آنچه ترامپ و بایدن باید در جنگ علیه ویتنام انجام داده باشند

By دیوید سوانسونسپتامبر 26، 2020

دونالد ترامپ و جو بایدن ورزشکار بودند چه کسی تعویق و معافیت مشکوک مبتنی بر پزشکی برای شرکت در کشتار جمعی مردان ، زنان و کودکان ویتنامی ، لائوتی و کامبوجی.

انتقاد رایج از یکی یا دیگری از آنها ، مبتنی بر وفاداری حزبی ، این است که وی باید در قتل عام شرکت کرده باشد. زیر سوال بردن این مفهوم ، اغلب در آگهی hominem حملات علیه سوال کننده: اما شما در آنجا نبودید ، نمی توانید بدانید که چه کاری انجام می دادید و غیره

اما ما می دانیم که هزاران مرد جوان چه کردند: آنها از رفتن امتناع کردند. بسیاری ترجیح دادند که از ادامه کار خودداری کنند و ترجیح می دهند از تعویق های موجود استفاده نکنند.

در 8 اکتبر ، شما می توانید فیلم را به صورت آنلاین نمایش دهید پسرانی که نه گفتند.

چرا مردم برای موضع گیری در برابر قتل عام 5 سال زندان را به خطر می اندازند؟

همانطور که ترامپ ادعا می کند همه آنها بازنده و مکنده بودند؟

فیلم را ببینید و نظر خود را ببینید. به صحبت های آنها گوش دهید. آنها یک انتخاب اخلاقی آگاهانه و آگاهانه انجام دادند و آن را به روشنی و اقناعی بیان کردند. این یک گزینه قابل فهم عمومی بود که ترامپ و بایدن انتخاب نکردند.

دن السبرگ از یک پیش نویس مقاومت در زندان بازدید کرد و اگر از انتشار اسناد پنتاگون خجالت نکشید ، از او الهام گرفت. نه ترامپ و نه بایدن به هیچ وجه تحت تأثیر قرار نگرفته اند.

مرد جوانی در این فیلم که می توانست از نظر جسمی شکست بخورد ، درست مثل ترامپ و بایدن ، به جای انتخاب پیش نویس تصمیم گرفت ، توضیح داد که از هیچ چیز طفره نمی رود ، بلکه با آن مقابله می کند.

پیش نویس امتناع غالباً ناشی از فعالیتهای غیر خشونت آمیز شجاعانه جنبش حقوق مدنی بود - جنبشی که بواسطه اقدامات غیر خشونت آمیز علیه جداسازی در زندانها توسط مقاومت کنندگان به جنگ جهانی دوم منتقل شد. به گفته ویتنامی ها بسیاری از جنبش های صلح و عدالت در زمان جنگ آمریکا ، هم با نژادپرستی و هم با جنگ مخالف بودند. SNCC پیش نویس امتناع را تبلیغ کرد و بیشتر گروه های حقوق مدنی آن را نکوهش کردند. SNCC یک کتاب مصور تولید کرد تا به هر حال آن را تبلیغ کند.

خطر در امتناع از القا real واقعی بود. متوسط ​​مجازات زندان سه سال بود. با این وجود تعداد افرادی که از القاusing امتناع می ورزند سال به سال در طول جنگ افزایش یافت. جنبش مقاومت در برابر پیش نویس دادگاه ها را تحت فشار قرار داد. افراد به دلیل تعدادشان محکوم نشدند یا کیفرخواست ندیدند. 570,000،200,000 مقاومت یا طفره رفتند. 20,000 به طور رسمی امتناع کردند. 8,000،4,001 مورد کیفرخواست قرار گرفتند. XNUMX نفر محکوم شدند. XNUMX،XNUMX نفر به زندان فرستاده شدند.

