چرا 55 سناتورهای ایالات متحده برای نسل کشی در یمن رای دادند

By دیوید سوانسون، مارس 21، 2018.

بحث و رأی روز سه‌شنبه در مجلس سنا در مورد پایان یافتن (از نظر فنی رای دادن یا نبود رای دادن به برجام) شرکت آمریکا در جنگ علیه یمن قطعاً می‌تواند به عنوان گامی به جلو ارائه شود. در حالی که سناتورهای 55 ایالات متحده رای داده برای ادامه حرکت ، 44 رای داده جدول را به پایان نرسانید. از میان آن 44 ، برخی ، از جمله "رهبران" مانند سناتور چاک شومر ، گفتند که هیچ کلمه ای در بحث نیست و فقط هنگامی که راه اشتباه پیروز شده بود ، به راه درست رأی دادند. و بعید است که برخی بگویند رای دادن به رأی دادن ، که بر اساس آن آنها به جنگ بیشتری رای می دادند ، رای می دادند. اما به راحتی می توان گفت که حداقل اکثر 44 برای پایان دادن به یک جنگ رأی می دادند - و بسیاری از آنها صریحاً چنین گفتند.

من از عبارت "پایان دادن به جنگ" استفاده می کنم ، با وجود این که عربستان سعودی می تواند بدون مشارکت آمریکا جنگ خود را ادامه دهد - تا حدودی ، زیرا این کار ساده تر است ، و تا حدی به این دلیل که کارشناسان گفته اند که عربستان سعودی نمی تواند کاری را انجام دهد مانند آنچه انجام می دهد. بدون مشارکت ارتش آمریکا در شناسایی اهداف و هواپیماهای سوخت گیری. البته این نیز صحیح است که ایالات متحده توانست از آنچه که روز سه‌شنبه در نظر گرفته شده بود فراتر رود و از تأمین هواپیما و بمب به عربستان سعودی دست بکشد و از نفوذ خود به عنوان مشتری نفت و شریک جنگ عمومی برای فشار آوردن به عربستان سعودی برای پایان دادن به جنگ استفاده کند. و محاصره را بردارید ، جنگ ممکن است کاملاً پایان یابد. و میلیون ها زندگی انسان ممکن است نجات یابد.

تیم کین سناتور ویرجینیا سالها است که طرفدار اصلی مجوز کنگره برای مجوز جنگها است و این را روشن می کند که می خواست آن جنگها را ادامه دهد اما با مجوز کنگره. این زمان متفاوت بود. کائین برای پایان دادن به مشارکت ایالات متحده در جنگ علیه یمن به آرای عمومی فشار آورد. او و حتی همکارش از ویرجینیا مارک وارنر (!) رأی دادند برای پایان دادن به جنگ ایالات متحده. من مطمئن نیستم که هیچ سناتوری از ویرجینیا قبلاً چنین کاری را انجام داده باشد. و در حقیقت ، هیچ سناتوری از هرجای دیگر تاکنون به قطعنامه ای که قبلاً براساس قانون قدرت های جنگ تصویب شده بود رأی نداد ، زیرا این اولین باری بود که هر سناتور زحمت کشید چنین چیزی را امتحان کند. کائین توییت کرد:

"میلیون ها یمن ممکن است گرسنه باشند و 10,000 به علاوه به دلیل جنگ بدون چشم انداز ، که ایالات متحده در آن گیر کرده است ، مرده اند. با افتخار از این پیشنهاد برای هدایت حذف نیروهای مسلح آمریكا حمایت می كنیم. "

"گیر افتاد"؟ فراموشش کن ، او در حال چرخیدن است.

