100 jaar oorlog gebruiken om te proberen de oorlog te beëindigen

Door David Swanson

Op 4 april is het 100 jaar geleden dat de Amerikaanse Senaat stemde om Duitsland de oorlog te verklaren en 50 jaar geleden dat Martin Luther King Jr. zich uitsprak tegen de oorlog tegen Vietnam (49 jaar sinds hij werd vermoord op de eerste verjaardag van die toespraak). Er zijn evenementen gepland om ons te helpen eindelijk wat lessen te leren, verder te gaan, niet alleen Vietnam, maar oorlog.

Die oorlogsverklaring aan Duitsland was niet voor de oorlog die het meest voorkomende thema van Amerikaans entertainment en geschiedenis vormt. Het was voor de oorlog die daarvoor kwam. Dit was de Grote Oorlog, de oorlog om alle oorlogen te beëindigen, de oorlog zonder welke de voorwaarden voor de volgende oorlog niet zouden hebben bestaan.

Evenals verteld in Michael Kazin War Against War: The American Fight for Peace 1914-1918, een grote vredesbeweging had de steun van een groot deel van de Verenigde Staten. Toen de oorlog eindelijk eindigde (nadat de VS er al ongeveer 5% in had zitten, de lengte van de oorlog tegen Afghanistan tot nu toe), had bijna iedereen het betreurd. De verliezen in het leven, ledematen, geestelijke gezondheid, eigendom, burgerlijke vrijheden, democratie en gezondheid waren ongelooflijk. Dood, verwoesting, een griepepidemie, een verbod, een permanent leger en de daarbij behorende belastingen, plus voorspellingen van de Tweede Wereldoorlog: dit waren de resultaten, en veel mensen herinnerden zich dat ze waren gewaarschuwd, evenals dat de einde van alle oorlog was beloofd.

De vredesactivisten hadden de Amerikaanse regering gewaarschuwd om uit de oorlog te blijven (niet uit buitenlandse betrekkingen, alleen uit massale moorden op buitenlandse relaties). En ze hadden gelijk gehad. De spijt was intens en langdurig. Het duurde tot het ergste resultaat van de Eerste Wereldoorlog meeging in de vorm van de Tweede Wereldoorlog. Op dat moment werd spijt vervangen door vergeten. De Eerste Wereldoorlog was uit de populaire geschiedenis en de geschiedenis verdwenen kind op steroïden werd gevierd in plaats van te rouwen en is sindsdien met toenemende eerbied gevierd.

De massale vredesbeweging dat verbannen oorlog in 1928, was wijdverspreid geweest, hoofdstroom, en ook agressief voor 1917. Leden van het Antiwar-congres hadden in het Congressional Record een steekproef opgenomen van de stroom brieven en petities die ze hadden ontvangen waarin ze erop aandrongen dat de VS buiten de oorlog zou blijven. Vredesgroepen hadden marsen en bijeenkomsten gehouden, delegaties naar Europa gestuurd, een ontmoeting gehad met de president en aangedrongen op een volksstemming voordat er een oorlog zou beginnen, in de overtuiging dat het publiek de oorlog zou neerhalen. We zullen het nooit weten, want er is nooit gestemd. In plaats daarvan sprongen de Verenigde Staten in de oorlog, waardoor een onderhandelde regeling werd voorkomen en een totale overwinning werd gecreëerd, gevolgd door een wrede bestraffing van de verliezende partij - de brandstof voor het nazisme, evenals voor het Italiaanse fascisme, het Japanse imperialisme en de Sykes-Picot. uitsnijding van het Midden-Oosten dat tot op de dag van vandaag zo geliefd is bij de inwoners van die regio.

Een anti-oorlogstentoonstelling die in 1916 door de VS toerde, omvatte een levensgrote modelstegosaurus die de fatale gevolgen vertegenwoordigde van het hebben van zware bepantsering maar geen hersens. Het idee van voorbereiding op oorlog om vrede te bereiken, wat tegenwoordig eenvoudig gezond verstand is, werd algemeen beschouwd als een geweldige bron van humor, aangezien Washington cynisch streefde naar 'paraatheid'. Morris Hillquit, een welsprekende socialist - een soort Bernie Sanders zonder het militarisme van de 21ste eeuw - vroeg waarom Europese naties, die zich volledig hadden bewapend om oorlog te vermijden, het niet hadden vermeden. "Hun anti-oorlogsverzekering bleek een slecht geval van oververzekering te zijn," zei hij. Je bereidt je voor op oorlog en je krijgt oorlog - opmerkelijk genoeg.

