نوشته جیمز ویلت، بعد کانادایی، جولای 5، 2022
World BEYOND War یک نیروی حیاتی در مبارزه جهانی ضد جنگ است که به سازماندهی مبارزات علیه پایگاه های نظامی، تجارت اسلحه و نمایشگاه های تجاری امپریالیستی کمک می کند. بعد کانادایی با راشل اسمال، سازمان دهنده کانادا صحبت کرد World BEYOND War، در مورد افزایش بودجه دولت کانادا برای ارتش، اقدامات مستقیم اخیر علیه سازندگان سلاح، رابطه بین مبارزات ضد جنگ و عدالت آب و هوایی، و کنفرانس جهانی آینده #NoWar2022.
بعد کانادایی (سی دی): کانادا به تازگی یک مورد دیگر را اعلام کرد 5 میلیارد دلار هزینه نظامی برای مدرن کردن نوراد، در بالای میلیاردها دلار در بودجه های اخیر اختصاص یافته است به همراه جت های جنگنده و کشتی های جنگی جدید. این هزینه ها در مورد موقعیت و اولویت های کنونی کانادا در جهان چه می گوید و چرا باید با آن مخالفت کرد؟
راشل کوچک (RS): این اعلامیه اخیر در مورد هزینه های اضافی برای مدرن کردن نوراد فقط یک چیز دیگر در کنار افزایش مداوم هزینه های نظامی کانادا است. بسیاری از آنها در چند ماه گذشته واقعاً مشخص شدهاند. اما با نگاهی به عقب تر، از سال 2014 هزینه های نظامی کانادا 70 درصد افزایش یافته است. برای مثال، در سال گذشته، کانادا 15 برابر بیشتر از محیط زیست و تغییرات آب و هوایی برای ارتش هزینه کرد تا این هزینه ها را کمی در نظر بگیریم. ترودو ممکن است بیشتر در مورد ابتکارات خود برای مقابله با تغییرات اقلیمی صحبت کند، اما وقتی به کجا می‌روید پول‌ها را نگاه می‌کنید، اولویت‌های واقعی مشخص می‌شوند.
البته آنیتا آناند، وزیر دفاع اخیراً اعلام کرد که این هزینه ها طی پنج سال آینده 70 درصد دیگر افزایش خواهد یافت. یکی از چیزهایی که با این هزینه‌های جدید وعده داده شده برای نوراد جالب است این است که مردم از این نوع افزایش هزینه‌های نظامی دفاع می‌کنند در حالی که در مورد دفاع از «استقلال کانادا» و «داشتن سیاست خارجی خودمان» صحبت می‌کنند، و لزوماً متوجه نمی‌شوند که NORAD اساساً چنین است. در مورد ادغام کامل ارتش، سیاست خارجی و "امنیت" کانادا با ایالات متحده.
بسیاری از ما در جنبش‌های ضد جنگ کانادا در چند سال گذشته به مدت طولانی درگیر بوده‌ایم کمپین بین کانادایی تا کانادا را از خرید 88 جت جنگنده جدید باز دارد. آنچه مردم اغلب در دفاع از آن برنامه می گویند این است که "ما باید مستقل باشیم، ما باید یک سیاست خارجی مستقل از ایالات متحده داشته باشیم." در واقع ما حتی نمی‌توانیم این جت‌های بمب‌افکن پیچیده را بدون تکیه بر زیرساخت‌های مدیریت نبرد نظامی که به فضا می‌رسند، پرواز کنیم که برای عملیات کاملاً به ارتش ایالات متحده وابسته خواهیم بود. کانادا اساساً به عنوان یک یا دو اسکادران دیگر از نیروی هوایی ایالات متحده عمل می کند. این در واقع در مورد درهم تنیدگی کامل سیاست نظامی و خارجی ما با ایالات متحده است.
