توسط دیوید سوانسون World BEYOND War، فوریه 2، 2022
در سال 1929 روسیه و چین پیشنهاد جنگ را دادند. دولت‌های سراسر جهان خاطرنشان کردند که به تازگی پیمان کلوگ-بریاند را امضا و تصویب کرده‌اند که همه جنگ‌ها را ممنوع می‌کند. روسیه عقب نشینی کرد. صلح برقرار شد.
در سال 2022، ایالات متحده و روسیه پیشنهاد جنگ را دادند. دولت‌ها در سرتاسر جهان پشت این ادعا ایستادند که یک طرف یا طرف دیگر بی‌گناه و کاملاً دفاعی است، زیرا همه می‌دانند که جنگ‌های دفاعی کاملاً خوب است - این در منشور سازمان ملل آمده است. هیچکس عقب نشینی نکرد صلحی صورت نگرفت.
با این حال، فعالان صلح در دهه 1920 عمداً پیمان کلوگ-برایاند را ایجاد کردند تا همه جنگ‌ها از جمله جنگ دفاعی را ممنوع کنند، به صراحت به این دلیل که هرگز درباره جنگی نشنیده بودند که در آن هر دو طرف ادعای دفاعی نداشته باشند.
مشکل در "بهبود" این سیستم حقوقی است که توسط منشور سازمان ملل متحد وضع شده است. شما آن پیشرفت‌هایی را در نرم‌افزار وب‌سایت‌هایی که وب‌سایت شما را نابود می‌کنند، یا پیشرفت‌هایی که در F35 ایجاد می‌کنند، می‌دانید که در آن چیزها بیشتر از قبل از پیشرفت‌ها به اقیانوس سقوط می‌کنند، یا آن نام‌های جدید بهبود یافته برای تیم‌های فوتبال واشنگتن دی‌سی که در آن هوس جنگ در میان گذاشته می‌شود. بهتر از قبل؟ این نوع پیشرفتی است که ما در تغییر از ممنوعیت جنگ به ممنوعیت جنگ های بد با آن روبرو هستیم.
ناتو در حال ایجاد انبوه تسلیحات، سربازان و تمرینات جنگی است، همه به نام دفاع. روسیه در حال ایجاد انبوه تسلیحات، سربازان و تمرینات جنگی است، همه به نام دفاع. و ممکن است همه ما را بکشند.
شما معتقدید که یک طرف حق دارد و طرف دیگر اشتباه. حتی ممکن است حق با شما باشد. و ممکن است همه ما را بکشند.
با این حال مردم کشورهای ناتو خواهان جنگ نیستند. مردم روسیه خواهان جنگ نیستند. مشخص نیست که دولت های آمریکا و روسیه حتی خواهان جنگ هستند. مردم اوکراین ترجیح می دهند زندگی کنند. و حتی رئیس‌جمهور اوکراین به آرامی از جو بایدن خواسته است تا شخص دیگری را نجات دهد. با این حال هیچ کس نمی تواند به ممنوعیت جنگ اشاره کند، زیرا هیچ کس نمی داند که این ممنوعیت وجود دارد. و هیچ کس نمی تواند به ممنوعیت تهدید جنگ توسط منشور سازمان ملل اشاره کند، زیرا هر یک از طرفین از نظر فنی از طرف طرف دیگر تهدید به جنگ می کنند و ادعا نمی کنند که طرف خوب شروع کننده جنگ خواهد بود، بلکه طرف بد در شرف انجام این کار است.
به جز رسانه های ایالات متحده، آیا کسی واقعاً خواهان جنگی است که ممکن است در راه باشد؟
آلمان مخالفت خود را با این جنگ با ارسال کلاه ایمنی به اوکراین به جای اسلحه ابراز کرده است. اما آلمان به وجود پیمان کلوگ-بریاند اشاره نمی کند، زیرا این امر احمقانه است.
از این گذشته، پیمان کلوگ-برایاند نه تنها بهبود یافته، بلکه شکست خورده است. منظورم این است که به قوانین مبارزه با قتل، دزدی، تجاوز جنسی و تبلیغات جنگ نگاه کنید. به محض اینکه روی کاغذ (یا لوح های سنگی) قرار گرفتند، آن جنایات از روی زمین ناپدید شدند. اما پیمان کلوگ-برایاند (در حالی که ممکن است جنگ را به شدت کاهش داده باشد و تأثیر عمده‌ای بر عملاً پایان دادن به فتح و استعمار داشته باشد) همه جنگ‌ها را فوراً پایان نداد، و بنابراین جنگ‌ها در نهایت مشکلی ندارند. QED.
