By کمپین جهانی برای آموزش صلح، جولای 26، 2020
بازیگران بتی راردون ، کوزو آکیباایاشی ، آشا هانس ، و ماویک کابرا بالله.
میزبان و تعدیل شده توسط تونی جنکینز.
ضبط شده: 25 ژوئن 2020
مناسبت پانل
سال 2020 یک سالگرد چندینمین سالگرد در خانواده های انسانی است که در تلاش برای ایجاد صلح پایدار و عادلانه در سیاره مشترک و شکننده ما هستند. همه این نشانه ها 75 سالگرد تأسیس سازمان ملل است ، سازمانی جهانی که در سالن های آن بخش اعظمی از سیاست هایی بود که چندین واقعه را که ما امسال جشن می گیریم ، آشکار شد. مهمتر از همه ، چه برای سازمان و چه برای جامعه جهانی که قرار است در خدمت آن باشد ، برجسته تر است: روند صعودی کنونی در حرکت شهروندان برای دستیابی به بسیاری از اهداف انجام شده توسط کشورهای عضو در توافق آنها با منشور سازمان ملل متحد. سال با سیاست جامعه مدنی جهانی پرتحرک و پر جنب و جوش مشخص شده است ، که در آن بهترین فرصت جهان برای زنده ماندن و شکوفایی است.
یک جامعه مدنی فعال جهانی
کمپین جهانی برای آموزش صلح به عنوان شرکت کنندگان در جنبش جهانی جامعه مدنی برای آموزش صلح ، قصد دارد ویدیوی منتشر شده در اینجا را در چارچوب این تلاش های مداوم شهروندان جهانی برای تقویت ظرفیت سازمان برای پایان دادن به "آفت جنگ" و "پیشرفت اجتماعی و استانداردهای بهتر زندگی را در آزادی بیشتر ارتقا دهید" (مقدمه منشور ملل متحد). از بدو تأسیس ، جامعه مدنی تلاش کرده است تا از نمایندگی منافع "مردم سازمان ملل" که منشور را اعلام کرده اند اطمینان حاصل کند. سازمان های مردم با شناسایی مسائل و مشکلات ، همانطور که در زندگی روزمره جوامعشان آشکار می شود ، مشکلات را از نظر تهدیدهایی که برای پیشرفت اجتماعی و آزادی بیشتر به وجود می آورند ، طرح می کنند. آنها با آموزش و ترغیب نسبت به نمایندگان کشورهای عضو ، بر بسیاری از تصمیمات مهم کمیته ها و شوراهای سازمان ملل تأثیرگذار بودند ، که در این میان موارد اصلی مربوط به حق زنان برای مشارکت سیاسی و مشارکت زنان در سیاست های صلح مهمترین است.
نقش اعضای هیئت در فعالیت های صلح زنان
این فیلم ، یک پانل چهار نفره (زیرنویس زیر را ببینید) ، اولین پست در یک سریال یک هفته ای درباره زنان ، صلح و امنیت است. این سریال در حال مشاهده برخی از اقدامات طی 75 سال سازمان ملل در راستای تحقق "حقوق برابر زن و مرد و ملت بزرگ و کوچک" ، (مقدمه) یک هدف است ، به خصوص در آغوش زنان و مواردی که به آن اشاره شده است. به عنوان "جنوب جهانی" ، به عنوان اساسی برای یک صلح عادلانه. تمرکز اصلی این پنل روی آن است قطعنامه 1325 شورای امنیت سازمان ملل درباره زنان ، صلح و امنیت به عنوان مکانیسم پیشرفت امنیت بشر نمایندگان مجلس تأکید ویژه ای بر تلاشهای مختلف جامعه مدنی برای تحقق اهداف قطعنامه در مورد دستیابی به صلح از طریق توانمندسازی سیاسی زنان دارند. این تلاش های جامعه مدنی غالبا توسط کشورهای بسیار عضو که قطعنامه را با تعجب در 30 اکتبر 2000 به تصویب رساندند خنثی شد. در حالی که بسیاری از کشورها برنامه های ملی اقدامات (NAP) را برای اجرای قطعنامه اتخاذ کرده اند ، تعداد کمی از آنها بودجه و برای در اکثر موارد ، درگیری کامل زنان در امور امنیتی همچنان محدود است ، زیرا در سراسر جهان ، دختران و زنان همچنان روزانه از درگیری مسلحانه و خشونت جنسی رنج می برند.
