एन एन राइट द्वारा
डिसेम्बर 27, 2016 मा, शान्ति, हवाई शान्ति र न्याय र हवाई ओकिनावा गठबन्धनका लागि दिग्गजहरूको एउटा सानो समूह जापानका प्रधानमन्त्री शिन्जो आबे र अमेरिकी राष्ट्रपति बाराक ओबामालाई सम्झाउनका लागि पर्ल हार्बर, हवाईमा थियो। पर्ल हार्बरमा जापानी आक्रमणबाट हुने क्षतिको लागि जापानले आफ्नो संविधानको धारा ९ "नो युद्ध" को संरक्षण गर्नेछ।
श्री आबे, जापानको पहिलो वर्तमान प्रधानमन्त्रीको रूपमा, डिसेम्बर 2403, 1,117 मा पर्ल हार्बरको नौसेना बेसमा जापानी शाही सैन्य बलहरूले आक्रमण गर्दा USS एरिजोनामा 7 सहित 1941 को मृत्युको लागि शोक व्यक्त गर्न एरिजोना स्मारकमा आए। र ओआहु, हवाई टापुमा अन्य अमेरिकी सैन्य प्रतिष्ठानहरू।
श्री आबेको भ्रमण मे 26, 2016 को राष्ट्रपति ओबामाको हिरोशिमा, जापानको भ्रमण पछि, हिरोशिमा जाने पहिलो अमेरिकी राष्ट्रपति जहाँ राष्ट्रपति ह्यारी ट्रुम्यानले संयुक्त राज्य अमेरिकाको सेनालाई 150,000 मानिसहरूको मृत्युको कारणले गर्दा मानवमाथि पहिलो आणविक हतियार खसाल्न आदेश दिए। र नागासाकीमा दोस्रो आणविक हतियार खसालेर ७५,०००। राष्ट्रपति ओबामा हिरोशिमा शान्ति स्मारक पार्कको भ्रमण गर्दा, उनले संयुक्त राज्यले परमाणु बम खसालेको लागि माफी मागेनन् तर बरु मृतकहरूलाई सम्मान गर्न र "आणविक हतियारविहीन संसार" को लागी आह्वान गरे।
पर्ल हार्बर भ्रमणका क्रममा प्रधानमन्त्री आबेले संयुक्त राज्य अमेरिकामा जापानी आक्रमण र चीन, कोरिया, दक्षिणपूर्वी एसिया र प्रशान्त क्षेत्रमा जापानीहरूले विनाश गरेको नरसंहारका लागि माफी मागेनन्। यद्यपि, उहाँले डिसेम्बर 7, 1941 मा हराएकाहरूका आत्माहरूलाई "इमान्दार र अनन्त समवेदना" भनिएको प्रस्ताव गर्नुभयो। उनले भने कि जापानीहरूले फेरि कहिल्यै युद्ध नगर्ने "गम्भीर वाचा" लिएका थिए। "हामीले फेरि कहिल्यै युद्धको भयावहता दोहोर्याउनु हुँदैन।"