و کائین کمترین آن را داشت. تماشای Dianne Feinstein استدلال برای پایان دادن به جنگ بسیار بود منطقه گرگ و میش جنبه ای از آن از طریق فهرست از کسانی که به "نه" رأی داده اند و آنها را دوباره در ذهن خود تعریف می کنید به عنوان افرادی که فقط در شرایط مناسب (احتمالاً از جمله عدم تضمین دستیابی به اکثریت) بعضاً برای پایان دادن به جنگ رأی می دهند. من آن پیشرفت را صدا می کنم.

اما اگر بحث را از طریق تماشا می کنید C-SPANممکن است سوال اصلی در ذهن شما نباشد "چه فعالیت های باورنکردنی ، اطلاعاتی ، حادثه ای یا شانس مردم 44 را به راه صحیح رأی داد؟" بلکه "چرا چرا افراد شاد ، با سلامتی و با سلامتی 55 فقط به لباس رأی دادند قتل عام؟ »چرا آنها؟ چرا آنها در اواسط بحث برای استراحت در جلسات احزاب سیاسی اقدام كردند و سایر قوانین را نیز قبل و بعد از این قطعنامه بحث و گفتگو كردند ، و در حالی كه رأی به نسل كشیدن می دادند ، دقیقاً مثل همه طبیعی بودند ، قدم بزنند و با هم گپ بزنند؟

واقعیت های این موضوع در بحث و گفتگو توسط بسیاری از سناتورهای آمریکایی از هر دو طرف کاملاً واضح ارائه شده است. آنها جنگ را "دروغ" اعلام کردند. آنها به خسارات وحشتناک ، کشته ها ، زخمی ها ، گرسنگی ، وبا اشاره کردند. آنها استفاده صریح و عمدی از عربستان سعودی از گرسنگی را به عنوان یک سلاح ذکر کردند. آنها به محاصره در برابر کمکهای بشردوستانه که توسط عربستان سعودی تحمیل شده ، اشاره کردند. آنها بی وقفه در مورد بزرگترین بیماری همه گیر وبا تاکنون شناخته شده اند. در اینجا یک توییت از سناتور کریس مورفی آمده است:

"لحظه كنترل روده امروز برای مجلس سنا: ما به اینكه آیا ادامه فعالیت بمباران آمریكا و عربستان سعودی در یمن كه بیش از غیرنظامیان 10,000 كشته و بزرگترین شیوع وبا در تاریخ منجر شود ، رای خواهیم داد یا خیر."

سناتور جف مرکلی از این سؤال پرسید که آیا شریک زندگی با دولت در تلاش برای گرسنگی میلیون ها نفر از مردم به اعدام و مطابق با اصول ایالات متحده آمریکا است. من یک پاسخ توییت کردم: "آیا باید به او بگویم یا منتظر باشم و بگذارم همکارانش این کار را انجام دهند؟" در پایان ، 55 از همکارانش به سؤال او پاسخ دادند و همچنین هر کتاب تاریخ می توانست انجام دهد.

مسخره بودن استدلال ها برای ادامه جنگ توسط سناتورهای کف زمین فراخوانده شد. سناتور میچ مک کانل و دیگران ادعای جیمز ماتیس توسط وزیر جنگ ("دفاع") به آنها داده اند که پایان دادن به مشارکت ایالات متحده در بمباران غیرنظامیان در یمن به معنای این است. بیش کشته های غیرنظامیان در یمن ، کمتر نیست. دیگران ادعای وکلای ترامپ را مطرح کردند و از وکیل اوباما ، هارولد کوه ، حمایت کردند که بمباران یک ملت به معنای "جنگ" یا "خصومت" نیست اگر سربازان آمریکایی در زمین شلیک نشوند.

سناتور برنی سندرز جلوی چنین مزخرفاتی را گرفت. وی توصیه کرد که به مردم یمن بگویید که با بمب های آمریکا و هواپیماهای هدف قرار گرفته و هواپیماهای آمریكا بمباران می كنند كه ایالات متحده واقعاً درگیر آن نباشد.

