توسط کارلین هاروی ، مقاومت مردمی
در نوزدهم ژوئیه لایحه فوق العاده در پارلمان انگلستان مطرح شد. پیشنهاد ،ارائه شده توسط روت کادبری ، نماینده برنتفورد و ایسلورث ، تلاش می کند به شهروندان اجازه دهد بخشی از مالیات خود را که معمولاً برای عملیات نظامی می پردازد ، به صندوق پیشگیری از درگیری تغییر دهند.
این لایحه گذشت اولین خواندن آن ، توسط کارولین لوکاس از گرین پشتیبانی می شود ، و خوانش دوم خود را در 2 دسامبر دریافت می کند. اگر این کشور موفق شود ، انگلیس به عنوان اولین کشوری که به شهروندان اجازه می دهد "جهانی را که برای آن پول می پردازید" - با فرصتی برای پرداخت صلح و نه جنگ ، سابقه تاریخی ایجاد کند.
و این می تواند آزادی دولت انگلیس برای شروع جنگ را کاهش دهد ، با کاهش توانایی مالی برای این کار.
اعتراض وجدان
در طول جنگ جهانی اول ، زمانی که خدمت سربازی برای خدمت سربازی برقرار بود ، انگلستان نیز چنین سابقه ای ایجاد کرد. در سال 1916 قانون خدمت سربازی، یکی از دلایل قانونی معافیت از خدمت این بود:
اعتراض وظیفه ای به انجام خدمت سربازی
کسانی که به دلایل وظیفه شناسی به جنگ اعتراض داشتند ، عمدتاً ماهیتی مذهبی در آن مرحله داشتند ، می توانند بر این اساس برای معافیت به دادگاه محلی مراجعه کنند. انگلستان اولین کشور برای انجام این کار.
این حق اکنون است درج شده در اعلامیه جهانی حقوق بشر و در بسیاری از کشورهای جهان.
لایحه هزینه های غیرنظامی مالیات بر درآمد هدف دارد همان اصل را گسترش دهید به پولی که مودیان انگلیس به دولت می دهند ، به دلیل تغییر ماهیت نحوه درگیری در دنیای مدرن:
امروز ما برای جنگیدن سربازی نشده ایم. در عوض ، مالیات ما برای پرداخت هزینه های نگهداری یک ارتش حرفه ای مدرن و تکنولوژی استفاده می شود.
بنابراین ما در یک سیستم کشتن توسط نیابتی شریک هستیم که با اصول تثبیت شده محافظت می کند تا افراد از اندیشه ، وجدان و دین در برابر فشار ناعادلانه دولت محافظت کنند.
گذاشتن پول در جایی که دهان شماست
به طور سنتی ، اعتراض ناشی از اعتقادات مذهبی غالباً به معنای مخالفت با جنگ ها بود ، مهم نیست که چرا این جنگ ها انجام می شود. به همین دلیل است که اعتراض وظیفه ای معمولاً با برچسب "صلح طلب" همراه بوده است ، زیرا کسانی که به دلایل مذهبی خدمات را رد می کنند بدون قید و شرط علیه خشونت بودند.
در واقع ، در ایالات متحده بسیار تعریف یک مخالف وظیفه است:
اعتراض محکم ، ثابت و صادقانه به دلیل آموزش های مذهبی و / یا اعتقاد به شرکت در جنگ به هر شکل یا حمل سلاح.
شهروندان انگلستان بسیار عادت دارند که در کشوری که قوانین سختگیرانه اسلحه در اختیار دارد ، "اسلحه نکشند". اما اینکه آیا بسیاری از مردم با اعتراض به "جنگ به هر شکل" راحت هستند و پوند مالیات خود را از پرداخت هزینه آن حذف می کنند ، جای سوال دارد.
دولت انگلیس تعریف فعلی است:
مخالف وظیفه شخصی است که می تواند نشان دهد که انجام خدمت سربازی مستلزم شرکت وی در اقدامات نظامی برخلاف اعتقادات واقعی مذهبی یا اخلاقی است.
و باعث می شود فرق بین اعتراض "مطلق" و "جزئی" ، با معنی دوم مخالفت با یک درگیری خاص.
منصفانه خواهد بود اگر فرض کنیم که بخش قابل توجهی از مردم بر این باورند که اقدام نظامی گاهی اوقات ضروری است و این کشور برای لحظات موجود به زیرساخت های نظامی موجود نیاز دارد. در واقع ، در نظرسنجی اخیر YouGov در مورد مسئله نیزه سه شاخه، ظرفیت سلاح های هسته ای انگلستان ، تعداد قابل توجهی از نظرسنجی ها نشان دهنده پشتیبانی از این سلاح ها است ، با 59٪ اظهار داشتند دکمه هسته ای را فشار دهید خودشان
با این حال ، انگلیس به تازگی تحت گزارش Chilcot در مورد جنگ عراق قرار گرفته است سهل انگاری فاحش ، دست کاریو نهفته است از طرف نخست وزیر وقت تونی بلر و کسانی که برای جنگ طبل می زنند. مطمئناً ، پس از دیدن ویرانی جنگ ، عراق ویرانه و تروریسم در حال افزایش است ، بسیاری از این فرصت لذت می برند تا اطمینان حاصل کنند که هیچ درگیری های اشتباه آینده را تأمین نمی کنند.
