Styrkja alþjóða hegningarlög

(Þetta er 42. hluti í World Beyond War hvítur pappír A Global Security System: An Alternative to War. Halda áfram að fyrirfram | eftir hluti.)

The International Criminal Court (ICC) er fastur dómstóll, stofnaður með sáttmála, "Róm samþykkt" sem tóku gildi á 1 júlí, 2002 eftir fullgildingu 60 þjóða. Frá og með 2015 hefur sáttmálinn verið undirritaður af 122 þjóðum ("samningsríkjunum"), þó ekki af Indlandi og Kína. Þrjú ríki hafa lýst því yfir að þeir ætla ekki að verða hluti af sáttmálanum - Ísrael, Súdan og Bandaríkin. Dómstóllinn er frjálst að standa og er ekki hluti af SÞ kerfinu þó að hann starfi í samstarfi við það. Öryggisráðið getur vísað málum til dómstólsins, þótt dómstóllinn sé ekki skyldur til að rannsaka þau. Lögsögu þess er stranglega takmarkað við glæpi gegn mannkyninu, stríðsglæpi, þjóðarmorðum og glæpi gegn árásargirni þar sem þau hafa verið skilgreind nákvæmlega í samræmi við alþjóðalög og eins og þau eru skýrt sett fram í samþykktinni. Það er dómstóll í síðasta úrræði. Aðalreglan kann að vera að ICC megi ekki nýta sér lögsögu áður en aðildarríki hefur fengið tækifæri til að reyna á meintum glæpum sjálft og sýna fram á getu og ósvikinn vilji til að gera það, þ.e. dómstólar aðildarríkjanna verða að vera virkir. Dómstóllinn er "viðbót við lögsögu í landinu" (Rómartollur, forsætisráðherra). Ef dómstóllinn ákvarðar að það hafi lögsögu, þá má áskorunin og rannsóknin stöðvuð þar til áskorunin er heyrð og ákvörðun er tekin. Dómstóllinn er ekki heimilt að hafa lögsögu á yfirráðasvæði einhvers ríkis sem ekki hefur undirritað Rómartóðirnar.

ICC samanstendur af fjórum líffærum: formennsku, skrifstofu saksóknara, dómnefndar og dómstóla sem samanstendur af átján dómarar í þremur deildum: fyrir réttarhöld, réttarhöld og áfrýjun.

Dómstóllinn hefur komið fyrir nokkrum mismunandi gagnrýni. Í fyrsta lagi hefur það verið sakaður um að ósanngjarnan einbeita sér að grimmdarverkum í Afríku en aðrir hafa verið hunsaðar. Eins og með 2012, höfðu öll sjö opinn mál lagt áherslu á leiðtogar í Afríku. Varanleg fimm öryggisráðsins virðist vera að halla í átt að þessari hlutdrægni. Sem meginregla skal dómstóllinn geta sýnt óhlutdrægni. Þó að tveir þættir draga úr þessari gagnrýni: 1) fleiri afríku þjóðir eru aðilar að sáttmálanum en öðrum þjóðum; 2) hefur dómstóllinn í raun beitt glæpamanni ásakanir í Írak og Venesúela (sem leiddi ekki til sakamála) og af átta rannsóknunum sem nú eru opnar (2014), sex eru utanríkisþjóðir.

Annað og tengd gagnrýni er sú að dómstóllinn virðist að sumir séu nýir nýlendingar, þar sem fjármögnun og mönnun er ójafnvægi gagnvart Evrópusambandinu og vestrænum ríkjum. Þetta má bregðast við með því að dreifa fjármögnuninni og ráðningu sérfræðinga frá öðrum þjóðum.

Í þriðja lagi hefur verið haldið því fram að bar fyrir hæfi dómara þarf að vera hærri, þarfnast sérþekkingar í alþjóðalögum og fyrri reynslu reynslu. Það er án efa æskilegt að dómarar séu hæfir og mögulegar. Hvaða hindranir standa í vegi fyrir að uppfylla þessa hámarksstaðal þarf að taka á.

Í fjórða lagi halda sumir fram að völd saksóknara séu of breiður. Það skal bent á að þetta hafi verið komið á fót með samþykktinni og myndi krefjast þess að breyting yrði breytt. Sérstaklega hafa sumir haldið því fram að saksóknari eigi ekki rétt á að ákæra einstaklinga sem ekki eru undirritaðir af ríkjum. Þetta virðist hins vegar vera misskilningur þar sem samþykktin takmarkar ákæru til undirritunaraðila eða annarra þjóða sem hafa samþykkt að ákæra jafnvel þótt þeir séu ekki undirritaðir.

