چرا جنگ افروزان روسی و اوکراینی یکدیگر را نازی و فاشیست معرفی می کنند؟

توسط یوری شلیازنکو ، World BEYOND War، مارس 15، 2022

افزایش خصومت بین روسیه و اوکراین توافق بر سر آتش بس را دشوار می کند.

رئیس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین بر مداخله نظامی اصرار دارد و مدعی است که او اوکراین را از دست رژیمی که مانند فاشیست ها مردم خود را می کشد، آزاد می کند.

رئیس جمهور اوکراین، ولادیمیر زلنسکی، کل جمعیت را برای مبارزه با تجاوز بسیج می کند و می گوید روس ها هنگام کشتن غیرنظامیان مانند نازی ها رفتار می کنند.

رسانه های جریان اصلی اوکراین و روسیه از تبلیغات نظامی استفاده می کنند تا طرف مقابل را نازی یا فاشیست خطاب کنند و به سوء استفاده های جناح راست و میلیتاریستی آنها اشاره کنند.

تمام ارجاعات از این دست به سادگی با توسل به تصویر دشمنان اهریمنی شده از گذشته که در فرهنگ سیاسی باستانی تثبیت شده اند، «جنگ عادلانه» را مطرح می کنند.

البته می دانیم که جنگ عادلانه اصولاً نمی تواند وجود داشته باشد، زیرا اولین قربانی جنگ حقیقت است و هر روایتی از عدالت بدون حقیقت، تمسخر است. ایده کشتار جمعی و تخریب به عنوان عدالت فراتر از عقل است.

اما آگاهی از شیوه های موثر زندگی بدون خشونت و چشم انداز سیاره ای بهتر در آینده بدون ارتش و مرز، بخشی از فرهنگ صلح است. آنها حتی در توسعه یافته ترین جوامع به اندازه کافی گسترش نیافته اند، بسیار کمتر در روسیه و اوکراین، کشورهایی که هنوز خدمت اجباری دارند و به جای آموزش صلح برای شهروندی، به کودکان تربیت میهن پرستانه نظامی می دهند.

فرهنگ صلح، سرمایه گذاری کم و کم مردمی، برای مقابله با فرهنگ باستانی خشونت، بر اساس ایده های خونین قدیمی که ممکن است درست باشد و بهترین سیاست «تفرقه بینداز و حکومت کن»، مبارزه می کند.

این ایده‌های فرهنگ خشونت احتمالاً حتی قدیمی‌تر از چهره‌ها، نماد قدرت روم باستان، دسته‌ای از چوب‌ها با تبر در وسط، ابزار شلاق زدن و سر بریدن و نماد قدرت در اتحاد هستند: می‌توانید به راحتی یک چوب را بشکنید. اما نه کل بسته نرم افزاری

به تعبیری افراطی، چهره‌ها استعاره‌ای است از افراد جمع‌آوری شده خشونت‌آمیز و مصرف‌شدنی و محروم از فردیت. مدل حکمرانی با چوب. نه با دلیل و انگیزه، مانند حکومت‌داری بدون خشونت در فرهنگ صلح.

این استعاره از چهره ها بسیار نزدیک به تفکر نظامی است، به روحیه قاتلان که دستورات اخلاقی در برابر کشتار را از بین می برد. وقتی به جنگ می روید باید در این توهم باشی که همه «ما» باید بجنگیم و همه «آنها» هلاک می شوند.

به همین دلیل است که رژیم پوتین ظالمانه هرگونه مخالف سیاسی با ماشین جنگی خود را از بین می برد و هزاران معترض ضد جنگ را دستگیر می کند. به همین دلیل روسیه و کشورهای ناتو رسانه های یکدیگر را ممنوع کرده اند. به همین دلیل ملی گرایان اوکراینی تلاش زیادی کردند تا استفاده عمومی از زبان روسی را ممنوع کنند. به همین دلیل است که تبلیغات اوکراینی افسانه ای را در مورد اینکه چگونه کل جمعیت در جنگ مردمی تبدیل به ارتش شدند به شما خواهد گفت و در سکوت میلیون ها پناهنده، آوارگان داخلی و مردان 18 تا 60 ساله را که از ثبت نام اجباری پنهان شده اند نادیده می گیرد. از خروج از کشور به همین دلیل است که مردم صلح دوست و نه نخبگان سودجوی جنگ، از همه طرف در نتیجه خصومت ها، تحریم های اقتصادی و هیستری تبعیض آمیز بیشترین آسیب را می بینند.

سیاست های نظامی در روسیه، اوکراین و کشورهای ناتو، هم از نظر ایدئولوژی و هم از نظر عملکرد، شباهت هایی با رژیم های توتالیتر وحشتناک موسولینی و هیتلر دارند. البته چنین شباهت هایی بهانه ای برای جنگ یا بی اهمیت جلوه دادن جنایات نازی ها و فاشیست ها نیست.