این عقیده که مجلس سنا باید به کمیته ای منتقل شود ، موضوعی که کمیته در سالها به آن لمس نکرده بود ، نیز به درستی از دادگاه خندید.

سناتور مایك لی به همكاران خود اطمینان داد كه پایان دادن به جنگ ایالات متحده علیه یمن به دلیل غیرقانونی بودن ، هیچ جنگ غیرقانونی آمریكا را كاهش یا متوقف نخواهد كرد. (من مطمئن هستم که شما از شنیدن این کار راحت شدید!)

به اعتقاد آنها سناتورهای مورفی و لی و سندرز کاملاً واضح بودند كه رأی دادن به جدول ، به جای آنكه مستقیماً به آن رأی دهند ، قطعنامه آنها برای پایان دادن به جنگ ، آرای ناجوانمردانه ای برای بحث و گفتگو نبودن و پیروی از قانون اساسی ایالات متحده نخواهد بود. و به اعتبار بیشتر آنها ، آنها جلوتر رفتند و قبل از رای دادن به جدول ، بحث های اساسی را پشت سر گذاشتند. در گذشته حداقل در یک بار از اوقات بارها و بارها که شاهد چنین قطعنامه هایی بودیم که در مجلس مطرح شد ، طرفداران جنگ با یکدیگر صحبت می کردند در حالی که مخالفان فقط رویه صحبت می کردند. این تغییر نیز پیشرفت داشت.

پس چرا؟ چرا سنای سنا به نسل کشی رأی داد؟ و چرا هیچ کس از آن تعجب نمی کند؟

خوب ، استدلال های سناتورها در سمت راست این بحث مطمئناً مطلبی را برای مطلوب باقی می گذارد. سندرز از کشته شدگان در جنگ های ویتنام و عراق صحبت کرد و همه آنها آمریکایی بودند. وی گفت: جنگ با ویتنام تقریباً کلیه آمریکایی ها را نابود کرد. این جنگی بود که موجب کشته شدن میلیون نفر 6 در ویتنام ، لائوس و کامبوج به علاوه 50,000 از ایالات متحده شد. اگر ما وانمود کنیم که آنها واقعاً وجود ندارند ، چگونه می توانند در مورد کشتارهای یک طرفه فکر کنند؟

سناتور تام اودال گفت كه از جنگ جهانی دوم تا زمان ریاست جمهوری دونالد ترامپ ، ایالات متحده یك رهبر شریف ، مطیع قانون ، نوعدوست در گسترش دموكراسی بود ، گرچه كاملاً كامل نبود. با بیان این جمله ، اودال به ترامپ نوعی قدرت جادویی و همچنین بازنویسی تاریخ آمریکا را به ترامپ اهدا می کند. روز سه شنبه به مردم آمریکا اجازه رای داده نشد. ترامپ هم نبود.

این قطعنامه محدود بود ، بدون شک و تردید ، و در واقع بسیاری از کسانی که به مخالفت رساندن آن رأی دادند واقعا مورد ضرب و شتم قرار نگرفتند. شاید یک قطعنامه قوی تر حتی بدتر هم شکست بخورد. یا شاید یک پرونده منسجم تر علیه جنگ اقناع تر باشد. نمی دانم. اما این تصور که شما باید از دیکتاتوری سعودی در بمباران مردم هنگامی که آن را ضد داعش می نامید ، مسلح کنید و به آن کمک کنید ، و نه هنگامی که آن را ضدحوثی می نامید ، کاری پیچیده تر از آن است که شما باید دست از مسلح شدن و کمک در کشتار انسانی بگیرید. موجودات ، ایجاد دشمنان بیشتر ، فقیر کردن مردم ، دفع منابع مالی از نیازهای بشر ، آسیب رساندن به محیط زیست ، فرسایش حاکمیت قانون ، امپراطوری کردن ریاست جمهوری ، نظامی کردن فرهنگ و مدارس و پلیس شما و همسویی دولت خود با سلطنت وحشیانه.