प्रधानमन्त्री आबेले संयुक्त राज्य अमेरिकासँग मेलमिलापमा जोड दिनुभयो: “हाम्रा जापानी बच्चाहरू, र राष्ट्रपति ओबामा, तपाईंका अमेरिकी छोराछोरीहरू र वास्तवमा उनीहरूका छोराछोरी र नातिनातिनाहरू र विश्वभरका मानिसहरूले पर्ल हार्बरलाई सम्झन जारी राखून् भन्ने मेरो इच्छा छ। मेलमिलापको प्रतीक, त्यो चाहनालाई यथार्थमा परिणत गर्नका लागि हाम्रा प्रयासहरू जारी राख्न हामी कुनै कसर बाँकी राख्नेछौं। राष्ट्रपति ओबामासँग सँगै, म मेरो अटल प्रतिज्ञा गर्छु।
यद्यपि यी मान्यताका कथनहरू, शोकको वा कहिलेकाहीं, तर धेरै पटक होइन, राजनीतिज्ञहरू र सरकार प्रमुखहरूबाट माफी माग्ने महत्त्वपूर्ण छन्, तिनीहरूका राजनीतिज्ञहरू र सरकारका प्रमुखहरूले गरेका कामहरूको लागि नागरिकहरूको माफी उनीहरूको नाममा छ, मेरो विचारमा, सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण।
मैले जापानको उत्तरी टापु होक्काइडोदेखि दक्षिणी टापु ओकिनावासम्म धेरै भाषी भ्रमण गरेको छु। प्रत्येक वक्ता कार्यक्रममा, म, एक अमेरिकी नागरिक र अमेरिकी सेनाको अनुभवीको रूपमा, मेरो देशले आफ्नो देशमा खसालेका दुईवटा परमाणु बमहरूका लागि जापानका नागरिकहरूसँग माफी मागेँ। र प्रत्येक स्थानमा, जापानी नागरिकहरू मेरो माफीको लागि मलाई धन्यवाद दिन र दोस्रो विश्वयुद्धमा उनीहरूको सरकारले गरेको कामको लागि मलाई माफी दिन मसँग आए। माफी चाहिँ कम्तीमा हामीले गर्न सक्छौं जब हामी नागरिकको रूपमा राजनीतिज्ञहरू र सरकारी कर्मचारीतन्त्रलाई हामी असहमत हुने कार्यहरू गर्नबाट रोक्न सक्दैनौं र यसले अविश्वसनीय नरसंहारको परिणाम दिन्छ।
विगत सोह्र वर्षमा हाम्रा राजनीतिज्ञ र सरकारले गरेको अराजकता र विनाशको लागि अमेरिकी नागरिकको हैसियतमा हामीले कति माफी माग्नु पर्छ? अफगानिस्तान, इराक, लिबिया, यमन र सिरियामा निर्दोष नागरिकहरूको मृत्युको दशौं, हजारौं होइन भने।
के अमेरिकी राष्ट्रपतिले सानो देश भियतनाममा अमेरिकी युद्धमा मारिएका ४० लाख भियतनामीहरूका लागि माफी माग्न भियतनाम जानेछन्?
के हामी मूल निवासी अमेरिकीहरूसँग माफी माग्नेछौं जसको भूमि हाम्रो सरकारले उनीहरूबाट चोर्यो र जसले उनीहरूलाई हजारौं मार्यो?
के हामी अफ्रिकीहरूलाई माफी माग्नेछौं जसलाई तिनीहरूको महाद्वीपबाट क्रूर जहाजहरूमा ल्याइयो र डरलाग्दो श्रमको पुस्तामा बाध्य पारियो?