پسرانی که نه گفتند  سایر بخشهای جنبش صلح را کوتاه می کند ، اما در مورد امتناع پیش نویس کار بسیار خوبی انجام می دهد ، با فیلمهایی از زمان اقدامات انجام شده و دلایلی که باعث می شود مردان جوان در خارج از دفاتر پیش نویس پرواز کنند ، از تأثیر عواملی که باعث تغییر ذهن آنها شده است ، وی که در آخرین لحظه ممکن است ، از تجمع با سوزاندن کارتهای پیش نویس ، مسدود کردن اتوبوسهای پر از افراد محروم ، از اهمیت شخصیتهای عمومی مانند محمد علی ، جوآن بائز و بنیامین اسپوک ، از اقدامات انجام شده توسط بریگان ، خودداری کرد.

این داستان مهمی است که به خوبی روایت شده است. آن را تماشا کنید.

اما درسهای اشتباه نگیرید.

در این فیلم مرگ ایالات متحده ذکر شده است اما ویتنامی ذکر نشده است. غیر قابل توجیه است کشته شدگان ایالات متحده 1.6٪ از کشته شدگان بودند. یک مطالعه در سال 2008 توسط دانشکده پزشکی هاروارد و انستیتوی سنجش و ارزیابی بهداشت در دانشگاه واشنگتن 3.8 میلیون مرگ و میر ناشی از خشونت ، جنگ و غیرنظامی ، شمال و جنوب ، طی سالهای درگیری آمریکا در ویتنام تخمین زده شده است. تعداد کشته شدگان غیرنظامی بیش از کشته های رزمی بود که در حدود دو سوم از کل کشته ها بود. تعداد مجروحان بسیار بیشتر بود و با توجه به سوابق بیمارستان ویتنام جنوبی ، یک سوم آنها زنان و یک چهارم کودکان زیر 13 سال بودند. تلفات ایالات متحده شامل 58,000 کشته و 153,303 زخمی ، به علاوه 2,489 مفقود بود. 3.8 میلیون نفر از جمعیت 40 میلیون نفری تقریباً 10 درصد ضرر دارند. جنگ به کشورهای همسایه سرازیر شد. بحران پناهندگان به وقوع پیوست. آسیب های زیست محیطی و مرگ و میر به تأخیر افتادن ، اغلب به دلیل عامل نارنجی ، تا امروز ادامه دارد. ارقام بالا شامل مرگ لائوتی و کامبوج یا مرگ ویتنامی ها ، لائوتی ها ، کامبوجی ها و آمریکایی ها بعداً بر اثر جراحات مربوط به جنگ یا خودکشی های مربوط به جنگ نیست.

این فیلم در مورد پیش نویس یا سرویس انتخابی امروز یا اقدامات گسترش ثبت نام پیش نویس برای زنان اظهار نظری نمی کند. اما بسیاری از طرفداران صلح به طور اشتباهی از این پیش نویس به عنوان راهی فرض شده برای صلح حمایت می کنند. اگرچه بخش عمده ای از جنبش صلح که آنها به یاد می آورند مقاومت در برابر پیش نویس بود ، اما آنها معتقدند این پیش نویس الهام بخش جنبش صلح است که به پایان جنگ کمک کرد.

آنها نه تنها اشاره نمی کنند که تمرکز بر مقاومت در برابر مقاومت ممکن است در تغییر از جنگ زمینی به جنگ هوایی کمک کرده باشد ، که منجر به کشته شدن بیشتر ، نه تعداد کمتری می شود ، بلکه همچنین تمایلی به ذکر مقیاس گسترده جنگ ندارند با پیش نویس تسهیل شد.

من بسیار متقاعد شده ام که جنبش صلح، جنگ ویتنام را به پایان رسانده و به پایان نرسانده است، به جای آنکه رییس جمهور را از مقام خود حذف کند، کمک به تصویب قوانین پیشرونده دیگر، آموزش عمومی، برقراری ارتباط با جهان، ، و - آه، به هر حال - پایان دادن به پیش نویس. و من تردید دارم که این پیش نویس به ایجاد جنبش صلح کمک کرده است. اما پیش از این جنگ به خاتمه جنگ کمک نکرده است ، جنگ به مراتب بیشتر از هر جنگی به استثنای جنگ در کنگو آسیب دیده است.

