ໂດຍ David Swanson, VREDE, ຕຸລາ 14, 2022
ອົງການ NGOWorld BEYOND War' wilde in de buurt van het NAVO-hoofdkwartier in Brussel vier reclameborden afhuren om vredesboodschappen te afficheren. Het ging om kleine borden bij haltes van het openbaar vervoer. ຄລິກທີ່ນີ້ om het beeld te zien dat de NGO wilde gebruiken.
De Amerikaanse vredesorganisatie 'ນັກຮົບເກົ່າເພື່ອສັນຕິພາບ' ເຮັດວຽກດຽວກັນ ພົບ World Beyond War aan de billboard-campagne. Ze huurden ໃນ Washington DC met succes een mobiel reclamebord voor het beeld van twee soldaten die elkaar omhelzen. Deze afbeelding kwam voor het eerst in het nieuws als een muurschildering ໃນ Melbourne, gecreëerd ປະ ຕູ Peter 'CTO' Seaton.
ໃນ Brussel werden de billboards echter gecensureerd ປະຕູ JCDecaux, 's werelds grootste buitenreclamebedrijf volgens ວິກິພີເດຍ. De betrokken organisaties werden op de hoogte gesteld via de volgende e-mail:
" Allereerst willen wij u bedanken voor uw intersse in onze publicatiemogelijkheden via onze webgebaseerde platforms."
“Zoals vermeld in de voorwaarden op ons aankoopplatform, is niet alle communicatie mogelijk. ຂໍ້ຈໍາກັດ Er zijn een aantal: bv. geen religieus gezinde berichten, geen aanstootgevende berichten (zoals geweld, naaktheid, me-too-gerelateerde visuals, …), geen tabak en geen politiek getinte berichten.”
"Uw bericht ແມ່ນ helaas politiek getint, aangezien het verwijst naar de huidige oorlog tussen Rusland & Oekraïne en kan daarom niet worden geaccepteerd."
"Wij zullen ervoor zorgen dat de betaling die u via het internetplatform heeft gedaan onmiddellijk wordt teruggestort."
"ໄດ້ພົບກັບ vriendelijke groeten"
"JCDecaux"
Maar de hier aangehaalde reden ter rechtvaardiging van de censuur is moeilijk ernstig te nemen wanneer een paar minuten zoeken op internet het volgende oplevert:
Dit is een politieke JCDecaux-advertentie die het Frans leger promoot.
Dit is een politieke JCDecaux-advertentie die het Britse leger promoot.
Dit is een politieke JCDecaux-advertentie die de Koningin van het Verenigd Koninkrijk promoot.
Dit is een politieke JCDecaux-advertentie die een luchtshow promoot waar oorlogsvoorbereidingen bevorderd worden en regeringen duure oorlogswapens kopen.
De idee dat grote reclamebedrijven vredesboodschappen gewoonweg censureren en er een ຂອງ ander excuus voor verzinnen, kan evenmin ernstig genomen worden. World Beyond War heeft bij tal van gelegenheden ພົບຄວາມສຳເລັດ reclamepanelen gehuurd ໄດ້ພົບກັບ pro-vredes- en ຕ້ານ oorlogsboodschappen bij elk van de belangrijkste rivalen van JCDecaux, waaronder Lamar (zie afbeelding hier),
ລຶບຊ່ອງ (zie afbeelding hier)
ແລະ Pattison ກາງແຈ້ງ (zie afbeelding hier).
Gerry Condon van Veterans For Peace merkt op: “De massamedia staan vol met eenzijdige verhalen en commentaren die meer wapens en oorlog voor Oekraïne ondersteunen, maar wij kunnen niet eens een boodschap ຊື້ die vrede en verzoening bevordert. Wij proberen een langere en bredere oorlog tegen te gaan – zelfs een nucleaire oorlog. Onze boodschap is duidelijk: 'Oorlog is niet het antwoord – Onderhandel voor vrede, nu!' Als veteranen die het bloedbad van de oorlog zelf hebben meegemaakt, maken wij ons zorgen over de jonge soldaten aan beide zijden van dit ຂໍ້ຂັດແຍ່ງ, die met z'n tienduizenden tegelijk gedood worden en gewond geraken. We weten maar al te goed dat de overlevenden getraumatiseerd en voor het leven getekend zullen zijn. Dit zijn bijkomende redenen waarom de oorlog ໃນ Oekraïne nu moet eindigen. Wij vragen u te luisteren naar de veteranen die zeggen 'Genoeg is genoeg – Oorlog is niet het antwoord'. Wij willen dringende, betrouwbare diplomatie die de oorlog in Oekraïne tot een einde brengt, niet nog meer Amerikaanse wapens, ທີ່ປຶກສາ en een eindeloze oorlog. En zeker geen nucleaire oorlog.”
De censuur toegepast ປະຕູ JCDecaux ແມ່ນ niet ongezien. Kleinere bedrijven hebben dezelfde truc al vaak toegepast. Ze beschouwen 'oorlog' als niet-politiek, 'vrede' als politiek, en 'politiek' als onaanvaardbaar. Grote billboardbedrijven accepteren soms pro-vredesboodschappen en soms niet.
ໃນປີ 2019 botste World Beyond War in ການສໍາຫລວດໄອແລນ die vrijwel zeker meer aandacht genereerde dan de ປ້າຍໂຄສະນາ zouden hebben gehad. Ik contacteerde een ຜູ້ຈັດການຝ່າຍຂາຍ bij Clear Channel in Dublin, maar hij treuzelde en rekte en ontweek en treuzelde nog wat meer, totdat ik eindelijk besloot de hint te erkennen. Vervolgens nam ik contact op met een verkoopsdirecteur bij JCDecaux. Bij wijze van ການທົດລອງ stuurde ik hem twee billboard-ontwerpen ປະຕູ. Hij zei dat hij het ene zou aanvaarden, maar het andere zou weigeren. Op de aanvaardbare advertentie stond: “Vrede. ເປັນກາງ. ໄອແລນ.” Op de onaanvaardbare stond: "Amerikaanse troepen weg uit Shannon [luchtmachtbasis in Ierland, nvdr]." De verkoopsdirecteur van JCDecaux vertelde me dat het “bedrijfsbeleid is om geen campagnes te aanvaarden of te laten zien die van religieuze of politiek gevoelige aard zijn”.
Misschien hebben we vandaag in Brussel opnieuw te maken met een probleem van “gevoeligheid”. Maar waarom zouden bedrijven die uit zijn op winstmaximalisatie de mogelijkheid hebben om te bepalen wat al of niet “te gevoelig is” voor de openbare ruimte in zogenaamde democratieën? En, ongeacht van wie de censuur oplegt, waarom moet de vrede gecensureerd worden en niet de oorlog? Misschien moeten we voor de feestdagen een bord ophangen, waarop iedereen BEEEEP op Aarde wordt gewenst.
