توسط کنت شیففر
چه چیزی می تواند از جنگ هسته ای بدتر باشد؟ قحطی هسته ای در پی جنگ هسته ای. و محتمل ترین جنگ هسته ای در کجا شروع می شود؟ مرز هند و پاکستان. هر دو کشور مسلح هسته ای هستند و اگرچه زرادخانه های آنها در مقایسه با ایالات متحده و روسیه "کوچک" است ، اما بسیار کشنده هستند. پاکستان حدود 100 سلاح هسته ای دارد. هند حدود 130. آنها از سال 1947 تاکنون سه جنگ داشته اند و به سختی در حال کنترل کشمیر و نفوذ در افغانستان هستند. در حالی که هند از استفاده اول خود صرف نظر كرده است ، برای هر آنچه ارزش دارد ، پاكستان این كار را نكرده است ، و اعلام كرد كه در صورت شکست قریب الوقوع توسط نیروهای متعارف هند ، ابتدا با سلاح هسته ای حمله خواهد کرد.
زنگ صابر معمول است. نواز شریف نخست وزیر پاکستان گفت که اگر مسئله کشمیر حل نشود جنگ چهارم می تواند رخ دهد و منموهان سینگ نخست وزیر هند پاسخ داد که پاکستان "در طول زندگی من هرگز در جنگ پیروز نخواهد شد."
یک چین هسته ای که در حال حاضر با هند خصومت می کند نیز می تواند به سرعت درگیری بین دو دشمن را درگیر کند و پاکستان در آستانه تبدیل شدن به یک دولت شکست خورده ناشناخته است و بنابراین به عنوان یک کشور مهاجم هسته ای خطرناک است.
کارشناسان پیش بینی می کنند که یک جنگ هسته ای بین هند و پاکستان منجر به کشته شدن حدود 22 میلیون نفر در اثر انفجار ، تشعشع حاد و طوفان های آتش شود. با این وجود ، قحطی جهانی ناشی از چنین جنگ "محدود" هسته ای منجر به دو میلیارد مرگ در طی 10 سال خواهد شد.
درست است ، قحطی هسته ای. یک جنگ با استفاده از کمتر از نیمی از سلاح های آنها ، آنقدر دوده و خاک سیاه را در هوا بلند می کند که زمستان هسته ای ایجاد می کند. چنین سناریویی از دهه 1980 شناخته شده بود ، اما هیچ کس تأثیر آن را بر کشاورزی محاسبه نکرده بود.
ابر رادیاتور بخش های گسترده ای از زمین را پوشش می دهد که درجه حرارت پایین، فصل های رشد فصول کوتاه، دمای ناگهانی محصول را کاهش می دهد، الگوهای بارش باران را تغییر داده و در حدود 10 سالانه از بین نمی رود. در حال حاضر، یک گزارش جدید بر اساس برخی از مطالعات بسیار پیچیده نشان می دهد زیان های محصول است که نتیجه و تعداد افرادی که در معرض خطر سوء تغذیه و گرسنگی قرار می گیرند.
مدل های رایانه ای کاهش گندم ، برنج ، ذرت و دانه های سویا را نشان می دهد. تولید کلی محصولات کاهش می یابد و در سال پنجم به کمترین میزان خود رسیده و به تدریج تا سال ده بهبود می یابد. ذرت و سویا در آیووا ، ایلینوی ، ایندیانا و میسوری به طور متوسط 10 درصد و در سال پنج ، 20 درصد رنج می برند. در چین ، ذرت 16 درصد ، برنج 17 درصد و گندم 31 درصد کاهش می یابد. اروپا نیز دچار افول خواهد شد.
این تأثیرات حتی بدتر از این است ، در حال حاضر تقریبا 800 میلیون انسان سو mal تغذیه در جهان وجود دارد. فقط 10 درصد کاهش کالری دریافتی آنها را در معرض خطر گرسنگی قرار می دهد. و ما طی چند دهه آینده صدها میلیون نفر را به جمعیت جهان اضافه خواهیم کرد. فقط برای اینکه با ما بمانیم صدها میلیون وعده غذایی بیشتر از آنچه اکنون تولید می کنیم نیاز داریم. دوم ، در شرایط زمستان ناشی از جنگ هسته ای و کمبود شدید غذا ، کسانی که این گروه را ترک می کنند انبوه خواهند شد. ما این مسئله را زمانی مشاهده کردیم که دو سال پیش تولید خشکسالی کاهش یافته بود و چندین کشور صادر کننده غذا صادرات خود را متوقف کردند. اختلال اقتصادی در بازارهای مواد غذایی شدید خواهد بود و قیمت مواد غذایی همانطور که در آن زمان افزایش یافته است افزایش خواهد یافت و میلیون ها خوراک موجود را از دسترس خارج می کند. و آنچه در پی قحطی رخ می دهد بیماری اپیدمی است.
"قحطی هسته ای: دو میلیارد نفر در معرض خطر هستند؟" گزارشی از فدراسیون جهانی جوامع پزشکی ، پزشکان بین المللی برای جلوگیری از جنگ هسته ای (دریافت کنندگان جایزه صلح نوبل ، 1985) و وابسته به آنها در آمریکا ، پزشکان برای مسئولیت اجتماعی است. آنلاین است درhttp://www.psr.org/resources/two-billion-at-risk.html آنها هیچ تبر سیاسی برای سنگ زنی ندارند. تنها نگرانی آنها سلامتی انسان است.
چه کاری می توانی انجام بدهی؟ تنها راهی که به خود اطمینان خواهیم داد این فاجعه جهانی اتفاق نخواهد افتاد ، پیوستن به جنبش جهانی برای از بین بردن این سلاح های کشتار جمعی است. با کارزار بین المللی لغو سلاح های هسته ای شروع کنید (http://www.icanw.org/) ما برده داری را از بین بردیم. ما می توانیم از شر این ابزارهای وحشتناک تخریب خلاص شویم.
+ + +
کنت شیففر، Ph.D.، (kshifferd@centurytel.net) مورخی است که 25 سال در کالج Northland کالج ویسکانسین تاریخ و اخلاق زیست محیطی را تدریس می کند. او نویسنده کتاب "از جنگ به صلح: راهنمای صد سال آینده" (مک فارلند ، 2011) است و توسط PeaceVoice منتشر می شود.
