Door David Swanson
“Het idee van een 'humanitaire oorlog' zou de opstellers van het VN-Handvest in de oren hebben geklonken als niets minder dan Hitleriaanse, omdat het precies de rechtvaardiging was die Hitler zelf gebruikte voor de invasie van Polen slechts zes jaar eerder. " —Michael Mandel
Vijftien jaar geleden bombardeerde de NAVO Joegoslavië. Dit kan moeilijk te bevatten zijn voor mensen die de Noach film is historische fictie, maar: wat je regering je vertelde over het bombarderen van Kosovo was vals. En het doet ertoe.
Terwijl Rwanda is de oorlog die veel slecht geïnformeerde mensen wensen dat ze hadden kunnen hebben (of liever, wensen dat anderen voor hen hadden kunnen hebben), Joegoslavië is de oorlog waar ze blij mee zijn - tenminste wanneer de Tweede Wereldoorlog echt faalt als model voor de nieuwe oorlog ze zijn na - in Syrië bijvoorbeeld, of in Oekraïne - het laatste is, net als Joegoslavië, een ander grensgebied tussen oost en west die aan stukken wordt geslagen.
De vredesbeweging is verzameling in Sarajevo deze zomer. Het moment lijkt passend om in herinnering te brengen hoe de uitbarstende agressieoorlog van de NAVO, de eerste oorlog na de Koude Oorlog die haar macht deed gelden, Rusland bedreigde, een bedrijfseconomie oplegde en aantoonde dat een grote oorlog alle slachtoffers aan één kant kan houden (afgezien van van zelf toegebrachte helikoptercrashes) - hoe dit ons werd opgelegd als een daad van filantropie.
Het moorden is niet gestopt. De NAVO blijft haar lidmaatschap en haar missie uitbreiden, met name naar plaatsen als Afghanistan en Libië. Het maakt uit hoe dit is begonnen, want het is aan ons om het te stoppen.
Sommigen van ons waren nog niet geboren of hadden het te jong of te druk, of te democratisch partijdig, of nog te verstrikt in het idee dat de gangbare mening niet radicaal krankzinnig is. We letten niet op of we vielen voor de leugens. Of we zijn niet voor de leugens gevallen, maar we hebben nog geen manier bedacht om de meeste mensen er naar te laten kijken.
Hier is mijn aanbeveling. Er zijn twee boeken die iedereen zou moeten lezen. Ze gaan over de leugens die ons in de jaren negentig over Joegoslavië zijn verteld, maar het zijn ook twee van de beste boeken over oorlog, periode, ongeacht het subonderwerp. Zij zijn: Hoe Amerika weggaat met moord: illegale oorlogen, bijkomstige schade en misdaden tegen de mensheid door Michael Mandel, en Fools 'Crusade: Joegoslavië, de NAVO en westerse wanen door Diana Johnstone.
Johnstone's boek geeft de historische achtergrond, de context en analyse van de rol van de Verenigde Staten, Duitsland, de massamedia en van verschillende spelers in Joegoslavië. Mandel's boek geeft de onmiddellijke gebeurtenissen en een analyse van een advocaat van de gepleegde misdaden. Hoewel veel gewone mensen in de Verenigde Staten en Europa de oorlog uit goede bedoelingen steunden of tolereerden - dat wil zeggen omdat ze geloofden in de propaganda - bleken de motivaties en acties van de Amerikaanse regering en de NAVO even cynisch en immoreel te zijn als gewoonlijk. .
De Verenigde Staten werkten voor het uiteenvallen van Joegoslavië, voorkwamen opzettelijk onderhandelde overeenkomsten tussen de partijen en voerden een grootschalige bombardementencampagne uit waarbij grote aantallen mensen omkwamen, nog veel meer gewond raakten, civiele infrastructuur, ziekenhuizen en media werden vernietigd en een vluchtelingencrisis ontstond. dat bestond pas nadat het bombardement was begonnen. Dit werd bereikt door middel van leugens, verzinsels en overdrijvingen over wreedheden, en vervolgens anachronistisch gerechtvaardigd als een reactie op geweld dat het veroorzaakte.