چیزی که در اینجا مهم است در مورد آن صحبت کنیم، همچنین تصویر گسترده تر از آنچه ما در برابر آن قرار داریم، که یک صنعت تسلیحاتی بسیار قدرتمند است، است. من فکر می کنم بسیاری از مردم ممکن است متوجه نباشند که کانادا در حال تبدیل شدن به یکی از بزرگترین دلالان اسلحه در جهان است. بنابراین از یک طرف ما در حال سرمایه گذاری و خرید سیستم های تسلیحاتی جدید بسیار گران قیمت هستیم و سپس میلیاردها سلاح تولید و صادر می کنیم. ما یک تولید کننده بزرگ سلاح هستیم و دومین تامین کننده بزرگ سلاح در کل منطقه خاورمیانه هستیم.
و این شرکت های تسلیحاتی فقط به سیاست خارجی دولت پاسخ نمی دهند. اغلب برعکس است: آنها فعالانه آن را شکل می دهند. صدها نفر از لابی‌گران صنعت تسلیحات که در حال حاضر بر سر این اطلاعیه‌های جدید به شدت در حال لابی‌گری در پارلمان هیل هستند، نه فقط برای قراردادهای نظامی جدید، بلکه در واقع شکل دادن به سیاست خارجی کانادا، برای تطبیق با این تجهیزات فوق‌العاده گران‌قیمت که آنها دارند. در حال فروش
من فکر می کنم باید توجه داشته باشیم که بسیاری از مطالبی که در مورد این خریدها و برنامه های جدید می خوانیم، بدون ذکر ناتو به طور کلی یا جنگ در اوکراین، توسط دستگاه روابط عمومی نیروهای کانادا شکل گرفته است که به معنای واقعی کلمه بزرگترین است. دستگاه روابط عمومی در کشور. آنها بیش از 600 کارمند تمام وقت روابط عمومی دارند. این همان لحظه ای است که سال ها منتظر آن بوده اند تا به آنچه می خواهند فشار بیاورند. و آنها خواهان افزایش بی نهایت هزینه های نظامی هستند. این هیچ رازی نیست.
آنها به شدت برای کانادا در حال خرید این 88 هواپیمای جنگی جدید هستند که سلاح های دفاعی نیستند: به معنای واقعی کلمه تنها هدف آنها پرتاب بمب است. آنها می خواهند کشتی های جنگی جدید و اولین پهپادهای مسلح کانادا را بخرند. و وقتی آنها این صدها میلیارد را برای این سلاح ها خرج می کنند، این تعهد به استفاده از آنها است، درست است؟ درست مانند زمانی که ما خطوط لوله می سازیم: که آینده استخراج سوخت های فسیلی و بحران آب و هوایی را تثبیت می کند. این تصمیماتی که کانادا می گیرد - مانند خرید 88 جت جنگنده جدید لاکهید مارتین F-35 - سیاست خارجی کانادا را بر اساس تعهد به جنگ با هواپیماهای جنگی برای دهه های آینده تثبیت می کند. ما در اینجا در مخالفت با این خریدها با بسیاری از موارد مخالفیم.
CD: تهاجم روسیه به اوکراین از بسیاری جهات لحظه ای است که بسیاری از این صنایع و منافع در انتظار آن بوده اند، مانند گفتمان «امنیت قطب شمال» که برای توجیه هزینه های نظامی بیشتر استفاده می شود. چگونه اوضاع از این نظر تغییر کرده است و چگونه از آنچه در اوکراین اتفاق می افتد توسط این منافع استفاده می شود؟
RS: اولین چیزی که می توان گفت همین درگیری ها در سراسر جهان است که اخیراً در صدر اخبار بوده است - و بسیاری از آنها نه - که مصیبت محض را برای میلیون ها نفر به ارمغان آورده است، امسال سود بی سابقه ای را برای تولیدکنندگان اسلحه به ارمغان آورده است. ما در مورد بزرگترین سودجویان جنگی در جهان صحبت می کنیم که امسال میلیاردها دلار به دست آورده اند. این مدیران و شرکت ها تنها افرادی هستند که در هر یک از این جنگ ها "برنده" هستند.
