توسط دیوید سوانسون World BEYOND War، دسامبر 1، 2021
پنج عضو از World BEYOND War شبکه جوانان (WBWYN) از پنج قاره، همراه با مدیر آموزش WBW، به فصلی از کتاب جدید کمک کرده اند.بصورت کامل بصورت PDF در دسترس است) به نام مشکلات، تهدیدها و چالش ها برای صلح و حل تعارض، ویرایش شده توسط Joanna Marszałek-Kawa Maria Ochwat.
این کتاب یک بررسی بسیار آموزنده از نحوه کار مردم در بسیاری از نقاط جهان را ارائه می دهد که در درجه اول به معنای پایان دادن به درگیری های خشونت آمیز در داخل و نه بین کشورها است.
فصل اول توسط فیل گیتینز گردآوری شد. World BEYOND Warمدیر آموزش و پرورش، همراه با فعالان جوان صلح، سایاکو آیزکی-نوینس، کریستین اودرا، آلخاندرا رودریگز، داریا پاخوموا، و لایبا خان.
Sayako Aizeki-Nevins یک دانش آموز دبیرستانی از نیویورک است که راه خود را از فعالیت های آب و هوایی و نژادی-عدالتی به فعالیت برای صلح پیدا کرده است. او می نویسد: «امروزه، علایق اصلی من حول محور تلاقی بین تغییرات آب و هوایی، نظامی گری و جنگ می چرخد. من این علایق را از طریق کارم با WBWYN دنبال می کنم.
داریا پاخوموا اهل فدراسیون روسیه است و در حال حاضر در رشته روابط بین الملل در مقطع کارشناسی در Collegium Civitas در ورشو، لهستان تحصیل می کند.
آیزکی نوینز و پاخوموا نگرانی های مشابهی را در مورد ایالات متحده و روسیه مطرح می کنند. اولی می نویسد که در ایالات متحده اکثر جوانان به نظرسنجی ها می گویند که قصد ندارند به ارتش بپیوندند، اما تبلیغات نظامی و استخدام به شدت به این موضوع می پردازد. «استخدام کنندگان [R] سعی می کنند دانش آموزان را عمدتاً با هدف قرار دادن مناطق مدارس طبقه کارگر جذب کنند. آنها مشوق های کالج رایگان یا برای افراد غیرشهروندی، مسیری به سمت شهروندی را ترویج می کنند که می تواند از خدمت سربازی با ترخیص افتخارآمیز حاصل شود. در گذشته، استخدامکنندگان از بازیهای ویدئویی مانند بازیهای هلیکوپتر واقعیت مجازی نیز برای ایجاد حس هیجان و سرگرمی در حول فعالیتهای نظامی استفاده میکردند. این مشوقها نه تنها تصویری فریبنده و بیضرر از ارتش را ایجاد میکند، بلکه از جوانان - بهویژه جوانان غیرقانونی، اقلیتهای نژادی، و آنهایی که از پسزمینههای طبقه کارگر هستند، بهره میبرد. این شیوهها، علاوه بر برنامه درسی مغرضانه، تضمین میکند که بسیاری از جوانان برای شرکت انتقادی در بحثهای پیرامون ارتش آمریکا و جنگ به عنوان یک تمرین، مجهز نیستند.»
پاخوموا وضعیت روسیه را تا حدودی مشابه توصیف می کند: «قابل توجه است که شغل نظامی در بین جوانان روسیه بسیار محبوب است. طبق یکی از مراکز عمده تحقیقات افکار عمومی روسیه، خدمت در ارتش یکی از مشاغل بسیار مورد توجه جوانان روسی است. بسیاری از مردان جوان در سراسر کشور به دلایل عمل گرایانه ترجیح می دهند در آکادمی های نظامی به جای دانشگاه های غیرنظامی تحصیل کنند. هزینههای تحصیل عمدتاً توسط دولت پوشش داده میشود، دانشجویان معمولاً با هزینههای دولتی اسکان داده میشوند، لباس میپوشند و تغذیه میشوند و اشتغال در ارتش همیشه تضمین میشود.»
پیش نویس فقر و تبلیغات مشکلاتی هستند که مردم ایالات متحده و روسیه باید با هم به آن بپردازند.
در همان فصل از این کتاب، کریستین اودرا کار خود را برای صلح در کنیا توصیف می کند، جایی که مشکلات شامل جنگ کنونی و نه دور است. لیبا خان درباره کار صلح در هند بحث می کند. و الخاندرا رودریگز فعالیت های اخیر در کلمبیای جنگ زده را بازگو می کند و می نویسد:
[من] نمی توان استدلال کرد که پویایی اجتماعی-اقتصادی و فرهنگی کلمبیا را می توان با فرهنگ خشونت که در این کشور وجود دارد تعریف کرد. منظور من نوعی خشونت است که فراتر از خشونت فیزیکی و حکومتی است، زیرا توسط خود جامعه انجام می شود، بنابراین همدلی با درد دیگران را به حداقل می رساند و بربریت را یک اتفاق روزمره می پندارد. با این حال، دقیقاً از این نقطه است که ما به عنوان جوانان باید خود را جدا کنیم تا دیدگاهی متفاوت از جهان دنبال کنیم و در جهت فرهنگ صلح تلاش کنیم.»
این نکته حساسی است که جوانان مدام به ما می گویند. بخشی از پایان دادن به جنگ باید این باشد که جوانان را با پذیرش جنگ تلقین نکند. بخشی از کار برای صلح باید شامل الهام بخشیدن به جوانان برای انجام همین کار باشد - و الهام گرفتن از جوانانی که این کار را انجام می دهند.