Тарик Али: Обвиненијата за тероризам против поранешниот пакистански премиер Имран Кан се „навистина гротескни“

AMY ДОБАР ЧОВЕК: Ова е Демократија сега!, democracynow.org, Извештајот за војна и мирНа Јас сум Ејми Гудман, со Хуан Гонзалес.

Сега ќе ја разгледаме политичката криза во Пакистан, каде што поранешниот премиер Имран Кан е обвинет според пакистанскиот антитерористички акт. Тоа е најновата ескалација меѓу пакистанската држава и Кан, кој останува многу популарен по неговото соборување од функцијата во април, во, како што рече, форма на „промена на режимот поддржана од САД“. Кан продолжи да одржува големи собири низ Пакистан. Но, во текот на викендот, пакистанските власти им забранија на ТВ станиците да ги пренесуваат неговите говори во живо. Потоа, во понеделникот, полицијата поднесе антитерористички обвиненија против него, откако тој одржа говор во кој ги обвини полицајците дека мачеле еден од неговите блиски соработници, кој бил затворен под обвинение за бунт. Набргу по објавувањето на обвиненијата, стотици приврзаници на Кан се собраа пред неговиот дом за да ја спречат полицијата да го уапси. Подоцна во понеделникот, Кан одговори на обвиненијата во говор во Исламабад.

ИМРАН КАН: [преведено] Се јавив да преземам правна постапка против нив, полицајците и судскиот судија, а владата регистрираше случај за тероризам против мене. На прво место, тие прават погрешна работа. Кога велиме дека ќе преземеме правна постапка, тие ми подигнуваат случај и ми изготвуваат налог за апсење. Што покажува ова? Кај нас нема правна држава.

AMY ДОБАР ЧОВЕК: Така, сега во Лондон ни се придружува Тарик Али, пакистанскиот британски историчар, активист, режисер, во уредувачката комисија на Нов левичарски преглед, автор на многу книги, меѓу кои Востание во Пакистан: Како да се урне диктатура, кој излезе пред неколку години, и Може ли Пакистан да преживее? Неговата најнова книга, Винстон Черчил: Неговите времиња, неговите злосторства, ќе разговараме во друга емисија. И ние исто така зборуваме за ова во средината на овие масивни поплави во Пакистан, и ќе дојдеме до тоа за една минута.

Тарик, зборувај за значењето на обвиненијата за тероризам против Имран Кан, кој беше соборен во она што тој во основа го нарекува промена на режимот поддржана од САД.

ТАРИК ALI: Па, Имран ги изнервира САД. Апсолутно нема сомнеж за тоа. Тој рече - кога падна Кабул, јавно кажа, како премиер, дека Американците направиле огромен хаос во таа земја, и ова е резултатот. Потоа, откако Путин ја започна војната во Украина, Имран тој ден беше во Москва. Тој не го коментираше тоа, но само беше изненаден што тоа се случи за време на неговата државна посета. Но, тој одби да ги поддржи санкциите против Русија и беше критикуван поради тоа, на што тој одговори: „Индија не ги поддржува санкциите. Зошто не ги критикувате? Кина не ги поддржува. Најголемиот дел од светот, Третиот свет, не ги поддржува. Зошто да ме одбереме?“ Но, тој стана непријатен. Дали САД вложиле премногу во тоа, не знаеме. Но, секако, војската, која е многу доминантна во пакистанската политика, сигурно мислела дека за да им се допадне на САД, подобро да се ослободи од него. И нема сомнеж дека без воена поддршка за неговото отстранување, тој немаше да биде сменет.

Сега, она што тие мислеа или претпоставуваа е дека Имран ќе ја изгуби сета популарност, бидејќи неговата влада направи многу грешки. Се зборуваше за корупција од страна на неговата сопруга итн., итн. Потоа во јули се случи нешто што го потресе естаблишментот, а тоа е дека во најнаселената и најважната провинција во земјата, важна по моќ, Пенџаб, имало 20 вонредни избори за пратенички места, а Имран освои 15 од нив. Можеше да освои уште две, ако неговата забава беше подобро организирана. Значи, тоа покажа дека поддршката за него, ако испарила, се враќала, бидејќи луѓето едноставно биле шокирани од владата што го сменила. И тоа, мислам, му даде и на Имран многу надеж дека може многу лесно да победи на следните општи избори. И тој отиде на голема турнеја низ земјата, од која имаше две страни: Војската постави корумпирани политичари на власт, а САД организираа промена на режимот. А едно од најголемите скандирања на сите овие демонстрации, на кои имаше стотици илјади луѓе, беше „Оној што е пријател на САД е предавник. Предавник“. Тоа беше големото пеење и многу популарно во тоа време. Значи, тој, без сомнение, повторно се изгради.

