“ နှစ်ဖက်စလုံး” သည်အမေရိကန်၏အင်အားကြီးမားမားကိုမည်သို့ပုံဖော်သနည်း -“ အကြမ်းဖက်မှု” နှင့်“ လွတ်လပ်စွာပြောဆိုခြင်း” ၏အမျိုးသားရေးအရေခြုံမှု

ယင်းသို့ဖြစ်ပွားနေသည့် ပြည်တွင်းနိုင်ငံရေးအကြမ်းဖက်မှုများကို အမေရိကန်လူ့အဖွဲ့အစည်းအတွင်း ကာလကြာရှည်စွာ အကြမ်းဖက်မှုများနှင့်ပတ်သက်၍ စူးစမ်းရှာဖွေရန် အဖွင့်အပိတ်အဖြစ်မဟုတ်ဘဲ နိုင်ငံတော်၏ ဂုဏ်သိက္ခာကို ထောက်ထားရန် ကြွေးကြော်သံများ အော်ဟစ်ရန်အတွက် အသုံးပြုသည်။ မကြာသေးမီက တိုက်ခိုက်မှုများသည် “အမေရိကန်များကဲ့သို့ ကျွန်ုပ်တို့ ချစ်ခင်မြတ်နိုးသည့်အရာအားလုံးအတွက် ရွံရှာဖွယ်ဖြစ်သည်” ဟု Trump က ဆိုပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် “ဥပဒေနှင့် ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေအောက်တွင်… အမုန်းတရားဖြင့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၊ စည်းလုံးညီညွတ်မှုဖြင့် ကွဲပြားခြင်းနှင့် အကြမ်းဖက်မှုများကို တရားမျှတမှုအတွက် မယိမ်းယိုင်သောသန္နိဋ္ဌာန်ဖြင့် တုံ့ပြန်နေထိုင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ အသားအရောင် မည်သို့ပင်ရှိစေကာမူ ကျွန်ုပ်တို့အားလုံးသည် တူညီသောဥပဒေများအောက်တွင် နေထိုင်ကြပြီး တူညီသောအလံကြီးကို အလေးပြုကြပြီး ကျွန်ုပ်တို့အားလုံးကို တူညီသော အနန္တတန်ခိုးရှင်ဘုရားသခင်က ဖန်ဆင်းထားခြင်းဖြစ်သည်။”

Trump ပြောတဲ့စကားတွေက Saint Augustine ကို သံယောင်လိုက်သလိုပဲ။ Charles Avila အတွက် ပိုင်ဆိုင်မှု- ရှေးဦးခရစ်ယာန်သွန်သင်ခြင်း။ဩဂတ်စတင်း၏ယုံကြည်ချက်များကို အကျဉ်းချုံးဖော်ပြသည်– “အကြွင်းမဲ့ပိုင်ဆိုင်သူဖြစ်သည့် ဖန်ဆင်းရှင်တစ်ပါးတည်းသာလျှင် ကျွန်ုပ်တို့ကို လူသားတစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ဆက်စပ်မှုမရှိဘဲ ဤမျှလောက်သော 'ကျွန်းများ' ဖြစ်အောင် ဖန်ဆင်းတော်မမူဘဲ လူသားမိသားစုတစ်စု၊ မြေကြီး။'...ကျွန်ုပ်တို့သည် တူညီသော သဘာဝအခြေအနေများကို ခံစားကြသည်- 'တရားတစ်ခုအောက်တွင် မွေးဖွားပြီး အလင်းရောင်တစ်ခုတည်းဖြင့် အသက်ရှင်နေထိုင်ခြင်း၊ လေတစ်ခုတည်းကို ရှူရှိုက်ခြင်း၊ သေခြင်းတမျိုး'' '

ထို့ကြောင့် စကြဝဠာဆိုင်ရာ ဓမ္မသတိပေးချက်—ပုဂ္ဂလိကပိုင်ပစ္စည်းဆိုင်ရာ အယူအဆကို မနည်းတိုက်ခိုက်ရန် စကြဝဠာဆိုင်ရာ ဆုံးမချက်တစ်ခုအဖြစ် ပေါ်ပေါက်လာပုံရသော—သည် ကျဉ်းမြောင်းသော အမျိုးသားရေးဝါဒီအဖြစ်သို့ ကူးပြောင်းသွားခဲ့သည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် ၎င်းသည် အကြမ်းဖက်မှုကို အမှန်တကယ် ဆောင်ရွက်ပေးနေချိန်တွင် ရှုံ့ချပုံရသည်။