من در مورد جنگ در اوکراین صحبت می کنم، که در حال حاضر بیش از شش میلیون آواره را مجبور به ترک خانه های خود در سال جاری کرده است، اما من همچنین در مورد جنگ در یمن صحبت می کنم که بیش از هفت سال ادامه دارد و بیش از 400,000 غیرنظامی را کشته است. . من در مورد آنچه در فلسطین اتفاق می افتد صحبت می کنم، جایی که حداقل 15 کودک در کرانه باختری از آغاز امسال کشته شده اند - و این فقط بچه ها هستند. درگیری های بیشتری وجود دارد که ما همیشه در اخبار درباره آنها نمی شنویم. اما همه آنها فقط یک درآمد بادآورده برای این شرکت های سلاح به ارمغان آورده اند.
برای ضد امپریالیستی بودن واقعاً سخت‌تر از زمانی نیست که دولت‌های ما، غرب، بر طبل جنگ می‌کوبند. در حال حاضر مبارزه با تبلیغاتی که به این جنگ ها مشروعیت می بخشد بسیار سخت است: این جنون ملی گرایی و میهن پرستی.
من فکر می‌کنم اکنون زمانی است که چپ‌ها از تفکر سیاه و سفید خودداری کنند و با روایت‌هایی که رسانه‌ها به ما می‌گویند تنها گزینه‌ها هستند، تناسب داشته باشند. ما باید خشونت نظامی وحشتناک دولت روسیه را بدون حمایت از تشدید ناتو محکوم کنیم. فشار بر آتش بس به جای منطقه پرواز ممنوع. ما باید ضد امپریالیست باشیم، با جنگ مخالفت کنیم، از کسانی که با خشونت جنگ روبرو هستند حمایت کنیم، بدون اینکه ناسیونالیست باشیم، و هرگز با فاشیست ها متحد شویم یا برای آنها بهانه بیاوریم. ما می دانیم که "طرف ما" را نمی توان با پرچم یک دولت، هیچ دولتی بیان کرد، بلکه بر پایه یک انترناسیونالیسم، یک همبستگی جهانی از مردم متحد شده برای مقابله با خشونت است. تقریباً هر چیزی که در حال حاضر بگویید غیر از «بله، بیایید سلاح‌های بیشتری بفرستیم تا افراد بیشتری بتوانند از سلاح‌های بیشتری استفاده کنند» باعث می‌شود شما را «عروسک خیمه شب بازی پوتین» یا چیزهای بدتر از آن خطاب کنید.
اما من بیشتر و بیشتر مردم را می بینم که آنچه به ما گفته می شود تنها راه برای توقف خشونت است. هفته گذشته، نشست غول پیکر ناتو در مادرید برگزار شد و مردم با مقاومتی باورنکردنی در زمین با آن مخالفت کردند. و در حال حاضر مردم همچنین در سرتاسر کانادا به ناتو اعتراض می‌کنند و خواستار پایان دادن به جنگ هستند و از همبستگی با اوکراینی‌هایی که با تهاجم وحشیانه روسیه مواجه هستند و نیاز به صرف میلیاردها دلار بیشتر برای تسلیحات برای دامن زدن به یک مسابقه تسلیحاتی پرهزینه دارند، خودداری می‌کنند. وجود دارد تظاهرات ضد ناتو در 13 شهر کانادا و شمارش این هفته، که به نظر من باورنکردنی است.