И мислам дека настанот, Ејми, во јули, на покажувањето на народната поддршка преку избори, кога тој не е ни на власт, ги загрижи, па водеа кампања против него. Неговото апсење според антитерористичките закони е навистина гротескно. Тој во минатото напаѓаше судии. Тој во својот говор пред некој ден напаѓаше дел од правосудните органи. Ако сакаш да го уапсиш, имаш - можеш да го обвиниш за непочитување на судот, па тој да оди да се бори против тоа, па ќе видиме кој ќе победи и во кој суд. Но, наместо тоа, тие го уапсија според законите за тероризам, што е малку загрижувачки, дека ако целта е да го задржат од следните избори поради таканаречените обвиненија за тероризам, тоа ќе создаде поголем хаос во земјата. Тој не е премногу загрижен во моментов, од она што можам да го соберам.

JUAN ГОНЦЕЛЕЗ: И, Тарик, сакав да те прашам - со оглед на масовните протести што избувнаа за негова поддршка, дали имаш чувство дека дури и луѓе кои можеби биле против Имран Кан се обединуваат зад него, против политичкиот и воениот естаблишмент на земја? На крајот на краиштата - и потенцијалот за континуирано нарушување во земја која е петта по големина земја во светот во однос на населението.

ТАРИК ALI: Да, мислам дека се загрижени. И мислам дека Имран даде многу значајна забелешка во својот говор за време на викендот. Тој рече: „Не заборавајте. Слушајте ги камбаните што бијат во Шри Ланка“, каде што имаше масовен бунт што ја окупираше претседателската палата и резултираше со бегство на претседателот и неколку промени во движење. Тој рече: „Ние не одиме по тој пат, но сакаме нови избори и ги сакаме наскоро“. Сега, кога ја презедоа власта, новата влада рече дека ќе се обидеме да имаме избори во септември или октомври. Сега овие избори ги одложија за август следната година.

И, Хуан, треба да разбереш дека во исто време, договорот на новата влада со ММФ значеше огромни поскапувања во земјата. Сега има многу луѓе кои не можат да си дозволат да ја купат основната храна во земјата. Стана премногу скапо. Цената на гасот порасна. Значи, за сиромашните, кои веќе имаат малку струја, тоа е тотална траума. А луѓето, се разбира, ја обвинуваат новата влада, бидејќи ова е владата што го направи договорот со нив ММФ, а економската состојба во земјава е крајно несигурна. И ова, без никакво сомневање, ја зголеми популарноста на Имран. Мислам, муабетот е дека доколку има избори што треба да се одржат во следните четири месеци, тој ќе ја зафати земјата.

JUAN ГОНЦЕЛЕЗ: И ја спомнавте улогата на војската во пакистанската политика. Каков беше односот на војската со Имран пред да избие оваа криза, пред неговото соборување од премиерската функција?

ТАРИК ALI: Па, му одобрија да дојде на власт. Нема сомнеж за тоа. Мислам, можеби е срамно и за него и за нив сега во сегашната ситуација во земјата, но нема сомнеж дека војската, всушност, беше зад него кога дојде на власт. Но, како и другите политичари, тој ја искористи својата моќ и изгради огромна база за себе во земјата, која порано беше ограничена на режимот, режимот на Пахтунхва, владата, избраната влада во северниот дел на земјата, на границата со Авганистан, но сега се шири, дури и во делови од Карачи. А Пенџаб сега се чини дека е упориште, едно од главните упоришта на ПТИ - партијата на Имран.

Значи, воениот и политичкиот естаблишмент не си го прави тоа. Мислам, мислеа дека можат да создадат нова стабилност со браќата Шариф. Сега, она што е интересно, Хуан, и не е пријавено е дека пред Шехбаз Шариф, знаете, со нетрпение да влезе во чевлите на Имран, имало раскол, ми кажуваат, меѓу двајцата браќа. Неговиот постар брат, Наваз Шариф, поранешниот премиер, кој е во Британија, наводно болен, бидејќи бил ослободен од затвор под обвинение за корупција за да оди на операција во Британија - тој е тука неколку години - тој се спротивстави на Шехбаз. доаѓа до преземање на функцијата. Тој рече: „Подобро е да се оди на непосредни општи избори додека Имран е непопуларен, и можеби ќе го добиеме тоа, а потоа ќе имаме години напред“. Но, неговиот брат го надгласа или што и да е, како и да ги решат овие аргументи и рече: „Не, не, сега ни треба нова влада. Ситуацијата е лоша“. Па, ова е резултатот.

AMY ДОБАР ЧОВЕК: Сакав да ве прашам и за ужасните поплави што се случуваат во Пакистан, Тарик. Во текот на последните два месеци, невообичаено обилните монсунски дождови доведоа до смрт на околу 800 луѓе, а поплавите оштетија над 60,000 домови. Еве дел од гласовите на преживеаните од поплавите.

АКБАР БАЛОШ: [преведено] Многу сме загрижени. Нашите постари велат дека не виделе вакви дождови и поплави во изминатите 30 до 35 години. Ова е прв пат да видиме толку обилни дождови. Сега сме загрижени дека, не дај Боже, овој тип на обилни врнежи може да продолжи и во иднина, бидејќи временските услови се менуваат. Значи, сега сме навистина нервозни поради ова. Навистина сме загрижени.

