War Mongers များသည် ကလေးများကဲ့သို့ အကြမ်းဖက်မှုကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်။

Franz Jedlicka မှ၊ Pressenzaဇွန်လ 1, 2023

လူမှုဗေဒပညာရှင်နှင့် ငြိမ်းချမ်းရေးသုတေသီတစ်ဦးအနေဖြင့်၊ ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းရှိ နိုင်ငံများတွင် ကလေးပြုစုပျိုးထောင်မှုပုံစံများကြား ဆက်နွှယ်မှုနှင့် ၎င်းတို့၏ အေးချမ်းသာယာမှုကို အလေးထားပါသည်။ ရိုးရှင်းတဲ့မေးခွန်းတစ်ခု မေးတာက "ကလေးငယ်အများစုဟာ မိသားစုတွင်း အကြမ်းဖက်မှုတွေ ကြုံတွေ့နေရပြီဆိုရင် တိုင်းပြည်ဟာ ရေရှည်တည်တံ့ခိုင်မြဲတဲ့ အေးချမ်းသာယာမှု ဖြစ်လာနိုင်မလား?" ဤအကြောင်းနှင့်ပတ်သက်ပြီး ယခုအချိန်အထိ ကျွန်ုပ်လေ့လာမိသမျှအားလုံးနီးပါးသည် တိကျသေချာသော “မရှိ” ကို ညွှန်ပြသည် (ကျွန်ုပ်၏ ebook “The Forgotten Peace Formula” တွင် ၎င်းနှင့်ပတ်သက်သည့် အရေးကြီးဆုံးအရင်းအမြစ်များနှင့် စာရင်းအင်းများကို ထုတ်ဝေထားပါသည်။ "ကလေးသူငယ်ကာကွယ်ရေး SDG" 16.2။ ငြိမ်းချမ်းရေး SDG 16 ၏ အကြောင်းအရာခွဲတစ်ခုဖြစ်သည်။

ကျွန်ုပ်၏ သုတေသနပြုချက်သည် အပြန်အလှန်အားဖြင့် သဘာဝအားဖြင့်ဖြစ်သည်- ပထမအချက်မှာ ကလေးများအပေါ် အကြမ်းဖက်မှုဆိုင်ရာ နိုင်ငံတကာ အချက်အလက်များနှင့် ပတ်သက်ပါသည်။ ဤတွင်၊ တစ်ဖက်တွင်၊ UNICEF မှ စာရင်းဇယားများ ဖြစ်သည့် ဥပမာ- “မြင်သာထင်သာ မြင်သာအောင် ဖုံးကွယ်ထားသော မျက်နှာ” နှင့် “အကျွမ်းတဝင်ရှိသော မျက်နှာ” အစီရင်ခံစာများ ရှိပြီး အခြားတစ်ဖက်တွင်၊ နိုင်ငံတစ်ဝှမ်းရှိ နိုင်ငံများတွင် ရိုက်နှက်ပြစ်ဒဏ်ပေးခြင်းမှ တရားဝင် ကလေးသူငယ် အကာအကွယ်ပေးရေး အသေးစိတ် စာရင်းများ ရှိပါသည်။ world: http://endcorporalpunishment.org တွင် (Corporal punishment သည် corporal punishment အတွက် အင်္ဂလိပ်အသုံးအနှုန်း)။ ဤစာရင်းများသည် မိသားစုများတွင်သာမက ကျောင်းများ၊ သူငယ်တန်း သို့မဟုတ် အကျဉ်းထောင်များတွင်ပါ (!)

ဤအချက်အလက်ကို စီးပွားရေးနှင့် ငြိမ်းချမ်းရေးအင်စတီကျု (IEP) မှ နှစ်စဉ်ထုတ်ဝေသော ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ ငြိမ်းချမ်းရေးညွှန်းကိန်းနှင့် နှိုင်းယှဉ်နိုင်ပြီး နိုင်ငံများကို ၎င်းတို့၏ ငြိမ်းချမ်းမှုနှင့်ပတ်သက်၍ အဆင့်သတ်မှတ်ထားသည်။ ကမ္ဘာ၏ အငြိမ်းချမ်းဆုံးနိုင်ငံများတွင် - Austria သည် ထိပ်တန်း ၅ နိုင်ငံထဲတွင် အမြဲလိုလို တွေ့ရသည် (၁၉၈၉ ခုနှစ်တွင် သြစတြီးယားတွင် တားမြစ်ခံခဲ့ရသည် - ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်း တတိယနိုင်ငံဖြစ်ခဲ့သည်) - ကလေးများကို ရိုက်နှက်ခြင်း မပြုတော့ကြောင်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သိလာရသည်။ ဒါပေမယ့် ဒီမိုကရေစီ၊ ချမ်းသာမှု၊ လူမှုရေးမညီမျှမှု နိမ့်ပါးမှုစတဲ့ တခြားအချက်တွေလည်း ရှိပါသေးတယ်။