ما می توانیم برای پیش نویس پایان جنگ تشویق کنیم ، اما چهار میلیون ویتنامی به همراه لائوتی ها ، کامبوجی ها و بیش از 50,000،1973 سرباز آمریکایی در این کشور کشته شدند. و با پایان جنگ ، مرگ همچنان ادامه داشت. تعداد بیشتری از سربازان آمریکایی به خانه برگشتند و خود را کشتند تا اینکه در جنگ کشته شده باشند. کودکان هنوز توسط عامل نارنجی و سایر سموم استفاده شده تغییر شکل می دهند. کودکان هنوز هم با مواد منفجره ای که پشت سر گذاشته اند از هم پاشیده می شوند. اگر جنگ های بیشماری را در بسیاری از کشورها جمع کنید ، ایالات متحده برای خاورمیانه مرگ و رنج برده است تا در ویتنام برابر یا فراتر رود ، اما در هیچ یک از جنگ ها چیزی به اندازه سربازان آمریکایی که در ویتنام استفاده می شد ، استفاده نشده است. اگر دولت آمریكا پیش نویس را می خواست و معتقد بود كه می تواند با شروع طرح مقابله كند ، لازم بود. در صورت وجود هرگونه پیش نویس ، قتل را مهار کرده است. ارتش ایالات متحده پیش نویس را به تلاش های میلیاردی موجود خود برای جذب نیرو اضافه می کند ، نه اینکه یکی را جایگزین دیگری می کند. و تمرکز به مراتب بیشتر ثروت و قدرت نسبت به سال XNUMX به خوبی اطمینان می دهد که فرزندان فوق العاده نخبه سربازی نخواهند شد.

پیش نویس نظامی از سال 1973 در ایالات متحده مورد استفاده قرار نگرفته است. ماشین آلات پیش نویس در جای خود باقی مانده است و سالانه حدود 25 میلیون دلار برای دولت فدرال هزینه دارد. مردان بالای 18 سال از سال 1940 (به استثنای بین 1947 و 1948 و بین 1975 تا 1980) برای ثبت نام در پیش نویس لازم است و هنوز هم هستند و هیچ گزینه ای برای ثبت نام به عنوان مخالفت با وجدان و یا انتخاب خدمات عمومی مولد صلح آمیز ندارند. تنها دلیل ثابت نگه داشتن سرویس انتخابی این است که ممکن است پیش نویس دوباره راه اندازی شود. در حالی که بیشتر دولت های ایالت ها ادعا می كنند كه انجام ثبت نام خودكار به صورت خودكار مشكل زیادی دارد ، آنها پیش نویس ثبت نام را برای مردان به صورت خودكار انجام داده اند. این نشان می دهد که کدام ثبت نام در اولویت است.

همه ما با استدلال خواسته فعالان صلح برای پیش نویس آشنا هستیم ، استدلالی که چارلز رنجل ، نماینده کنگره ، هنگام پیشنهاد راه اندازی پیش نویس چند سال پیش مطرح کرد. جنگ های آمریكا ، در حالی كه تقریباً منحصراً بیگانگان بی گناه را به قتل می رساند ، هزاران سرباز آمریكایی را كه به طور نامتناسبی از میان افرادی كه فاقد گزینه های مناسب آموزشی و شغلی هستند ، كشته و زخمی و صدمه می زند. یک پیش نویس منصفانه ، به جای پیش نویس فقر ، - اگر نه دونالد ترامپز ، دیک چنیز ، جورج دبلیو بوشز ، یا بیل کلینتونز و جو بایدنز - اگر نه امروزه. برخی از فرزند نسبتا افراد قدرتمند به جنگ. و این باعث ایجاد مخالفت می شود و این مخالفت باعث پایان جنگ می شود. به طور خلاصه این بحث است. من فکر می کنم این صادقانه اما گمراه است.