CD: شما اخیراً در یک اقدام واقعاً بزرگ و شجاعانه در نمایشگاه تجارت جهانی دفاع و امنیت کانادا (CANSEC) در اتاوا شرکت کردید. این اقدام چگونه شکل گرفت و چرا دخالت در این نوع نمایشگاه تسلیحات مهم بود؟
RS: در آغاز ماه ژوئن، ما صدها نیرو جمع کرد برای جلوگیری از دسترسی به CANSEC - که بزرگترین نمایشگاه تسلیحاتی آمریکای شمالی است - که در کنار بسیاری از گروه ها و متحدان دیگر در منطقه اتاوا و فراتر از آن سازماندهی شده است. ما واقعاً در همبستگی با کسانی که توسط سلاح هایی که در CANSEC فروخته و فروخته می شدند، کشته، آواره و آسیب دیده بودند، سازماندهی می کردیم. همانطور که قبلاً اشاره کردم، ما با بزرگترین سودجویان جنگی جهان مخالفت می‌کردیم: افرادی که در CANSEC گرد هم آمده‌اند، افرادی هستند که از جنگ‌ها و درگیری‌ها در سرتاسر جهان که از این سلاح‌ها استفاده می‌شود، ثروت زیادی به دست آورده‌اند. بسیاری در دستان خود
ما واقعاً غیرممکن کردیم که کسی بدون مواجهه مستقیم با خشونت و خونریزی که نه تنها در آن شریک است، بلکه از آن سود می برد، وارد شود. ما توانستیم ترافیک ورود به کنوانسیون را مسدود کنیم و تاخیرهای زیادی برای شروع رویداد و برای آناند برای دادن آدرس افتتاحیه خود ایجاد کنیم. ساعت 7 صبح، دور از مرکز شهر، زیر باران شدید، روز قبل از انتخابات انتاریو بود و هنوز صدها نفر حاضر شدند تا واقعاً مستقیماً در مقابل برخی از قدرتمندترین و ثروتمندترین افراد جهان ایستادگی کنند.
CD: واکنش پلیس واقعاً تهاجمی به اقدام CANSEC وجود داشت. رابطه بین خشونت پلیس و ارتش چیست؟ چرا باید با هر دو روبرو شد؟
RS: کاملاً واضح بود که پلیس آنجا از چیزی که احساس می کرد فضای آنها و دوستانشان است دفاع می کرد. این در درجه اول یک نمایشگاه تسلیحات نظامی است، اما پلیس همچنین مشتریان اصلی CANSEC هستند و بسیاری از تجهیزاتی را که در آنجا فروخته و به فروش می‌رسند می‌خرند. بنابراین از بسیاری جهات واقعاً فضای آنها بود.
در سطح وسیع‌تر، می‌توانم بگویم که نهادهای پلیس و ارتش همیشه عمیقاً به هم مرتبط هستند. اولین و اصلی ترین شکل جنگ برای کانادا، استعمار است. زمانی که از نظر تاریخی پیگیری استعمار از طریق ابزارهای نظامی برای ایالت کانادا دشوارتر شد، آن جنگ تقریباً به همان اندازه از طریق خشونت پلیس ادامه یافت. حتی در کانادا بین پلیس و ارتش از نظر اطلاعاتی، نظارتی و تجهیزاتی که استفاده می شود، جدایی واضح وجود ندارد. این نهادهای دولتی خشن دائماً از نزدیک با هم کار می کنند.
من فکر می‌کنم در حال حاضر می‌توانیم به‌ویژه به روش‌هایی نگاه کنیم که کسانی که در خطوط مقدم آب و هوا در سراسر کانادا موضع می‌گیرند، به‌ویژه مردم بومی، نه تنها توسط پلیس بلکه توسط ارتش کانادا به طور منظم مورد حمله و نظارت قرار می‌گیرند. من فکر می کنم هرگز واضح نبوده است که چگونه نیروهای پلیس نظامی شده در شهرهای سراسر کشور خشونت وحشتناکی را اعمال می کنند، به ویژه علیه جوامع نژادپرستانه. توجه به این نکته مهم است که بسیاری از این نیروهای پلیس به معنای واقعی کلمه تجهیزات نظامی اهدایی ارتش را دریافت می کنند. در جاهایی که اهدا نمی شود، تجهیزات نظامی می خرند، آموزش نظامی می گیرند و می دهند، تاکتیک های نظامی می آموزند. پلیس کانادا اغلب حتی در عملیات نظامی به عنوان بخشی از مبادلات نظامی یا برنامه های دیگر به خارج از کشور می رود. ناگفته نماند که RCMP در اواخر دهه 1800 به عنوان یک نیروی پلیس نظامی فدرال تأسیس شد و فرهنگ نظامی آن یکی از جنبه های اصلی آن باقی مانده است. در سطح جهانی ما در حال حاضر روی چندین کمپین کار می کنیم غیرنظامی کردن پلیس.