شاید این مورد باشد که ابتدا باید برای عموم و سپس برای سناتورها مطرح شود ، اما بسیاری از سناتورها توضیح دادند که چگونه فکر می کنند. لی در تلاش نبود تا آنها را نسبت به تعیین موارد قبلی اطمینان دهد. یکی از آنها آشکارا نگران بود که اگر سوخت رسانی به بمب افکن هایی که منازل مردم را در یک کشور منفجر می کردند به عنوان "دشمنی" شمرده شود ، آنگاه سوخت رسانی به بمب افکن هایی که منازل مردم را در هر کشور منفجر می کردند ، می تواند "خصمانه" شمرده شود و پس از آن چه نوع دنیایی خواهیم داشت ؟!

بنابراین ، رأی دادن به یک جنگ هرگز فقط رأی دادن به یک جنگ نیست. این رأی دادن است که اگر کمی قدرت این ماشین جنگ را به چالش بکشد. این سناتورها هستند پرداخت نه انجام این کار

در اینجا لیستی از سناتورها و رشوه های 2018 آنها (ببخشید ، کمک های تبلیغاتی) از فروشندگان مرگ (ببخشید ، شرکت های دفاعی) است. من نشان دادم که چگونه آنها در ارائه پرونده قطعنامه سه شنبه با Y یا N. رای دادند. رأی طرفدار جنگ Y است:

بدیهی است که باید به رأی های بیشمار و سایر اقدامات و رشوه های سالهای گذشته و با هزینه نسبی دویدن در هر ایالت و غیره توجه کرد ، اما ما در اینجا می بینیم که 51 55 بله رأی می گیرد که سود سلاح ها را دریافت می کند ، و بیشتر آنها آنها را در نزدیکی بالای یا وسط این لیست قرار دهید. و ما می بینیم که 42 از 44 بدون آرا سود تسلیحاتی دریافت می کند ، و اکثر آنها در نزدیکی وسط یا پایین این لیست هستند. از میان گیرندگان برتر 70 ، 43 بله رای داد. از میان گیرندگان 20 پایین ، 14 به هیچ رای داد.

به نظر می رسد یک عامل بزرگتر حزب سیاسی باشد ، زیرا 45 آراء 55 بله آراء جمهوری خواه بودند (به علاوه 10 دموکرات) ، و 37 از 44 بدون آرا دموکراتیک بود (به علاوه 2 مستقل و جمهوری خواه 5). اما این به سختی می تواند از بودجه جدا شود ، زیرا مبالغ فوق توسط پول های کوتاهی شده است پول آورده شده و توسط احزاب "دفاعی" که به حزب جمهوری خواهان به حزب جمهوری خواهی 1.2 میلیون دلار ، و حزب دموکرات 0.82 میلیون دلار اهدا کردند ، توسط احزاب توزیع می شود. با اطمینان می توان گفت که "رهبری" هیچ یک از طرفین به طور خصوصی از اعضای خود خواسته اند برای پایان دادن به جنگ با یمن رای دهند. به طور عمومی ، رهبری حزب جمهوری خواهان رای برای ادامه نسل کشی خواستار شدند. اگر به پارتی و پول در کنار هم نگاهی بیندازیم ، می بینیم که همه جمهوریخواهانی که رای مثبت دادند ، در لیست بسیار کم هستند ، در حالی که ارتباط رشوه با دموکرات هایی که بله رای دادند ، کمتر مشخص است. اما رأی ندادن به عنوان بخشی از اکثریت - اگر چنین اتفاقی افتاده باشد - بعید به نظر می رسید که مورد رضایت هر یک از طرفین باشد.