Na de bombardementen lieten de VS de Bosnische moslims instemmen met een vredesplan dat sterk leek op het plan dat de VS vóór de bombardementen blokkeerden. Hier is VN-secretaris-generaal Boutros Boutros-Ghali:
“In de eerste weken van haar ambtsperiode heeft de regering-Clinton een doodsteek toegebracht aan het Vance-Owen-plan dat de Serviërs 43 procent van het grondgebied van een verenigde staat zou hebben bezorgd. In 1995 was de regering in Dayton trots op een overeenkomst die de Serviërs, na bijna drie jaar van afschuw en slachting, 49 procent opleverde in een staat die in twee entiteiten was verdeeld. "
Vele jaren later zou het voor ons van belang moeten zijn dat ons werd verteld over nepgruweldaden die onderzoekers nooit konden vinden, net zo min als iemand ooit de wapens in Irak zou kunnen vinden, of het bewijs van plannen om burgers in Benghazi af te slachten, of het bewijsmateriaal van het gebruik van Syrische chemische wapens. Er wordt ons verteld dat Russische troepen zich verzamelen aan de grens met Oekraïne met genocidale bedoelingen. Maar als mensen die troepen zoeken, doen ze dat kan ze niet vinden. We moeten voorbereid zijn om te overwegen wat dat zou kunnen betekenen.
Moest de NAVO Kosovo vijftien jaar geleden bombarderen om een genocide te voorkomen? Werkelijk? Waarom onderhandelingen saboteren? Waarom alle waarnemers eruit trekken? Waarom een waarschuwing van vijf dagen geven? Waarom dan wegbommen uit het gebied van de vermeende genocide? Zou een echte reddingsoperatie niet zonder enige waarschuwing grondtroepen hebben gestuurd, terwijl de diplomatieke inspanningen werden voortgezet? Zou een humanitaire inspanning niet hebben kunnen voorkomen dat zoveel mannen, vrouwen en kinderen met bommen werden gedood, terwijl de hele bevolking dreigde uit te hongeren door middel van sancties?
Mandel kijkt zeer zorgvuldig naar de wettigheid van deze oorlog, rekening houdend met elke verdediging die er ooit voor is geboden, en concludeert dat deze het VN-Handvest schond en bestond uit moord op grote schaal. Mandel, of misschien zijn uitgever, koos ervoor om zijn boek te beginnen met een analyse van de onwettigheid van de oorlogen in Irak en Afghanistan, en om Joegoslavië buiten de titel van het boek te laten. Maar het is Joegoslavië, niet Irak of Afghanistan, waar oorlogsvoorstanders jarenlang naar zullen blijven verwijzen als model voor toekomstige oorlogen - tenzij we ze stoppen. Dit was een oorlog die baanbrekend was, maar deed het met veel effectievere PR dan de regering-Bush ooit had gehinderd. Deze oorlog was in strijd met het VN-Handvest, maar ook - hoewel Mandel het niet noemt - artikel I van de Amerikaanse grondwet waarvoor goedkeuring door het Congres vereist is.
Elke oorlog schendt ook de Kellogg-Briand Pact. Mandel, maar al te typisch, wist het pact uit overweging, zelfs als hij het bestaan en de betekenis ervan opmerkt. "De eerste telling tegen de nazi's in Neurenberg", schrijft hij, "was de 'misdaad tegen de vrede'. . . schending van internationale verdragen '- internationale verdragen net als het Handvest van de Verenigde Naties. " Dat kan niet kloppen. Het VN-Handvest bestond nog niet. Andere verdragen waren niet zomaar. Veel later in het boek noemt Mandel het Kellogg-Briand-pact als basis voor de vervolgingen, maar hij behandelt het pact alsof het toen bestond en niet meer bestaat. Hij behandelt het ook alsof het agressieve oorlog verbiedt, in plaats van alle oorlog. Ik haat het om te kibbelen, omdat het boek van Mandel zo uitstekend is, inclusief zijn kritiek op Amnesty International en Human Rights Watch omdat ze weigeren het VN-Handvest te erkennen. Maar wat ze doen om van het VN-Handvest een verdrag uit het verleden te maken, doet Mandel zelf (en vrijwel alle anderen) aan het Kellogg-Briand-pact, waarvan het besef alle argumenten voor 'humanitaire oorlogen' zou vernietigen.
Het bewijzen dat elke oorlog die tot dusver als humanitair op de markt is gebracht, de mensheid daadwerkelijk heeft geschaad, sluit de theoretische mogelijkheid van een humanitaire oorlog natuurlijk niet uit. Wat dat uitwist, is de schade die het houden van de instelling van oorlog aanricht aan de menselijke samenleving en de natuurlijke omgeving. Zelfs als, in theorie, 1 oorlog op 1,000 een goede zou kunnen zijn (wat ik geen minuut geloof), zal de voorbereiding op oorlogen die andere 999 met zich meebrengen. Daarom is de tijd gekomen om de instelling af te schaffen.
