جهان کشور من است: فیلم مهم و مهم در مورد جنگ گری دیویس برای شهروندی جهانی

توسط مارک الیوت استین، فوریه 8، 2018

گری دیویس در سال 1941 بازیگر جوانی در برادوی بود ، و هنگامی که آمریکا وارد جنگ جهانی دوم شد و او خود را با لباس یک سرباز واقعی دید ، برای Danie Kaye در یک موزیکال کول پورتر با عنوان "بیایید با آن روبرو شویم" در مورد افراد محاصره شده ارتش ایالات متحده ، کم مطالعه بود. . این جنگ زندگی او را تغییر خواهد داد. برادر بزرگتر دیویس ، که اکنون نیز در اروپا می جنگد ، در یک حمله دریایی کشته شد. گری دیویس در حال پرواز در مأموریت های بمب گذاری بر فراز براندنبرگ ، آلمان بود ، اما او تحمل نکرد که درست به همان اندازه که برادر عزیزش کشته شده بود ، به کشتن افراد دیگر نیز کمک می کرد. بعداً گفت: "از اینكه عضوی از آن هستم تحقیر شدم."

چیز متفاوتی در مورد این جوان روح پر روح وجود داشت ، که داستان زندگی او در یک فیلم جدید پرشور و بسیار الهام بخش به نام "جهان کشور من است" به کارگردانی آرتور کانگیس و در حال انجام دورهای جشنواره های فیلم سینمایی به امید روایت است. انتشار گسترده تر. فلاش بک هایی که فیلم را باز می کنند ، انتقالی را نشان می دهد که اکنون زندگی گری دیویس را پشت سر گذاشته است ، زیرا او همچنان در نمایش های شاد برادوی با بازیگرانی مانند ری بولگر و جک هیلی ظاهر می شود (دیویس از نظر جسمی به هر دو شباهت داشت و ممکن است حرفه ای مشابه آنها را دنبال کرده باشد) اما آرزو دارد که به یک تماس بیشتر پاسخ دهد. ناگهان ، انگار که در یک انگیزه باشد ، او تصمیم می گیرد در سال 1948 خود را شهروند جهان معرفی کند و از مطابقت با این ایده که وی یا هر شخص دیگری باید تابعیت ملی را حفظ کند ، در یک زمان در جهانی که ملت با یکدیگر پیوند ناگسستنی دارند ، خودداری می کند. به خشونت ، سوicion ظن ، نفرت و جنگ.

این جوان بدون تدبیر و آمادگی زیاد تابعیت آمریکایی خود را رها کرده و گذرنامه خود را در پاریس تحویل می دهد ، به این معنی که دیگر از نظر قانونی در فرانسه و هیچ جای دیگر در سیاره زمین استقبال نمی شود. سپس وی یک مکان زندگی شخصی را در یک نقطه کوچک از زمین در کنار رود سن در محل برگزاری سازمان ملل ایجاد می کند ، و فرانسه آن را موقتاً برای جهانیان اعلام کرده است. دیویس بلوف سازمان ملل را خوانده و اعلام می کند که به عنوان یک شهروند جهان ، این نقطه زمین باید خانه او باشد. این حادثه ای بین المللی ایجاد می کند و ناگهان مرد جوان به یک شهرت جهانی عجیب و غریب منتقل می شود. او که در خیابان یا در چادرهای موقت زندگی می کند ، ابتدا در کنفرانس سازمان ملل در پاریس و سپس در کنار رودخانه ای که فرانسه را از آلمان جدا می کند ، موفق می شود به هدف خود توجه کند و از شخصیت های بزرگ مردمی مانند ژان پل سارتر ، سیمون دو حمایت کند. بوووار ، آلبرت کامو ، آندره برتون و آندره ژید. در اوج این دوره سرگیجه آور زندگی ، جمعیت 20,000،XNUMX معترض جوان او را مورد تشویق قرار می دهند و آلبرت انیشتین و الینور روزولت او را برای کار خود ذکر می کنند.

"جهان کشور من است" روایتگر سفر زندگی گری دیویس است که در سال 2013 در سن 91 سالگی درگذشت. جای تعجب نیست که این یک سفر خشن بود. در بزرگترین لحظات تحسین عمومی ، این فیلسوف متواضع خودآموز غالباً نسبت به خود احساس انتقاد عمیقی می کند ، و دلسردی را توصیف می کند که در همان لحظات "پیروان" او (که او هرگز قصد نداشت چنین شخصی را نداشته باشد ، و خود را یک رهبر) انتظار داشت که او بداند بعد باید چه کار کند. وی دهه ها بعد در روایتی بسیار حساس روی صحنه می گوید: "من شروع به از دست دادن خودم کردم" ، که بیشتر ساختار داستان را با ادامه این فیلم غیرمعمول فراهم می کند. او در نهایت برای مدت کوتاهی در کارخانه ای در نیوجرسی کار کرد ، سپس تلاش کرد (بدون موفقیت زیادی) به مرحله برادوی برگردد و در نهایت سازمانی را به شهروندی جهان تاسیس کرد ، دولت جهانی شهروندان جهانی، که امروز به صدور گذرنامه ها و حمایت از صلح در سراسر جهان ادامه می دهد.