World BEYOND War خود یک پروژه لغو است. بنابراین ما خودمان را مطلقاً به عنوان جنبش خواهر و برادری با دیگر جنبش‌های لغو لغو می‌بینیم، مانند جنبش‌هایی برای لغو پلیس و زندان‌ها. من فکر می کنم همه این جنبش ها در مورد ساختن آینده ای فراتر از خشونت دولتی و نیروهای اجباری دولتی هستند. جنگ از تمایل ذاتی انسان برای کشتن یکدیگر ناشی نمی شود: این یک اختراع اجتماعی است که توسط دولت ها و نهادها تداوم یافته است، زیرا آنها مستقیماً از آن سود می برند. ما معتقدیم که مانند دیگر اختراعات اجتماعی که برای نفع گروه های خاصی از مردم ساخته شده اند، مانند برده داری، می تواند و لغو خواهد شد. من فکر می‌کنم که ما باید یک اتحاد واقعاً قوی و مستمر با دیگر جنبش‌های لغو لغو را تقویت کنیم.
CD: World Beyond War و گروه های دیگر مانند کارگر علیه تجارت اسلحه اقدامات مستقیم واقعا شجاعانه ای انجام داده اند. من هم فکر می کنم اقدام فلسطین در بریتانیا، که اخیراً با دومین تعطیلی دائمی سایت Elbit از طریق اقدام مستقیم پایدار و باورنکردنی، به یک پیروزی بزرگ دیگر دست یافت. چه درس هایی می توانیم از این نوع تلاش های بین المللی بگیریم؟
RS: قطعاً، دیدن آنچه که افراد Shut Elbit Down انجام می دهند بسیار الهام بخش است. فوق العاده است. ما فکر می‌کنیم که نقطه تمرکز واقعاً کلیدی برای جنبش‌ها و سازماندهی ضد جنگ ما در کانادا باید به آنچه در اینجا اتفاق می‌افتد توجه کنیم که از خشونتی که ما در زمین، گاهی اوقات در آن سوی جهان می‌بینیم، حمایت می‌کند. اغلب، ما به کسانی که در خط مقدم جنگ‌ها آسیب می‌بینند نگاه می‌کنیم و ارتباطات بین نحوه شروع خشونت اغلب در شهرهای ما، در شهرک‌ها، در فضاهای ما در اینجا مبهم است.
بنابراین، ما با متحدان کار کرده‌ایم تا واقعاً بر روی این موضوع تمرکز کنیم که اقدام مستقیم و سازماندهی زمینی علیه ماشین جنگی در اینجا چگونه می‌تواند باشد؟ وقتی به آن نگاه می‌کنید، متوجه می‌شوید که برای مثال، میلیاردها دلار LAV - اساساً تانک‌های کوچک - که به عربستان سعودی فروخته می‌شوند، سلاح‌هایی که جنگ یمن را ادامه می‌دهند، ساخت لندن، انتاریو و در مورد من تقریباً در خانه ام در بزرگراه تورنتو حمل می شود. هنگامی که شما شروع به مشاهده دقیق راه هایی می کنید که جوامع، کارگران و کارگران ما مستقیماً در این تجارت اسلحه مشارکت دارند، فرصت های باورنکردنی برای مقاومت را نیز می بینید.