تاریخ آن را تحقق نمی بخشد. پیش نویس های جنگ داخلی آمریكا (هر دو طرف) ، دو جنگ جهانی و جنگ كره با وجود بزرگتر بودن و در بعضی موارد منصفانه تر از پیش نویس در طول جنگ آمریكا به ویتنام ، به این جنگ ها پایان نداد. آن پیش نویس ها مورد تحقیر و اعتراض قرار گرفتند ، اما جان آنها را گرفتند. آنها جان انسان ها را نجات ندادند. ایده پیش نویس به طور گسترده ای حتی قبل از هر یک از این پیش نویس ها به عنوان یک حمله ظالمانه به حقوق اساسی و آزادی ها در نظر گرفته شد. در حقیقت ، پیش نویس پیشنهادی در كنگره با تقبیح آن به عنوان خلاف قانون اساسی ، با وجود این واقعیت كه شخصی كه واقعاً کتبی بیشتر قانون اساسی نیز رئیس جمهوری بود که پیشنهاد ایجاد پیش نویس را داشت. در آن زمان دانیل وبستر ، نماینده کنگره ، در صحن مجلس (1814) گفت: "دولت ادعا می کند که با اجبار ، صف های ارتش منظم را پر می کند ... آقا این با شخصیت دولت آزاد سازگار است؟ آیا این آزادی مدنی است؟ آیا این شخصیت واقعی قانون اساسی ما است؟ نه ، آقا ، واقعاً اینگونه نیست ... در کجای قانون اساسی نوشته شده است ، در چه ماده یا بخشی از آن آمده است که شما می توانید فرزندان را از والدین آنها و والدین را از فرزندان خود بگیرید و آنها را مجبور به نبرد در جنگ های دیگر کنید. جنگ ، که در آن حماقت یا شرارت دولت ممکن است آن را درگیر کند؟ این قدرت در چه پنهانی پنهان شده است ، که اکنون برای اولین بار است ، با جنبه ای فوق العاده و سرشار از ظرافت ، برای زیر پا گذاشتن و از بین بردن عزیزترین حقوق آزادی شخصی؟ " هنگامی که پیش نویس در زمان جنگ های جهانی و اولین جنگ جهانی به عنوان اقدام اضطراری زمان جنگ پذیرفته شد ، هرگز در زمان صلح قابل تحمل نبود. (و هنوز جایی در قانون اساسی یافت نمی شود.) فقط از سال 1940 (و طبق یک قانون جدید در سال 48) ، زمانی که FDR هنوز در حال کار بر روی دستکاری ایالات متحده در جنگ جهانی دوم بود ، و در طول 75 سال پس از آن در زمان جنگ دائمی ، ثبت نام "خدمات انتخابی" برای دهه ها بدون وقفه انجام شده است. ایالات متحده از سال 1940 تا 1973 پیش نویس فعالی داشت و هیچ جنگی را متوقف نکرد. پیش نویس فعال در سال 73 به پایان رسید ، اما جنگ علیه ویتنام تا سال 75 ادامه داشت. پیش نویس ماشین بخشی از فرهنگ جنگ است که باعث می شود مهد کودک ها با پرچم بیعت کنند و مردان 18 ساله برای ابراز تمایل خود برای خاموش کردن و کشتن مردم به عنوان بخشی از پروژه های دولت مشخص نشده در آینده ثبت نام کنند. دولت از قبل شماره ، جنسیت و سن تأمین اجتماعی شما را می داند. هدف از ثبت پیش نویس در بیشتر موارد عادی سازی جنگ است.

مردم برای این خونریزی کردند. وقتی حقوق رأی دادن تهدید می شود ، هنگامی که انتخابات خراب می شود ، و حتی هنگامی که به ما گوشزد می شود که دماغ خود را نگه داریم و به یکی یا دیگری از نامزدهای خدای ناخوشایند که مرتباً پیش روی ما قرار می گیرند رأی دهیم ، چه چیزی به ما یادآوری می شود؟ مردم برای این خونریزی کردند. مردم جان خود را به خطر انداختند و جان خود را از دست دادند. مردم با شیلنگ آتش نشانی و سگ روبرو شدند. مردم به زندان رفتند. درست است. و به همین دلیل است که ما باید مبارزه را برای انتخابات عادلانه و آشکار و قابل تأیید ادامه دهیم. اما فکر می کنید مردم برای حق نرفتن به جنگ چه کردند؟ آنها جان خود را به خطر انداختند و جان خود را از دست دادند. مچ دست هایشان را آویزان کرده بودند. آنها از گرسنگی کتک خورده و مسموم شدند. یوجین دبس ، قهرمان سناتور برنی سندرز ، به دلیل صحبت در برابر پیش نویس به زندان رفت. دبس از ایده فعالان صلح برای حمایت از یک پیش نویس برای تحریک فعالیت های صلح بیشتر چه فکر می کند؟ شک دارم او بتواند از میان اشکهایش صحبت کند.