در زمان 15th سالروز برجام 1325 ، در برابر مقاومت دولت ، استمرار سیاست سیاسی زنان و شواهد ادامه رنج زنان در درگیری های مسلحانه ، دو نفر از اعضای هیئت (هانس و راردون) طرح و اجرای برنامه های عملی مردم را پیشنهاد دادند قصد داشتند تجارب فقدان امنیت انسانی زنان را در طراحی پیشنهادهایی که خود می توانند در صورت عدم اقدام دولت برای امنیت خود و جوامع خود انجام دهند ، وارد کنند. سه تن از اعضای هیئت (Akibayashi ، Hans و Reardon) نیز در تدوین چارچوب امنیت انسانی فمینیستی که در بحث به آن اشاره شده است ، نقش داشته اند. میزبان چهارم ، (Cabrera-Balleza) فعال ترین و موثرترین تلاش جامعه مدنی بین المللی در جهان را برای توانمند سازی زنان در همه موارد صلح و امنیت ایجاد و هدایت می کند تا اطمینان اجرای NAP ها.
کمپین جهانی آموزش صلح امیدوار است که این هیئت در مورد راههایی که افراد و جامعه مدنی می توانند در رسیدن به هدف نهایی صلح پایدار سهیم باشند ، با مشارکت کامل و مساوی زنان محقق شود ، مورد توجه بیشتر قرار گیرد.
فیلم به عنوان یک ابزار تدریس
توصیه می شود که زبان آموزان مشغول این مطالعه متن قطعنامه 1325 شورای امنیت سازمان ملل را بخوانند. اگر بررسی بیشتر قطعنامه مورد علاقه باشد ، ما مطالب موجود را از شبکه جهانی زنان صلح ساز. در صورت انجام مطالعات گسترده تر ، ممکن است شامل بازبینی قطعنامه های مختلف بعدی مربوط به سال 1325 نیز باشد.
تعریف امنیت انسانی
مربیان صلح با استفاده از این ویدئو به عنوان سؤال درباره موضوعات مربوط به زنان ، صلح و امنیت ممکن است با تشویق فراگیران به تدوین تعاریف خود از امنیت انسانی ، تعیین مؤلفه های اساسی آن و مشخص کردن چگونگی تأثیرگذاری این مؤلفه ها بر جنسیت ، بحث و تبادل نظر را تسهیل کنند. .
توانمندسازی زنان برای اقدام به منظور صلح و امنیت
چنین تعریف و بررسی عوامل جنسیتی ممکن است به عنوان مبنای بحث در مورد آنچه شهروندان انتظار دارند از کشورهای عضو سازمان ملل نسبت به تصویب سال 1325 و اطمینان از مشارکت برابر زنان داشته باشد ، مورد استفاده قرار گیرد. در نظر گرفتن مشاركت زنان ، نه تنها حل و فصل مناقشه ، بلكه به ويژه ، تعيين كردن آنچه كه شامل "امنيت ملي" است ، استعلام از رابطه آن با امنيت انساني ، و چگونگي آموزش و ترغيب دولت هاي آنها در مورد اقداماتي براي تضمين موثرتر انسان است. امنیت. این ملاحظات همچنین باید شامل زنان در کلیه سیاست های امنیتی ملی و بین المللی شود. چگونه می توان این ضرورت های شمول را تحقق بخشید؟
تهیه یک NAP مدل
با توجه به پیشینه این بحث ، ممکن است مدلی برای آنچه گروه یادگیرنده اهداف ضروری و م componentsلفه های اساسی یک برنامه اقدام ملی م effectiveثر و مرتبط (NAP) برای تحقق مفاد قطعنامه 1325 در کشور خود در نظر بگیرند ، تهیه شود. پیشنهادات اجرایی ممکن است شامل پیشنهاداتی برای انتقال هزینه های فعلی تسلیحات به تحقق مفاد پیش نویس یادگیرنده NAP باشد. همچنین پیشنهادهایی را برای ادارات دولتی که تصویب برنامه ها و سازمان جامعه مدنی را می توانند متعهد شوند تصویب کند. مطالعه دقیق تر می تواند شامل بررسی محتوای و وضعیت NAP های موجود باشد. (شبکه جهانی زنان سازنده صلح در این زمینه مفید خواهد بود.)