နောက်ထပ် သိပ္ပံနည်းကျ စည်းကမ်းမှာ စိတ်ပညာဖြစ်သည်- အစောပိုင်းကလေးဘဝ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုကို အာရုံစိုက်ခြင်း၊ ရိုက်နှက်ခြင်းသည် ယင်းမျှသာဖြစ်သောကြောင့် - ငယ်ရွယ်စဉ် ကလေးဘဝတွင် စိတ်ဒဏ်ရာကို အာရုံစိုက်ခြင်းမှာ - အဆိုးဆုံးအခြေအနေများတွင် စာနာနားလည်မှုစင်တာများကို ထိခိုက်စေခြင်း သို့မဟုတ် ပိတ်ဆို့ခြင်းတို့ကို ကာလကြာရှည်စွာ သက်ရောက်မှုရှိနိုင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဦးနှောက်ထဲမှာ။ ငယ်ရွယ်စဉ်ကတည်းက ရိုက်နှက်ခံရသော ကလေးတိုင်းသည် အရွယ်ရောက်ပြီးသူကဲ့သို့ ကြမ်းတမ်းလာမည်မဟုတ်သော်လည်း ပြောင်းပြန်သည် အမှန်ဖြစ်သည် - ဤသည်မှာ ရာဇ၀တ်မှုဆိုင်ရာ စိတ်ပညာဝင်လာသည် - အကြမ်းဖက်မှုကျူးလွန်သူတိုင်းနီးပါး (ဟုတ်တယ်၊ သူတို့အများစုမှာ အမျိုးသားများဖြစ်သည်) ကြုံတွေ့ဖူးကြသည်၊ ကလေးဘဝတုန်းက အကြမ်းဖက်မှု။ ရိုက်နှက်ပြစ်ဒဏ်ပေးခြင်းကို တားမြစ်ပိတ်ပင်ထားခြင်း မရှိသော နိုင်ငံများတွင် ငယ်ရွယ်စဉ် ကလေးဘဝက စာနာနားလည်မှု နှောင့်ယှက်ခြင်းကြောင့် အကြမ်းဖက်မှုကို အသုံးပြုရန် ပြင်ဆင်သူ အရေအတွက် ပိုများလာသည်။

တစ်ဖက်တွင်မူ အာရုံကြောပညာပညာသည် “ရန်လိုသောတွန်းအား” ကဲ့သို့သောအရာမျိုးမရှိဟု ပြဋ္ဌာန်းထားသော်လည်း ရန်လိုခြင်းသည် မိမိကိုယ်ကို တွေ့ကြုံခဲ့ရသော အကြမ်းဖက်မှု၊ စော်ကားမှု၊ လျစ်လျူရှုမှု သို့မဟုတ် ချန်လှပ်ထားခြင်းတို့ကို အမြဲတမ်းတုံ့ပြန်မှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် Joachim Bauer သည် ၎င်း၏စာအုပ် “The Cooperative Gene” နှင့် “Pain Threshold” တို့တွင် အသေးစိတ်ရှင်းပြထားသည်။ Rutger Bregman သည် ၎င်း၏စာအုပ် “Basically Good” တွင် ၎င်းကို လူမှုရေး-သမိုင်းဆိုင်ရာ အသုံးအနှုန်းများဖြင့် ဖော်ပြသည်။

အကြမ်းဖက်မှုကို ကျူးလွန်သူများသည် “ကြီးမားသောအတိုင်းအတာ” ဖြစ်သည့် မီးပူတိုက်သူများ၊ အာဏာရှင်များနှင့် အပစ်အခတ် ရပ်စဲထားသူများ၊ အထူးသဖြင့် “စိတ်ပညာ” (နိုင်ငံရေးစိတ်ပညာဟုလည်း ခေါ်သည်)၊ အထူးသဖြင့် သမိုင်းသိပ္ပံပညာသည် ပါဝင်လာရာနေရာဖြစ်သည်- သမိုင်းပညာရှင်များသည် နိုင်ငံရေးပုဂ္ဂိုလ်များ၏ ငယ်ဘဝများကို စတင်လေ့လာလာကြသည်။ ၎င်းနှင့်ပတ်သက်သည့် အစောပိုင်းအရေးကြီးစာအုပ်တစ်အုပ်မှာ Alice Miller ၏ "အစမှာပညာရေးဖြစ်သည်" ဖြစ်ပြီး အဒေါ့ဖ်ဟစ်တလာ၏ ကလေးဘဝအကြောင်းကို ဆန်းစစ်လေ့လာခဲ့ရာ၊ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအားဖြင့် ၎င်း၏မိသားစုတွင် အလွန်အမင်းအရှက်ကွဲခြင်းကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်။ ကျွန်တော့်အမြင်အရတော့ စတာလင်၊ မူဆိုလီနီ၊ ဆက်ဒမ်ဟူစိန်နဲ့ အခြားများစွာသော ကလေးဘဝတွေကို ဆန်းစစ်ထားတဲ့ Sven Fuchs ရေးထားတဲ့ “Childhood is Political” ဆိုတဲ့ ဘာသာရပ်ဆိုင်ရာ အကောင်းဆုံးစာအုပ်ကတော့ စတာလင်၊ မူဆိုလီနီ၊ ဆက်ဒမ်ဟူစိန်နဲ့ အခြားအရာများစွာကို လေ့လာသုံးသပ်ထားတဲ့ အထူးသဖြင့် အခုအချိန်မှာ ပေါက်ကွဲစေတတ်တဲ့ ဗလာဒီမာပူတင်ရဲ့ ကလေးဘဝ (သူ)၊ အကြမ်းဖက်မှုနှင့် လျစ်လျူရှုမှုတို့ကို တွေ့ကြုံခဲ့ရသည် – နှင့် ရိုက်နှက်ပြစ်ဒဏ်ပေးခြင်းတို့ကို ရုရှားတွင် ပိတ်ပင်ထားခြင်းမရှိသေးပါ။)