پشتیبانی از پیش نویس را دست کم نگیرید. جمعیت ایالات متحده بسیار بیشتر از بیشتر کشورهایی است که می گویند آماده حمایت از جنگ و حتی مردم هستند که می گویند آنها مایل به جنگ با یکدیگر خواهند بود. چهل و چهار درصد آمریکایی های آمریکایی اکنون به نظرسنجی گالوپ می پردازند که "در جنگ می جنگند". چرا آنها در حال جنگیدن نیستند؟ این یک سوال عالی است، اما یک پاسخ ممکن است: از آنجا که پیش نویس نیست. اگر میلیون ها مرد جوان در این کشور، با رشدی که در فرهنگی که در نظام نظامی کاملا اشباع شده، رشد کند، گفته می شود که وظیفه آنها پیوستن به جنگ است؟ شما متوجه شدید که تعداد زیادی از آنها در ماه سپتامبر 12، 2001 و 2003 پیوستند. آیا این انگیزه های اشتباه را با نظم مستقیم از "فرمانده ارشد" (که بسیاری از افراد ملکی در آن شرایط به آن اشاره می کنند) ترکیب می کنند واقعا چه چیزی ما می خواهیم با آن آزمایش کنیم؟ برای محافظت از جهان از جنگ ؟!

جنبش صلح که ظاهراً وجود ندارد کاملاً واقعی است. بله ، مطمئناً ، همه حرکات در دهه 1960 بزرگتر بودند و کارهای زیادی انجام دادند ، و من با کمال میل می خواستم بمیرم تا آن سطح از تعامل مثبت را برگردانم. اما این تصور که بدون پیش نویس هیچ جنبش صلح وجود نداشته است نادرست است. قوی ترین جنبش صلح ایالات متحده احتمالاً جنبش دهه های 1920 و 1930 بوده است. جنبش های صلح از سال 1973 هسته ها را مهار کردند ، در برابر جنگ ها مقاومت کردند ، از تعدادی از جنگ ها جلوگیری کردند ، و بسیاری دیگر را در ایالات متحده در مسیر حمایت از لغو جنگ. فشارهای عمومی سازمان ملل متحد را از حمایت از جنگ های اخیر ، از جمله حمله 2003 به عراق منع کرد و حمایت از آن جنگ را چنان نشان شرمساری کرد که باعث شد هیلاری کلینتون حداقل دو بار تاکنون از کاخ سفید خارج شود. این امر همچنین باعث نگرانی اعضای کنگره در سال 2013 شد که اگر آنها از بمباران سوریه حمایت می کنند ، به عنوان "عراق دیگر" حمایت می کنند. فشارهای عمومی برای جلوگیری از جنگ با ایران در سال های 2007 و 2015 بسیار مهم بود. برای ایجاد جنبش روش های زیادی وجود دارد. شما می توانید یک رئیس جمهور جمهوری خواه انتخاب کنید تا صفوف جنبش صلح را چند برابر کند. اما آیا شما باید؟ (این در سال 2016 امتحان شد و به سختی شکست خورد.) شما می توانید با تعصب مردم بازی کنید و مخالفت با یک سیستم جنگی یا سلاح های خاص را به عنوان ملی گرایی و ماچو به تصویر بکشید ، بخشی از آمادگی برای جنگ های بهتر دیگر. اما آیا شما باید؟ شما می توانید میلیون ها جوان را به جنگ دعوت کنید و احتمالاً ببینید که برخی از مقاومت های جدید تحقق یافته است. اما آیا شما باید؟ آیا ما واقعاً ساختن داده ایم مورد صادقانه برای پایان دادن به جنگ در زمینه های اخلاقی، اقتصادی، بشردوستانه، محیط زیست و آزادی های مدنی است منصفانه امتحان کنید

