چرا باید معاهده ای علیه استفاده از پهپادهای تسلیحاتی وجود داشته باشد؟

توسط سرهنگ ارتش ایالات متحده (Ret) و دیپلمات سابق ایالات متحده آن رایت، World BEYOND War، ژوئن 1، 2023

کنش‌گری شهروندان برای ایجاد تغییراتی در نحوه اجرای جنگ‌های وحشیانه بسیار دشوار است، اما غیرممکن نیست. شهروندان با موفقیت معاهدات مجمع عمومی سازمان ملل متحد را برای لغو سلاح های هسته ای و ممنوعیت استفاده از مین های زمینی و مهمات خوشه ای تحت فشار قرار داده اند.

البته کشورهایی که می خواهند به استفاده از این سلاح ها ادامه دهند، از الگوی اکثریت قریب به اتفاق کشورهای جهان پیروی نمی کنند و آن معاهدات را امضا نمی کنند. ایالات متحده و هشت کشور دیگر دارای سلاح هسته ای از امضای معاهده لغو سلاح های هسته ای خودداری کرده اند. به همین ترتیب، ایالات متحده و 15 کشور دیگراز جمله روسیه و چین از امضای ممنوعیت استفاده از بمب های خوشه ای خودداری کرده اند.  ایالات متحده و 31 کشور دیگر، از جمله روسیه و چین، از امضای معاهده ممنوعیت مین های زمینی خودداری کرده اند.

با این حال، این واقعیت که کشورهای «سرکش» و جنگ افروز، مانند ایالات متحده، از امضای معاهداتی که اکثریت کشورهای جهان خواهان آن هستند، سر باز می زند، افراد با وجدان و مسئولیت اجتماعی را از تلاش برای کشاندن این کشورها به سمت خود باز نمی دارد. حواس خود را به خاطر بقای نوع بشر.

ما می دانیم که با سازندگان ثروتمند تسلیحات روبرو هستیم که از طریق کمک های مالی کمپین سیاسی و سایر هدایا، لطف سیاستمداران این کشورهای جنگی را خریداری می کنند.

برخلاف این شانس‌ها، آخرین ابتکار شهروندی برای ممنوعیت یک سلاح جنگی خاص در 10 ژوئن 2023 در وین، اتریش در نشست بین المللی برای صلح در اوکراین

یکی از سلاح های جنگی مورد علاقه 21^st قرن مشخص شده است که هواپیماهای بدون سرنشین تسلیحاتی هستند. با این هواپیماهای خودکار، اپراتورهای انسانی می توانند ده ها هزار مایل دورتر باشند و از دوربین های داخل هواپیما تماشا کنند. هیچ انسانی نباید روی زمین باشد تا بررسی کند که اپراتورها چه فکر می کنند از هواپیما که ممکن است هزاران فوت بالاتر باشد می بینند.

در نتیجه تجزیه و تحلیل داده‌های نادرست توسط اپراتورهای پهپاد، هزاران غیرنظامی بی‌گناه در افغانستان، پاکستان، عراق، یمن، لیبی، سوریه، غزه، اوکراین و روسیه توسط موشک‌های هلفایر و سایر مهمات که توسط اپراتورهای پهپاد به کار می‌روند، قتل عام شدند. غیرنظامیان بی گناهی که در مجالس عروسی و تشییع جنازه شرکت می کردند توسط خلبانان هواپیماهای بدون سرنشین قتل عام شدند. حتی کسانی که برای کمک به قربانیان اولین حمله هواپیمای بدون سرنشین آمده‌اند، در چیزی که «دو ضربه‌ای» نامیده می‌شود، کشته شده‌اند.

اکنون بسیاری از نظامیان در سراسر جهان از ایالات متحده در استفاده از پهپادهای قاتل پیروی می کنند. ایالات متحده از پهپادهای تسلیحاتی در افغانستان و عراق استفاده کرد و هزاران شهروند بی گناه آن کشورها را کشت.

