Por Yurii Sheliazhenko, 16 de agosto de 2022
Guerra ridícula
Demasiados contos de guerra
Para a gloria dos asasinos contada.
Esta historia doutro tipo:
Como a risa fixo parar a guerra.
Imaxina a vida en tempos de pomba
Cando prevalece a paz das mentes.
Terra Unida abrazada polo amor
E todos son amigos.
Un par de amigos tiña un desexo tolo
Divide e goberna todas as terras.
Así que Anti puxo o seu nome a Oriente,
E Super conseguiu o Oeste.
Asinaron un tratado de paz cunha promesa
Para deixar sós uns aos outros
Na patria antipobo
E a terra-nai de Super-people.
Eses tipos anti, súper escollidos.
A eles, obedecede e paga!
Pregunta humildemente desde as túas propias homenaxes
Algúns medios para vivir hoxe.
Prometen, prométenche moito
En palabras, moedas finas, en papel.
Descubriches que a túa alma está vendida,
Todas as almas véndense xuntas.
Confía cegamente, pertences a nós.
Se non, inimigo, chora!
A Super-xente dálle patadas ao cu á xente
E o anti-pobo vence á xente.
Compañeiros cansados de sangue e gore
No canto do milagre prometido.
Preguntáronlle a Anti para que serve.
Dixeron que Super, ela é igual.
Enfrontándose á xente boa, os gobernantes tolearon,
Os chamados patriotas sexan mártires;
Superpreventivamente autodefensa
Desde a autodefensa de Anti.
Entón Super-xente e Anti-pobo
Armados e odiando ás multitudes:
Antiheroes para matar e paralizar,
Mentireiros superheroicos.
Os dous exércitos marcharon á guerra!
Unha alma no termo medio
Pensaba que o sentido común necesitaba volver,
Libera multitudes escravas.
Tanto Super-crowd como Anti-crowd
Dixéronlle disparar, non mirar...
Unha boa broma fixo rir a todos:
"Guerra - super-anti-xusto!"
A risa da xente axitaba ceo e terra.
Os falsos deuses da guerra desapareceron.
Todas as persoas da Terra volveron ser amigas
Disfrutando da paz na casa.
Demasiados contos de guerra
Para a gloria dos asasinos contada.
Pero este só ten un valor:
Como a risa fixo parar a guerra.