ما با ساختن جنبشی برای پایان دادن به جنگ ، جنبشی را برای پایان دادن به جنگ ایجاد می کنیم. مطمئن ترین راهی که ما برای کاهش و سپس پایان دادن به نظامی گری و نژادپرستی و مادی گرایی با آن در هم آمیخته ایم ، تلاش برای پایان جنگ است. با تلاش برای ساختن جنگها به اندازه کافی خونین برای متجاوز که متجاوز از حمله شود ، ما اساساً با چرخاندن افکار عمومی در برابر جنگهایی که نیروهای آمریکایی می میرند ، در همان مسیری حرکت خواهیم کرد که قبلاً داشته ایم. من درک می کنم که ممکن است نگرانی بیشتر در مورد نیروهای ثروتمندتر و تعداد بیشتری از نیروها وجود داشته باشد. اما اگر می توانید چشم مردم را به زندگی همجنسگرایان و لزبین ها و افراد تراریخته باز کنید ، اگر می توانید قلب مردم را نسبت به بی عدالتی هایی که آمریکایی های آفریقایی تبار با قتل پلیس روبرو هستند باز کنید ، اگر می توانید مردم را نسبت به سایر گونه های در حال مرگ در اثر آلودگی انسانی مراقبت کنید مطمئناً شما می توانید آنها را بیش از آنچه که قبلاً در مورد مراقبت از زندگی سربازان آمریکایی در خانواده هایشان نبوده اند - و شاید حتی در مورد زندگی غیرآمریکایی ها که اکثریت قریب به اتفاق کشته شدگان توسط گرمای آمریکا یک نتیجه از پیشرفتی که قبلاً در مورد مراقبت از مرگ های ایالات متحده به دست آمده استفاده بیشتر از هواپیماهای بدون سرنشین رباتیک بوده است. ما باید در مخالفت با جنگ بنشینیم زیرا این یک قتل عام انسانهای زیبایی است که در ایالات متحده نیستند و هرگز توسط ایالات متحده قابل طرح نیستند. جنگی که هیچ آمریکایی در آن نمی میرد به همان اندازه که در آن می ترسند وحشتناک است. این تفاهم به جنگ پایان می دهد.

حرکت درست ما را در مسیر درست پیش می برد. فشار برای پایان دادن به پیش نویس ، طرفداران آن را آشکار می کند و مخالفت با جنگ افروزی آنها را افزایش می دهد. این شامل جوانان ، از جمله مردان جوانی است که نمی خواهند در پیش نویس ثبت نام کنند و زنان جوانی که نمی خواهند لازم باشد این کار را انجام دهند. اگر حتی یک سازش پیشرفت کند ، یک حرکت در مسیر درست پیش می رود. سازش با جنبشی که خواستار پیش نویس است ، یک پیش نویس کوچک خواهد بود. این تقریباً مطمئناً هیچ یک از جادوهای مورد نظر را عملی نمی کند ، اما قتل را افزایش می دهد. مصالحه با جنبشی برای خاتمه پیش نویس ممکن است توانایی ثبت نام در خدمت غیر نظامی یا مخالفت با وجدان باشد. این یک گام به جلو خواهد بود. ما ممکن است از آن مدل های جدید قهرمانی و فداکاری ، منابع جدید بی خشونت همبستگی و معنا ، اعضای جدید یک جنبش به نفع جایگزینی گزینه های متمدن برای کل نهاد جنگ ، توسعه پیدا کنیم.