با استفاده از پهپادهای تسلیحاتی، نظامیان مجبور نیستند برای تأیید اهداف یا تأیید اینکه افراد کشته شده اهداف مورد نظر بوده اند، انسان روی زمین داشته باشند. برای نظامیان، پهپادها راهی امن و آسان برای کشتن دشمنانشان هستند. غیرنظامیان بی گناه کشته شده را می توان به عنوان "خسارت جانبی" با تحقیق در مورد چگونگی ایجاد اطلاعاتی که منجر به کشتار غیرنظامیان شد به ندرت تلقی کرد. اگر تصادفاً تحقیقاتی انجام شود، اپراتورهای هواپیماهای بدون سرنشین و تحلیلگران اطلاعاتی مسئولیت ترور غیرقانونی غیرنظامیان بی گناه را به عهده می گیرند.

یکی از جدیدترین و تبلیغاتی ترین حملات هواپیماهای بدون سرنشین به غیرنظامیان بیگناه در شهر کابل، افغانستان در ماه اوت 2021، در جریان تخلیه ناموفق ایالات متحده از افغانستان بود. یک اپراتور هواپیمای بدون سرنشین آمریکایی پس از ساعت‌ها تعقیب خودروی سفید رنگی که تحلیلگران اطلاعاتی گمان می‌کردند حامل بمب‌افکن احتمالی داعش-K است، در حین ورود به داخل یک مجتمع مسکونی کوچک، موشک هلفایر را به سمت آن پرتاب کرد. در همان لحظه، هفت کودک کوچک به سرعت به سمت ماشین آمدند تا مسافت باقی مانده را به داخل محوطه بروند.

در حالی که ارتش ارشد ایالات متحده در ابتدا مرگ افراد ناشناس را یک حمله پهپادی «عادلانه» توصیف کرد، در حالی که رسانه ها بررسی کردند که چه کسی در این حمله هواپیمای بدون سرنشین کشته شده است، معلوم شد که راننده خودرو زماری احمدی، کارمند بین المللی تغذیه و آموزش بوده است. یک سازمان کمک رسانی مستقر در کالیفرنیا که برنامه روزانه خود را برای تحویل مواد به نقاط مختلف در کابل انجام می داد.

وقتی او هر روز به خانه می رسید، فرزندانش از خانه بیرون می دویدند تا پدرشان را ملاقات کنند و چند فوت باقی مانده را تا جایی که او پارک می کرد سوار ماشین می شدند.  3 بزرگسال و 7 کودک کشته شدند در آنچه که بعداً به عنوان یک حمله "تأسف بار" به غیرنظامیان بی گناه تأیید شد. هیچ یک از پرسنل نظامی به خاطر اشتباهی که ده نفر بیگناه را به قتل رساند، توصیه یا مجازات نشدند.

در طی 15 سال گذشته، من سفرهایی به افغانستان، پاکستان، یمن و غزه داشته ام تا با خانواده هایی صحبت کنم که عزیزان بی گناهی توسط خلبانان هواپیماهای بدون سرنشین کشته شده اند که از صدها و نه هزاران مایل دورتر از هواپیماهای بدون سرنشین استفاده می کردند. داستان ها شبیه به هم هستند. خلبان هواپیمای بدون سرنشین و تحلیلگران اطلاعاتی، عموماً مردان و زنان جوان 20 ساله، موقعیتی را که می‌توانست به راحتی با «چکمه‌های روی زمین» حل شود، اشتباه تفسیر کردند.

اما ارتش کشتن غیرنظامیان بی گناه را آسان تر و ایمن تر از قرار دادن پرسنل خود برای ارزیابی در محل می داند. تا زمانی که ما راهی برای توقف استفاده از این سیستم تسلیحاتی پیدا نکنیم، افراد بی گناه به مرگ خود ادامه خواهند داد. وقتی هوش مصنوعی تصمیمات هدف گیری و راه اندازی را بیشتر و بیشتر می کند، خطرات افزایش می یابد.

پیش نویس معاهده اولین گام در نبرد سخت برای مهار جنگ های پهپادی از راه دور و به طور فزاینده خودکار و تسلیحاتی است.

لطفاً در کمپین بین المللی ممنوعیت پهپادهای تسلیحاتی و دادخواست / بیانیه را امضا کنید که در ژوئن در وین ارائه خواهیم کرد و در نهایت به سازمان ملل خواهیم برد.