Í fimmta lagi er engin höfða til hærra dómstóls. Athugaðu að forrannsóknarstofa dómstólsins skal samþykkja, á grundvelli sönnunargagna, að hægt verði að ákæra og stefnda getur áfrýjað niðurstöðum sínum til kærunefndar. Slíkt mál var meðhöndluð af sakborningi í 2014 og málið lækkaði. Hins vegar gæti verið þess virði að íhuga að stofna áfrýjunar dómstóla utan ICC.

Í sjötta lagi eru lögmætar kvartanir um skort á gagnsæi. Mörg dómstóla fundur og málsmeðferð eru haldin í leynum. Þó að það gæti verið lögmæt ástæða fyrir sumum af þessu (vernd vitna meðal annars) er krafist mesta gagnsæi og dómstóllinn þarf að endurskoða málsmeðferð sína í þessu samhengi.

Í sjöunda lagi hafa sumir gagnrýnendur haldið því fram að staðlar um aðferðarferli séu ekki í samræmi við hæsta starfsvenjur. Ef þetta er raunin verður að leiðrétta það.

Áttunda, aðrir hafa haldið því fram að dómstóllinn hafi náð of lítið fyrir fjárhæðirnar sem hann hefur eytt og hefur aðeins fengið eina sannfæringu hingað til. Þetta er hins vegar rök fyrir því að virðing dómstólsins sé í samræmi við ferli og íhaldssama náttúru þess. Það hefur augljóslega ekki gengið í nornjurtum fyrir alla viðbjóðslega manneskju í heiminum en hefur sýnt framúrskarandi aðhald. Það er líka vitnisburður um erfiðleikann með að koma þessum saksóknum saman, söfnun gagna stundum eftir að fjöldamorðin og aðrar grimmdarverk, sérstaklega í fjölmenningarlegu umhverfi.

Að lokum er þyngst gagnrýni lögð á dómstólinn mjög tilvist hans sem fjölþjóðleg stofnun. Sumir líkar ekki eða vilja það fyrir það sem það er, óbein takmörkun á ótengdum fullveldisríkjum. En svo er líka hvert samningur, og þeir eru allir, þar á meðal Rómartóðirnar, gerðir sjálfviljugir og almannaheill. Ending stríðs er ekki hægt að ná með fullvalda ríkjum einum. Skráin um árþúsundir sýnir ekkert annað en bilun í því samhengi. Fjölþjóðleg dómstólar eru nauðsynlegir hluti af óhefðbundnum öryggiskerfum. Að sjálfsögðu verður dómstóllinn að vera háð sömu reglum sem þeir myndu talsmaður fyrir afganginn af alþjóðasamfélaginu, þ.e. gagnsæi, ábyrgð, skjót og áreiðanleg ferli og mjög hæft starfsfólk. Stofnun Alþjóða sakamálaráðuneytisins var stórt skref fram á við byggingu virkrar friðarkerfis.

Það þarf að leggja áherslu á að Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn er nýtt stofnun, fyrsta endurtekningin á viðleitni alþjóðasamfélagsins til að tryggja að flestir gríðarlega glæpamenn heims fái ekki í burtu með glæpi þeirra. Jafnvel Sameinuðu þjóðirnar, sem er seinni endurtekin sameiginleg öryggismál, er enn að þróast og ennþá í erfiðleikum með alvarlegar umbætur.

Borgaraleg stofnun, Samsteypa fyrir alþjóða hegningarlög, samanstendur af 2,500 borgaralegum samtökum í 150-löndum, sem talsmaður sanngjarnrar, árangursríkrar og sjálfstæðs ICC og bættan aðgang að réttlæti fyrir fórnarlömb þjóðarmorðs, stríðsglæpi og glæpi gegn mannkyninu.^note44

(Halda áfram að fyrirfram | eftir hluti.)

Við viljum heyra frá þér! (Vinsamlegast deila athugasemdum hér að neðan)

Hvernig hefur þetta leitt til þú að hugsa öðruvísi um val til stríðs?

Hvað myndir þú bæta við eða breyta eða spyrja um þetta?

Hvað getur þú gert til að hjálpa fleiri að skilja um þessi valkosti í stríði?

Hvernig getur þú gert ráðstafanir til að gera þetta val til stríðs að veruleika?

Vinsamlegast deila þessu efni mikið!

Svipaðir innlegg

Sjá önnur innlegg sem tengjast "Stjórnun alþjóðlegra og borgaralegra átaka"

Sjá fullt innihaldsefni fyrir A Global Security System: An Alternative to War

Skýringar:
44. http://www.un.org/wcm/content/site/undpa/main/enewsletter/pid/24129 (fara aftur í aðal grein)