Na Rawiri Swanson, VREDE, Whiringa-ā-nuku 14, 2022
De NGO 'World BEYOND War' wilde in de buurt van het NAVO-hoofdkwartier in Brussel vier reclameborden afhuren om vredesboodschappen te afficheren. Het ging om kleine borden bij haltes van het openbaar vervoer. Pāwhiri ki konei om het beeld te zien dat de NGO wilde gebruiken.
De Amerikaanse vredesorganisatie 'Veterans For Peace' werkt samen tutaki World Beyond War aan de billboard-campagne. Ka noho ki roto Washington DC met succes een mobiel reclamebord voor het beeld van twee soldaten die elkaar omhelzen. He pai ki a koe voor het eerst in het nieuws I a koe e noho tamariki ana i Poipiripi, i te taha o Peter 'CTO' Seaton.
I roto i Brussels werden de billboards echter gecensureerd door JCDecaux, 's werelds grootste buitenreclamebedrijf volgens Wikipedia. Ko nga whakahaere a nga umanga ka tukuna ma te ī-mēra:
"Ka hiahia koe ki te tuku i to hiahia ki te panui i runga i nga papaarangi paetukutuku."
“Ko nga Zoals vermeld in de voorwaarden op ons aankoopplatform, is niet alle communicatie mogelijk. Ko nga tikanga here: bv. geen religieus gezinde berichten, geen aanstootgevende berichten (zoals geweld, naaktheid, me-too-gerelateerde visuals, …), geen tabak en geen politiek getinte berichten.”
“Ka taea e koe te whakatau i te kaupapa here, ka taea e koe te whakatau i nga huihuinga o Rusland & Oekraïne i roto i nga kupu kore e taea e koe.”
"Ka taea e koe te mohio ki te mate i a koe ma te ipurangi ma te papaarangi ipurangi kei runga ake i te waahi o te kupu."
“Met vriendelijke groeten”
“JCDecaux”
Maar de hier aangehaalde reden ter rechtvaardiging van de censuur is moeilijk ernstig te nemen wanneer een paar minuten zoeken op internet het volgende oplevert:
He kaupapa here a JCDecaux-advertentie die het Frans leger promoot.
He kaupapa here a JCDecaux-advertentie die het Britse leger promoot.
Dit is een politieke JCDecaux-advertentie die de koningin van het Verenigd Koninkrijk promoot.
He kaupapa here a JCDecaux-advertentie die een luchtshow promoot waar oorlogsvoorbereidingen bevorderd worden en regeringen dure oorlogswapens kopen.
De idee dat grote reclamebedrijven vredesboodschappen gewoonweg censureren en er een of ander excuus voor verzinnen, kan evenmin ernstig genomen worden. World Beyond War heeft bij tal van gelegenheden i tutuki angitu reclamepanelen gehuurd met pro-vredes- en anti-oorlogsboodschappen bij elk van de belangrijkste rivalen van JCDecaux, waaronder Lamar (kei te pai koe),
Ūkui Hongere (kei te pai koe)
en Pattison Waho (kei te pai koe).
Gerry Condon van Veterans For Peace merkt op: “De massamedia staan vol met eenzijdige verhalen en commentaren die meer wapens en oorlog voor Oekraïne ondersteunen, maar wij kunnen niet eens een boodschap ki te hoko die vrede en verzoening bevordert. Ka taea e koe te tirotiro i nga wa katoa ka taea e koe te kite i nga korero a te iwi. Ko te ahua o te korero: 'Ko te Oorlog he niet het antwoord – Onderhandel voor vrede, nu!' Als veteranen die het bloedbad van de oorlog zelf hebben meegemaakt, maken wij ons zorgen over de jonge soldaten aan beide zijden van dit conflict, die met z'n tienduizenden tegelijk gedood worden en gewond geraken. We weten maar al te goed dat de overlevenden getraumatiseerd en voor het leven getekend zullen zijn. Dit zijn bijkomende redenen waarom de oorlog in Oekraïne nu moet eindigen. Ka taea e koe te kite i te ahua o te hunga tawhito 'He genoeg te tangata – He kore noa iho a Oorlog'. Wij willen dringende, betrouwbare diplomatie die de oorlog in Oekraïne tot een einde brengt, not nog meer Amerikaanse wapens, advisers and een eindeloze oorlog. Ka taea e koe te korero i te nucleaire oorlog."
Ko te tatau i te tatau i te tatau JCDecaux he kore noa iho. Kleinere bedrijven hebben dezelfde truc al vaak toegepast. Ze beschouwen 'oorlog' als niet-politiek, 'vrede' als politiek, en 'politiek' als onaanvaardbaar. Grote billboardbedrijven accepteren soms pro-vredesboodschappen en soms niet.
I te 2019 botste World Beyond War in Ierland op een censuur die vrijwel zeker meer aandacht genereerde dan de billboards zouden hebben gehad. Ka taea e koe te whakapiri atu ki te kaiwhakahaere hokohoko i roto i te Clear Channel i Dublin, ka taea e koe te korero i roto i te wiki o te wiki, me te kore e taea e koe te korero. Ka taea e te Vervolgens te whakapā atu ki a JCDecaux. Ka taea e koe te whakamatau i te whakamatautauwee billboard-ontwerpen tatau. Hij zei dat hij het ene zou aanvaarden, maar het andere zou weigeren. Op de aanvaardbare advertentie stond: “Vrede. Neutraliteit. Ierland.” Op de onaanvaardbare stond: “Amerikaanse troepen weg uit Shannon [luchtmachtbasis in Ierland, nvdr].” De verkoopsdirecteur van JCDecaux vertelde me dat het “bedrijfsbeleid is om geen campagnes te aanvaarden of te laten zien die van religieuze of politiek gevoelige aard zijn”.
Misschien hebben we vandaag in Brussel opnieuw te maken met een problem van “gevoeligheid”. Maar waarom zouden bedrijven die uit zijn op winstmaximalisatie de mogelijkheid hebben om te bepalen wat al of niet “te gevoelig is” voor de openbare ruimte in zogenaamde democratieën? En, ongeacht van wie de censuur oplegt, waarom moet de vrede gecensureerd worden en niet de oorlog? Ka taea e matou te kite i nga mea katoa e pa ana ki a matou.