ဒါလည်း အသစ်လည်းမဟုတ်ဘူး။ ဘီလ်ကလင်တန်၏ သမ္မတသက်တမ်းအတွင်း သူသည် “လူမျိုးရေးဆိုင်ရာ အစပြုမှု” ကို ညွှန်ကြားခဲ့သည်။ ၎င်း၏မူလရည်မှန်းချက်မှာ မတူညီသောလူမျိုးစုများကြား ဆက်ဆံရေးကို အမှန်တကယ်တိုးတက်စေခြင်းမဟုတ်သောကြောင့် အများစုကို မေ့လျော့နေခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်း၏ ပန်းတိုင်ကို ၎င်း၏ ခေါင်းစဉ် တွင် “21st Century in the America” ဖြစ်သည်။ “နောက်ဆုံးမှာ လူမျိုးရေးခွဲခြားမှုကို ကျော်လွှားခြင်း” မဟုတ်ပါ။ "တန်းတူညီမျှမှုရှိသောအမေရိကဆီသို့" မဟုတ်ပါ။

တိုင်းရင်းသားစည်းလုံးညီညွတ်ရေးသည် ဤနေရာတွင် တွန်းအားဖြစ်သည်။ ဒီလို မတူကွဲပြားတဲ့ လူမျိုးစုတွေကို ဘယ်လို ညီညွတ်အောင် ပေါင်းစည်းနိုင်မလဲ ဆိုတာ သေချာအောင် ဒီနိုင်ငံ တစ်နိုင်ငံ လုံးက လက်ရွေးစင်တွေ သူတို့ကိုယ်သူတို့ မေးရမယ့် မေးခွန်းပါ။ အဲဒီအချိန်မှာ ငါ့အပိုင်းကို ကြည့်ပါ-"'One America' — ဘယ်အဆုံးသတ်မလဲ။"

ဒီမှာ လမ်းလျှောက်နေတဲ့ ကြိုးတစ်ချောင်းရှိတယ်။ "နှစ်ဖက်စလုံး" အကြား "ငြင်းခုံခြင်း" အတွက် လုပ်ဆောင်နိုင်စွမ်းတစ်ခု ရှိပါသည်။ စနစ်သည် လူများကို ၎င်းတို့၏ ပါတီဝင်သေတ္တာများတွင် ထားရှိရန် တင်းမာမှုများစွာ လိုအပ်သည်။ နိုင်ငံရေး အင်အားစု အသီးသီးက လိုလားနေကြသည့် အဓိကအချက်မှာ အချင်းချင်း မုန်းတီးခြင်း ဖြစ်သည်။

ဒါပေမယ့် အမျိုးသားစည်းလုံးညီညွတ်မှုကို မျက်ရည်ကျစေမယ့် ခြိမ်းချောက်မှုတစ်ခုတော့ ရှိပါတယ်၊ ထို့ကြောင့် Terry McAuliffe နှင့် Trump ကဲ့သို့သော ဆန့်ကျင်ဘက်ဆန်သော ပြောင်ပြောင်တင်းတင်း သဘောထားကွဲလွဲသော ပြောဆိုမှုများ ပြုလုပ်နေသည့် အခြားသော နိုင်ငံရေးပုဂ္ဂိုလ်များကို စည်းလုံးညီညွတ်မှုအတွက် တစ်မိနစ်ခန့် တောင်းပန်ပြီး လူဖြူအာဏာရှင်များသည် အမေရိကန်တန်ဖိုးများကို ရွံရှာဖွယ်အဖြစ် ရှုတ်ချနေခြင်း ဖြစ်သည်။ နောက်တစ်ခုက စေ့စပ်ဖို့ လုံးဝ မထိုက်တန်ဘူး။

ဒီမိုကရက်တစ်ပါတီသည် ရုရှားကို ချေမှုန်းခြင်းထက် လူများကို ပေးဆောင်ရမည်ဖြစ်ပြီး၊ ဂျက်ဖာဆင်၏ပါတီသည် ရှုံးနိမ့်နေသည့် စစ်ပွဲကို ဆန့်ကျင်နေပုံရသည်။

ဝါရှင်တန်နှင့် ဂျက်ဖာဆင်တို့နှင့် ပတ်သက်၍ Trump ၏ မှတ်ချက်ကို လူအများက ဒေါသထွက်နေကြသည်- “ဒါနဲ့ ဒီတစ်ပတ်တော့ Robert E. Lee ပါ။ Stonewall Jackson ဆင်းလာတာကို သတိထားမိတယ်။ ဂျော့ခ်ျဝါရှင်တန်က နောက်တစ်ပတ်မှာလားလို့ တွေးမိတယ်။ နောက်တစ်ပတ်မှာ Thomas Jefferson ပဲလား။ မင်းသိလား မင်းကိုယ်မင်းတကယ်မေးရမှာက ဘယ်ကရပ်မှာလဲ"