با این حال، پیمان کلوگ-برایاند در کتاب ها باقی مانده است و همه کشورهای مربوطه طرفین آن هستند. اگر اکنون تصور می‌کردیم که یک کمپین فعال برای ایجاد چنین معاهده‌ای را آغاز کنیم، به گونه‌ای به ما نگاه می‌شد که گویی در سلول‌های پرشده تعلق داریم. با این حال، قبلا ایجاد شده است، و ما حتی به آن اشاره نمی کنیم. اگر فقط کسی این کار را بکند یک کتاب بنویسید و یک سری ویدیو یا چیزی بسازید!
اما چرا به قانونی اشاره می کنیم که نادیده گرفته شده است؟ ما متفکران برتر هستیم ما به اندازه کافی باهوش هستیم که بدانیم قوانینی که به حساب می آیند همان هایی هستند که واقعاً استفاده می شوند.
بله، اما قوانینی که مردم وجود دارند تعیین می‌کنند که مردم در مورد موضوعاتی که قوانین با آنها سروکار دارند چگونه فکر می‌کنند.
اما آیا ما هنوز هم می‌توانیم جنگ‌های دفاعی واقعی داشته باشیم؟
داری اصل مطلب رو از دست میدی اسطوره جنگ های تدافعی جنگ های تهاجمی ایجاد می کند. پایگاه هایی برای دفاع از گوشه های دور زمین با جنگ های دفاعی، جنگ ایجاد می کنند. فروش سلاح به جنگ دامن می زند. هیچ طرف جنگی وجود ندارد که از سلاح های ساخت آمریکا استفاده نشود. هیچ نقطه داغی بدون ارتش ایالات متحده در ریشه آن وجود ندارد. سلاح‌های هسته‌ای به دور از ایده‌های پیچیده دفاع از چیزی یا چیزی دیگر با تخریب زمین حفظ می‌شوند.
هیچ چیز دفاعی تر از سیاست جدید ایالات متحده برای محدود کردن هزینه های نظامی خود به بیش از سه برابر دیگران نخواهد بود. هیچ چیز دفاعی تر از کنار هم قرار دادن معاهدات متلاشی شده ABM و INF، وفای به وعده ها در مورد گسترش ناتو، حفظ توافقات در مکان هایی مانند ایران، احترام به مذاکرات مینسک، پیوستن به معاهدات اصلی حقوق بشر و دادگاه کیفری بین المللی نخواهد بود.
هیچ چیز دفاعی کمتر از ریختن تریلیون ها دلار به وزارت جنگی نیست که وقتی منشور سازمان ملل روزنه ای را در ممنوعیت قانونی بدترین جنایت ایجاد شده باز کرد، نامش را به وزارت دفاع تغییر دادید.
مقاومت بدون خشونت در برابر حملات واقعی مؤثرتر از مقاومت خشونت آمیز بوده است. ما نادیده می گیریم این داده ها در حالی که فریاد می زند که ما باید همیشه از "علم" پیروی کنیم. اما چگونه این موضوع حتی با دستور کار آغازگر اصلی جنگ در جهان مرتبط است - مکانی که بیشتر احتمال دارد توسط بینندگان فاکس نیوز مورد حمله قرار گیرد تا 723مین تناسخ هیتلر؟
از آن خارج شوید، مردم. تسلی کمی برای گفتگوی برخی از ساکنان آینده جهان به این شکل خواهد بود:
من فکر می کردم در سیاره سوم از آن ستاره حیات وجود دارد.
"قبلا وجود داشت."
"چی شد؟"
همانطور که به یاد می‌آورم، آنها تصمیم گرفتند که گسترش ناتو مهم‌تر است.»
"گسترش ناتو چیست؟"
یادم نیست، اما نکته مهم این است که دفاعی بود.
##
یک دیدگاه
با اقتصاد جهانی بزرگتر از همیشه، هدف ناتو از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی چیست؟ همه انسان ها نیازهای اولیه روزانه یکسانی دارند و خونریزی همه ما یکسان است. وقتی قدرت عشق از عشق به قدرت بیشتر شود، اگر آن روز فرا رسد، صلح را در این زمین خواهیم دید.
جای تعجب نیست که من برای جهانی دعا می کنم که در آن عدالت و صلح حاکم باشد، مطمئناً این دنیایی نیست که ما در آن زندگی می کنیم. همان کاری را که انجام می دهی انجام بده، داوود! همیشه به یک دنیای بهتر امیدوار باشید!