By Liz Remmerswaal Hughes, Vicepresidente de World BEYOND WarMaio 23, 2023
Os cuáqueros de Whanganui proporcionaron amablemente as históricas pancartas de paz artesanais que dicían ('Quakers Care' and Make Peace Happen Peacefully) e letreiros de madeira de man que escribían 'PEACE' que se usaron para a xira Springbok Tour en 1981 e outras manifestacións de paz.
Gravamos un vídeo da reunión que comezou cun mihi de Niwa Short, seguido de 12 cuáqueros lendo conmovedor o noso Testemuño de Paz actualizado e concluíndo coa waiata 'Te Aroha'.
Este evento en evolución foi un recordatorio especial do traballo de paz no que os amigos tomaron parte ao longo das décadas e un recordatorio oportuno da importancia da nosa defensa da paz, que é tan importante como sempre a medida que o gasto militar do noso país aumenta cada vez máis.
Declaración sobre a PAZ realizada pola Reunión Anual de 1987
Os Amigos de Aotearoa-Nova Zelandia enviamos un saúdo afectuoso a todas as persoas deste país, e pedímoslle que considere esta afirmación, dirixida a vostede, na que todos estamos de acordo como un só. Chegou o momento de adoptar unha posición pública inequívoca sobre a cuestión da violencia.
Opoñémonos totalmente a todas as guerras, a toda preparación para a guerra, a todo uso de armas e á coacción pola forza e a todas as alianzas militares; ningún fin podería xustificar tales medios.
Opoñémonos igual e activamente a todo o que leva á violencia entre as persoas e as nacións, e á violencia contra outras especies e o noso planeta. Este foi o noso testemuño para todo o mundo durante máis de tres séculos.
Non somos inxenuos nin ignoramos a complexidade do noso mundo moderno e o impacto das tecnoloxías sofisticadas, pero non vemos ningunha razón para cambiar ou debilitar a nosa visión da paz que todos necesitan para sobrevivir e florecer nunha terra sa e abundante. .
A razón principal desta posición é a nosa convicción de que hai a de Deus en cada un que fai que cada persoa sexa demasiado preciosa para danar ou destruír.
Mentres alguén vive, sempre hai a esperanza de alcanzar a de Deus dentro deles: esa esperanza motiva a nosa procura de atopar unha solución non violenta de conflitos.
Os pacificadores tamén están potenciados polo que Deus neles. As nosas habilidades humanas individuais, a coraxe, a resistencia e a sabedoría son enormemente aumentadas polo poder do Espírito amoroso que conecta a todas as persoas.
Negarse a loitar con armas non é render. Non somos pasivos cando nos ameazan os cobizosos, os crueis, os tiranos, os inxustos.
Loitaremos para eliminar as causas do impasse e da confrontación por todos os medios de resistencia non violenta dispoñibles. Non hai garantía de que a nosa resistencia teña máis éxito ou menos risco que as tácticas militares. Polo menos os nosos medios serán axeitados ao noso fin.
Se finalmente pareceramos que fracasamos, aínda preferiríamos sufrir e morrer antes que inflixir o mal para salvarnos a nós mesmos e ao que nos estimamos. Se o conseguimos, non hai vencedor nin vencedor, pois o problema que levou ao conflito resolverase con espírito de xustiza e tolerancia.
Tal resolución é a única garantía de que non haxa máis estalido de guerra cando cada bando recupere forzas. O contexto no que tomamos esta posición neste momento é o crecente nivel de violencia que nos rodea: o maltrato infantil; violación; esposa maltratando; asaltos na rúa; disturbios; sadismo de vídeo e televisión; violencia económica e institucional silenciosa; a prevalencia da tortura; a perda de liberdades; sexismo; racismo e colonialismo; o terrorismo tanto dos guerrilleiros como dos soldados do goberno; e o desvío de vastos recursos de fondos e traballo de alimentos e benestar a fins militares.
Pero por riba de todo isto, está o almacenamento insensato de armas nucleares que en cuestión de horas poderían destruír a todos e a todo o que valoramos no noso planeta.
Contemplar tal horror pode deixarnos sentir desesperados ou apáticos, endurecidos ou blasmeados.
Instamos a todos os neozelandeses a que teñan a coraxe de enfrontarse ao desastre que os humanos están facendo no noso mundo e que teñan a fe e a dilixencia para limpalo e restaurar a orde que Deus pretende. Debemos comezar cos nosos propios corazóns e mentes. As guerras pararán só cando cada un de nós estea convencido de que a guerra nunca é o camiño.
Os lugares onde comezar a adquirir as habilidades e a madurez e a xenerosidade para evitar ou resolver conflitos son nas nosas propias casas, nas nosas relacións persoais, nas nosas escolas, nos nosos lugares de traballo e onde se toman decisións.
Debemos renunciar ao desexo de posuír outras persoas, de ter poder sobre elas e de forzar as nosas opinións sobre elas. Debemos aceptar o noso propio lado negativo e non buscar chivos expiatorios aos que culpar, castigar ou excluír. Debemos resistir o impulso polo despilfarro e a acumulación de bens.
Os conflitos son inevitables e non deben ser reprimidos nin ignorados senón tratados con dor e coidado. Debemos desenvolver as habilidades de ser sensibles á opresión e aos agravios, compartir o poder na toma de decisións, crear consenso e reparar.
Ao falar, recoñecemos que nós mesmos somos tan limitados e tan errados como calquera outro. Cando se pon a proba, cada un de nós pode quedar curto.
Non temos un plan para a paz que explique cada paso cara ao obxectivo que compartimos. En calquera situación particular, pódense tomar unha variedade de decisións persoais con integridade.
Podemos estar en desacordo coas opinións e accións do político ou do soldado que opta por unha solución militar, pero aínda así respectamos e apreciamos á persoa.
O que pedimos nesta declaración é o compromiso de facer da construción da paz unha prioridade e de facer absoluta a oposición á guerra.
O que defendemos non é exclusivamente cuáquero senón humano e, cremos, a vontade de Deus. O noso stand non pertence só a Friends, é o teu por dereito de nacemento.
Retamos aos neozelandeses a que se poñan de pé e que se conte no que non é menos que a afirmación da vida e do destino da humanidade.
Xuntos, rexeitemos o clamor do medo e escoitemos os murmurios da esperanza.
Lest we Forget - Declaración da Sociedade Relixiosa de Amigos (Quakers), Reunión Anual de Aotearoa, Nova Zelanda, Te Hāhi Tūhauwiri, maio de 2014
Na véspera das conmemoracións da Primeira Guerra Mundial, os cuáqueros de Aotearoa, Nova Zelanda, están preocupados porque a historia non se reinvente para glorificar a guerra. Lembramos a perda de vidas, a destrución do medio ambiente, a valentía de soldados, disidentes e obxectores de conciencia; lembramos a todos aqueles que aínda sofren o trauma da guerra. Tamén observamos o uso cada vez maior de recursos escasos para a guerra. En Aotearoa, Nova Zelandia, gástanse máis de dez millóns de dólares diarios para manter as nosas forzas armadas nun estado de "preparación para o combate" (1). Apoiamos activamente os procesos alternativos para resolver conflitos e violencia tanto dentro como entre as nacións. “Opoñémonos totalmente a todas as guerras, a toda preparación para a guerra, a todo uso de armas e á coacción pola forza e a todas as alianzas militares; ningún fin podería xustificar tales medios. Opoñémonos igual e activamente a todo o que leva á violencia entre as persoas e as nacións, etc.