ناظران جنگ نیز پیش نویس را می خواهند. فقط یک بخش خاص از فعالان صلح نیستند که می خواهند این پیش نویس را تهیه کنند. بنابراین جنگ طلب های واقعی را نیز انجام دهید. سرویس انتخابی سیستم های خود را در اوج اشغال عراق آزمایش کرد و در صورت لزوم برای پیش نویس آماده شد. شخصیت های قدرتمند مختلف در دی سی پیشنهاد کرده اند که پیش نویس منصفانه تر باشد ، نه به این دلیل که آنها فکر می کنند این انصاف باعث خنک سازی می شود بلکه به این دلیل که فکر می کنند پیش نویس قابل تحمل است حال ، اگر آنها تصمیم بگیرند که واقعاً آن را می خواهند ، چه اتفاقی می افتد؟ آیا باید در دسترس آنها قرار گیرد؟ آیا لازم نیست حداقل آنها ابتدا خدمات گزینشی را از نو بسازند و این کار را در برابر مخالفت هماهنگ مردم با یک پیش نویس قریب الوقوع انجام دهند؟ تصور کنید اگر ایالات متحده برای آزادسازی کالج به جهان متمدن بپیوندد. استخدام ویران خواهد شد. پیش نویس فقر ضربه بزرگی را متحمل خواهد شد. پیش نویس واقعی از نظر پنتاگون بسیار مطلوب به نظر می رسد. آنها ممکن است ربات های بیشتر ، استخدام بیشتر مزدوران و وعده های بیشتر شهروندی به مهاجران را امتحان کنند. ما باید بر روی قطع این زوایا و همچنین در واقع رایگان ساختن کالج متمرکز شویم.

پیش نویس فقر را نیز بردارید. بی انصافی پیش نویس فقر زمینه ای برای بی عدالتی بزرگتر نیست. باید به پایان برسد این باید با ایجاد فرصت هایی برای همه ، از جمله آموزش با کیفیت رایگان ، چشم انداز شغلی ، چشم انداز زندگی ، به پایان برسد. آیا راه حل مناسب برای متوقف کردن نیروها این نیست که نیروهای بیشتری اضافه کنیم اما جنگ کمتری را در پیش بگیریم؟

همچنین خطر مسیری است که از گسترش ثبت نام پیشنهادی به زنان منجر شده است که در کنار "خدمات مرسوم" اجباری برای همه به سر می برد. این حتی ممکن است با گزینه های نظامی و غیر نظامی نیز انجام شود، هر چند می توان تصور کرد که مبارزه به نظر می رسد که سعی کند به خدمت نظامی غیر نظامی - به من بگوید، خدمات - جبران و منافع همان به عنوان نظامی.

من توصیه می کنیم که در واقع پیدا کردن زمینه مشترک برای آن است که تا حدودی آن را با کسانی که می گویند که ما باید زنان را به اندازه کافی به طوری که ما هرگز آنها را به کشتن و یا مرگ نمی خواهد آنها را پیدا کنید. سپس ما باید تلاش کنیم که چشم انداز قابل تحسین را نیز شامل شود تا مردان نیز باشند. آیا می توانیم انسان ها را به اندازه کافی گنج ببریم؟

ما باید به یافتن چشم اندازهای شغلی زنان و مردان در خارج از دستگاه های مرگ کمک کنیم. کمک به ایجاد حقوق جهانی برای آزاد کالج. نابودی پیش نویس فقر را تعمیر و از دست دادن نیروهای نظامی با دادن گزینه های جوانان و پایان دادن به جنگ ها انجام دهید. هنگامی که پیش نویس فقر را پایان خواهیم داد و پیش نویس واقعی، زمانی که ما در واقع نظامی را انکار کردیم، نیروهای لازم برای جنگ را می گذرانند و زمانی که ما فرهنگی را ایجاد می کنیم که حتی در هنگام مقابله با کشتار غلط، حتی اگر تمام مرگ و میر خارجی است، حتی زمانی که زنان به طور مساوی در قتل دخالت می کنند، ما در واقع از شر جنگ خلاص می شویم، نه تنها توانایی برای متوقف ساختن هر جنگی در حدود چهار میلیون مرگ را به دست می آوریم.

ما به یک جنبش با زنان و مردان از سراسر جهان نیاز داریم تا یک معاهده جهانی را که همه پرسنل ارتش را برای همه مردم ممنوع کرده است، ایجاد کند.

ما به یک جنبش نیاز داریم تا جنبش جنسی، نژاد پرستی، ویرانی زیست محیطی، زندان انبوه، فقر، بیسوادی، و جنگ.