به عنوان مثال، ما با مردم به طور مستقیم گرد هم آمده ایم کامیون های بلوک و خطوط ریلی حمل و نقل LAV در مسیر عربستان سعودی. ما نقاشی کرده ایم مسیرهای تانک LAV در ساختمان هایی که نمایندگان مجلسی که این خریدها را تایید کرده اند، در آن کار می کنند. هر جا که بتوانیم، مستقیماً جریان این سلاح ها را به منظور همبستگی با مردم در یمن که با آنها کار می کنیم، مسدود می کنیم، اما همچنین این روابط نامرئی را قابل مشاهده می کنیم.
چند ماه پیش، یک بنر 40 فوتی از ساختمان اداری کریستیا فریلند انداختیم که روی آن نوشته شده بود «خون بر دستان شماست» تا نشان دهیم که این تصمیمات سیاسی پاک‌سازی شده که در این کنفرانس‌های مطبوعاتی فانتزی بیرون می‌آیند، واقعاً به چه معنا هستند. این بخشی از یک #CanadaStop ArmingSaudi هماهنگ شده بود روز عمل به مناسبت هفتمین سالگرد جنگ در یمن که شاهد اقدامات باورنکردنی در سراسر کشور بود که بیشتر آنها با جوامع محلی یمنی انجام شد. خوشبختانه، جنبش ضد جنگ چندین دهه نمونه هایی از مردم را دارد که اقدامات باورنکردنی انجام می دهند - در تأسیسات تسلیحات هسته ای، در تولیدکنندگان اسلحه، در خط مقدم درگیری های خشونت آمیز - تا مستقیماً بدن خود را روی خط قرار دهند. ما چیزهای زیادی برای استفاده داریم. همچنین باید بگویم که پشت همه این اقدامات مستقیم، کار بسیار غیرمعمول افرادی است که در حال تحقیق هستند، ساعت‌های ناگفته را در مقابل صفحه‌گسترده‌ها صرف می‌کنند و پایگاه‌های اطلاعاتی اینترنتی را جمع‌آوری می‌کنند تا اطلاعاتی را به دست آوریم که به ما اجازه می‌دهد در مقابل آن کامیون‌ها با تانک قرار بگیریم.
CD: رابطه نظامی گری با بحران آب و هوا چرا فعالان عدالت اقلیمی باید با جنگ و امپریالیسم مخالف باشند؟
RS: در حال حاضر، در سراسر جنبش های کانادا، کمی آگاهی در مورد برخی از این ارتباطات بین جنبش های عدالت جوی و جنبش های ضد جنگ وجود دارد که واقعاً هیجان انگیز است.
اولا، ما فقط باید بگوییم که ارتش کانادا فقط یک انتشار دهنده ظالمانه گازهای گلخانه ای است. این تا حد زیادی بزرگترین منبع همه انتشارات دولتی است و به راحتی از تمام اهداف ملی کاهش گازهای گلخانه ای کانادا مستثنی است. بنابراین ترودو هر تعداد اعلامیه را در مورد اهداف انتشار و نحوه رسیدن به آنها اعلام خواهد کرد و به راحتی بزرگترین تولیدکننده گازهای گلخانه ای دولت فدرال را حذف می کند.
فراتر از آن، اگر عمیق تر نگاه کنید، استخراج مخرب مواد برای ماشین های جنگی وجود دارد. هر چیزی که در یک منطقه جنگی روی زمین استفاده می شود، برای مثال، از معدن عناصر کمیاب خاکی یا معدن اورانیوم شروع شده است. زباله‌های سمی معدنی که در آن مکان‌ها تولید می‌شوند، به علاوه تخریب وحشتناک سیستم‌های زیست‌محیطی ناشی از خود ابتکارات جنگی وجود دارد. در سطح بسیار ابتدایی، ارتش از نظر زیست محیطی بسیار مخرب است.