တစ်နည်းအားဖြင့် ငြိမ်းချမ်းရေး သုတေသနကို ယဉ်ကျေးမှုနှင့် လူမှုရေး မနုဿဗေဒတွင် ဆောင်ရွက်ခဲ့ပြီး၊ တိုက်ကြီးအသီးသီးမှ ဌာနေတိုင်းရင်းသားများ ၎င်းတို့၏ ငြိမ်းချမ်းခြင်း သို့မဟုတ် စစ်ပွဲကဲ့သို့သော အပြုအမူများနှင့် ပတ်သက်၍ လေ့လာခဲ့သည်။ ဤတွင်၊ အကြမ်းမဖက်သော ကလေးပြုစုပျိုးထောင်မှုဆိုင်ရာ ထုတ်ပြန်ချက်များသည် အခါအားလျော်စွာ ထွက်ပေါ်လာသော်လည်း ဤလေ့လာမှုများကို ကိန်းဂဏန်းအရ သိသာထင်ရှားသောမဟုတ်ကြောင်း ရိုးရိုးသားသားဖော်ပြရမည်ဖြစ်ပြီး - စာရင်းအင်းမရှိသော်လည်း ဖော်ပြချက်များသာ ထုတ်လုပ်ထားသောကြောင့် ဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် ကလေးသူငယ်များအား အကြမ်းမဖက်ဘဲ ပြုစုပျိုးထောင်ခြင်းသည် ငြိမ်းချမ်းရေးအတွက် အရေးကြီးသော အချက်ဖြစ်ကြောင်း အလုံးစုံ ခြုံငုံသုံးသပ်မိပါသည်။ ငြိမ်းချမ်းရေး ပညာရေးနှင့် ပတ်သက်၍ သင်ကြားရေး ရှုထောင့်ကို တွေးကြည့်မည်ဆိုလျှင် မေးခွန်းသည် သဘာဝအတိုင်း ဖြစ်ပေါ်လာသည်- အရွယ်ရောက်ပြီးသူများသည် ၎င်းတို့၏ ကလေးများအား အကြမ်းမဖက်မှု မည်မျှအရေးကြီးကြောင်း သင်ကြားလိုပါက ပညာရေးတွင် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်နေသော်လည်း ကလေးများကို ပြုစုပျိုးထောင်ရာတွင် ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်က အကြမ်းဖက်မှုကို အသုံးပြုနေပါသည်။ ရယ်စရာကောင်းတာက ဘာသာရေးယဉ်ကျေးမှုတွေမှာတောင် ဒီလိုဖြစ်လေ့ရှိတယ်- ဥပမာ၊ “ကြိမ်လုံးနဲ့နှမြောတဲ့သူက ကလေးကို ပျက်စီးစေတယ်” ဆိုတဲ့ ကျမ်းစာကိုးကားချက်ပါ – အချို့သောဘာသာရေးအုပ်စု (ဥပမာ – အမေရိကန်ရှိ ဧဝံဂေလိဆရာများ) က ထောက်ခံပြောဆိုထားသည်။ ပြင်းထန်သော – ကလေးသူငယ်ကာကွယ်စောင့်ရှောက်ရေးဥပဒေများကို မိတ်ဆက်ရန် ကြိုးပမ်းမှုများကိုပင် မကြာခဏ ရန်တိုက်ခဲ့ကြသည်။ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုသည် ကလေးသူငယ်အခွင့်အရေးများဆိုင်ရာ ကုလသမဂ္ဂကွန်ဗင်းရှင်းကို အတည်မပြုလိုသော တစ်ခုတည်းသော ကုလသမဂ္ဂအဖွဲ့ဝင်နိုင်ငံဖြစ်သည်- အချို့သောကျောင်းများတွင်ပင် ကလေးငယ်များအား သစ်သားဘုတ်ဖြင့်ရိုက်နှက်ခြင်း အပြစ်ပေးခံရဆဲဖြစ်သည်။ paddle - ဥရောပမှာ သိပ်မသိသေးတဲ့ အရှုပ်တော်ပုံတစ်ခု။