سپس مشکل رسانه وجود دارد. MSNBC ترویج حزب دموکرات بود خاموشدر حالی که NPR به شنوندگان خود گفت که بیگناه بیگناه عربستان سعودی محاصره شده و مورد حمله ایران شیطانی قرار گرفته است. نیویورک تایمز هیئت تحریریه بهتر از خبرنگاران خود عمل کرد. اما اگر هرگونه پوشش نقش ایالات متحده در یمن را بر تلویزیون نشان داده است ، می توانم وقتی به ایالات متحده سفر می کنم افرادی را که می دانند جنگ در یمن وجود دارد ، پیدا کنم. همانطور که هست ، تعداد معدودی پیدا می کنم که بتواند نام هرگونه جنگ فعلی ایالات متحده را اعلام کند. اگر سناتور سندرز هنگام كاندیداتوری برای ریاست جمهوری مخالف این جنگ بود ، به جای اینكه از عربستان سعودی بخواهد كه بیشتر خرج كند و دستهای خون آلود شده اش را کثیف کند ، مترقی ها این حرف را می شنیدند - و من از رئیس جمهور ساندرز حمایت می کردم.

یا چه می شود اگر عفو بین الملل ، دیده بان حقوق بشر، ACLU و سایر گروه های مدعی حمایت از حقوق بشر در مخالفت با جنگ یمن یاری کرده اند؟ یا چه می شود اگر صاحبنظران از مراجعه به گروه هایی مانند گروه های حقوق بشری متوقف شده و آنها را گروه های طرفدار جنگ-حقوق بشر و حقوق بشر بنامند؟ آیا این تفاوت ایجاد کرده است؟

درباره بقیه ما چه؟ من برای دو گروه تلاش می کنم: RootsAction.org و World Beyond War. بسیاری دیگر نیز چنین کردند. بسیاری از آنها ائتلاف های بزرگی تشکیل دادند تا بتوانند تأثیر بیشتری داشته باشند. آیا می توانستیم کارهای بیشتری انجام دهیم؟ البته. در مورد افرادی که چیزی را امضا نکرده اند ، به هر چیزی مراجعه می کنند ، به هر سناتوری تلفن یا ایمیل نمی دهند ، چه می کنید؟ سخت است که بگوییم هر یک از ما دست تمیز داریم.

اتفاق افتادم که بخوانم ستون روز چهارشنبه پیشنهاد کرد که همه از افتخار هر رئیس جمهور سابق ایالات متحده که صاحب مردم به عنوان برده است ، دست بکشند. من همه برای آن اما همان ستون به عنوان یک عامل شریف و افتخارآمیز که یک سرباز تزئین شده و "موفق" (آلمانی) است ، مطرح شده است. این مساله باعث می شود که از برده داران به عنوان "هیولا" خودداری كنم. البته قطعاً برده داری امری بزرگ است و كسانی كه این كار را انجام می دهند مسئول آن هستند. مجسمه های آنها باید همه پایین بیاید و جای ارزشمندی از جمله آنهایی که برده داری و برده داری و فعالان حقوق مدنی را جایگزین می کردند ، به جای ایده آل ، یادبود جنبش ها باشد نه افراد.

اما اگر یک روز بیاییم بدانیم که جنگ شگرف است؟ پس ما باید از طرفداران جنگ ، از جمله ستون شناسان چه کنیم؟ و من برای ساختن چیزهایی که خودم فکر کردم یک دهه یا سه سال پیش بود و حالا دیگر فکر نمی کنم؟ آیا چیزی در مورد ستایش جنگ در سالگرد حمله 2003 به عراق و در همان لحظه ای که سنای آمریکا برای کشتن مردم (غیر "سفید" یمن) رأی می دهد وجود ندارد با این حال ، آیا چنین رفتاری در ستون مخالف نژادپرستی ، نوشته شده توسط یک فعال ضد نژادپرستی ، کار چیزی غیر از هیولا نیست؟ شاید سناتورها هم هیولا نباشند. شاید ما هنوز بتوانیم آنها را دور هم جمع کنیم. ما باید امتحان کنیم