مخالفت با جنگ عراق شدید بود یک میلیون نفر تنها در خیابانهای لندن در 15 فوریه 2003 - 30 میلیون نفر در سراسر جهان - در اعتراض به جنگ راهپیمایی كردند. همچنین وجود دارد خصومت فراوان به بمباران هوایی دیوید کامرون در لیبی در سال 2011 ، و فشارهای اخیر او برای همین در سوریه
اما در همه این موارد صدای مردم به گوش سیاسی کر می خورد. اگر مردم بتوانند علیه این تصمیمات بی پروا و غالباً با انگیزه مشکوک از طریق پولی که به دولت بابت مالیات می دهند اعتراض کنند ، می تواند تأثیر بسزایی داشته باشد.
این امر به کسانی که مخالف چنین مداخلات نظامی هستند ، یک حس مشخص می دهد که اعتقادات آنها در حال عملی شدن است. این می تواند در انتخاب سیاستمداران برای رفتن به جنگ تأثیر بگذارد - با بخشی از وجوه خزانه داری که برای تلاش های صلح محافظت می شود. اگرچه با وجود دولت محافظه کار کنونی کاملاً امکان پذیر است ، می توان به سادگی از این وضعیت برای پیشبرد رویای ایدئولوژیک خود در زمینه برچیدن دولت استفاده کرد و بودجه را از خدمات عمومی حیاتی برداشت تا کمبود را جبران کند.
به عنوان لایحه هزینه های غیر نظامی مالیات بر درآمد ، یا لایحه صلح ، یادداشت ها، مکانیزم های موجود برای فعال کردن برنامه برای پیشبرد وجود دارد. HMRC نسبت سهم مالیاتی هر فرد را براساس درآمد محاسبه می کند. و انگلیس در حال حاضر برنامه هایی دارد که به پیشگیری از درگیری اختصاص داده شده است و می توان "مالیات صلح" را برای آنها تعیین کرد:
انگلیس در حمایت از اقدامات پیشگیری از درگیری با استفاده از ابزارهای غیر از نیروی مسلح ، رهبر جهانی است و از طریق سازوکارهایی مانند صندوق امنیت و ثبات درگیری (CSSF) ، از طریق غیر نظامی به صلح و امنیت جهانی کمک زیادی می کند.
این لایحه با اجازه دادن به شهروندان برای هدایت نسبت مالیات بر درآمد خود که به ارتش به سمت صندوق امنیتی غیر نظامی مانند CSSF و جانشینان آن هدایت می شود ، به همه شهروندان اجازه می دهد تا بتوانند با یک سیستم روشن مالیات مالیاتی داشته باشند. وجدان
این لایحه برای جلب نظر کسانی که معتقدند برخی از هزینه های نظامی ضروری است ، به برخی از تفاوت ها نیاز دارد. به راحتی می تواند به شهروندان این امکان را بدهد که مشخص کنند نسبت به پول مالیاتی خود که به طور معمول به بودجه نظامی وارد می شود ، می خواهند پس بگیرند. این نمی تواند یک پیشنهاد همه یا هیچ باشد ، در غیر این صورت سقوط خواهد کرد.
البته با مخالفت جدی طبقه سیاسی روبرو خواهد شد ، آنها دوست دارند پول ما را هر طور که دوست دارند خرج کنند. در حال حاضر ، این کشور در حوزه سیاسی برای ایجاد مالیات فرضی - اختصاص مالیات خاص برای یک هدف خاص - که دلسرد است ، در حوزه سیاسی با انتقاد روبرو شده است وجود دارد در بعضی موارد. سیاستمداران می ترسند که اگر "قانون طلایی" پارلمان که انتخاب می کند برای چه مالیاتی استفاده می شود ، شکسته شود ، خواسته های بیشتری - مانند مالیات اختصاصی برای NHS
اما ، چون پول عمومی است ، آیا باید در مورد نحوه مصرف آن حرف بیشتری داشته باشیم؟ این سوالی است که در جلسه بعدی جلسه لایحه صلح در تاریخ 2 دسامبر در پارلمان بررسی خواهد شد.
و اگر پاسخ مثبت است ، مردم ممکن است از همدستی خود در جنگ هایی که دولت می دهد ، انتخاب کنند. پول مردم صحبت را انجام می دهد و سیاستمداران چاره ای جز گوش دادن ندارند.