"جهان کشور من است" امروز یک فیلم مهم است. این ایده ها را به یاد آرمان های امیدوارکننده و حیاتی می اندازد که چند سال پس از فاجعه جنگ جهانی دوم در سال 1945 و قبل از آغاز فاجعه جنگ کره در سال 1950 گریبان جهان را گرفت. سازمان ملل متحد یک بار بر اساس این آرمان ها بنا شد. گری دیویس این لحظه را غنیمت شمرد ، سازمان ملل متحد را تحریک و تحریک کرد و اصرار داشت که مطابق قدرت سخنان والای خود در مورد صلح جهانی عمل کند و در نهایت از اعلامیه جهانی حقوق بشر به عنوان پایه و اساس سازمان ماندگار خود استفاده کند.

با تماشای این فیلم قدرتمند از نظر عاطفی امروز ، در جهانی که هنوز درگیر بی عدالتی ، فقر بی مورد و جنگ شرورانه است ، خودم را در این فکر فرو بردم که آیا در اعلامیه جهانی حقوق بشر ، که قبلاً برای گری بسیار معنی داشت ، هیچ قدرتی باقی مانده است یا نه. دیویس و بسیاری از شرکای فعال وی. مفهوم شهروندی جهانی به وضوح قوی است ، اما همچنان بحث برانگیز است و تا حد زیادی ناشناخته است. چندین شخصیت مشهور و مشهور مشهور در حمایت از میراث گری دیویس و مفهوم شهروندی جهانی در "جهان کشور من است" ظاهر می شوند ، از جمله مارتین شین و رپ یاسیین بیگ (معروف به Mos Mos). این فیلم نشان می دهد که مردم به راحتی درک مفهوم شهروندی جهانی را برای مردم توضیح می دهند - و با این وجود این مفهوم با زندگی روزمره ما کاملاً بیگانه است و به ندرت تصور می شود.

یک فکر به ذهنم رسید که در این فیلم حتی به آن اشاره نشده است ، اگرچه این فیلم این سال را به وجود می آورد که جامعه جهانی از چه ارز پول استفاده می کند. امروزه ، اقتصاددانان و سایرین با ظهور ارزهای بلاک چین مانند بیت کوین و اتریوم دست و پنجه نرم می کنند که از قدرت فن آوری اینترنت برای ایجاد زیر بنای مطمئن ارز فعال استفاده می کنند که هیچ کشور و دولتی پشتیبانی نمی کند. ارزهای بلاکچین کارشناسان مالی در سراسر جهان را دچار حیرت کرده اند و بسیاری از ما از وجود یک سیستم اقتصادی که به هویت ملی متکی نیست ، هیجان زده و نگران آنها هستیم. آیا این از خیر و شر استفاده خواهد شد؟ این پتانسیل برای هر دو کشور وجود دارد ... و این واقعیت که ارزهای بلاکچین اکنون به طور ناگهانی وجود دارد ، زیرا یک سیستم اقتصادی فراملی نشان می دهد که یکی از راه های مختلف "جهان کشور من است" حامل پیامی است که احساس می کند در سال 2018 مرتبط است.

پیام این است: ما شهروندان جهان هستیم ، خواه آن را به رسمیت بشناسیم یا نشناسیم ، و این به ما بستگی دارد که به جوامع درهم و برهم زده خود کمک کنیم آینده جامعه و شکوفایی را نسبت به آینده نفرت و خشونت انتخاب کنند. اینجا جایی است که ما احساس واردات شجاعت وجودی را داریم که جوانی به نام گری دیویس را وادار کرد تا با ترک تابعیت ملی خود در پاریس در سال 1948 ، بدون حتی تصور واضحی از اقدامات بعدی ، یک خطر شخصی باورنکردنی را بپذیرد. در حضور صحنه های خارق العاده دیویس در اواخر زندگی خود ، هنگامی که او از 34 زندانی نجات یافته صحبت می کند و خانواده ای را که بزرگ کرده با زنی که در مرز بین آلمان و فرانسه ملاقات کرده است جشن می گیرد ، همراه با تمام فعالیت های بزرگی که از آن زمان انجام داده است ، ما می بینیم که چگونه این شجاعت یک مرد بی رقص آواز و رقص و GI سابق را به یک قهرمان و نمونه ای برای دیگران تبدیل کرد.

اما صحنه های دیگر که این فیلم قدرتمند را نیز به پایان می رساند نشان می دهد که پناهندگان در سراسر جهان که برای هر چیزی مثل تسکین و عدالت که شهروندی جهانی می توانند از آن رنج می برند، به ما نشان دهند که مبارزه باقی مانده است. همانند گری دیویس در 1948 و حتی بدتر از این، این انسانها هیچ کشوری را در حقیقت و حقیقت ناپذیر ندارد. این ها انسان ها هستند که برای آنها مفهوم شهروندی جهانی ممکن است تفاوت بین زندگی و مرگ را نشان دهند. این برای آنها است که گری دیویس زندگی معاصر خود را زندگی می کند و برای آنها این است که ما باید به ایده های خود ادامه دهیم و مبارزه کنیم.

برای اطلاعات بیشتر در مورد این فیلم، یا برای دیدن تریلر، مراجعه کنید TheWorldIsMyCountry.com. این فیلم در حال حاضر تنها در جشنواره های فیلم نمایش داده می شود، اما شما می توانید یک فیلم مستند جشنواره فیلم از کل فیلم آنلاین را رایگان برای یک هفته بین فوریه 14 و فوریه 21: بازدید www.TheWorldIsMyCountry.com/wbw و رمز ورود "wbw2018" را وارد کنید. این نمایشگر همچنین اطلاعاتی در مورد نحوه نمایش این فیلم در جشنواره ای در منطقه شما ارائه می دهد.

مارک الیوت استین می نویسد برای ضربات ادبی و Pacifism21.