سخنرانان بایوس
بتی A. راردون، مدیر م Emerسس م Emerسسه بین المللی آموزش صلح است. وی در سراسر جهان به عنوان یک پیشگام در زمینه مسائل جنسیت و آموزش صلح و صلح شناخته شده است. او نویسنده: "جنسیت گرایی و سیستم جنگ" و سردبیر / نویسنده مشترک با آشا هانس از "ضرورت جنسیت" است.
"Mavic" Cabrera Balleza بنیانگذار و مدیر عامل شبکه جهانی زنان سازنده صلح است. ماویچ روند برنامه اقدام ملی فیلیپین را در مورد قطعنامه 1325 شورای امنیت آغاز كرد و همچنین به عنوان مشاور بین المللی برنامه اقدام ملی نپال خدمت كرد. وی همچنین از پشتیبانی برنامه های فنی 1325 اقدام ملی در گواتمالا ، ژاپن و سودان جنوبی پشتیبانی کرده است. وی و همکارانش پیشگام برنامه محلی سازی قطعنامه 1325 و 1820 بوده اند که به عنوان یک نمونه بهترین عمل در نظر گرفته می شود و اکنون در 15 کشور اجرا می شود.
آشا هانس، استاد سابق علوم سیاسی و مطالعات جنسیتی در دانشگاه اوتکال هند است. او همچنین یکی از بنیانگذاران مرکز توانبخشی یادبود شانتا (SMRC) است که یک سازمان داوطلبانه پیشرو در هند است و در زمینه های جنسیت و معلولیت در سطح ملی و بین المللی کار می کند. وی نویسنده و ویراستار دو کتاب اخیر است: "گشودگی های صلح: قطعنامه 1325 ، قطعنامه های زنان و امنیت در هند" و "الزام جنسیت: امنیت انسانی در مقابل امنیت کشور" که با بتی راردون تدوین مشترک کرده است.
کوزو اکیبایشی یک محقق ، مربی و فعال فمینیست صلح از ژاپن است و در آنجا استاد دانشکده تحصیلات تکمیلی مطالعات جهانی در دانشگاه دوشیشا در کیوتو است. تحقیقات وی بر روی موضوعات خشونت جنسی توسط ارتش در جوامع میزبان خارج از کشور ، نظامی سازی و خلع سلاح و از استعمار زدایی متمرکز است. او بین سالهای 2015 و 2018 رئیس بین المللی WILPF بود ، در کمیته راهبری Women Cross DMZ خدمت می کند و هماهنگ کننده کشور برای ژاپن در شبکه بین المللی زنان علیه ستیزه جویی است.
دکتری تونی جنکینز در حال حاضر مدرس تمام وقت در مطالعات عدالت و صلح در دانشگاه جرج تاون است. از سال 2001 به عنوان مدیرعامل دانشگاه فعالیت داشته است موسسه بین المللی آموزش صلح (IIPE) و از سال 2007 به عنوان هماهنگ کننده کمپین جهانی آموزش صلح (GCPE). وی از نظر حرفه ای: مدیر آموزش و پرورش ، World BEYOND War (2016-2019)؛ مدیر ، ابتکار آموزش صلح در دانشگاه تولدو (2014-16)؛ معاون رئیس جمهور در امور دانشگاهی ، آکادمی ملی صلح (2009-2014)؛ و همكار ، مركز آموزش صلح ، دانشكده معلمان دانشگاه كلمبيا (2001 تا 2010).