သမိုင်းကို ရိုးရိုးသားသားလုပ်ရင် ရပ်တန့်မနေပါဘူး။ အဓိကကဒါပဲလေ။ နိုင်ငံရေး လူတန်းစား အများစုကို ရှုတ်ချသည်။ ပြီးတော့ လက်ရှိ နိုင်ငံရေး လူတန်းစား အများစုကိုလည်း အဲဒီလို လုပ်မယ်။ ကွန်ဖက်ဒရေးရှင်းများ မကြာခဏ ငြင်းခုံနေကြသည့်အတိုင်း ဝါရှင်တန်မှ လီသို့ မျဉ်းကြောင်းတစ်ကြောင်း သေချာပေါက် ဆွဲယူနိုင်သည် ။

As ရာဇဝင်ဆရာ Gerald Horne ရှိတယ်။ စောဒကတက်အမေရိကန် တော်လှန်ရေးစစ်ပွဲသည် အကြီးအကျယ် ဆက်လက်တည်မြဲရေးအတွက် စစ်ပွဲကြီးတစ်ခုဖြစ်သည်။ ကျွန်ခံနေရာ. အမေရိကန်၏ "ပါရမီရှင်" ၏တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းမှာ ဥရောပတောင်ပိုင်းနှင့် အရှေ့ပိုင်းနှင့် အာရပ်အချို့အပါအဝင် လူဖြူမဟုတ်သော လူမည်းမဟုတ်သူများ၏ "ပေါင်းစည်းခြင်း" ဖြစ်သည်။ ဒါကြောင့် နိုင်ငံတည်ဆောက်ဖို့အတွက် လူဝင်မှုကြီးကြပ်ရေး ရေကန်ကြီးတစ်ခုရှိတယ်။

ကျွန်ပြုခြင်းသည် တစ်ခုတည်းသော ရာဇ၀တ်မှုလည်း မဟုတ်ပေ။ ဖျက်ဆီးခံခဲ့ရသော အဓိကပြည်တွင်း မဲဆန္ဒနယ်ကို ဖျက်ဆီးမည့်အစား ဖန်တီးခဲ့သော နယ်ချဲ့ပရောဂျက်၏ အဓိက ကဏ္ဍဖြစ်သောကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ လက်ရှိ နိုင်ငံရေး ဟောပြောချက်တွင် အနည်းဆုံး အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ အာရုံစိုက်ထားပေမည်။ မွေးရပ်မြေအမေရိကန်များသည် အဓိကပြည်တွင်းမဲဆန္ဒနယ်မဟုတ်သောကြောင့် အမေရိကန်ရှိ လူမည်းလူမျိုးများနှင့်မတူဘဲ၊ ၎င်းတို့၏ဘိုးဘေးများသည် သံကြိုးများဖြင့် US ကမ်းရိုးတန်းသို့ ကျွန်အဖြစ်ခေါ်ဆောင်ခြင်းမခံရဘဲ နှင်ထုတ်ခံရခြင်း၊ အစုလိုက်အပြုံလိုက်သတ်ခြင်း သို့မဟုတ် သေဆုံးစေခြင်း သို့မဟုတ် ချုပ်နှောင်ခြင်းနှင့် ဘေးဖယ်ထားခြင်းတို့ကို ခံခဲ့ရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

ပြီးတော့ ဒီပရောဂျက်က အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုရဲ့တရားဝင်ဖန်တီးမှုကို ကြိုဟောခဲ့တယ်။ Kent A. MacDougall က ""အင်ပါယာ—အမေရိကန်က Apple Pie အဖြစ်"၌ လစဉ်သုံးသပ်ချက် ဂျော့ခ်ျဝါရှင်တန်က အခြေတည်သောနိုင်ငံကို 'ထွန်းကားသောအင်ပါယာ' ဟုခေါ်သည်။ John Adams က မြောက်အမေရိကအားလုံးကို ဖြန့်ကျက်ဖို့ ရည်မှန်းထားတယ်လို့ ပြောပါတယ်။ ပြီးတော့ သောမတ်စ်ဂျက်ဖာဆင်က ၎င်းကို 'အမေရိက၊ မြောက်နဲ့ တောင်ပိုင်းအားလုံးက လူတွေကို စုထားရမယ့် အသိုက်' အဖြစ် ရှုမြင်ခဲ့တယ်။”