اما همچنین، ما دیده‌ایم که چگونه ارتش کانادا برای حمله به کسانی که در خطوط مقدم آب‌وهوا در جزیره لاک پشت و همچنین در سراسر جهان موضع می‌گیرند، استفاده می‌شود. در بسیاری از موارد، میلیتاریسم کانادایی در سطح جهانی لزوماً شبیه سربازان کانادایی در زمین نیست، اما به نظر می رسد مانند سلاح، بودجه، حمایت دیپلماتیک برای نظامی سازی در دفاع از پروژه های استخراج منابع کانادایی. در آمریکای لاتین، روش‌هایی که میلیتاریسم کانادایی برای «امنیت‌سازی» مین‌های کانادا بسیج می‌شود و در برخی موارد مناطق نظامی کاملی از کشورها را برای محافظت از آن مین‌ها ایجاد می‌کند، بسیار قابل توجه است. میلیتاریسم کانادایی نیز به همین شکل است.
برای موفقیت جنبش‌های اقلیمی، ما باید از صحبت در مورد انتشارات نظامی فراتر برویم، بلکه باید از روش‌هایی که ارتش کانادا برای سرکوب مخالفان، دفاع از صنعت سوخت‌های فسیلی به هر قیمتی استفاده می‌کند و روش‌هایی که کانادا برای نظامی‌سازی سرمایه‌گذاری می‌کند، استفاده کنیم. مرزهای آن گزارش اخیر مؤسسه فراملی نشان داد که کانادا به طور متوسط سالانه 1.9 میلیارد دلار برای نظامی کردن مرزهای خود هزینه می کند در حالی که تنها کمتر از 150 میلیون دلار در سال برای تأمین مالی آب و هوا برای کاهش تأثیرات تغییرات آب و هوایی که منجر به مهاجرت اجباری در اولین بار شده است، کمک می کند. محل.
واضح است که اولویت دولت از نظر نظامی کردن مرزها برای دور نگه داشتن مهاجران در مقابل مقابله با بحرانی است که در وهله اول مردم را مجبور به فرار از خانه های خود می کند. البته همه اینها در حالی است که سلاح ها بدون زحمت از مرزها عبور می کنند اما مردم قادر به انجام آن نیستند.
CD: کنفرانس جهانی بدون جنگ در راه است. چرا این کنفرانس برگزار می شود و به همین ترتیب، چرا مهم است که ما رویکردی جهانی به مبارزات خود داشته باشیم؟
RS: من واقعاً در مورد این کنفرانس هیجان زده هستم: #NoWar2022. موضوع امسال مقاومت و بازسازی است. صادقانه بگویم، زمانی به نظر می رسید که ما واقعاً نیاز داشتیم نه تنها به امید به عنوان یک ایده انتزاعی، بلکه به روشی که ماریا کابا در مورد آن درباره «امید به عنوان کار سخت، امید به عنوان یک رشته» صحبت می کند، متمایل شویم. بنابراین، ما واقعاً روی این تمرکز نمی کنیم که مقاومت در برابر مجتمع نظامی-صنعتی و ماشین جنگی چگونه به نظر می رسد، بلکه بر چگونگی ساختن دنیایی که به آن نیاز داریم نیز تمرکز می کنیم و سازماندهی باورنکردنی را که در اطراف ما اتفاق می افتد و در واقع از قبل این کار را انجام می دهد، می شناسیم.
به عنوان مثال، ما با افرادی در سینجاجوینا در مونته نگرو همکاری می کنیم که این مبارزه باورنکردنی را روی زمین دارند. یک زمین آموزشی نظامی جدید ناتو را مسدود کنید. ما در حال بررسی این موضوع هستیم که چگونه پایگاه‌های نظامی را متوقف و تعطیل می‌کنید، بلکه در حال بررسی این موضوع هستیم که چگونه مردم در سراسر جهان آن سایت‌ها را برای استفاده صلح‌آمیز، برای ابزارهای مستقل و برای احیای زمین‌های بومی تغییر داده‌اند. ما در حال بررسی چگونگی غیرنظامی کردن پلیس و اجرای الگوهای جایگزین جامعه محور برای محافظت از جامعه خود هستیم. برای مثال، نمونه‌هایی را از جوامع زاپاتیستایی خواهیم شنید که سال‌هاست پلیس دولتی را کنار گذاشته‌اند. چگونه سوگیری و تبلیغات رسانه های اصلی را به چالش می کشید و همچنین نهادهای جدیدی ایجاد می کنید؟ افرادی از The Breach آن را به عنوان یک ابتکار رسانه ای جدید هیجان انگیز که در سال گذشته آغاز شده است، معرفی خواهند کرد.