این شباهت‌ها گسترده‌تر از هویت آشکار نئونازی است، علی‌رغم این واقعیت که برخی از واحدهای نظامی از این نوع هم در سمت اوکراین (آزوف، بخش راست) و هم در طرف روسیه (واریاگ، اتحاد ملی روسیه) جنگیده‌اند.

در گسترده‌ترین مفهوم، سیاست فاشیست‌مانند تلاش می‌کند تا کل مردم را به یک ماشین جنگی تبدیل کند، توده‌های یکپارچه جعلی که ظاهراً در انگیزه‌ای برای مبارزه با دشمن مشترکی متحد شده‌اند که همه میلیتاریست‌ها در همه کشورها در تلاش برای ساختن آن هستند.

برای رفتار فاشیست‌ها، داشتن ارتش و همه چیزهای مربوط به ارتش کافی است: هویت یکپارچه اجباری، دشمن وجودی، آمادگی برای جنگ اجتناب‌ناپذیر. دشمن شما لزوماً نباید یهودی، کمونیست و منحرف باشد. هر کسی می تواند واقعی یا خیالی باشد. جنگ طلبی یکپارچه شما لزوماً نباید از یک رهبر مستبد الهام گرفته شود. این می تواند یک پیام نفرت و یک فراخوان برای مبارزه باشد که توسط صداهای معتبر بی شماری ارائه می شود. و مواردی مانند پوشیدن صلیب شکسته، راهپیمایی با چراغ مشعل، و دیگر بازسازی های تاریخی اختیاری هستند و حتی به سختی مرتبط هستند.

آیا ایالات متحده مانند یک دولت فاشیستی به نظر می رسد زیرا دو نقش برجسته از چهره در تالار مجلس نمایندگان وجود دارد؟ نه، این فقط یک اثر تاریخی است.

ایالات متحده و روسیه و اوکراین کمی شبیه کشورهای فاشیستی به نظر می رسند زیرا هر سه دارای نیروهای نظامی هستند و آماده اند از آنها برای پیگیری حاکمیت مطلق استفاده کنند، یعنی هر کاری که می خواهند در قلمرو یا حوزه نفوذ خود انجام دهند، گویی ممکن است. درست.

همچنین، هر سه قرار است دولت‌های ملت باشند، که به معنای اتحاد یکپارچه مردم یک فرهنگ است که تحت یک دولت قادر مطلق در مرزهای جغرافیایی سخت‌گیرانه زندگی می‌کنند و به این دلیل که درگیری‌های مسلحانه داخلی یا خارجی ندارند. دولت ملت احتمالا احمقانه ترین و غیرواقعی ترین مدل صلحی است که می توانید تصور کنید، اما همچنان متعارف است.

ما به جای بازنگری انتقادی در مفاهیم باستانی حاکمیت وستفالیا و دولت ملی ویلسون، که تمام ایرادات آن توسط دولت‌های نازی و فاشیست آشکار شد، این مفاهیم را غیرقابل انکار می‌دانیم و تمام تقصیر جنگ جهانی دوم را به دوش دو دیکتاتور و یک دیکتاتور مرده می‌اندازیم. دسته ای از پیروان آنها جای تعجب نیست که بارها و بارها فاشیست ها را در این نزدیکی می یابیم و علیه آنها جنگ می کنیم و مطابق تئوری های سیاسی آنها مانند آنها رفتار می کنیم اما سعی می کنیم خودمان را متقاعد کنیم که بهتر از آنها هستیم.

برای حل مناقشه نظامی دو مسیری کنونی غرب و شرق و روسیه و اوکراین و همچنین برای توقف هرگونه جنگ و جلوگیری از جنگ در آینده، باید از تکنیک‌های سیاست غیرخشونت‌آمیز استفاده کنیم، فرهنگ صلح را توسعه دهیم و دسترسی به آموزش صلح برای نسل های بعدی ما باید تیراندازی را متوقف کنیم و شروع به صحبت کنیم، حقیقت را بگوییم، یکدیگر را درک کنیم و برای مصلحت عمومی و بدون آسیب رساندن به کسی عمل کنیم. توجیه خشونت علیه هیچ مردمی، حتی کسانی که مانند نازی ها یا فاشیست ها رفتار می کنند، مفید نیست. بهتر است در برابر چنین رفتارهای نادرستی بدون خشونت مقاومت کنیم و به افراد گمراه و مبارز کمک کنیم تا مزایای خشونت سازمان‌یافته را درک کنند. زمانی که دانش و شیوه های مؤثر زندگی مسالمت آمیز گسترده شود و همه اشکال خشونت به حداقل واقع بینانه محدود شود، مردم زمین از بیماری جنگ مصون خواهند بود.