हामीले पर्ल हार्बर भनिने प्राकृतिक बन्दरगाहमा सैन्य उद्देश्यका लागि पहुँच गर्न अमेरिकाले सार्वभौम राजतन्त्रलाई ध्वस्त पारेको मूल निवासी हवाईवासीहरूसँग के हामी माफी माग्छौं।
र क्युबा, निकारागुआ, डोमिनिकन रिपब्लिक, हाइटीका आक्रमणहरू, पेशाहरू र उपनिवेशीकरणहरूको लागि आवश्यक माफीको सूची जारी छ।
डकोटा एक्सेस पाइपलाइन (DAPL) मा उल्लेखनीय विरोध शिविरमा डकोटा सोइक्स मूल निवासी अमेरिकीहरूसँग स्ट्यान्डिङ रक, नर्थ डकोटाको यस शरद ऋतु र शरद ऋतुमा मेरो यात्राहरूबाट मसँग टाँसिएको एउटा वाक्यांश हो "आनुवंशिक मेमोरी"। स्ट्यान्डिङ रकमा भेला भएका धेरै मूल निवासी अमेरिकी समूहका प्रतिनिधिहरूले आफ्ना मानिसहरूलाई जबरजस्ती सार्ने, भूमिको लागि सन्धिहरू हस्ताक्षर गर्ने र उनीहरूलाई पश्चिमतर्फ सर्ने उद्देश्यले बसोबास गर्नेहरूले तोड्ने अनुमति दिने अमेरिकी सरकारको इतिहासको बारेमा बारम्बार कुरा गरे। जमिनको चोरी रोक्न अमेरिकी राजनीतिज्ञ र सरकारले सहमति जनाएका थिए—हाम्रो देशका मूल निवासी अमेरिकीहरूको आनुवंशिक इतिहासमा छापिएको स्मृति।
दुर्भाग्यवश, ल्याटिनो र अफ्रिकी-अमेरिकी जातीय समूहहरू बढ्दै जाँदा पनि हाम्रो देशमा प्रभावशाली राजनीतिक र आर्थिक जातीय समूह भएका संयुक्त राज्यका युरोपेली उपनिवेशहरूको आनुवंशिक स्मृति अझै पनि विश्वमा अमेरिकी कार्यहरू व्याप्त छ। अमेरिकी राजनीतिज्ञहरूको आनुवंशिक स्मृति र नजिक र टाढाका देशहरूमा आक्रमण र कब्जा गर्ने सरकारी नोकरशाही, जसले अमेरिकाको लागि विरलै पराजय भोगेको छ, उनीहरूले हाम्रो देशको बाटोमा छोडेका नरसंहारमा अन्धो बनाउँछन्।
त्यसैले पर्ल हार्बरको प्रवेशद्वार बाहिर हाम्रो सानो समूह त्यहाँ रिमाइन्डर हुन थियो। हाम्रा संकेतहरू "नो युद्ध-अनुच्छेद 9" ले जापानी प्रधानमन्त्रीलाई जापानी संविधानको धारा 9, NO युद्धको धारालाई टारपेडो गर्ने प्रयास रोक्न र जापानलाई अमेरिकाले जारी छनोटको युद्धबाट बाहिर राख्न आग्रह गरेको छ। अनुच्छेद 9 लाई तिनीहरूको कानूनको रूपमा, जापान सरकारले दोस्रो विश्वयुद्धको अन्त्य पछि विगत 75 वर्षदेखि अमेरिकाले संसारभरि लडेका युद्धहरूबाट टाढा राखेको छ। लाखौं जापानीहरू सडकमा उत्रिएका छन् आफ्नो सरकारलाई उनीहरू धारा 9 राख्न चाहन्छन्। उनीहरू युद्धका झोलाहरूमा घर ल्याइएका युवा जापानी महिला र पुरुषहरूको शव चाहँदैनन्।
हाम्रा चिन्हहरू "सेभ हेनोको," "सेभ टाके," "ओकिनावाको बलात्कार रोक्नुहोस्" ले अमेरिकी नागरिकको रूपमा हाम्रो चाहना, र धेरैजसो जापानी नागरिकहरूको इच्छालाई प्रतिबिम्बित गर्दछ, अमेरिकी सेनालाई जापानबाट र विशेष गरी दक्षिणी टापुबाट हटाइयोस्। जापानको, ओकिनावा जहाँ जापानमा अमेरिकी सेनाको जनसंख्याको 80% भन्दा बढी काम गर्दछ। अमेरिकी सेनाद्वारा ओकिनावान महिला र बालबालिकाको बलात्कार र यौन दुर्व्यवहार र हत्या, संवेदनशील समुद्री क्षेत्रहरूको विनाश र वातावरणीय रूपमा महत्त्वपूर्ण क्षेत्रहरूको ह्रास यी मुद्दाहरू हुन् जसमा ओकिनावावासीहरूले अमेरिकी सेनालाई आफ्नो भूमिमा राखेका अमेरिकी सरकारका नीतिहरूलाई कडा चुनौती दिन्छन्। ।