Woodrow Wilson won de herverkiezing op een anti-oorlogsplatform en had het anders niet kunnen winnen. Nadat hij voor oorlog had gekozen, was hij niet in staat een leger op te richten om zijn oorlog zonder tocht te voeren. En hij was niet in staat om een ​​dienstplicht te ondersteunen zonder mensen op te sluiten die ertegen spraken. Hij zorgde ervoor dat gewetensbezwaarden op brute wijze werden gemarteld (of, zoals we vandaag zouden zeggen, ondervraagd). Toch weigerden mensen, deserteerden, ontweken en vochten met duizenden mensen met geweld tegen rekruteurs. De wijsheid om oorlog af te wijzen ontbrak niet. Het werd gewoon niet gevolgd door degenen die aan de macht waren.

Het besef dat de oorlog zou moeten worden beëindigd, die misschien zijn hoogtepunt bereikte in de 1920s en 1930s, zag iets terugkomen tijdens wat de Vietnamezen de Amerikaanse oorlog noemen. Martin Luther King stelde geen andere oorlog of een betere oorlog voor, maar liet het hele oorlogssysteem achter. Dat bewustzijn is gegroeid, zelfs als het Vietnam-syndroom is vervaagd en de oorlog is genormaliseerd. Nu, de Amerikaanse volksgeest is een massa contradicties.

In een recente enqueteMaakt 66% van de mensen in de Verenigde Staten zich zorgen dat de VS in de komende vier jaar verwikkeld zal raken in een grote oorlog. De VS zijn op dit moment echter verwikkeld in een aantal oorlogen die voor de mensen die ze hebben meegemaakt behoorlijk groot moeten lijken, oorlogen die tot nu toe de grootste vluchtelingencrisis op de planeet hebben veroorzaakt en die vergelijkbare records van hongersnood dreigden te breken. Bovendien zegt 80% van het Amerikaanse publiek in dezelfde peiling dat ze de NAVO steunen. Er is een 50/50 verdeling over het al dan niet bouwen van nog meer kernwapens. Een kleine meerderheid is voorstander van het verbieden van vluchtelingen die de oorlogen ontvluchten. En voorbij drie kwart van Democraten geloven, voor partijdige in plaats van empirische redenen, dat Rusland onvriendelijk of een vijand is. Ondanks de waarschuwingen van de wijzen gedurende meer dan een eeuw, denken mensen nog steeds dat ze oorlogsvoorbereidingen kunnen gebruiken om oorlog te voorkomen.

Een ding dat ons zou kunnen helpen uit meer oorlogen te blijven, is het gezicht van Trump dat nu op de oorlogen is geplaatst. Mensen die Rusland zullen haten omdat ze Trump haten, kunnen zich op een gegeven moment verzetten tegen de oorlogen van Trump omdat ze Trump haten. En degenen die actief worden om vluchtelingen te ondersteunen, willen misschien ook helpen een einde te maken aan de misdaden die de vluchtelingen hebben gecreëerd.

Ondertussen zijn Duitse tanks weer rollend in de richting van de Russische grens, en in plaats van om aanklachten te vragen bij groepen zoals het Anne Frank Centrum, zoals onlangs gedaan om het antisemitisme van Donald Trump te bestrijden, juichen Amerikaanse liberalen over het algemeen toe of vermijden ze elk bewustzijn.

Eén ding is zeker: we zullen hier nog geen 100-jaren van overleven. Lang daarvoor moeten we het proberen nog iets. We zullen de oorlog moeten overstijgen tot geweldloze conflictoplossing, hulp, diplomatie, ontwapening, samenwerking en de rechtsstaat.

World Beyond War is aan het plannen evenementen overal, inclusief deze:

Herinnering van vorige oorlogen. . . en Voorkomen van de volgende

April 3rd bij NYU, New York, NY. (details TBA)
Sprekers: Joanne Sheehan, Glen Ford, Alice Slater, Maria Santelli, David Swanson.

april 4, 6-8 pm Busboys and Poets, 5th and K Streets NW, Washington, DC
Sprekers: Michael Kazin, Eugene Puryear, Medea Benjamin, David Swanson, Maria Santelli.

mei 25, 6-8 pm, Koret Auditorium, Openbare bibliotheek van San Francisco, 100 Larkin St, San Francisco, CA.
Sprekers: Jackie Cabasso, Daniel Ellsberg, David Hartsough, Adam Hochschild.