ခြုံငုံပြောရရင်တော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ သုတေသနက လူ့အဖွဲ့အစည်းရဲ့ နယ်ပယ်အားလုံးမှာ အကြမ်းမဖက်ခြင်းရဲ့ တသမတ်တည်းဖြစ်တဲ့ “ငြိမ်းချမ်းရေး ယဉ်ကျေးမှု” အကြောင်းပါပဲ၊ ငြိမ်းချမ်းလိုတဲ့ ဆန္ဒကို ပြောဖို့က မယုံကြည်နိုင်လို့၊ ကလေးများ၏ပညာရေး။ ထို့ကြောင့် ငြိမ်းချမ်းရေးတည်ဆောက်မှုတွင် ချဉ်းကပ်မှုတစ်ခုအတွက် “ငြိမ်းချမ်းရေးကို အဓိကဦးတည်ခြင်း” ဟူသောအသုံးအနှုန်းကို အကြံပြုလိုသည်မှာ- နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံသည် ရေရှည်တည်တံ့ခိုင်မြဲသော ငြိမ်းချမ်းရေးဖြစ်မည်ဆိုပါက လူ့အဖွဲ့အစည်း၏ နယ်ပယ်အားလုံးတွင် အကြမ်းဖက်မှု (နှင့် ဖိနှိပ်မှု) များကို လျှော့ချပြီး ချေမှုန်းပစ်ရမည်ဟု ဆိုသည်။

အမျိုးသမီးများ၏ တန်းတူညီမျှမှုနှင့် လုံခြုံရေးတို့လည်း ပါဝင်ကြောင်းကို ရှင်းလင်းစွာ သရုပ်ပြခဲ့သည် (Valerie Hudson et.al. နှင့် UNSC Resolution 1325 တို့၏ ငြိမ်းချမ်းရေး တည်ဆောက်မှု လုပ်ငန်းစဉ်များတွင် အမျိုးသမီးများ ပါဝင်မှု၏ အရေးပါမှုဆိုင်ရာ စာအုပ်များကို ကြည့်ပါ)။

ဟုတ်ပါတယ်၊ အကြမ်းဖက်မှုကနေ တရားဝင် ကလေးသူငယ် ကာကွယ်စောင့်ရှောက်ရေးဟာ အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ လုပ်ဆောင်ရမယ့် ငြိမ်းချမ်းရေး တည်ဆောက်မှု ဗျူဟာတစ်ခုပါပဲ၊ ဒါဟာ ပြဿနာရဲ့ အရေးကြီးတဲ့ ကနဦး အချက်ပြမှုတစ်ခုဖြစ်ပြီး သက်ဆိုင်ရာ နိုင်ငံအတွင်း ဆွေးနွေးမှုတွေကို ဖြစ်ပေါ်စေပါလိမ့်မယ်- ကလေးပြုစုပျိုးထောင်ရေးမှာ တဖြည်းဖြည်း ပြောင်းလဲမှုပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ အလေ့အကျင့်များ။ ပြီးတော့ အကြမ်းဖက်မှုမရှိဘဲ ကြီးပြင်းလာတဲ့ ကလေးတွေဟာ တိုင်းပြည်ကို ပုံဖော်နိုင်တဲ့ အရွယ်ရောက်ဖို့ မျိုးဆက်တစ်ခု ယူရလိမ့်မယ်။ ထို့ကြောင့် မိမိတို့နိုင်ငံ အေးချမ်းသာယာရေးနှင့် တည်ငြိမ်ရေးကို အလေးထားသော နိုင်ငံရေး အင်အားစုများသည် ဤအဆင့်တွင် ချက်ခြင်း ဆောင်ရွက်ကြရမည်ဖြစ်သည်။ မဟတ္တမဂန္ဒီက “ငြိမ်းချမ်းရေးတကယ်လိုချင်ရင် ကလေးတွေနဲ့ စတင်ရမယ်။ ကျွန်တော့်အမြင်အရတော့ ဒီကိုးကားချက်ကို သိပ္ပံနည်းကျ သက်သေပြထားပါတယ်။

စာရေးဆရာ Franz Jedlicka ၏ဝဘ်ဆိုဒ်များ fryensforschung.com, whitehand.org