verder bloedvergieten dan dat de vijanden van de NAVO haar spel spelen, in haar vallen lopen en mannen, vrouwen en kinderen afslachten onder het mom van verzet. Je kunt het oneens zijn, maar alleen tegen een hoge prijs voor je eigen fatsoen, je overtuigingskracht en de aannemelijkheid van jezelf een vredesactivist noemen.

Wat we nodig hebben is geen machtsevenwicht of een zogenaamd militair succes. Wat we nodig hebben is wat de NAVO pretendeert te willen: macht aan het volk en instellingen die criminelen universeel ter verantwoording roepen. De NAVO doet ons in dit opzicht misschien een plezier door haar volgende vergadering in juni in Den Haag te houden. Ik hoop u daar te zien.