ШЕР МОХАМЕД: [преведено] Дождот ми ја уништи куќата. Целиот ми беше изгубен, моите ниви опустошени. Само нашите животи беа спасени. Ништо друго не останува. Фала му на Бога, тој ги спаси животите на моите деца. Сега сме на Аллаховата милост.

МОХАМЕД АМИН: [преведено] Мојот имот, мојата куќа, сè беше поплавено. Така се засолнивме на покривот на државното училиште три дена и три ноќи, околу 200 луѓе со деца. Седевме на покривот три дена. Кога водата малку се повлече, ги извлечевме децата од калта и пешачевме два дена додека не дојдеме на безбедно место.

AMY ДОБАР ЧОВЕК: Значи, тоа може да биде близу илјада луѓе се мртви, десетици илјади раселени. Значењето на оваа климатска промена во Пакистан и како тоа влијае на политиката на земјата?

ТАРИК ALI: Тоа влијае на политиката ширум светот, Ејми. А Пакистан, се разбира, не е - не може да се исклучи, ниту е исклучителен. Но, она што го прави Пакистан, до одреден степен, различен е тоа што поплавите од овој размер - точно е она што го кажа лицето - дека тие не биле видени претходно, секако не во живо сеќавање. Поплави имало и тоа редовно, но не од вакви размери. Мислам, дури и градот Карачи, кој е најголемиот индустриски град во земјата, кој едвај видел поплави во минатото, тие беа - половина од градот беше под вода, вклучувајќи ги областите каде што живеат луѓе од средната и високата средна класа . Значи, тоа беше огромен шок.

Прашањето е ова - и ова е прашање кое се поставува секогаш кога има земјотрес, поплава, природна катастрофа: зошто Пакистан, последователните влади, војската и цивилната, не можеа да изградат социјална инфраструктура, безбедносна мрежа за обичните луѓе? Добро е за богатите и за богатите. Можат да избегаат. Можат да ја напуштат земјата. Можат да одат во болница. Имаат доволно храна. Но, за најголемиот дел од земјата, тоа не е случај. И ова само ја истакнува социјалната криза што го изедна Пакистан, а која сега е дополнително уништена од ММФ барања, кои ја уништуваат земјата. Мислам, има неухранетост во делови од земјата. Поплавите го уништија Балучистан, еден од најсиромашните делови на земјата и провинција што беше игнорирана многу, многу децении од последователните влади. Значи, знаете, ние секогаш разговараме и се работиме за одредени природни катастрофи или катастрофи со климатски промени, но владата треба да формира комисија за планирање која всушност ќе планира да изгради социјална структура, социјална инфраструктура за земјата. Ова не се однесува само на Пакистан, се разбира. Многу други земји треба да го сторат истото. Но, во Пакистан ситуацијата е особено пуста, бидејќи на богатите не им е грижа. Тие едноставно не се грижат.

AMY ДОБАР ЧОВЕК: Тарик Али, пред да одиме, имаме 30 секунди и сакав да те прашам за ситуацијата на Џулијан Асанж. Само што направивме дел за адвокатите и новинарите на Џулијан Асанж кои ги тужат ЦИА и Мајк Помпео лично, поранешниот ЦИА директор, за соработка со шпанска компанија за прислушување на амбасадата, снимање видео, аудио, земање компјутери и телефони на посетители, нивно преземање, мешање во привилегијата на клиент-адвокат. Дали ова може да ја спречи екстрадицијата на Џулијан Асанж, кој се соочува со обвиненија за шпионажа во САД?

ТАРИК ALI: Па, треба, Ејми - тоа е првиот одговор - затоа што ова беше политички случај од самиот почеток. Фактот дека високи функционери разговараа дали да го убијат Асанж или не, а тоа е земјата во која британската влада и судството, дејствувајќи во дослух, го враќаат назад, тврдејќи дека ова не е политичко судење, ова не е политичка виктимизација , тоа е длабоко шокантно.

Па, се надевам дека ова судење ќе донесе уште некои факти и ќе се преземат мерки, бидејќи оваа екстрадиција навистина треба да се прекине. Сите ние се обидуваме, но политичарите, во голема мера, и главно од двете партии - и новиот австралиски премиер во предизборната кампања ветија дека ќе направи нешто. Во моментот кога станува премиер, тој само целосно се препушта на Соединетите Држави - едвај изненадување. Но, во меѓувреме здравјето на Џулијан е лошо. Ние сме крајно загрижени за тоа како се третира во затвор. Тој не треба да биде во затвор, дури и ако треба да биде екстрадиран. Така, се надевам на најдоброто, но се плашам од најлошото, затоа што не треба да се има илузии за ова судство.

AMY ДОБАР ЧОВЕК: Тарик Али, историчар, активист, режисер, автор на Востание во Пакистан: Како да се урне диктатура. Неговата најнова книга, Винстон Черчил: Неговите времиња, неговите злосторства.