من فکر می‌کنم از این طریق واقعاً هیجان‌انگیز خواهد بود که واقعاً از افرادی که در حال ساختن گزینه‌هایی هستند که می‌توانیم به آنها تکیه کنیم و رشد کنیم، بشنویم. ما مانند بسیاری از افراد دیگر چند سال پیش در آغاز همه‌گیری به یک کنفرانس آنلاین رفتیم. ما از انجام این کار بسیار ناراحت بودیم زیرا گرد هم آوردن مردم، اینکه بتوانیم اقدامات مستقیم با هم داشته باشیم، بخش اصلی سازماندهی ما در گذشته بود. اما مانند بسیاری از گروه‌های دیگر، ما از این که مردم به صورت آنلاین از بیش از 30 کشور مختلف در سراسر جهان به صورت زنده به آن ملحق شدند، شگفت‌زده شدیم. بنابراین واقعاً به گردهمایی همبستگی بین المللی تبدیل شد.
وقتی درباره مخالفت با این مؤسسات فوق‌العاده قدرتمند، مجتمع صنعتی نظامی صحبت می‌کنیم، آنها دور هم جمع می‌شوند و افراد و منابع خود را از سراسر جهان گرد هم می‌آورند تا در مورد چگونگی رشد سود لاکهید مارتین، نحوه صادرات سلاح‌های خود به همه جا، و این جنبش به عنوان یک جنبش ضد جنگ بسیار قدرتمند احساس می شود تا بتوانیم به روش های خودمان گرد هم بیاییم. جلسه افتتاحیه کنفرانس امسال یکی از اعضای هیئت مدیره ما را نشان می دهد که از کیف در اوکراین تماس گرفته است. سال گذشته، مردم از صنعا در یمن صحبت کردند و ما می‌توانستیم بمب‌هایی را بشنویم که در اطراف آنها سقوط می‌کند، که وحشتناک است اما در عین حال واقعاً قدرتمند است که به این شکل گرد هم بیایند و برخی از مزخرفات رسانه‌ها را قطع کنیم و مستقیماً از یکدیگر بشنویم.
CD: هر افکار نهایی؟
RS: نقل قولی از جورج مونبیوت وجود دارد که اخیراً در مورد نحوه مقابله با چرخش رسانه‌ها و نادیده گرفتن برخی از عقل سلیمی که در رسانه‌ها درباره نحوه محافظت از خود به ما گفته شده است، بسیار به آن فکر کرده‌ام. او اخیرا نوشتاگر زمانی برای ارزیابی مجدد تهدیدات واقعی برای امنیت ما و جدا کردن آنها از اهداف منافع شخصی صنعت تسلیحات وجود داشته باشد، همین است. من فکر می کنم این درست است.
این مصاحبه برای وضوح و مدت زمان طولانی ویرایش شده است.
جیمز ویلت یک روزنامه نگار آزاد و دانشجوی فارغ التحصیل در وینیپگ است. او نویسنده است آیا اندرویدی ها رویای خودروهای برقی را در سر می پرورانند؟ حمل و نقل عمومی در عصر گوگل، اوبر و ایلان ماسک (بین کتابهای خطوط) و آینده نوشیدن انقلاب (کتاب های تکرار شونده). می توانید او را در توییتر دنبال کنید @james_m_wilt.
